Τα δεκαπέντε πρώτα λεπτά είναι τα κρίσιμα. Δεκαπέντε (15) κρίσιμα λεπτά για να σβήσει μία φωτιά, πριν εξελιχθεί σε πυρκαγιά. Δεκαπέντε λεπτά χωρίζουν το ελεγχόμενο  (φωτιά) από το ανεξέλεγκτο (πυρκαγιά). Στην άμεση, εντός δεκαλέπτου ή δεκαπεναλέπτου, επέμβαση αποσκοπεί η διασπορά των πυροσβεστικών δυνάμεων. Όχι για να μην εκδηλωθεί  μία εστία φωτιάς, αλλά για να μην εξελιχθεί σε πυρκαγιά.

Έχοντας αυτό κατά νου και προσπαθώντας να εκτοπίσουμε σοβαρές πληροφορίες, έστω και από μακριά, για τη φωτιά που εκδηλώθηκε στην Πεντέλη, διαβάζουμε την ανάρτηση του Γ. Παπαδιά, προέδρου της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Δασοφυλάκων Δημοσίων Υπαλλήλων και τόσο μέσα στην ίδια την ανάρτηση όσο και τα σχόλια, βλέπουμε το ίδιο, σταθερό μοτίβο να επαναλαμβάνεται:

Σε μία φράση όλη η αλήθεια. Με την εκδήλωση της πυρκαγιάς ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ ΚΑΜΙΑ ΕΠΕΜΒΑΣΗ ΑΠΟ ΤΑ ΑΝΑΤΟΛΙΚΑ. Καμία βοήθεια σε φωτιά που εκδηλώθηκε μέσα στα όρια του δήμου που θρήνησε και θρηνεί ένα Μάτι, έναν Βουτζά, ένα Κόκκινο Λιμανάκι. Καμία βοήθεια στην πιο κρίσιμη ώρα της φωτιάς. Την ώρα που θα μπορούσε η φωτιά να σβήσει με "έναν κουβά νερό" και η πυρκαγιά που ξέφυγε να μην έχει γεννηθεί ποτέ.

Όλα τα άλλα είναι προφάσεις εν αμαρτίαις και σάπιες δικαιολογίες.

Τώρα τρεχάτε ποδαράκια μου για να δώσετε χωρίς ντροπή καμία συνέντευξη στα "μέσα" και να πείτε για την "τιτάνια προσπάθεια που  καταβάλλετε".

Η φωτογραφία της επικεφαλίδας είναι του Γ. Παπαδιά

Η Πανελλήνια Ένωση Επαγγελματιών Γεωτεχνικών και Επιχειρήσεων Πρασίνου (ΠΕΕΓΕΠ) εξέδωσε προχθές 17/4/2022 δελτίο τύπου στο οποίο αναφέρεται στη βαναυσότητα των άκαιρων και κακότεχνων κλαδεύσεων αστικών δέντρων σε πολλές πόλεις της χώρας. Πρόκειται για ένα αισχρό φαινόμενο που έχει κλιμακωθεί αυτή την Άνοιξη.

Στην όλη σύγχρονη βαρβαρότητα διακεκριμένη θέση κατέχει ο συστηματικός αφανισμός των αστικών και περιαστικών δέντρων, τόσο από την κακώς αποκαλούμενη «αυτοδιοίκηση» αλλά και αυθαίρετα από κατοίκους στο πνεύμα μίας μαζικής υστερίας κατά των δέντρων, η οποία όχι μόνο είναι αδικαιολόγητη αλλά αφήνει πίσω της καμένη γη ως σκηνικό του μέλλοντος μας.

Η περίπτωση της Διώνης Πικερμίου, Ένα σύγχρονο μνημείο βαρβαρότητας

Πρόσφατα στη Διώνη του Πικερμίου συντελείται μια άνευ προηγουμένου δενδροκτονία. Με την ανοχή (ή τη συγκαλυμμένη προτροπή) της «αυτοδιοίκησης», ομάδες κάτοικων (σύλλογοι δενδροκτόνων;) υπό το πρόσχημα του καθαρισμού οικοπέδων καρατομούν όποιο δέντρο κρύβει τη θέα στη βίλα τους, όχι μόνο εντός οικοπέδων αλλά και εντός ρεμάτων. Μετά τις περσινές εκχερσώσεις των «Δρυάδων» του Χαρδαλιά (του γνωστού και ως «Nick Hard»), φέτος υπάρχει η δικαιολογία των σπασμένων κλαδιών (χιονοθλασίες) από τον χιονιά του χειμώνα και η άτυπη «κατευθυντήρια οδηγία είναι «σπασμένο κλαρί = δέντρο προς υλοτομία».

Την περασμένη εβδομάδα (10-17/4/22) εγινε μια εκκαθάριση νότια ενός μπαζωμένου ρέματος ίπι του οποίου λειτουργεί η  «πιστοποιημένη»* παιδική χαρά της Πίνδου κι έτσι μαζί με την αυθαίρετη και παράνομη κοπή των δέντρων αποκαλύφθηκε, εμφανέστατα πλέον, και η κοίτη του παράνομα μπαζωμένου ρέματος.

Η τρέχουσα αυθαιρεσία κάνει ορατά όσα είχε καταγγείλει προ τριετίας η ανεξάρτητη πρωτοβουλία πολιτών Δασαμάρι SOS,  για τη αυθαίρετη παιδική χαρά πάνω στο μπαζωμένο ρέμα αλλά και το περσινό μπάζωμα του ρέματος, βόρεια της παιδικής χαράς, για να δημιουργηθεί ...οικόπεδο με πολεοδομική άδεια  της οποίας την ευθύνη φέρει αμιγώς η υπεύθυνη της τοπικής υπηρεσίας δόμησης (ΥΔΟΜ). Υπάρχει φωτογραφική τεκμηρίωση για όλα αυτά, απ' όπου και η φωτογραφία της επικεφαλίδας της ανάρτησης

Συνημμένο: Το δελτίο τύπου της ΠΕΕΓΕΠ για τις βάναυσες, άκαιρες, κακότεχνες κλαδεύσεις δέντρων

Παραπομπές

*Ιστορίες για αγρίους: Η πιστοποίηση που φέρουν τα όργανα ΔΕΝ πιστοποιεί και την παιδική χαρά, αλλά για τους αφελείς αυτό παραμένει άγνωστο. Ικανοποιούνται δε (οι αφελείς) από την προφορική πιστοποίηση που απένειμε στην παιδική χαρά η …δημοτική αρχή.

Τις τελευταίες μέρες ζήσαμε ακόμα μία επίθεση του ανθρώπου απέναντι στον φυσικό πλούτο της χώρας. Ακόμα και αν –για τα νεοελληνικά δεδομένα- θεωρήθηκε παρέμβαση μικρής κλίμακας, η εκχέρσωση 150 τετραγωνικών μέτρων (από τα 23 στρέματα) υγροτόπου στις Μαρίκες της Ραφήνας,  απλά επιβεβαίωνε την απύθμενη άγνοια και την αμέτρητη αδιαφορία των νεοελλήνων για την έννοια του «οικοσυστήματος» και του τι σημαίνει αυτό για την ίδια την ανθρώπινη ζωή, όπως και για όλη τη ζωή που ακόμα διαθέτει ο πλανήτης Γη. Την άγνοια και αδιαφορία των νεοελλήνων ως ατόμων αλλά και ως ομάδων ατόμων, όπως ομάδες μελετητών, ειδικών, οργανισμών και κυρίως διοικητικών. Κυβερνητικών και –όπως άστοχα και ειρωνικά αποκαλούνται-  «αυτοδιοικητικών».

Ο ελληνικός εκσυγχρονισμός. Μία κερδοφόρα –για λίγους-  αυταπάτη

Είναι σταθερά αποδεκτή η ανάγκη εκπολιτισμού της ανατολικής Αττικής. Όχι εκσυγχρονισμού, γιατί αυτή η λέξη κουβαλάει βαρύ, αρνητικό νόημα και πρόσημο στη χώρα μας. Και όχι άδικα. Εκσυγχρονιστικά θεωρήθηκαν τα έργα κάλυψης του Ιλισού από τον Μεταξά. Εκσυγχρονιστικά θεωρήθηκαν τα έργα αποξήρανσης λιμνών και υγροτόπων, στην αναζήτηση καλλιεργήσιμων εκτάσεων. Εκσυγχρονιστής θεωρήθηκε ο Καραμανλής με το ξήλωμα της ευρωπαϊκού  χαρακτήρα συγκοινωνιακής υποδομής σταθερής τροχιάς. Εκείνης του τραμ της Αθήνας. Και βέβαια εκσυγχρονιστής βαφτίστηκε και με το έγκλημα της ολέθριας αντιπαροχής.  Εκσυγχρονιστής βαφτίστηκε ο Σημίτης, ο άνθρωπος που έσπρωξε τη χώρα στο οικονομικό βάραθρο της Ευρώπης και του κόσμου. Εκσυγχρονιστές είπανε και  όλους εκείνους που ευαγγελίζονταν ή και τελικά υλοποίησαν σε μεγάλο βαθμό την πιο ακραία υπερεκμετάλλευση φυσικού πόρου στην Ελλάδα. Εκείνη της εκτροπής του πλουσιότερου σε νερό, ελληνικού ποταμού. Του Αχελώου. Εκσυγχρονισμός θεωρήθηκε η άτσαλη και με βιαστικές και πρόχειρες μελέτες, ανάπτυξη του δικτύου εθνικής οδοποιίας. Οδοποιία που δεν τήρησε βασικές αρχές, όπως εκείνες του βιοκλιματικού σχεδιασμού (αυτό το καταλαβαίνει όποιος π.χ. περάσει τον αυχένα της Μαλακάσας χειμώνα ξημερώματα ή κινηθεί στην Εγνατία από Θεσσαλονίκη για Αλεξανδρούπολη πρωινή ώρα και άλλα πολλά).

Με όλα αυτά –και άλλα πολλά-  καταλαβαίνουμε πως ενώ χρειαζόμασταν πρωτίστως να εκπολιτιστούμε, πηδήξαμε μία τάξη με μέσο και περάσαμε στον «εκσυγχρονισμό». Τη μετατροπή του χωριού και της γειτονιάς  σε αστικές  παραγκουπόλεις.

Ακόμα και τα εντυπωσιακότερα αρχιτεκτονήματα, οι εντυπωσιακότερες υπερδομές, οφείλουν να διαθέτουν θεμέλια. Αόρατα και καθόλου εντυπωσιακά, αλλά δίχως αυτά η υπερδομή καταρρέει. Κάπως έτσι είναι και οι αναπτυξιολάγνοι νεοέλληνες, οι οποίοι σχεδιάζουν και κατασκευάζουν θηριώδη ανάπτυξη και τερατώδη εκσυγχρονισμό, χωρίς να έχουν αποκτήσει πρώτα το πολιτισμικό επίπεδο που θα καταστήσει τα «επιτεύγματα» αυτά   χρήσιμα, λειτουργικά, καλαίσθητα -αν θέλετε-  και κυρίως θα τα εντάξει αρμονικά στο περιβάλλον μέσα στο οποίο ζούνε και οι δημιουργοί τους. Και αν για τα παραδείγματα των προαναφερθέντων «εκσυγχρονιστών» σήμερα υπάρχει και μία χαζοχαρούμενη τάση απαλλαγής από τις βαρύτατες ευθύνες τους, γιατί «δεν ήξεραν» (ας γελάσουμε διακριτικά) για τους σημερινούς δεν υπάρχει και ούτε πρέπει να υπάρξει, κανένα άλλοθι, κανένα απαλλακτικό στοιχείο. Γιατί ακόμα και αν δεν ξέρουν, δεν κοιτούν να παραδειγματιστούν από αυτούς που έπαθαν και έμαθαν τελικά, μετά από χρόνια.

Η καταστροφή του υγροτόπου στις Μαρίκες της Ραφήνας

Επανερχόμαστε στην καταστροφή που προκάλεσε το υπουργείο υποδομών μαζί με την ΕΥΔΑΠ, την εταιρεία διαχείρισης του υδατικού αποθέματος της Αττικής και κατά τον νόμο υπεύθυνη για την τήρηση της οδηγίας 60 της Ε.Ε. -τουλάχιστον για τα επιφανειακά νερά- στον υγρότοπο των Μαρικών. Έναν υγρότοπο Α προτεραιότητας ενταγμένο στο Μητρώο Προστατευόμενων Περιοχών της Οδηγίας 2000/60 Ε.Ε.

Δεν πρόκειται δηλαδή για μία απλή ζημιά, αλλά για παράβαση ενωσιακής οδηγίας, ενσωματωμένης στο εθνικό και ενωσιακό Δίκαιο. Είναι ξεκάθαρα κολάσιμη παρανομία.

Θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί;

Η απάντηση είναι ΝΑΙ. Θα μπορούσε ένα είχε αποφευχθεί στη φάση της διαβούλευσης, αν η διαβούλευση ήταν σοβαρή και όχι προσχηματική, όπως είναι και η πλειονότητα των παρωδιών που αποκαλούνται «ανοιχτές δημόσιες διαβουλεύσεις» στην Ελλάδα. Δυστυχώς όμως μία διοίκηση αδιάφορη, ευθυγραμμισμένη με την εξυπηρέτηση της «οικονομίας» του έργου (διάβαζε εξοικονόμηση της ΕΥΔΑΠ και κερδοφορία του εργολάβου), ετσιθελικά και άτσαλα ως συνήθως, σε σύμπραξη με μία άσχετη αυτοδιοίκηση με νοοτροπία βλαχοδημάρχου, εξαφάνισαν κάθε αντίρρηση και προώθησαν την αθλιότερη πρόταση. Τόσο στο επίπεδο της «διαβούλευσης» επί της μελέτης, όσο και στο επίπεδο της «διαβούλευσης» επί των θέσεων των περιφερειακών αντλιοστασίων. Παρεμφερές θέμα αναμένουμε να προκύψει και για τη θέση του Κέντρου Επεξεργασίας, στην πρώτη πλημμύρα του Μεγάλου Ρέματος. Του ρέματος – υγροτόπου επίσης-  που το βάφτισαν «φυσικό αποδέκτη» και  που πήγαν και του φόρεσαν την κατασκευή πάνω του. Αλλά και εκεί μίλησε ο νόμος της επιβεβλημένης σιωπής στην προσχηματική αν όχι εικονική «διαβούλευση».  

Γιατί όμως οι καταστροφές που σχεδιάζουν είναι μεγάλες;

Τον Ιούλιο του 2008 επτακόσιοι επιστήμονες από όλο τον κόσμο συναντήθηκαν στο Διεθνές Συνέδριο για τους Υγρότοπους INTECOL, στην Τσουιάμπα της Βραζιλίας. Δηλαδή στις όχθες του τεράστιου υγρότοπου Παντανάλ. Στόχος τους ήταν η εξεύρεση τρόπων προστασίας αυτών των εκτάσεων που κινδύνευαν να αφανιστούν. Πολλές από αυτές τις εκτάσεις, κυρίως σε χώρες της Αφρικής, της ΝΑ Ασίας  και της Λατινικής Αμερικής, με την αποτρόπαια  μέριμνα διεθνών οργανισμών - εξυπηρετητών των πολυεθνικών των πετροχημικών, λιπασμάτων, γεωργικών φαρμάκων, πολλαπλασιαστικού υλικού, έχουν πια εξαφανιστεί.  Η εξαφάνιση τους αυτή σχετίζεται άμεσα με τη ραγδαία αύξηση της εμφάνισης ακραίων μετεωρολογικών φαινομένων, αλλά οι σχετικές μελέτες είτε δεν ολοκληρώθηκαν ποτέ είτε τα πορίσματα τους βρίσκονται ακόμα «υπό επεξεργασία». Και έχουμε τελικά μία εικόνα που παραμένει θολή, αλλά βολική για την παγκόσμια υπερεκμεταλλευτική οικονομία.

Για να αποφευχθούν τυχόν βολικές παρεξηγήσεις, πρέπει να σημειωθεί ότι υγρότοποι δεν είναι αποκλειστικά οι βάλτοι και τα έλη, αλλά και οι περιοχές τύρφης, τα δέλτα των ποταμών, τα δάση μανγκρόβιας, οι τούνδρες, οι λίμνες και άλλοι υδάτινοι αλλά και παρυδάτιοι σχηματισμοί, όπως αμμοθίνες και παραθαλάσσια δάση. Μέσα σε αυτά και το παράκτιο έλος – αμμοθινικό οικοσύστημα των Μαρικών της Ραφήνας (του Σχινιά, της Βραυρώνας, των Λεγραινών ή Λεγρενών κλπ)

Συνολικά αυτές οι περιοχές καλύπτουν περίπου το 6% της ξηράς στον πλανήτη μας. Εκεί αποθηκεύεται το 20% των ανθρακούχων αερίων, ενώ παράγουν ως οικοσυστημικοί πράγοντες το 25% των τροφίμων όλου του κόσμου, βοηθούν στον καθαρισμό των υδάτων, γεμίζουν εκ νέου με νερό τους υδροφόρους ορίζοντες και δρουν ως ασπίδες προστασίας από τις τρομερές παράκτιες καταιγίδες, ειδικά σε χώρες με ακτή σε ωκεανούς ή ανοιχτές θάλασσες.

Στο συνέδριο του 2008 διατυπώθηκε η θέση που εντάχθηκε μετά στα συμπεράσματα, πως αν για κάποιο λόγο, οι υγρότοποι του κόσμου απελευθέρωναν το φορτίο τους σε διοξείδιο του άνθρακα, θα ενισχυόταν δραματικά το φαινόμενο του θερμοκηπίου. Φυσικά θα ακολουθούσε και η αύξηση της συχνότητας των ακραίων φαινομένων που συνδέονται με το –τότε αποκαλούμενο- φαινόμενο.

Οι Μαρίκες, ως υγρότοπος Α προτεραιότητας, σημασία που απέκτησε με λαβή και τα συμπεράσματα του συνεδρίου του 2008 και στο ποσοστό που τους αναλογεί, μαζί με το παγκόσμιο δίκτυο υγροτόπων, διαθέτουν μέρος, σημαντικό για τα ελληνικά δεδομένα, των 771 δισεκατομμυρίων τόνων αερίων που ευθύνονται για το φαινόμενο του θερμοκηπίου. Κρατούν αιχμάλωτο, δηλαδή, μέρος από το ένα πέμπτο της συνολικής ποσότητας διοξειδίου του άνθρακα που υπάρχει στη Γη. Ποσότητα  ίση με αυτή που υπάρχει σήμερα στην ατμόσφαιρα.

Η άποψη της ΕΥΔΑΠ για τα συμπεράσματα του συνεδρίου για την προστασία των υγροτόπων εκφράστηκαν με έργα - Μαρίκες Ιανουάριος 2022

Σύμφωνα λοιπόν με το διεθνές συνέδριο  για τη σχέση των υγροτόπων με τη μεταβολή των κλιματικών συνθηκών, κάθε υγρότοπος αποτελεί ρυθμιστικό παράγοντα όχι μόνο για τον τόπο του αλλά και για τη γη ολόκληρη. Ψιλά γράμματα θα πει ένας αναπτυξιολάγνος ψηφοθήρας βλαχοδήμαρχος ή ένας ψηφοθήρας κυβερνητικός, που ερεθίζονται όταν βλέπουν έναν  ελαστιχοφόρο και εκσπερματίζουν όταν βλέπουν  έναν ερπυστριοφόρο εκσκαφέα, να αντικαθιστούν έναν υγρότοπο με μία «αναπτυξιακή» υποδομή.

Αλλά είπαμε. Πριν εκπολιτιστούμε κάποιοι μας έπεισαν να εκσυγχρονιστούμε. Χτίζουμε πάνω στην άμμο ένα μέλλον που θα καταρρεύσει πάνω στα κεφάλια των παιδιών μας.

Αλλά τελικά ποιος νοιάζεται γι’ αυτά. Η ζωή είναι μικρή για να είναι μίζερη, οπότε όσο το ταχύτερο της δώσουμε τη χαριστική βολή, τόσο το καλύτερο.

Δεν θα μας κλάψει και κανένας πολιτισμός άλλωστε.

Πέρασαν 9 μέρες από τον «ερχομό  της Ελπίδας». Και τι έμεινε πέρα από τους κλειστούς, παγωμένους και χιονισμένους δρόμους;

Καλλιτεχνούπολη: 3 μέρες χωρίς ρεύμα

Βουτζάς: 20 ώρες χωρίς ρεύμα

Ντράφι: Μέχρι 5 μέρες χωρίς ρεύμα

Διώνη: Μέχρι 27 ώρες χωρίς ρεύμα, αλλού 42

Πικέρμι: 16 ώρες χωρίς ρεύμα

Ραφήνα: Σποραδικές διακοπές ρεύματος ανά περιοχή (Περιβολάκια, Πευκώνας, Διασταύρωση κ.ά.)

Δελτίο τύπου ΔΕΔΔΗΕ 26/1/2022. ….θα πρέπει να υπογραμμιστεί πως υπάρχουν πολλές δυσκολίες στην πρόσβαση των συνεργείων στα σημεία των ζημιών, καθώς η συντριπτική πλειοψηφία δεν αφορά σε κεντρικές οδικές αρτηρίες αλλά σε μικρότερους δρόμους που δεν έχουν ακόμα καθαριστεί…..

Σύσκεψη συντονιστικού οργάνου πολιτικής προστασίας του δήμου Ραφήνας για την επερχόμενη "Ελπίδα" Πηγή iRafina 23/1/2022

Και σε όλο αυτό το κλίμα, η ευγνωμοσύνη των (αποκλεισμένων) κατοίκων πρέπει να θεωρείται δεδομένη!!

Α/δήμαρχος Πολ. Προστασίας Ραφήνας Πικερμίου Αρ.Μπουράνης: Μοναδικό μου μέλημα ήταν η άμεση παρέμβαση και προσφορά στο συνάνθρωπο.

Απολογισμός και απόσειση ευθυνών από τον άφταιχτο αφού ο ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΔΙΚΤΥΟΥ ΔΙΑΝΟΜΗΣ ΗΛΕΚΤΡΙΚΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ Α.Ε. δεν κάνει και εκχιονισμούς.

Οι κάτοικοι όλων των παραπάνω περιοχών ευχαριστούν κάθε μέρα, εδώ και 10 μέρε,ς τη δημοτική αρχή Ραφήνας για την ηρεμία που τους εξασφάλισε, μακριά από βιοποριστικά άγχη και υποχρεώσεις. Μέσα στο ηρεμιστικό λευκό του χιονιού και την ατμόσφαιρα Ελβετικών Άλπεων που εξασφάλισε ο δήμος για τους δημότες και μη.

Ευχαριστούν για τη απομόνωση που προσφέρει μία χιονόπτωση σε συνδυασμό με τις 70 άσπλαχνες μοίρες του δημάρχου και προπάντων ευχαριστούν ειδικότερα  τον αντιδήμαρχο πολιτικής προστασίας που απέδειξε περίτρανα πως «έδωσε πάνω από το 100% των δυνατοτήτων του για να έχουμε το καλύτερο αποτέλεσμα…» και το πρώτο μέλημα του παραμένει ο ….άνθρωπος

Φανταστείτε να ξεπερνούσαν και το 100% των δυνατοτήτων τους.....

Αναδημοσιεύουμε από το ιστολόγιο της Κίνησης για την Προστασία και Ανάδειξη του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας την καταγραφή του βανδαλισμού της παραλίας Μαρίκες από την ΕΥΔΑΠ. Η εταιρεία που θα έπρεπε να είναι προστάτης και θεματοφύλακας της οδηγίας 60 της Ε.Ε. για τα νερά, είναι αυτή που την παραβιάζει κατάφωρα, προκαλώντας μη αναστ΄ρεψιμες βλάβες σε μοναδικό υγρότοπο της Αττικής.

Την Τετάρτη  19/1/22 η εταιρία ΑΚΤΩΡ εκχέρσωσε με μπουλντόζες τμήμα του παράκτιου υγροτόπου Μαρίκες, για λογαριασμό της ΕΥΔΑΠ. Η εκχέρσωση έγινε στα πλαίσια του έργου αποχέτευσης (ΚΕΛ) και συγκεκριμένα της κατασκευής αντλιοστασίου ακαθάρτων.

Η εκχερσωμένη περιοχή για κατασκευή αντλιοστασίου αποχέτευσης(ΚΕΛ)

Η περιοχή που αποψιλώθηκε είναι ενταγμένη στο Μητρώο Προστατευόμενων Περιοχών του Σχεδίου Διαχείρισης Λεκανών Απορροής Υδατικού Διαμερίσματος Αττικής  το οποίο καταρτίστηκε στα πλαίσια ενσωμάτωσης στο Ελληνικό Δίκαιο της «Οδηγίας 2000/60/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 23ης Οκτωβρίου 2000 για τη θέσπιση πλαισίου κοινοτικής δράσης στον τομέα της πολιτικής των υδάτων» ως περιοχή που προορίζεται για προστασία οικοτόπων και ειδών.

Επιπλέον, η συνολική έκταση  που προγραμματίζεται να αποψιλωθεί, βάσει της τοπογραφικής σήμανσης  που εντοπίστηκε από την επιτόπια αυτοψία μας και της σχετικής επιβεβαίωσης  των υπεύθυνων του εργοταξίου,  περιλαμβάνει τύπους οικοτόπων κοινοτικής σημασίας  του Παραρτήματος Ι   της «Οδηγίας 92/43/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 21ης Μαΐου 1992 για τη διατήρηση των φυσικών οικοτόπων καθώς και της άγριας πανίδας και χλωρίδας»  και συγκεκριμένα:

-          Τον τύπο οικοτόπου NATURA 2000 με κωδικό 2190 (υγρές κοιλότητες μεταξύ των θινών) που βρίσκεται εντός της περιοχής που ήδη αποψιλώθηκε

-          Τους τύπους οικοτόπων NATURA 2000 με κωδικούς  2250 (Λόχμες των παραλιών με αρκεύθους) και 2260 (Θίνες με βλάστηση σκληρόφυλλων θάμνων) που βρίσκονται στην περιοχή που προγραμματίζεται να αποψιλωθεί

Στην  ευρύτερη περιοχή Μαρίκες , αν και όχι στην περιοχή επέμβασης,   εντοπίζονται και άλλοι τύποι οικοτόπων κοινοτικής σημασίας  του Παραρτήματος Ι   της Οδηγίας 92/43/ΕΟΚ όπως ο τύπος οικοτόπου  2021 (Κινούμενες θίνες της ακτογραμμής με Ammophila arenaria) και ο τύπος 1120 (Εκτάσεις θαλάσσιας βλάστησης με Posidonia ), γεγονός που καταδεικνύει την ιδιαίτερη οικολογική αξία της  ευρύτερης περιοχής. Τα παραπάνω έχουν καταγραφεί και πιστοποιηθεί σε Ειδική Περιβαλλοντική Μελέτη του Ελληνικού Κέντρου Θαλασσίων Ερευνών (ΕΛΚΕΘΕ, 2006) Η παρουσία/διατήρηση των οικοτόπων αυτών επιβεβαιώνονται και σε έκθεση επιστημονικής τεκμηρίωσης οριοθέτησης των υγροτόπων της Αττικής που εκπονήθηκε από το Ελληνικό Κέντρο Βιοτόπων-Υγροτόπων (ΕΚΒΥ, 2021) για λογαριασμό του Υπουργείου Περιβάλλοντος.

 Δεδομένου ότι τα παραπάνω δεδομένα φαίνεται να μην έχουν ληφθεί υπόψη από τη Διεύθυνση Περιβαλλοντικής Αδειοδότησης του Υπουργείου Περιβάλλοντος στην έκδοση της ΑΕΠΟ του έργου,  ζητάμε την ΑΜΕΣΗ προσωρινή αναστολή των εργασιών  προτού συντελεστεί μη αναστρέψιμη ζημιά στο περιβάλλον και την επανεξέταση των όρων εκτέλεσης των εργασιών  προκειμένου να μην προκληθεί περιβαλλοντική υποβάθμιση της  προστατευόμενης περιοχής.  

Aναγνωρίζουμε την απόλυτη αναγκαιότητα  να λυθεί το πρόβλημα της αποχέτευσης στην περιοχή,  η κατασκευή του όμως χρειάζεται να γίνει με σεβασμό στο Εθνικό και Ευρωπαϊκό Δίκαιο και σε συνεργασία με την τοπική κοινωνία, έτσι ώστε το συνολικό περιβαλλοντικό  ισοζύγιο  να είναι τελικά θετικό.

Εξωραϊστικός Σύλλογος ΝΗΡΕΑΣ

Κίνηση για την Προστασία & Ανάδειξη του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας

Μικρογεωργαφίες ΑΜΚΕ

                Τη Δευτέρα 31/1/22 πραγματοποιήθηκε η συνάντηση των τριών φορέων με εκπροσώπους της  ΕΥΔΑΠ, στην οποία οι φορείς ζήτησαν τη μετακίνηση του αντλιοστασίου σε θέση εκτός του προστατευόμενου υγροτόπου, προτείνοντας μάλιστα δύο νέες πιθανές θέσεις (στους χώρους στάθμευσης αυτοκινήτων βόρεια ή νότια της παραλίας) με πλήρη υπογειοποίηση της εγκατάστασης, αίτημα στο οποίο οι εκπρόσωποι της  ΕΥΔΑΠ δεν ήταν θετικοί  γιατί κάτι τέτοιο όπως είπαν θα καθυστερούσε την κατασκευή του συγκεκριμένου τμήματος του έργου περίπου 10χρόνια(!).  Αφού εκτέθηκαν όλες οι απόψεις, η συνάντηση έκλεισε με την προοπτική νέας συνάντησης ώστε να έχουν εξεταστεί οι προτάσεις από την  ΕΥΔΑΠ .

Η Κίνηση για την Προστασία & Ανάδειξη του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας έκανε σαφές ότι  οποιαδήποτε πρόταση παραβιάζει τα προστατευτικά μέτρα που διέπουν τους υγροτόπους βάσει εθνικού και ευρωπαϊκού δικαίου  δε μπορεί να γίνει αποδεκτή, σε περίπτωση επομένως που η ΕΥΔΑΠ εμμείνει στην υπάρχουσα χωροθέτηση του αντλιοστασίου, θα αναγκαστεί να προβεί στην άσκηση των νόμιμων δικαιωμάτων της.  

Ελπίζουμε  ωστόσο ότι ακόμη μπορεί να βρεθεί μία λύση που δε θα θίγει το πολύτιμο υγροτοπικό και αμμοθινικό οικοσύστημα των Μαρικών και ότι το ελληνικό κράτος θα πάψει επιτέλους να αντιμετωπίζει τους υγροτόπους ως «χαμένο χώρο» αψηφώντας τις δεσμεύσεις της απέναντι στην Ευρωπαϊκή Ένωση και τους πολίτες της. 

Πηγή