Ήρθε ο Αύγουστος και οι πόλεις αδειάζουν. Η Ραφ Τάουν όμως αντίθετα γεμίζει. Γεμίζει γιατί δεν έχει πάψει ακόμα να είναι ψαροχώρι, όπως λέει και ο έκπτωτος σερίφης και οι κάποτε πιστοί του. Όμως ενόψει του μεγάλου λιμανιού, η Ραφ Τάουν θα πάψει να είναι ψαροχώρι και για το λόγο αυτό, οι πρώτοι των πρώτων της πόλης οργανώνουν μεγάλο πανηγύρι στο υπο καθαίρεση λιμάνι και μπροστά στη μακέτα του νέου, του μεγαλύτερου λιμανιού. Του ίμανιού που θα κάνει τη Ραφ Τάουν Μανχάτταν

Μόνο ο έκπτωτος σερίφης δεν θα πανηγυρίσει αυτό που επεδίωκε χρόνια. Δηλαδή την τσιμεντοποίηση και της τελευταίας γωνιάς με χώμα που διέθετε η Ραφ Τάουν. Έμεινε πια μόνος του, σαν τη καλαμιά στον κάμπο και είναι αμφίβολο αν θα συμμετάσχει στο πανηγύρι, αφήνοντας χώρο έτσι για να σύρει τον χορό η οσία Αθετούσα και να εκφωνήσει τον πανηγυρικό ο Καθηγητής, δηλαδή οι δύο κύριοι ανταγωνιστές του στο ποιος θα προλάβει πρώτος να ρίξει τα περισσότερα μπετά για το νέο τεράστιο λιμάνι

Οι δύο αφίσες της έκτακτης έκδοσης της RAF-WEST Journal προσφέρονται και σε αρχεία εικόνας για όσους αναγνώστες επιθυμούν να τις κρατήσουν, ενδεχομένως και σε κάποια πορεία διαμαρτυρίας για την απομόνωση του έκπτωτου σερίφη.

ακολουθεί και το PDF για τους παραδοσιακούς αναγνώστες