Για να εδραιωθεί ένα αποτελεσματικό δίκτυο προστασίας για τους πολίτες και τα δάση, το πρώτο πράγμα που απαιτείται είναι η υπευθυνότητα. Ζητούνται υπεύθυνοι άνθρωποι και όχι αιρετοί ή υπηρεσιακοί με αλλεργία στην ευθύνη. Αυτοί οι δεύτεροι αποτελούν την πλειονότητα αυτών που «αναλαμβάνουν με ευθύνη» δήμους και χώρα και είναι εκείνοι που την ώρα που καίγεται το δάσος, αυτοί κοιτούν να μην αναφλεγεί το σώβρακο τους. Έτσι όμως, ούτε πρόληψη ούτε και καταστολή των πυρκαγιών μπορεί να οργανωθεί.

Τα υπόλοιπα, περί διοικητικών κωλυμάτων ή έλλειψη χρηματοδότησης είναι για τα θηρία. Ο Μητσοτάκης που μοιράζει λεφτά τελευταία (λεφτά υπάρχουν φωνάζει ακόμα ο ΓΑΠ), έταξε σχέδιο «Ασπίδα» και γενναίες χρηματοδοτήσεις σε δήμους από τους Κεντρικούς Αυτοτελείς Πόρους (ΚΑΠ). Και αυτά, πέρα από το χρήμα που έχει μοιραστεί, έστω με πρόσχημα τη χρηματοδότηση της Πολιτικής Προστασίας.

Ο «λυπημένος» αντιδήμαρχος εκτόξευσε μεταξύ άλλων και μία κουβέντα-ρουκέτα, αποκαλυπτική της σχέσης του με τα φυσικά οικοσυστήματα και το πως αυτός (όπως και η διοίκηση του) τα αντιλαμβάνεται. Είπε (και ο λόγος του ανέδιδε στόμφο).

Είπε ο λυπημένος: «ζητώ από την κεντρική κυβέρνηση να συνειδητοποιήσει ότι το πράσινο αφανίζεται στη χώρα μας και πρέπει να οργανωθεί εθνική σχέδιο αναδασώσεων». Η αντίληψη του δάσους ως «πράσινο» ως «κήπου» και η άγνοια του ότι αναφέρεται σε εξελισσόμενο οικοσύστημα με εσωτερικές διαδικασίες διαδοχής και εξωτερικές αλληλεπιδράσεις βιοτικών και αβιοτικών παραγόντων.

Το δάσος όμως παραμένει δάσος και όχι πράσινο, προς απογοήτευση των φιλόδοξων, κατ' ευφημισμό,  "αυτοδιοικητικών". Αυτοί άλλωστε, ήδη έχουν οργανώσει την απαλλαγή από τον δασικό βραχνά. όπως κυνικά ομολογούν.

Όπως δείχνει η σχετική ειδησεογραφία, μεθοδεύεται ξύρισμα (εκχέρσωση) διευρυμένων δασικών ζωνών, στο ήδη οπισθοδρομούν Πεντελικό δάσος. Πάντα στο όνομα της «πολιτικής προστασίας» και της ουσιαστικής κατάργησης κάθε έννοιας δασοπροστασίας (η οποία αποτελεί  και πολιτική προστασία αυξημένης αποτελεσματικότητας). Σε αυτή την περίπτωση, ο «λυπημένος» αντιδήμαρχος θα πρέπει να αντιδράσει και να δείξει πως μπορεί να κάνει κάτι ουσιαστικό για τον τόπο και το φυσικό περιβάλλον. Κάτι που θα τον βοηθήσει και τον ίδιο, γιατί θα του θεραπεύσει τη «λύπη» και ίσως του προσφέρει και τιμητικές δάφνες, για κάποιον πραγματικό –και όχι κούφιο, αεριτζήδικο και δημοσιοσχεσίτικο- λόγο επιτέλους. Μαζί του και όλη η αντιπολίτευση του δήμου.

Δεν περιμένουμε τίποτα. Μετά από όλα αυτά τα χρόνια και την απραξία που επιβεβαιώνει πως οι επιλογές των αυτοδιοικητικών βρίσκονται πάντα προς την πορεία της κατάργησης της Φύσης και δεν έχουν καμία σχέση με τις πολυδιαφημισμένες  «ευαισθησίες» τους.  Άλλωστε οι «ευαισθησίες» αυτές είναι μόνο ο διαφημιστικός μανδύας που πρέπει να φορέσουν, για να μοιάζουν όσο το περισσότερο με ανθρώπους.

Λάβαμε παραγγελιά για αφιέρωση του τραγουδιού της Mina, Parole-Parole-Parole, στον "λυπημένο αντιδήμαρχο" Βασιλόπουλο,  μήπως και του περάσει η λύπη. Του το αφιερώνουμε λοιπόν