Ο Μανώλης Γλέζος έζησε 98 χρόνια. Από τα 98 χρόνια της πλούσιας ζωής του, ο «πρώτος Ευρωπαίος παρτιζάνος» σύμφωνα με το Γάλλο στρατηγό Ντε Γκωλ, αυτός που κατέβασε τη γερμανική σημαία από την Ακρόπολη, πέρασε τα 16 χρόνια στις φυλακές και στην εξορία καταδικασμένος 3 φορές σε θάνατο από συμπατριώτες του Έλληνες, πολλοί από τους οποίους είχαν συνεργαστεί με τους κατακτητές κατά τη διάρκεια της Κατοχής.

Γιατί ο Μανώλης Γλέζος δεν ήταν μόνο εθνικός ήρωας, όσο και αν το κατέβασμα της γερμανικής σημαίας τον έκανε παγκόσμιο σύμβολο αντίστασης κατά του ναζισμού. Ήταν πάνω από όλα ένας κοινωνικός αγωνιστής που πίστεψε στην κοινωνική δικαιοσύνη και το σοσιαλισμό.  Πίστεψε στον απλό άνθρωπο και στις δυνάμεις του. Άλλωστε, το μόνιμο παράπονό του ήταν ότι οι περισσότεροι μόνο για τη σημαία τον ρωτούσαν. 

«Με ρωτάνε διαρκώς για τη σημαία. Εγώ όμως, ακόμα κι από την ιστορία της σημαίας, θυμάμαι τη μάνα μου. Όταν γυρίζαμε εκείνη την ημέρα στα σπίτια μας, η ώρα ήταν περασμένη, μετά τα μεσάνυχτα. Πάω στο σπίτι και βλέπω τη μάνα μου ένα κουβάρι στα σκαλοπάτια απ’ έξω.

Με περίμενε. Την πλησιάζω και της λέω, “Μάνα!”

Σηκώνεται απότομα, με πιάνει από τον λαιμό, με πάει στην κουζίνα για να μην ακούσουν οι άλλοι και ξυπνήσουν και μου λέει, “Πού ήσουν;”

Τότε εγώ ανοίγω το σακάκι και της δείχνω το κομμάτι της σβάστικας που είχαμε κόψει. Με αγκαλιάζει, με φιλάει και μου λέει, “Πήγαινε κοιμήσου”.

Την άλλη μέρα το πρωί, ακούω τον εξής διάλογο: Ο πατριός μου τη ρωτάει, “Πού ήταν χθες το βράδυ ο μεγάλος σου γιος;”

Του απαντάει, “Ανέβα στην ταράτσα και κοίταξε στην Ακρόπολη”