Σε λίγες ώρες το 2018 θα έχει περάσει στην ιστορία.
Μια από τις πιο δύσκολες χρονιές για τη μικρή μας πόλη, τη Ραφήνα.
Η πυρκαγιά της 23ης Ιουλίου 2018 άφησε πίσω της ανεπούλωτες πληγές.
Για τουλάχιστον εκατό ανθρώπινες ψυχές, η φωτιά αυτή στάθηκε μοιραία.
Οι ανθρώπινες απώλειες έχουν φτάσει επίσημα τις εκατό ψυχές και ο κατάλογος ακόμα δεν έχει κλείσει.
Ο κ. Ιωάννης Παπαϊωάννου έχασε τη ζωή του εκείνο το μοιραίο απόγευμα.
Δεκαπέντε μέρτες μετά τον ακολούθησε και η γυναίκα του μετά από πάλη που κράτησε δεκαπέντε μέρες.
Δύο άνθρωποι από τους συνολικά εκατό.
Και πόσοι ακόμα δεν θα ξεπεράσουν ποτέ τα τραύματα εκείνης της νύχτας.
Μια μοιραία νύχτα που γέννησε τόσους πολλούς εφιάλτες....
Από τότε έχουν περάσει πέντε μήνες.
Οι εφιάλτες καλά κρατούν.
Η αγωνία για το μέλλον κορυφώνεται.
Δεν είναι λίγοι αυτοί που πιστεύουν πως σε λίγα χρόνια η περιοχή θα είναι πραγματικά αγνώριστη.
Ίσως τα μικρά σπιτάκια που κάηκαν εκείνη τη Δευτέρα να δώσουν τη θέση τους σε ακριβές κατοικίες που θα παραπέμπουν σε μια μοντέρμα Ριβιέρα ελληνικής εκδοχής.
Κάποιοι λένε πως πάνω στα αποκαΐδια έχουν αρχίσει να στήνονται επί χάρτου επιχειρηματικά σχέδια.
Αλήθεια ή ψέμματα;
Ο χρόνος θα δείξει ....
Η Πολιτεία εδώ και καιρό σιωπά.
Ο ρόλος της Πολιτείας θα έπρεπε να είναι πολύ πιο ενεργός.
Πολλά μυστικά και ακόμα περισσότερα ψέμματα.
Στα δύσκολα όλοι κρύβονται και σωπαίνουν.
Οι αρμόδιοι αποδείχθηκαν αναρμόδιοι στα δύσκολα.
Οι αρμόδιοι αποδεικνύθηκαν αναρμόδιοι και τους πέντε μήνες που ακολούθησαν.
Πολλές μικρές ιστορίες απόγνωσης ακούγονται από χείλη ανθρώπων που φοβούνται το αύριο περισσότερο από όσο φοβήθηκαν για τη ζωή τους εκείνο το βράδυ.
Τα επόμενα χρόνια θα δείξουν τι θα φυτρωσει τελικά πάνω στα αποκαΐδια.
Από τη μία τα σπίτια των απλών ανθρώπων.
Από την άλλη τα μεγαλεπήβολα αναπτυξιακά σχέδια που τόσο αγαπούν οι Κυβερνήσεις, ανεξάρτητα πολιτικού προσανατολισμού.
Είναι δύσκολη η επόμενη μέρα για όλους.
Για τους ανθρώπους που έχασαν τους δικούς τους.
Για τους ανθρώπους, μικρούς-μεγάλους, που είδαν σε μια νύχτα να χάνεται ο τόπος τους.
Για τους απλούς ανθρώπους που μόνο για κάποια λίγα χρόνια η Πολιτεία θα πληρώνει το ενοίκιο της προσωρινής κατοικίας.
Για την Πολιτεία που από τη μία θα πρέπει να διορθώσει τα εγκληματικά λάθη που έγιναν στην περιοχή και έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην εξέλιξη της τραγωδίας.
Για την Πολιτεία που κάποια στιγμή θα πρέπει επιτέλους να καταφέρει να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων.
Τι θα γίνει στο Μάτι, στο Κόκκινο Λιμανάκι, στο Λυκόρεμα, στα Σκουφέϊκα, στον οικισμό της Αγίας Βαρβάρας ....
Ο χρόνος θα δείξει.....
Πάνω σε αποκαΐδια και με τόσες απώλειες νωπές δεν στήνονται επιχειρηματικά σχέδια ...