Είμαστε λίγοι αυτοί που παλεύουν ενάντια στο Κακό
του Θανάση Τριαρίδη
Δηλαδή στην κυβέρνηση "Υπουργός Ασύλου και Μετανάστευσης" ορίστηκε ο νεοναζί τραμπούκος με τα τσεκούρια, ο άνθρωπος που ως μαθητής είχε συστήσει ναζιστική συμμορία και εκφόβιζε Εβραίους με στιλέτα, ο διορισμένος από τον δικτάτορα Παπαδόπουλο ως γραμματέας της ΕΠΕΝ, ο κουμπάρος του ναζί Καρλ Λανκ, ο παρακρατικός που έκανε πορείες υπερ του βασανιστή Μάλλιου, ο υβριστής της Μαρίας Καρυστιανού.
Ο Μάκης Βορίδης. Αυτόν τον άνθρωπο μια, υποτίθεται, "δημοκρατία" ορίζει ως "Υπουργό Μετανάστευσης και Ασύλου".
Ντροπή και πάλι ντροπή για όλους μας.
Ζούμε σε καιρούς όπου οι λέξεις έχουν στρεβλωθεί σε απόλυτο βαθμό. Η δυστοπία του Όργουελ έχει πραγματωθεί. Μάλλον το "Υπουργείο Μετανάστευσης και Ασύλου" πρέπει να μετονομαστεί σε "Υπουργείο Δολοφονίας και Διωγμού των Μεταναστών". Κι έτσι όπως πάμε ο επόμενος "υπουργός μετανάστευσης" θα είναι ο Κασιδιάρης.
Στην φωτογραφία σκηνές από την άφιξη Ούγγρων Εβραίων στο Άουσβιτς τον Ιούνιο του 1944. Οι ναζί αξιωματικοί κάνουν σελεξιόν στα βρέφη, στα παιδιά και στους γέροντες για να τους στείλουν απευθείας στους θαλάμους αερίων. Τα τρένα του ναζισμού σφυρίζουν και πάλι.
Αντισταθείτε με κάθε τρόπο.
Θανάσης Τριαρίδης, 14 Μαρτίου 2025
«Δύο ήταν οι «συμμορίες» που έσπερναν τον φόβο εκείνη την εποχή σε Εξάρχεια και Κυψέλη. Οι σκίνχεντ του Κοστέλο που μοίραζε ξύλο σε μετανάστες στη Φωκίωνος και οι Επενίτες του Βορίδη που σιγοντάριζαν τα ΜΑΤ στην «επιχείρηση Αρετή» του Δροσογιάννη στα Εξάρχεια. Η δράση τους όμως ήταν πάντα νυχτερινή. Σαν τα τσακάλια. Μέχρι εκείνο το πρωινό που τα τσακάλια μπήκαν στη Νομική διψασμένα για αίμα με το φως της ημέρας»
Άστραψε και βρόντησε χθες στη Βουλή ο Μάκης ο Βορίδης. «Μας κατηγορείτε για δολοφόνους;» ούρλιαζε ο Μάκης
Ο Μάκης ο Βορίδης λοιπόν. Γνωστός και ως τσεκουροφόρος ή ροπαλοφόρος από την πολύ γνωστή φωτογραφία που τον έδειχνε να κατεβαίνει την οδό Κιάφας κρατώντας ένα αυτοσχέδιο τσεκούρι μαζί με άλλα μέλη της χουντικής ΕΠΕΝ με συνθήματα όπως «Ο Μάλλιος ζει, αυτός μας οδηγεί» και «Πινοσέτ - Πινοσέτ» για να επιτεθεί εναντίον αντιεξουσιαστών που διαδήλωναν ειρηνικά στο κέντρο της Αθήνας σε ένδειξη αλληλεγγύης προς τους πολιορκούμενους στο Χημείο ομοϊδεάτες τους
Λιγότερο γνωστή όμως είναι η επίθεση που έκανε όταν, ως επικεφαλής φασιστικής ομάδας, επιτέθηκε με λοστούς και στιλέτα σε φοιτητές στη Νομική, με αποτέλεσμα τον τραυματισμό εννιά φοιτητών και την υποβολή μήνυσης εναντίον του από το κεντρικό συμβούλιο της ΕΦΕΕ
Ένας από τους φοιτητές που τραυματίστηκαν ήταν ο δημοσιογράφος Πέτρο Κατσάκος, ο οποίος περιγράφει την επίθεση που δέχτηκε από τους φασίστες και τον τραυματισμό με μαχαίρι που του προκάλεσε ο Μάκης Βορίδης.
Ο Μάκης ο Σουγιάς για να συνεννοούμαστε καλύτερα
Αναδημοσιεύουμε το άρθρο του Πέτρου Κατσάκου από το left.gr
Ήταν 22 Απριλίου του 1986, λίγες ημέρες πριν τις φοιτητικές εκλογές εκείνης της χρονιάς. Στο κτήριο της Νομικής επικρατούσε μια διάχυτη ανησυχία. Είχε προηγηθεί μια άγρια συμπλοκή στη Σόλωνος την προηγούμενη μέρα ανάμεσα σε μέλη της ΔΑΠ και της Πανσπουδαστικής και όλοι περίμεναν τη συνέχιση της κόντρας.
Ήταν νωρίς το πρωί και οι λιγοστοί φοιτητές κυκλοφορούσαν μουδιασμένοι. Η ατμόσφαιρα μύριζε μπαρούτι αλλά κανείς δεν ήξερε που και πως θα ανάψει το φυτίλι. Στην είσοδο της Νομικής κάτι λίγα πηγαδάκια με καφέ και τσιγάρο δίχως όρεξη για πολλά. Για μάθημα ούτε λόγος. Στο επίκεντρο της κουβέντας το ξύλο της προηγούμενης μέρας και ο φόβος των αντιποίνων για τα σπασμένα τραπεζάκια της ΔΑΠ από τους Κνίτες.
Σχεδόν κανείς δεν ήξερε πως την ίδια ώρα συνεδρίαζε το Κεντρικό Συμβούλιο της ΕΦΕΕ, με κεντρικό θέμα την υποβολή μήνυσης κατά του φοιτητή της Νομικής Μάκη Βορίδη, γνωστού ήδη για την φασιστική του δράση και τις επιθέσεις κατά φοιτητών στους δρόμους πέριξ της πλατείας Εξαρχείων και στο Χημείο. Όλοι ξέραμε για τον Βορίδη, ελάχιστοι όμως είχαμε την τύχη να τον γνωρίσουμε σε κάποια από τις περιβόητες νυχτερινές περιπολίες της ομάδας του.
Δύο ήταν οι «συμμορίες» που έσπερναν τον φόβο εκείνη την εποχή σε Εξάρχεια και Κυψέλη. Οι σκίνχεντ του Κοστέλο που μοίραζε ξύλο σε μετανάστες στη Φωκίωνος και οι Επενίτες του Βορίδη που σιγοντάριζαν τα ΜΑΤ στην «επιχείρηση Αρετή» του Δροσογιάννη στα Εξάρχεια. Η δράση τους όμως ήταν πάντα νυχτερινή. Σαν τα τσακάλια. Μέχρι εκείνο το πρωινό που τα τσακάλια μπήκαν στη Νομική διψασμένα για αίμα με το φως της ημέρας.
Κανείς δεν πρόλαβε να τους μετρήσει. Μπήκαν ουρλιάζοντας «κουμούνια θα πεθάνετε» και ανοίγοντας τα μαύρα δερμάτινα μπουφάν τους έβγαλαν τους σουγιάδες και όρμηξαν. Τρομαγμένοι αρχίσαμε να τρέχουμε δεξιά αριστερά ζητώντας καταφύγιο. Το πάτωμα γέμισε καφέδες, τσιγάρα και σημειώσεις.
Έτρεξα στη σκάλα αριστερά. Λίγα μέτρα πιο πέρα ήταν η «κατάληψη» της Β Θεολογικής. Ανεβαίνοντας τη σκάλα ένιωσα ένα κάψιμο στον δεξί μηρό. Δεν ασχολήθηκε άλλο μαζί μου. Με προσπέρασε τρέχοντας αφήνοντάς μου μόνο μια μαχαιριά.
Μετά χτύπησε τον Γιώργο. Τον χτύπησε με το μαχαίρι στο κεφάλι. Ακολούθησε συμπλοκή με μέλη των Αριστερών Συσπειρώσεων που βγήκαν από τη Β Θεολογική. Άγριο ξύλο και πολλές μαχαιριές. Θυμάμαι μας πήγαν στον Ευαγγελισμό. Ο Γιώργος ήταν άσχημα χτυπημένος στο κεφάλι και τον κράτησαν.
Οι περισσότεροι φύγαμε φοβισμένοι, χωρίς ράμματα για να μην δώσουμε τα στοιχεία μας και μπλέξουμε με μπάτσους και γονείς. Την άλλη μέρα η Ελευθεροτυπία έγραφε για 9 τραυματίες. Έκανα μέρες να ξαναπατήσω το πόδι μου στη σχολή. Άφησα την πληγή να θρέψει μόνη της σε ένα ημιυπόγειο στην Κυψέλη.
Εκείνη που δεν έκλεισε, όμως, ήταν η πληγή στη μνήμη. Έσταζε αίμα κάθε φορά που τον έβλεπα. Σα γάγγραινα στο μυαλό ήταν όταν τον έβλεπα να καμαρώνει στο Κάραβελ δίπλα στον Λεπέν. Ένιωθα ένα κάψιμο όταν τον έβλεπα χρόνια αργότερα να μπαίνει στη Βουλή χέρι-χέρι με τον Καρατζαφέρη.
Με έπνιγε η μπόχα όταν τον έβλεπα να ξεπλένεται σχεδόν κάθε βράδυ στην τηλεοπτική κολυμπήθρα. Όσο και να τον ξέπλυναν όμως, όσα συγχωροχάρτια και να του έδωσαν για την ακτιβιστική δράση των νεανικών του χρόνων, εγώ πάντα θα τον θυμάμαι με το σουγιά στο χέρι να ουρλιάζει «κουμούνια θα πεθάνετε» και κάθε φορά που τον βλέπω ασυναίσθητα θα αγγίζω μια παλιά μαχαιριά που κάθε 22 Απριλίου στάζει πύον.
Μάκης Βορίδης: «Να δεχτώ ότι έγινε μια παρανόηση, να δεχτώ επίσης ότι χρειαζόταν μια διευκρίνιση που έγινε αμέσως για την ποσότητα της φέτας που αναφέρθηκε από τον Πρωθυπουργό ως παράδειγμα. Γιατί συνεχίζουμε να μιλάμε για το “τίποτα”;»
Εδώ που τα λέμε, τo χουντικό απολειφάδι κάπου έχει και ένα δίκιο. Η φέτα είναι πράγματι ένα τίποτα. Τόσο για αυτούς που είτε κάνει 6 ευρώ το κιλό είτε 16, δε θα έχουν πρόβλημα να την αγοράσουν, όσο και για αυτούς που την έχουν εξοβελίσει δια παντός από το καθημερινό τους τραπέζι. Και γι αυτούς η φέτα πλέον είναι ένα τίποτα
Και γενικά όλα σε αυτή τη χώρα έχουν μετατραπεί σε ένα τεράστιο τίποτα. Και η εγκληματική βύθιση του πλοίου στην Πύλο … και η εξοργιστική παραπομπή των ελάχιστων διασωθέντων ως διακινητών για να πετύχουν τον αποπροσανατολισμό …. και το έγκλημα των Τεμπών … και η συγκάλυψή του …. και η υποβάθμισή του από τα Μ.Μ.Ε …. και η 108η θέση της χώρας στην ελευθερία του Τύπου … και η ακρίβεια …. και όχι μόνο στη φέτα …. και το πιο ακριβό ρεύμα …. και η πιο ακριβή βενζίνη …. και το σκάνδαλο των υποκλοπών …. και η διάλυση του δημόσιου συστήματος υγείας … και τα απογευματινά επί πληρωμή χειρουργεία … και η επίθεση στη δημόσια παιδεία …. και η ελάχιστη βάση εισαγωγής που κόβει τα παιδιά από τα δημόσια πανεπιστήμια για να τα στείλει στα υπό ίδρυση ιδιωτικά … και τα «αδιευκρίνιστα ποσά» στους λογαριασμούς του Άδωνι Γεωργιάδη και του Δημήτρη Αβραμόπουλου ….και η άγρια καταστολή οποιουδήποτε κινήματος την ώρα που το κοινό έγκλημα κάνει πάρτυ στους δρόμους … και το ξεπούλημα των δημόσιων υποδομών της χώρας σε ντόπια και ξένα κεφάλαια …. και η εμπλοκή της χώρας στον πόλεμο της Ουκρανίας .... και η σύνταξή της με το εγκληματικό κράτος του Ισραήλ ....
Ένα τεράστιο τίποτα φαίνεται πως διατρέχει όλη τη χώρα. Για ένα λαό που είτε έχει αποχαυνωθεί , είτε έχει διαφθαρεί, είτε έχει χάσει κάθε ελπίδα. Και γι αυτό στις εκλογές, το τίποτα ετοιμάζεται να πάρει πανηγυρικά την πρώτη θέση και να συνεχίσει να κυβερνά χωρίς αναστολές.
Αλλά, όπως τραγουδούν και οι Monty Python, ας μην αγχωνόμαστε. Από το τίποτα ερχόμαστε, στο τίποτα πηγαίνουμε. So, cheer up και ας πανηγυρίσουμε την κατάκτηση της Ευρωλίγκας και ας προσευχηθούμε για την κατάκτηση του Conference
Είναι από τα κυρίαρχα μότο των ημερών αλλά και της εποχής, είναι το «Αχ, ΠΑΣΟΚ, ωραία χρόνια!!», παρμένο από την τηλεοπτική σειρά των Ρήγα - Αποστόλου στην ΕΡΤ «Η τούρτα της μαμάς» και το εκφέρει τόσο όμορφα η ηθοποιός Λυδία Φωτοπούλου
Δεν στεκόμαστε στο τι νοστάλγησε η τηλεοπτική ηρωίδα από τα χρόνια του ΠΑΣΟΚ αλλά θαυμάζουμε τη νοσταλγία που νιώθουν οι άνθρωποι από τον καιρό που δεν είχαν κάνει εθελούσια ή αναγκαστικά, άβολους για τους ίδιους, συμβιβασμούς για να συνεχίσουν την καριέρα τους, την πορεία τους ή τη ζωή τους γενικά. Έτσι ο νους μας πέταξε σε άλλον έναν νοσταλγό, που όμως δεν μπορεί (ή δεν μπορούσε) να ομολογήσει τη νοσταλγία του για τα παλιά. Όχι τα παλιά του ΠΑΣΟΚ αλλά τα άλλα παλιά. Τα δικά του και των ομοϊδεατών του που μοιράστηκαν έντονες συγκινήσεις σε δρόμους και νυχτερινές εφόδους, σε πανεπιστήμια, στη Νομική, στο Χημείο, στα Εξάρχεια. Η νοσταλγία βγάζει δυνατά συναισθήματα. Η ανομολόγητη και ανέκφραστη νοσταλγία ακόμα δυνατότερα. Πως να μιλήσει όμως ο πάλαι ποτέ Tsecurator του πάλαι ποτέ ΛάΟΣ του Καρατζαφέρη (Καρατζαφύρερ για τους φίλους του) για τα χρόνια εκείνα τα παλιά; Τα χρόνια του ΛάΟΣ και τα ακόμα πιο παλιά, όταν ήταν 21 ετών (αλλά 19 κατά τον ίδιο*) και κράδαινε ένα αυτοσχέδιο τσεκούρι, τον Μάρτιο του 1985 στα Εξάρχεια.
Ήταν τότε μια ομάδα διαδηλωτών που διαμαρτυρόταν για την αστυνόμευση των Εξαρχείων και την αστυνομική βία, στα πλαίσια του διαβόητου σχεδίου των «επιχειρήσεων Αρετή» του τότε υπουργού του ΠΑΣΟΚ, Αντώνη Δροσογιάννη . Το πρόσχημα του Δροσογιάννη ήταν η «εκκαθάριση» των Εξαρχείων από τους αναρχικούς. Μία ομάδα από ΕΠΕΝίτες, οπλισμένη με ρόπαλα, σιδηρολοστούς και κράνη όρμηξε στους διαδηλωτές κι αυτοί αμύνθηκαν εξωθώντας τους στα τότε γραφεία της χουντικής οργάνωσης στην Ακαδημίας και Κιάφας. Ένας από τους συμμετέχοντες στη συμμορία των φασιστών μπήκε στο κάδρο μίας φωτογραφικής μηχανής. Ήταν ο Μαυρουδής (Μάκης) Βορίδης, ο οποίος είχε πάει εκεί για να αυτοαμυνθεί(!!!) και γι' αυτόν τον λόγο κράδαινε ένα... αυτοσχέδιο τσεκούρι! Υπουργός με το τσεκούρι του δηλαδή και «ΕΠΕΝ, ωραία χρόνια!!» μονολογεί νοσταλγώντας.
Ήρθε αργότερα και η εποχή Καρατζαφέρη με τις κοινές πορείες με τη Χ.Α. στην αρχή, με τον Άδωνι να διαφημίζει το αγαπημένο του βιβλίο, η είσοδος στο Κοινοβούλιο το 2007 και μάλιστα χωρίς τσεκούρι ή λοστό. Μία παρέα ευκαιρίας δηλαδή με Καρατζαφέρη, Άδωνι, Πλεύρη, Λιακόπουλο, Βελόπουλο. Όλα τα μπουμπούκια σε μια παρέα.
Η συνέχεια είναι σχετικά φρέσκια και δεν έχει σκεπαστεί από την σκόνη του χρόνου. Η συγκυβέρνηση Παπαδήμου (μαζί με Άδωνι Γεωργιάδη, Αστέριο Ροντούλη, και Γιώργο Γεωργίου) το άδειασμα του πρώην αρχηγού Καρατζαφέρη από κοινού με Άδωνι, Βελόπουλο,, Κιλτίδη και Πλεύρη και η ενσωμάτωση του στη Σαμαρική τότε και έπειτα Μητσοτακική ΝΔ, σχεδόν αθόρυβα αλλά πολύ παραγωγικά για τον ίδιο.
Από την εποχή της πρώτης εισόδου στη Βουλή ΤΟ 2007 και λίγο μετά, προέρχεται και η Χολυγουντιανή υπερπαραγωγή του εξειδικευμένου σε θέματα ΛάΟΣ, ιστολογίου Jungle -REPORT
Μία ζωή γεμάτη νοσταλγία για τον γνωστό και ως The Tsecourator υπουργό. Νοσταλγία που πηγάζει και από παλαιότερα και από την ΕΠΕΝ χρόνια, εκεί που βρέθηκε διαδεχόμενος τον Μιχαλολιάκο με τις ευλογίες του Παπαδόπουλου μέσα από τον Κορυδαλλό.
Ενδεικτικά:
Ο Βορίδης υπήρξε δημιουργός του εθνικιστικού κινήματος Ελεύθεροι Μαθητές κατά το 1979 που ξεκίνησαν ως μαθητική παράταξη από το Κολλέγιο Αθηνών όπου σπούδαζε ο σημερινός υπουργός.. Διετέλεσε και πρόεδρος του 15μελούς σε αυτό το φυτώριο αυριανών πολιτικών και επιχειρηματικών προσωπικοτήτων. Οι Ελεύθεροι Μαθητές γνώρισαν μεγάλη απήχηση στα βόρεια προάστια απ' όπου στρατολογούσαν τα (ανήλικα) μέλη τους από ένα οργανωμένο δίκτυο στα σχολεία των περιοχών αυτών. Στις στρατολογήσεις των Ε.Μ. συμμετείχε ενεργά και η ΝΟΠΟ, το σκληροπυρηνικό παρακλάδι της Θύρας 13, δηλαδή η διαβόητη Ναζιστική Οργάνωση Παναθηναϊκών Οπαδών.
Το 1984 ο σημερινός υπουργός Βορίδης, φοιτητής πλέον της Νομικής Σχολής, διαγράφεται από τη Γενική Συνέλευση των φοιτητών ως φασίστας. Ειρωνεία: στη διαγραφή πρωτοστάτησε η ΔΑΠ-Νομικής.
Προηγήθηκε την ίδια χρονιά η αναρίχηση του στην προεδρία της νεολαίας της ΕΠΕΝ στη θέση του Νίκου Μιχαλολιάκου και μάλιστα με τις ευλογίες του δικτάτορα Παπαδόπουλου τον οποίον ο Μάκης επισκέφτηκε στις φυλακές του Κορυδαλλού. Από κείνη ακριβώς την περίοδο προέρχεται η φωτογραφία με το αυτοσχέδιο τσεκούρι
Στις 22/4/1986 το ρεπορτάζ της "Ελευθεροτυπίας" αναφέρει: "Επιδρομή από φασιστοειδή στοιχεία και μέλη της ΕΠΕΝ οπλισμένα με στιλέτα και λοστούς έγινε χθες το πρωί στη Νομική Σχολή της Αθήνας, με αποτέλεσμα να τραυματιστούν εννιά φοιτητές και να προκαλέσουν ζημιές στο κτίριο. Την ίδια ώρα συνεδρίαζε το κεντρικό Συμβούλιο της ΕΦΕΕ, που αποφάσισε να υποβάλει μήνυση κατά του Μάκη Βορίδη (πρόκειται για φοιτητή της Νομικής σχολής που έχει διαγραφεί από τον φοιτητικό σύλλογο για φασιστική δράση) που ηγείτο της ομάδας των φασιστών". Για το επεισόδιο έβγαλαν ανακοινώσεις καταγγελίας όλες οι φοιτητικές παρατάξεις, συμπεριλαμβανομένης της ΔΑΠ"
Στη συνέχεια ιδρύει το Ελληνικό Μέτωπο και κουμπαριάζει με τον Λεπέν.
Ανέπτυξε υπόγειες σχέσεις με την ΜΑΒΗ, την παραστρατιωτική οργάνωση που η ίδια καμάρωνε τότε με προκηρύξεις στην Ελευθεροτυπία για την ανάμειξή της στην επίθεση σε αλβανικό στρατόπεδο στην Επισκοπή όπου δολοφόνησαν δύο στρατιώτες, παίρνοντας ομήρους τρεις και άρπαξε δεκαπέντε όπλα. Όταν σε μπλόκο της αστυνομίας συνελήφθησαν δύο «πρωτοπαλίκαρα», ο Γιώργος Αναστασούλης και ο Απόστολος Καρβελάς, με πλουσιότατο οπλικό εξοπλισμό στο αυτοκίνητό τους και σε ένα διαμέρισμα, ο Μάκης Βορίδης πρόσφερε άλλοθι στον ηγέτη της ΜΑΒΗ Γιώργο Αναστασούλη λέγοντας πως το βράδυ της επίθεσης στην Επισκοπή, ο τελευταίος ήταν στο ιδρυτικό συνέδριο του Ελληνικού Μετώπου στην Αθήνα...
Σήμερα ο «υπουργός με το τσεκούρι του» περιστοιχισμένος από τους τοπικούς δημάρχους και κομματικούς παράγοντες, ζητάει την ψήφο του λαού της ανατολικής Αττικής. Είναι ένα είδος εξαγνισμού η ψήφος, μία κολυμβήθρα του Σιλωάμ ακόμα και για όσους δεν έχουν αποκηρύξει ρητώς την εγκληματική τους δραστηριότητα. Αλλά για έναν λαό δίχως μνήμη ή στην καλύτερη περίπτωση, με μνήμη χρυσόψαρου, ο Βορίδης μοιάζει να είναι ακριβώς αυτό που αρμόζει. Παιδί της αμνησίας μας. Όπως και οι πρώην συμμαθητές του στη μεγάλη του Καρατζαφέρη σχολή, οι οποίοι είναι υπουργοί, αρχηγοί κομμάτων, κομματάρχες και γενικά επηρεάζουν τις εξελίξεις στη χώρα. Παντρεμένοι με τον νεοφιλελευθερισμό του Μητσοτάκη συνθέτουν την πιο ρεαλιστική απεικόνιση της τεκμηριωμένης και από παντού άποψης, πως ο φασισμός είναι αναπόσπαστο τμήμα και αναντικατάστατο εργαλείο του σκληρού καπιταλισμού.
Με λίγα λόγια, ο Μητσοτάκης αν δεν έβρισκε αυτή την παρέα του ΛάΟΣ που πρόσφερε έτοιμη ο Καρατζαφέρης στον Σαμαρά, θα έπρεπε να την κατασκευάσει
Σκηνές από την προετοιμασία μίας ακόμα τελετής δημοκρατικού εξαγνισμού στη Ραφήνα, αλλά ερήμην της δημοκρατίας
______________
_____
(*) Η σχετική φωτογραφία είναι από το 1985. Ο υπουργός Tsecourator είναι γεννημένος το 1964. Έτσι παραμένει αίνιγμα η δήλωση του στο MEGA και τον Γ. Οικονομέα (Κοινωνία ώρα MEGA) το 2008 όταν ο δημοσιογράφος τον ρώτησε για τη φωτογραφία, πως «Παλιές αμαρτίες. Ήμουν 19 ετών και σε κάποια επεισόδια με αναρχικούς είχε τραυματιστεί ένας φίλος μου και είχαμε φτιάξει αυτά τα όπλα για αυτοάμυνα».
Πηγές:
Σύμφωνα με τη λαϊκή παροιμία : «Ο λύκος κι αν εγέρασε κι άσπρισε το μαλλί του, ούτε τη γνώμη άλλαξε ούτε την κεφαλή του». Για έναν τέτοιο λύκο θα μιλήσουμε σήμερα αναδημοσιεύοντας ένα άρθρο από το mavrioxia.blogspot.com.. Ένα άρθρο παλιό, πλην όμως τραγικά επίκαιρο μετά την υπουργοποίηση του γνωστού ακροδεξιού Μάκη Βορίδη. Θα παρακολουθήσουμε την πολιτική πορεία του ανθρώπου που ξεκίνησε ως διάδοχος του χρυσαυγίτη Νίκου Μιχαλολιάκου στην ηγεσία της νεολαίας της φιλοχουντικής ΕΠΕΝ και έγραψε μαύρες σελίδες στους δρόμους της Αθήνας. Ας δούμε, όμως, έναν έναν τους πολιτικούς του σταθμούς
Kι αυτή η Αττική η γη, η πάνσοφη κι ωραία το καύχημα, το κόσμημα, τ΄ άνθος όλου του κόσμου
μέλλει κι αυτή να ερημωθεί κι η στάθμη της να πέσει από τ' άγρια κύματα κι από τη συμφορά
(Νοστράδαμου Προφητείες αποδ. Alan Wistful μτφ Π. Νικολαϊδης V.31)
atticavoice@gmail.com
