Δύο λόγια για την πλοκή του έργου: Στη Ραφήνα του 2019, είναι έτοιμες να διεξαχθούν οι πιο απολίτικες δημοτικές εκλογές της μεταπολίτευσης. Με εξαίρεση την παραδοσιακά αμιγώς πολιτική παράταξη του ΚΚΕ, όλες οι υπόλοιπες παρατάξεις είναι προσωπικοί αρχηγικοί συνδυασμοί που πλαισιώνονται από γνωστούς και φίλους. Πιο πολύ για μηχανισμοί κατάληψης και νομής της εξουσίας μοιάζουν, παρά για παρατάξεις που θα επιδιώξουν το κοινό καλό. Πιθανότατα σε κάθε μία από αυτές τις παρατάξεις να υπάρχουν κάποιοι έντιμοι και ικανοί υποψήφιοι, όμως η Ιστορία έχει αποδείξει ότι αυτοί είναι οι πρώτοι που θα παραγκωνιστούν από τους επιτήδειους.

Άλλο ένα γεγονός που προκάλεσε εντύπωση, αλλά εξηγείται δεδομένης της έλλειψης λαϊκού ερείσματος, ήταν η απόφαση των υπολειμμάτων της παράταξης του ΣΥΡΙΖΑ να συνεργαστούν με τον απερχόμενο δήμαρχο Μπουρνού. Αυτόν που μαζί με τον Ψινάκη και τη Δούρου βρίσκονται στην πρώτη γραμμή των κατηγοριών για εγκληματική αμέλεια στις φονικές πυρκαγιές του καλοκαιριού. Οι άνθρωποι αυτοί, όχι μόνο δεν είχαν την ευθιξία να παραιτηθούν, αλλά βάζουν εκ νέου υποψηφιότητα. Η Δούρου αμετανόητη και επιθετική, ο δε Ψινάκης με παραληρηματικό και χυδαίο λόγο ανακοινώνει την κάθοδό του στις ευρωεκλογές! Όλοι αυτοί ποντάρουν στην του χρυσόψαρου μνήμη που χαρακτηρίζει διαχρονικά το λαό μας. Μπορεί να έχουν δίκιο