Ο Τζακ Γουάιτ έκανε πράξη την προειδοποίησή του και μαζί με την πρώην συνεργάτιδά του στους White Stripes, Μεγκ Γουάιτ, μηνύουν  τον υποψήφιο για την προεδρία των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ.

Ο Αμερικανός μουσικός, κιθαρίστας και τραγουδιστής δημοσίευσε αντίγραφο της αρχικής σελίδας της αγωγής στο Instagram. «Αυτή η μηχανή μηνύει τους φασίστες» έγραψε χαρακτηριστικά ο Τζακ Γουάιτ

Οι White Stripes μηνύουν τον Ντόναλντ Τραμπ και την αναπληρώτρια διευθύντρια Επικοινωνιών του υποψήφιου προέδρου, Μάργκο Μάρτιν, για την «κατάφωρη κατάχρηση» του τραγουδιού του συγκροτήματος «Seven Nation Army». Πιο συγκεκριμένα, σε βίντεο που κυκλοφορεί στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ο Ντόναλντ Τραμπ εμφανίζεται να αναχωρεί για το Μίσιγκαν και το Ουισκόνσιν, με μουσική συνοδεία το «Seven Nation Army».

Οι White Stripes κατηγορούν τον Τραμπ και την υπεύθυνη της προεκλογικής του εκστρατείας του για παραβίαση ομοσπονδιακών πνευματικών δικαιωμάτων και ζητούν αποζημίωση και ασφαλιστικά μέτρα.

Στην αγωγή που κατέθεσαν, ο δικηγόρος των White Stripes, Ρόμπερτ Τζέικομπς, γράφει ότι το βίντεο «είναι ακόμα πιο προσβλητικό» για το συγκρότημα επειδή «αντιτίθεται σθεναρά στις πολιτικές που υιοθέτησε και τις ενέργειες που έλαβε ο εναγόμενος Τραμπ όταν ήταν πρόεδρος και εκείνες που έχει προτείνει για τη δεύτερη θητεία που επιδιώκει»

«Φύλαξη των συνόρων δεν μπορεί να υφίσταται, εάν δεν υπάρχουν απώλειες. Και για να γίνω κατανοητός, εάν δεν υπάρχουν νεκροί, η φύλαξη των συνόρων θέλει νεκρούς». Αυτά δήλωνε πριν από 12 χρόνια ο Θάνος Πλεύρης. Ο Θάνος Πλεύρης ανταμείφθηκε για τις ιδέες του και οι νεκροί άρχισαν να έρχονται. Στη Λέσβο, στη Σάμο, στην Πύλο και οπουδήποτε αλλού προσπαθούν αυτοί οι βασανισμένοι άνθρωποι να βγουν από την κόλαση στην οποία βρέθηκαν. Η πολιτική Πλεύρη φέρνει τους νεκρούς, το ποτάμι όμως των κολασμένων δεν πρόκειται να σταματήσει αν δεν πάψουν να υπάρχουν οι αιτίες που γέννησαν την κόλασή τους. Και γι’ αυτές τις αιτίες ευθύνεται και η χώρα μας

Ακούμε το τραγούδι «Ο μετανάστης» σε στίχους και μουσική του Γιώργου Αετόπουλου

Από ποιάς γης τα μέρη βρέθηκες εδώ

Μικρό πουλί, ντυμένο μετανάστης

Να ταξιδεύεις με κορμί που κουρελιάσαν οι ανέμοι

Να μαστιγώνουν την ψυχή σου κακοί και άδικοι καιροί

Μέσα σε τρύπες, σε λαγούμια μεσ' το χώμα να χωρέσεις τη ζωή σου

Και να θυμάσαι μια πατρίδα, που ίσως ποτέ δεν ξαναδείς.

Από ποιάς γης τα μέρη βρέθηκες εδώ

Μικρό πουλί, ντυμένο μετανάστης.

Απ' τα φανάρια της ζωής στους υπονόμους

Στα σαπιοκάραβα του πόνου, λαθραίος ποντικός

Να αναρωτιέσαι σαν περνάς, μπροστά απ' τους αστυνόμους

Αν θα γυρίσεις στην πατρίδα...

Αν θα γυρίσεις στην πατρίδα ζωντανός.

Μουσική Θάνος Μικρούτσικος, Στίχοι Κώστας Τριπολίτης

Έβγαλε βρώμα η ιστορία ότι ξοφλήσαμε
είμαστε λέει το παρατράγουδο στα ωραία άσματα
και επιτέλους σκασμός οι ρήτορες πολύ μιλήσαμε
στο εξής θα παίζουμε σ' αυτό το θίασο μόνο ως φαντάσματα

Κάτω οι σημαίες στις λεωφόρους που παρελάσαμε
άλλαξαν λέει τ' ανεμολόγια και οι ορίζοντες
μας κάνουν χάρη που μας ανέχονται και που γελάσαμε
τώρα δημόσια θα έχουν μικρόφωνο μόνο οι γνωρίζοντες

Δήλωσε η τσούλα η ιστορία ότι γεράσαμε
τις εμμονές μας περισυλλέγουνε τα σκουπιδιάρικα
όνειρα ξένα ράκη αλλότρια ζητωκραυγάσαμε
και τώρα εισπράττουμε απ' την εξέδρα μας βροχή δεκάρικα

Βγήκαν δελτία και επισήμως ανακοινώθηκε
είμαστε λάθος μες το κεφάλαιο του λάθος λήμματος
ο σάπιος κόσμος εκεί που σάπιζε ξανατονώθηκε
κι οι εξεγέρσεις μας είναι εν γένει εκτός του κλίματος

Ξέσκισε η πόρνη η ιστορία αρχαία οράματα
τώρα για σέρβις μας ξαποστέλνει και για χαμόμηλο
την παρθενιά της επανορθώσαμε σφιχτά με ράμματα
την κουβαλήσαμε και μας κουβάλησε στον ανεμόμυλο

Ειπώθηκαν πολλά για τον Σαββόπουλο. Στην πραγματικότητα, αυτή η κολώνια βαστάει χρόνια, δεκαετίες για να είμαστε πιο ακριβείς. Σίγουρα ο κάθε άνθρωπος έχει το δικαίωμα να μετανοεί και να επανατοποθετείται. Να πετάει τις παλιές του ιδέες - αν ποτέ είχε - και να φοράει καινούργιες. Ας το κάνει. Καλό θα ήταν βέβαια να είχε το θάρρος να παραδεχθεί πως όσα πίστευε και έλεγε κάποτε, πλέον δεν τον αντιπροσωπεύουν. Κι εμείς όμως από τη μεριά μας, θεωρούμε πως έχουμε το δικαίωμα να κρίνουμε τη στάση του, έτσι δεν είναι; Πόσο μάλλον όταν το κάνουν τα ίδια τα τραγούδια του. Εμείς, προσωπικά, έχουμε λύσει αυτή την αντίφαση εδώ και πολύ καιρό. Έχουμε πετάξει το Σαββόπουλο και έχουμε κρατήσει τα τραγούδια του

«Η πλατεία είναι γεμάτη κι απ’ το πρόσωπό σου κάτι έχει σωθεί / στον αγώνα του συντρόφου, στην αγωνία αυτού του τόπου για ζωή / στα παιδιά και τους εργάτες, στους πολίτες, στους οπλίτες, στα πλακάτ και τη σκανδάλη που χτυπά / Η συγκέντρωση ανάβει κι όλα είναι συνειδητά»

Αύριο έχουμε εκλογές. Και οι πλατείες δεν είναι γεμάτες. Ούτε αχνοφαίνεται ελπίδα καμιά. Και νομίζω πως είναι η πρώτη φορά που το κυρίως ζητούμενο δεν είναι το ποιος θα βγει, αλλά το ποιος ΔΕΝ θα βγει. Και είναι και αυτό μια κατάντια, μαζί με τις τόσες άλλες

Ακούμε τη «συγκέντρωση της ΕΦΕΕ», σε στίχους και μουσική του παλιού Διονύση. Θα το ακούσουμε όμως από τη Δήμητρα Γαλάνη  και το δίσκο «Τραγούδια έγραψα για φίλους» του 1998

Ο Αλκίνοος Ιωαννίδης είναι από εκείνους τους καλλιτέχνες που, σαν το καλό κρασί, όσο περνάει ο καιρός ωριμάζει καλλιτεχνικά και πολιτικά και γίνεται πιο όμορφος. Μία από τις πιο εμβληματικές κοινωνικές επεμβάσεις του ήταν το τραγούδι που έγραψε για να στηρίξει τον αγώνα των κατοίκων του χωριού Σταγιάτες στο Πήλιο, οι οποίοι αντιτίθενται στην ιδιωτικοποίηση του νερού τους που δρομολογεί ο δήμαρχος του Βόλου και συνάμα και η ντροπή του, ο Αχιλλέας Μπέος. Ένας αγώνας για ελεύθερο νερό που διαρκεί χρόνια και που αποδεικνύει πως οι μόνοι αγώνες που θα χαθούν σίγουρα είναι αυτοί που δε θα δοθούν ποτέ. 

Μία από τις επικείμενες συναυλίες του Αλκίνοου είναι στις 26 Ιουνίου στη Ραφήνα, μια πόλη που έχει ως δήμαρχο έναν μικρό Μπέο. Εμείς θα φροντίσουμε να πληροφορήσουμε τον Αλκίνοο για το ποιόν του μικρού Μπέου της πόλης μας. Και πιστεύουμε πως θα έχει πολύ ενδιαφέρον εκείνη η βραδιά, ιδιαίτερα αν τολμήσει ο μικρός Μπέος να εμφανιστεί.

Ας ακούσουμε όμως το ανατριχιαστικό τραγούδι του Αλκίνοου για το νερό των Σταγιατών, ας δούμε τους όμορφους ανθρώπους που το τραγουδούν, ας ξεχάσουμε για μια στιγμή την ασχήμια που μας κατακλύζει και ας θυμηθούμε παράλληλα τον Βασίλη Μάγγο που , στο Βόλο και αυτός κατά διαβολική σύμπτωση, έφευγε από τη ζωή ένα μήνα μετά τον ξυλοδαρμό και το βασανισμό του από αστυνομικούς: " Κι ας μην νικήσουμε ποτέ ... Θα πολεμάμε πάντα ! "