Δυστυχώς έχουμε συνηθίσει να τρώμε σαν …γλάροι. Καταπίνουμε ασυνείδητα αμάσητες τις μπουκιές μας, την ίδια ώρα μιλάμε στο τηλέφωνο, ακούμε ειδήσεις, ασχολούμαστε με τα παιδιά που μόλις γύρισαν από τα αγγλικά, κλπ.

Όπως καταλαβαίνετε, είναι θέμα χρόνου να διαμαρτυρηθεί το πεπτικό μας σύστημα – συνήθως αρχίζοντας από το στομάχι.

Fast-food, fast-moove, fast-think, fast-sex, κλπ. αφύσικα must της εποχής μας. Πόσο εύκολο είναι να γίνεις μετά απ’ όλα αυτά καλός πελάτης του φαρμακείου της γειτονιάς! (Πιο συχνός κι από το φούρνο της γειτονιάς…)

Ο πολιτισμός μας ισοπέδωσε τους αληθινά ανθρώπινους ρυθμούς ζωής.

Το φαγητό δεν είναι πια αυτό που ήταν… Η οικογένεια δε μαζεύεται πια γύρω από το τραπέζι, ή όταν μαζεύεται είναι περικυκλωμένη από ένα σωρό συσκευές που διαλύουν την επικοινωνία των μελών. Η προσευχή πριν το γεύμα (ή αν θέλετε, λίγες στιγμές ήρεμης σιωπής) είναι παρελθόν.

Κι όμως η επιστήμη λέει ρητά ότι είμαστε λάθος!

Είναι σαφές ότι πρέπει να τρώμε αργά και ήρεμα, ώστε να διευκολύνουμε το σώμα μας να αφομοιώσει καλύτερα την τροφή και να καταλάβουμε έγκαιρα πού πρέπει να σταματήσουμε (κορεσμός).

Εξάλλου η αργή μάσηση βοηθάει στην έκκριση περισσότερου σάλιου και έτσι η πέψη (δηλ. η αποδόμηση της τροφής ώστε να πάρουμε τα απαραίτητα συστατικά) γίνεται ευκολότερα.

Η δημιουργία του κινήματος slow-food είναι μία καλή αρχή!...