Τι σκέφτεται και τι αισθάνεται ένας άνθρωπος που παίρνει μέρος σε μια δράση για καθαρισμό παραλίας;
*Αισθάνεται ΟΡΓΗ & ΘΛΙΨΗ και βρίζει συνεχώς, μέσα και έξω απ’ τα δόντια του, για τους ασυνείδητους που αφήνουν σκουπίδια παντού. Τα σκουπίδια αυτά στην πλειοψηφία τους είναι ανακυκλώσιμα – εκτός γραφικών εξαιρέσεων, τύπου ένα ζευγάρι παλιά παπούτσια, μια σαγιονάρα, λαδωμένα μπωλ φαγητού, άφθονες μεταχειρισμένες χαρτοπετσέτες, κομμάτια σερβίτσιου (προφανώς υπόλειμμα προικός), κάλτσες, προφυλακτικά, εσώρουχα, κλπ. Κάποιοι πιο νοικοκύρηδες βάζουν τα σκουπίδια τους σε σακούλα, τη δένουν και την αφήνουν εκεί να τη μαζέψει ο …αόρατος. Κάποιοι άλλοι τα σφηνώνουν ή θάβουν στο χώμα, ανάμεσα στα βράχια της παραλίας, και καλά να μη φαίνονται – ως γνωστόν ό,τι δε φαίνεται δεν υπάρχει!
*Αισθάνεται ΧΑΡΑ για τη συμμετοχή του ίδιου στη δράση αυτή, όσο και τη χαρά της ομάδας, ειδικά όταν αυθόρμητα προστίθενται περαστικοί στη δράση και δεν κοιτάνε απλά (ευχαριστούμε τις άγνωστες μαθήτριες – η μια με δεμένο χέρι- που προστέθηκαν με χαρά στην ομάδα μας!)
*Σκέφτεται ότι πρέπει να υπάρξει επιτέλους στα σχολεία το μάθημα (όχι έκτακτα σεμινάρια) της ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ! Από το δημοτικό μέχρι το τέλος του λυκείου, μόνο έτσι οι νεοέλληνες θα αποχτήσουν έστω και με καθυστέρηση ευρωπαϊκή περιβαλλοντική συνείδηση. Μέχρι τότε δεν έχουμε δικαίωμα να θεωρούμε εαυτούς ευρωπαίους, ούτε καν πολιτισμένους.
*Σκέφτεται ότι μέχρι να εκπαιδευτεί περιβαλλοντικά ο νεοέλληνας, αν πραγματικά θέλουμε να σώσουμε τις θάλασσές μας, πρέπει να υπάρξουν ΤΣΟΥΧΤΕΡΑ ΠΡΟΣΤΙΜΑ. Όπως ακριβώς στις ευρωπαϊκές χώρες. Αν περιμένεις όλοι οι άνθρωποι να έχουν οικολογική συνείδηση, είσαι εκτός. Οι άνθρωποι αν τους αφήσεις χωρίς τιμωρητική νομοθεσία είναι ικανοί να καταστρέψουν όλες τις παραλίες και να κάψουν όλα τα δάση. Και πάντα όλοι μας θα πέφτουμε από τα …γνωστά σύννεφα.
*Σκέφτεται ότι, έστω κι αν γίνουν τα παραπάνω, είναι απαραίτητο να τελειώνουμε οριστικά με αυτή την απαράδεκτη κατάσταση των πλαστικών μιας χρήσης. ΠΛΗΡΗΣ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ & ΧΡΗΣΗΣ ΠΛΑΣΤΙΚΩΝ ΜΙΑΣ ΧΡΗΣΗΣ είναι η μόνη λύση. Τίποτα λιγότερο. Είναι ήδη πολύ αργά για τον πλανήτη μας για να καθυστερούμε. Μέσα σε 50 (!!!) χρόνια καταφέραμε να μολύνουμε μέχρι και τις αρκτικές ζώνες που είναι ακατοίκητες από μας. Τα αόρατα μικροπλαστικά βρίσκονται και στην τελευταία σταγόνα θάλασσας και περνούν στην τροφική αλυσίδα. Τα ορατά πλαστικά σκοτώνουν τα ζώα της θάλασσας και της στεριάς όταν αυτά τα θεωρήσουν τροφή. Στην Ελλάδα καθημερινά καταναλώνονται περίπου 1.000.000 πλαστικά μιας χρήσης (σακούλες, ποτήρια, καλαμάκια, κλπ.) Στην Ελλάδα ανακυκλώνεται μόνο το 16%(!!!) των σκουπιδιών, ο νοών νοείτω…
*Σκέφτεται ότι Ο ΕΘΕΛΟΝΤΙΣΜΟΣ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΥΠΟΚΑΘΙΣΤΑ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ. Με άλλα λόγια, το κράτος πρέπει να έχει και αυτό ειδικές υπηρεσίες για τομείς που δεν είχε μέχρι τώρα. Η πλαστική μόλυνση των θαλασσών είναι εφάμιλλη με την πυρκαγιά στο δάσος, με την παράνομη αλιεία & κυνήγι, με την κακοποίηση αδέσποτων ζώων, κλπ.
*Σκέφτεται και αισθάνεται και πολλά άλλα, που τον εμψυχώνουν ή τον αποθαρρύνουν, για το παρόν και το μέλλον του homo sapiens, για το παρόν και το μέλλον του υποείδους που λέγεται νεοέλληνας, αν η αγάπη για τη φύση είναι μετρήσιμη, συγκρίσιμη και αποτιμήσιμη από τους τεχνοκράτες-οικονομολόγους του 21ου αιώνα, σκέφτεται ότι όταν οι άνθρωποι ξεμείνουν από τα γκατζετάκια τους, φαγητό, πόσιμο νερό, καθαρό αέρα, τότε ίσως καταλάβουν ότι τα λεφτά δεν τρώγονται….
Αρτέμιδα, μετά από καθαρισμό παραλίας στις 19/5/2019