Σε προηγούμενο δημοσίευμα μας, στις 30/11, αναφερόμασταν στην εξαφάνιση των ΕΛΠΕ από το πεδίο των έργων προστασίας  και αποκατάστασης των καένων περιοχών του Σχίνου, για τις οποίες είχε μάλιστα ανακηρυχθεί "Ανάδοχος Αποκατάστασης"

Σήμερα τα ΕΛΠΕ απάντησαν στα σχετικά δημοσιεύματα ξεκαθαρίζοντας πως "λόγω των ιδιαίτερων απαιτήσεων του έργου, ενημέρωσε εξαρχής ότι από την στιγμή που δεν υπάρχουν προ-εγκεκριμένοι εργολάβοι με τους οποίους μπορεί να συνεργαστεί, θα ακολουθήσει συγκεκριμένη διαδικασία για την εξεύρεση και επιλογή των αναδόχων του έργου. Για τον λόγο αυτό εκτιμήθηκε ότι για την ολοκλήρωση του έργου, απαιτείται το χρονικό περιθώριο των 5 μηνών από την ημερομηνία έναρξης εκτέλεσης των εργασιών και όχι από την έκδοση της απόφασης ορισμού αναδόχου. "

Άρα δεν έχουν εξαφανστεί αλλά απλά κινούται σε προγραμματισμό πενταμήνου. Όμως δεν ξέρουμε αν στον προγραμματισμό που τροποποίησε το υπουργείο κατλά τις επιθυμίες της εταιρείας - αναδόχου είναι και προγραμματισμός του καιρού. Αν τα δύο προγράμματα συμφωνούν, πάει καλά. Αν όμως διαφωνούν, θαθέλαμε να ξέρουμε ποιος θα έχει την ευθύνη στις απευκταίες πλημμύρες και τη μεγάλη στερεοπαροχή που θα πνίξει τον Σχίνο και τα κατάντη με νερό και λάσπη.

Είναι αλήθεια πως η ελληνική κυβέρνηση χορεύει στον ρυθμό των χορηγών και ευεργετών (της;) Τα σύννεφα και ο καιρός όμως;

Ελπίζουμε να μη γίνει τίποτα και να περάσει το πεντάμηνο (που δεν έχει αρχίσει ακόμα σύμφωνα με τα ΕΛΠΕ) χωρίς μεγάλα ύψη ραγδαίας βροχής, διαβρώσεις και έντονη στεροπαροχή, Αν όμως δεν συμβεί έτσι, τότε μάλλον θα φταίει και πάλι ένας άγνωστος ηλικιωμένος που ξεκίνησε τη φωτιά

Σημείωση: Στο αναφερθέν προηγούμενο άρθρο τονίζουμε την παράγραφο 

"Ιδού τα σχετικά αποσπάσματα από τις δύο αποφάσεις Γκουντούφα:

• 21 Οκτώβρη: «Ως καταληκτική προθεσμία ολοκλήρωσης των εργασιών ορίζεται η 21η Ιανουαρίου 2022».
• 26 Οκτώβρη: «Ως καταληκτική προθεσμία ολοκλήρωσης των εργασιών ορίζεται διάστημα 5 μηνών από την έναρξη εκτέλεσης των εργασιών».

Κρατήστε την για να μην ψάχνετε ηλικωμένους ενενηντάρηδες μετά

Ο συνεπής νεοφιλελεύθερος, ο πιστός στις χρηματοοικονομικές επιταγές ακόμα και αν πρόκειται για την εξαγορά δικαιώματος επί της Φύσης ή ακόμα και επί της εξασφάλισης της ίδιας του της ζωής, δεν μπορεί να ισχυριστεί πως  έσκασε κιόλας, μετά τις φετινές, ολέθριες πυρκαγιές. Ναι. Ήταν ολέθριο αυτό που συνέβη. Ήταν ολέθριο για τον τόπο και τους ανθρώπους του, όχι όμως για τον συνεπή νεοφιλελεύθερο. Αυτός σε κάθε καταστροφή βλέπει μία ευκαιρία να προβάλλει. Η απώλεια του φυσικού περιβάλλοντος, όπως και ο ανθρώπινος πόνος, αποτελούν γι’ αυτόν ευκαιρία και μάλιστα χρυσή. Όσο μεγαλύτερη η απώλεια, όσο μεγαλύτερος ο πόνος, τόσο μεγαλύτερη και η ευκαιρία για τον Μητσοτάκη, τον Χατζηδάκη, τη Ντόρα,  τον Σκυλακάκη, τον Τζήμερο και τους φίλους τους, τραπεζίτες ή κυβερνητικά υποπόδια κεφαλαιούχων.