Σήμερα το πρωί είπα να πάω στο βιβλιοπωλείο της γειτονιάς μου, που επιτέλους άνοιξε μετά από 5 βδομάδες λοκ-ντάουν, να αγοράσω σελοτέιπ, χαρτιά για σχεδίαση, γόμμα, μαρκαδόρους και να βγάλω κάμποσες φωτοτυπίες. Ο φίλος βιβλιοπώλης με ενημέρωσε για το μη νόμιμον όλων αυτών των επιδιώξεων. Μου εξήγησε υπομονετικά ότι έπρεπε να επιστρέψω σπίτι μου, να τον πάρω τηλέφωνο και να του δώσω τηλεφωνικά την παραγγελία και μετά να πάω να μου τα δώσει στην πόρτα, τηρώντας τις δέουσες αποστάσεις βεβαίως, βεβαίως. Επίσης μου είπε ότι τους επιτρέπεται να πουλάνε μόνο βιβλία με άμεση αγορά, τη στιγμή που τα σούπερ-μάρκετ πουλάνε είδη βιβλιοπωλείου, δηλ. χαρτικά, κλπ., ενώ και στα σούπερ-μάρκετ επιτρέπεται να πουλάνε τα συνήθη είδη εκτός από είδη κουζίνας, κατσαρολικά, κλπ. τα οποία όμως επιτρέπεται να τα πουλάνε μόνο μεγάλα καταστήματα τύπου Τζάμπο. Και όλα αυτά στα πλαίσια της αντιμετώπισης της εξάπλωσης του νέου κορωνοϊού!
Εννοείται ότι έκανα τις «παράνομες» αγορές μου ατάκα και επί τόπου. Καθώς επέστρεφα σπίτι σκεφτόμουν γεμάτος αισιοδοξία ότι με τέτοια αφστηρά μέτρα ο νέος κορωνοϊός θα τραπεί εις φυγήν και θα δώσει ένα ισχυρόν μήνυμα και σε άλλους φερέλπιδες ιούς προς υποχώρησιν. Είναι τοις πάσι γνωστό ότι η μικρομεσαία τάξις, μαγαζάτορες, μικρονοικοκυραίοι και λοιποί πειναλέοι, αποτελούν εστία επώασης του κορωνοϊού και οσονούπω η εξάλειψίς του απαιτεί την εξάλειψιν και αυτών των ιδίων. Είναι μια θυσία όλως απαραίτητη δια το μέλλον του τόπου! Ας μην ακούομεν τις σειρήνες που μιλούν για θάνατο του εμποράκου και λοιπές σαχλαμάρες. Άλλωστε ουδείς θα πεινάσει, το φιλόστοργον ελληνικό κράτος ημπορεί να αναλάβη τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας δια τους απωλέσαντες τα μαγαζιά των. Είναι μια θαβμάσια εφκαιρία εν όψει καλπαζούσης ανεργίας να αναβιώσουν χρήσιμα ξεχασμένα επαγγέλματα, όπως κωδωνοκρούστης, σιελωτής γραμματοσήμων, ταϊστής περιστεριών, σαλεπιτζής, νερουλάς, παγωτατζής, αρκουδιάρης, λούστρος, τελάλης, γανωτής, καμπινετζής, τηλεγραφητής, ιπποκόμος, κ.α. Δια να συμβή πάραφτα μία τοιαύτη στροφή εις την οικονομίαν απαιτείται κοινωνική συναίνεσις, αλλιώς το κράτος μας οφείλει να προβή εις …ένεσιν δια της βίας. Σε τελευταίαν ανάλυσιν, καλύτεροι ήσαν οι συνταγματάρχαι όπου μας είχαν βάλει εις τον γύψο δια επτά συναπτά έτη; Εάν δε με απατά η μνήμη μου, και τότε η εγχείρησις εθεωρήθη επιτυχής, ασχέτως αν ο ασθενής απέθανεν. Όμως, καθώς η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει, έτσι και τώρα αγαπητοί συμπολίται, θα καβαντζάρομεν τον κάβο και θα καταπλεύσομεν σύντομα εις νερά γαλήνια και αναπτυξιακά, πλήρη υποσχέσεων και ελπίδων δι’ οριστικήν ανάκαμψιν! Όλοι γνωρίζομεν άλλωστε κατά βάθος ότι η γη είναι επίπεδη, η σελήνη είναι από τυρί, η θεία κοινωνία δεν μεταδίδει τον κορωνοϊόν και ότι το κρέας είναι ψάρι και αντιστρόφως, ή κάτι παρόμοιον.
Ευτυχείτε!
Θ.Β.