της Μαρίας Νάτση

Φιλοτόμαρο, ναρκισσιστικό και άκρως επικίνδυνο για το κοινωνικό σύνολο, με διακαή επιθυμία συγκέντρωσης εξουσίας, πολιτικής ή οικονομικής είναι το δίποδο “ξέρεις ποιος είμαι εγώ ρε;”

Όσο περισσότερο συγκεντρώνει το ένα από τα δύο ή και τα δύο μαζί, τόσο περισσότερο μεγαλώνει η απόσταση του φουσκωμένου του εγώ από τους “ρε”

Παραδείγματα; … δυστυχώς πολλά

“Μη με ακουμπάτε! Έχω ασυλία!” φώναζε στους αστυνομικούς ο Λευτέρης Αυγενάκης στο αεροδρόμιο της Κρήτης,  αφού προηγουμένως είχε χτυπήσει και τραμπουκίσει έναν υπάλληλο του αεροδρομίου γιατί έχασε την πτήση.

Είναι ο ίδιος που, τακτοποιημένος μέσα στον ατσαλάκωτο  ασπρογιακά του, αδιαμφισβήτητη απόδειξη κοινωνικού status, δήλωνε για τις επιδοτήσεις :  «διανεμήθηκαν με δικαιοσύνη και τα λιγότερα -κατά το δυνατόν- λάθη … με απόλυτη συνέπεια, με διαφάνεια .. Ότι είπαμε το τηρούμε. Ο λόγος μας συμβόλαιο»

Εξάλλου, όπως έχει γράψει και στο βιβλίο του … ναι, μην εκπλήσσεστε, έχει γράψει και βιβλίο με τίτλο “Δημόσια Διοίκηση ώρα μηδέν – Και ο Θεός φοβάται το ελληνικό κράτος”: «για να εξαλειφθούν οι παθογένειες του κράτους θα πρέπει να καταπολεμηθεί η διαφθορά και οι πολιτικές και κομματικές δοσοληψίες (!)». Ποιος τα λέει αυτά; Ο  άνθρωπος που ερευνάται από τους Ευρωπαίους Εισαγγελείς για συνέργεια και ηθική αυτουργία σε απιστία!

Παρόμοιο δίποδο ο Μάκης Βορίδης, γνωστός από τα φοιτητικά του χρόνια για τις εκλεκτές παρέες του και την πλούσια εγκληματική δράση τους (επιθέσεις, μαχαιρώματα) που τον οδήγησε τότε στα δικαστήρια.

Μπορεί να προσπαθεί να κρύψει το «ακτιβιστικό» όπως το έχει αποκαλέσει ο ίδιος -  ακροδεξιό παρελθόν του, δεν εγκατέλειψε όμως ποτέ τον "αγώνα" που δίνει.«Αγωνιζόμαστε για τις ψυχές μας, για την ελευθερία μας, για την πατρίδα μας, για την ιστορία μας, για το Έθνος μας! Για τίποτα λιγότερο από αυτό». Ποιος τα λέει αυτά; Ο  έτερος άνθρωπος που ερευνάται από τους Ευρωπαίους Εισαγγελείς για συνέργεια και ηθική αυτουργία σε απιστία, τελεσθείσα από κοινού με τον Λευτέρη Αυγενάκη και κατ’ επανάληψη !

Δυστυχώς, δεν είναι οι μόνοι. Είναι απλά δύο επίκαιρα παραδείγματα μιας μεγαλύτερης ομάδας ατόμων με κοινά χαρακτηριστικά. Χαμηλό αξιακό σύστημα, εθισμό στην οικονομική ή πολιτική εξουσία και με μεγάλη ικανότητα προσηλυτισμού ψηφοφόρων ή πολιτών στην ιδεολογία του «τι δίνω, τι μου δίνουν και περισσεύει το άδικο» *

Κάθε μέρα η χώρα συγκλονίζεται από κάποιο νέο σκάνδαλο

Είναι αλήθεια σκάνδαλο τα 7,8 εκατομμύρια αιγοπρόβατα που δηλώθηκαν στην Κρήτη;

Η μοιρασιά των 2,5 δις από το ταμείο ανάκαμψης σε μόλις 10 εταιρείες;

Τα Τέμπη, οι υποκλοπές; Οι λησταρχικές πρακτικές των ολιγοπωλίων της ενέργειας και των πλειστηριασμών και τόσα άλλα που τελειωμό δεν έχουν και θα μας οδηγήσουν σε μια νέα οικονομική εθνική χρεοκοπία;

Κι όμως, κανένα από αυτά δεν είναι το μεγάλο σκάνδαλο.

Το μεγάλο σκάνδαλο είμαστε όλοι εμείς . Όλοι εμείς οι ”ρε” που τους χειροκροτάμε, τους καλούμε σε κοπές πίτας  συλλόγων, σε εγκαίνια και χορούς. Τρέχουμε να φωτογραφηθούμε δίπλα τους και τελικά τους ψηφίζουμε, δίνοντας εξουσία σε  δίποδα που μας πουλάνε κάθαρση, διαφάνεια, ασφάλεια και πάνω από όλα Πατρίδα . Και φυσικά, περιμένουμε κι εμείς την ανταμοιβή μας

Το σκάνδαλο είναι ότι αυτά τα δίποδα έγιναν αρχή και εξουσία κι εμείς όμοιοί τους.

Λέει ο πρόεδρος του αγροτ.συνεταιρισμού Ορχομενού κ. Τσαγαλάς

«Δε σέβεται κανείς αυτή την έρμη χώρα.. Πάλι όμως θα τους ψηφίζουν, πάλι θα τους χτυπήσουν στην πλάτη, πάλι θα τους τάξουν... γιατί τέτοιος λαός είμαστε. Ξέρετε πώς ψηφίζει ο Έλληνας. Δε θέλει να φτιάξει την χώρα του, ούτε την πόλη του, ούτε το χωράφι του. Θέλει κι αυτός να μπει σε μια συμμορία να κλέψει. Έτσι τον έμαθαν. Ποια είναι η καλύτερη φαμίλια με όρους μαφίας…

Δεν κοιτάμε μπροστά στα μάτια μας , τι συμβαίνει. Έπρεπε να έχουμε ξεσηκωθεί. Όμως οι μισοί είναι εξαγορασμένοι και οι άλλοι μισοί εξαφανισμένοι. Αντιμετωπίζουμε όλο αυτό με απάθεια και κουνάμε το κεφάλι σαν τους γέρους στο καφενείο με το κομπολόι. Λέμε τι κακό μας βρήκε … και κουνάμε το κεφάλι

Κάνανε την παρανομία κανονικότητα, αυτή είναι η μεγαλύτερη μαγκιά που κάνανε. Εξαφανίσανε τα πάντα και κάνανε την παρανομία κανονικότητα!» **

Από αυτή την Ελλάδα που φτιάξαμε, την λεηλατημένη, φεύγουν τα παιδιά μας μακρυά.

«Κι ούτε μια μέρα, μια στιγμή στον τόπο

Αυτόν που να μη γίνεται άδικο και φονικό κανένα.

Είπα θα φύγω. Τώρα.

Μ’ ό,τι να’ ναι:

Το σάκο μου τον ταξιδιωτικό στον ώμο, στην τσέπη μου έναν Οδηγό,

Τη φωτογραφική μου μηχανή στο χέρι.

 Βαθιά στο χώμα

 Και βαθιά στο σώμα μου

 Θα πάω να βρω ποιος είμαι…

 Χρυσέ ζωής αέρα γιατί δε φτάνεις ως εμάς;..»*

(*Από τον Μικρό Ναυτίλο του Ελύτη)

(** από συνέντευξη του κ.Τσαγαλά στο ραδιοφωνικό σταθμό ¨στο Κόκκινο¨)