Η  καταστροφή της πόλης ή η καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος, ως η μεγεθυμένη έκφραση του κτήνους που περιέχουμε μέσα μας χωρίς να του γινόμαστε εμπόδιο στην ανάπτυξή του, όταν κοινωνικές ή πολιτικές συγκυρίες συντελούν, βοηθούν, ενισχύουν τη βάρβαρη και αντιανθρώπινη παρουσία του

Αμήχανοι μπροστά στο τέρας

Αρχικά, στην Attica Voice  πιστεύαμε πως δεν θα σχολιάζαμε τίποτα για το δημοτικό συμβούλιο Ραφήνας, πολύ περισσότερο για αυτό της 9ης Φεβρουαρίου 2023. Κι αυτό επειδή πιστεύουμε ακράδαντα (λόγω εμπειρίας και ισχυρών τεκμηρίων) πως πρόκειται για ένα εικονικό «συμβούλιο», μία κακόγουστη θεατρική παράσταση σε μια πόλη, με έναν δήμαρχο-καίσαρα, που ασκεί δυναστική εξουσία πάνω σε μία άλλη, μικρότερη πόλη, οδηγώντας την  στη δεινή θέση που έχουν πάντα οι ευρισκόμενοι υπό τη δεσποτεία των γραφειοκρατικών μηχανισμών. Όποιος δεν βλέπει πως το Πικέρμι, το μικρό κεντρικό Πικέρμι, έχει καταντήσει η «πίσω αυλή» της γραφειοκρατίας της Ραφήνας, εθελοτυφλεί ή αγνοεί την πραγματικότητα ή –ακόμα χειρότερα- θέλει να επιδείξει δουλοπρέπεια παρέχοντας υπηρεσίες στον εξουσιαστή.  Με αυτή τη μαύρη εικόνα  εντυπωμένη στη σκέψη, ισχυρότερα από κάθε άλλη φορά μετά το δημοτικό συμβούλιο της 9/2/2023, ήταν αδύνατο να μη σχολιάσουμε τον τραγέλαφο που εκτυλίχθηκε χθες το βράδυ στη Ραφήνα και να μην διατυπώσουμε την αηδία μας από τις αλγεινότατες εντυπώσεις που μας προκάλεσε η κακοπαιγμένη παράσταση. Αφενός η εχθρότητα και το πάθος ενός ελλειμματικού δημάρχου προς τον τόπο που υποτίθεται πως φροντίζει και αφετέρου η τυφλή υπακοή μίας δράκας μεταλλαγμένων ανθρωπόμορφων όντων προς αυτόν, συνέστησαν (όπως συνιστούν σε κάθε παράσταση τους) το δίπολο της εκτροπής. Και για το κακό και την καταστροφή, είναι απαραίτητο αυτό το δίπολο. Αν δεν υπήρχαν τα ανθρωπόμορφα δεν θα είχε ο οδηγός τους, όπως δεν υπάρχουν αφεντικά αν δεν υπάρχουν δούλοι. Δεν θα είχε τη δύναμη ο επικεφαλής του εσμού  να καταστρέψει έναν τόπο που ποτέ δεν ήταν τόπος του και που η υποβάθμιση του ενδεχομένως να τον ωφελήσει κιόλας. Αλλά αυτό είναι μία μεγάλη ιστορία, με κοινωνικές, βιολογικές και συχνότατα οικονομικές παραμέτρους.

Έχει άραγε επίγνωση της αυτογελοιοποίησης του;

Ας επιστρέψουμε στο θέαμα ενός παθιασμένου αυτογελοιοποιούμενου, που την ώρα που  αυτογελοιοποιείται τα πειθήνια  ενεργούενα του τον χειροκροτούν με οσκαρικό πάθος. Και μάλιστα ρητορεύοντας με κούφιο αυτοθαυμασμό, αποκαλύπτει και τη γύμνια του λόγου και της σκέψης του. Ανάμεσα στα ευτράπελα της χθεσινής «συνεδρίασης για έναν ρόλο» ήταν και η οίηση με την οποία ο δήμαρχος-καίσαρας παρουσίαζε τη βαθιά του γνώση για το Πικέρμι,  αποκαλώντας από τη μία μέλος της οικογένειας Ξηντάρα ως Βασιλιά και μάλιστα με οδό στο όνομα του (Βασιλέως Ξηντάρα) και από την άλλη προσφωνόντας πρώην νομάρχη ως «κύριε υπουργέ». Και αυτά ήταν μόνο μικρά χαλίκια στους πρόποδες του όρους της αυτογελοιοποίησης του «καίσαρα».

Ένας οποιοσδήποτε άνθρωπος όταν μιλάει ακατάπαυστα, η γλώσσα του σίγουρα θα γλιστρήσει κάποια στιγμή. Θα γλιστρήσει είτε σε κάποια λέξη είτε σε κάποιο νόημα, αλλά στις 9/2/2023 ο εξουσιαστής της περιοχής της Ραφήνας και του Πικερμίου, ξεπέρασε ακόμα και τους πιο επηρμένους κομπορρήμονες της Ιστορίας. Τους ξεπέρασε σε έπαρση ενώ παράλληλα άφηνε πίσω του τους καλύτερους επιθεωρησιογράφους, με υψηλή πυκνότητα χρήσης σολοικισμών και εξεζητημένων φράσεων, προκαλώντας πικρό γέλιο σε όσους δεν έχουν κάποιου τύπου εξαρτήσεις από τον «ρήτορα». Πικρό αλλά πνιχτό γέλιο προκαλούσε και σε όσες και όσους τον άκουγαν πρώτη φορά. Και όσο επέμενε να μιλάει ακατάπαυστα, τόσο μεγάλωνε η έπαρση και άλλο τόσο αυξάνονταν οι σολοικισμοί και ο βιασμός γλώσσας και νοημοσύνης ταυτόχρονα, κορυφώνοντας το γέλιο και το γελοίο του πράγματος. Αν ο ζόφος τελείωνε στο επιθεωρησιακό νούμερο «διοίκηση» θα ήταν καλά. Δυστυχώς στη χώρα μας το γελοίο πάντα εύρισκε τρόπο να συνυπάρξει και να κορυφωθεί σε τραγικό ή αντίστροφα. Και το τραγικό στη συνεδρίαση της 9/2/2023 είχε πολλές όψεις αλλά και μεγάλη ένταση της κάθε μίας από αυτές.

Όψεις του τραγικού, προσωπεία του γελοίου

Κατ’ αρχάς ήταν η  εύλογη απορία που είχε παγώσει πάνω στα πρόσωπα των επισκεπτών της συνεδρίασης, των μελετητών της εταιρίας ΑΞΩΝ ΜΕΛΕΤΑΙ ΑΤΕ. Ενώ βρίσκονταν στην αίθουσα του Δ.Σ. για να εξηγήσουν και να λύσουν απορίες σχετικά με τη μελέτη που αποκαλούσαν «οριστική» -άσχετα αν το copy/paste επέμενε να την τοποθετεί στη Θέρμη Θεσσαλονίκης ακόμα- ήταν προφανής η αμηχανία τους για την τοποθέτηση τους ως «κούκλες βιτρίνας» από τον επαρμένο εξουσιαστή. Αν και άρχισαν να το ξεπερνάνε όταν η ειδική μελετήτρια άρχισε να παρουσιάζει –κάπως υποτονικά είναι αλήθεια- τη μελέτη της, ξαφνιάστηκαν εκ νέου όταν ο πορφυροντυμένος της άρπαξε τον λόγο με απαξιωτικό τρόπο και ισχυριζόμενος πως είναι ο ίδιος ο ειδικός  για να συνεχίσει την παρουσίαση. Είναι ένα από τα σημεία που το χαλίκι της άγνοιας, της ανοησίας και της αγένειας αρχίζουν και γιγαντώνονται σε βράχο έπαρσης και αηδίας. Για όσους τα έχουμε ξαναζήσει, τα γνωρίζουμε και τα περιμένουμε σαν σκηνή από ελληνική ταινία που έχουμε δει χίλιες φορές. Για την άτυχη μελετήτρια όμως, αυτή ήταν μία πολύ αμήχανη στιγμή. Πλήθος οι παρόμοιες στιγμές που ακολούθησαν και οι βιντεοσκοπήσεις των   «εντεταλμένων» αποτελούν τεκμήρια της κατάντιας. Τεκμήρια αλήθειας για μερικούς, τεκμήρια βαρβαρότητας για τους περισσότερους.

Η βαρβαρότητα, νήμα που διατρέχει αυτές τις συνεδριάσεις για χρόνια

Η βαρβαρότητα είναι μία συνθήκη που πάγια διατρέχει κάθε συνεδρίαση του κατ’ ευφημισμόν «δημοτικού συμβουλίου» της Ραφήνας. Η τυπική της έκφραση εντοπίζεται στον απαξιωτικό τρόπο που αντιμετωπίζονται οι γυναίκες δημοτικοί σύμβουλοι. Οι γυναίκες δημοτικοί σύμβουλοι γίνονται αντικείμενα ειρωνείας και κακοπροαίρετου, σχεδόν πάντα σεξιστικού, σχολιασμού από τους έμπλεους  τεστοστερόνης άνδρες συμβούλους του ΔΣ, όταν ανήκουν στην ίδια παράταξη ή απλά είναι διακριτικές ή άφωνες. Αντίθετα, εκφοβίζονται, φιμώνονται και απαξιώνονται εξόφθαλμα, όταν πρόκειται για γυναίκες συμβούλους της αντιπολίτευσης ή αν είναι ενεργές και με έντονη συμμετοχή. Αυτό αποτελεί κανόνα σ’ αυτό το sui generis συμβούλιο και μάλιστα υπήρξαν και εποχές που γυναίκες σύμβουλοι επιδίδονταν σε αυτό το απαράδεκτο bullying εναντίον άλλων γυναικών δημοτικών συμβούλων, φερόμενες ακόμα και χειρότερα από τους άνδρες macho συναδέλφους τους. Όταν και χθες, στις 9/2/2023, δημοτική σύμβουλος που τελευταία εγκατέλειψε τον «καίσαρα» της επιθεώρησης για να περάσει στην αντιπολίτευση, δέχτηκε φραστικό εκφοβισμό από τους πραιτοριανούς του και μάλιστα από τους πιο χυδαίους εξ αυτών. Θεατές του συμβουλίου, οι οποίοι προκλήθηκαν από το χυδαίο bullying των μόνιμων πραιτοριανών, άρχισαν να τους αποδοκιμάζουν για την απαράδεκτη συμπεριφορά τους απέναντι σε μία γυναίκα.  Εκεί άρχισαν οι αντεγκλήσεις και βέβαια άνοιξε και ο συνηθισμένος οχετός με τις κατηγορίες που είχε απευθύνει ξανά ο δήμαρχος σε συγκεκριμένο πολίτη αλλά επανειλημμένα αποδείχθηκαν ψευδείς. Αυτό που εντυπώθηκε από το χθεσινό περιστατικό, είναι πως για πρώτη φορά σε αυτό το δημοτικό συμβούλιο των macho και των χυδαίων εκφοβιστών, υψώθηκε γενναία φωνή εναντίον τους προς υπεράσπιση γυναίκας δεχόμενης τον εκφοβισμό τους.  Μπορεί να την πει κανείς και καλή στιγμή για τον άνθρωπο και κακή για τις μαριονέτες  που κρατούν το μόνο ρόλο που έμαθαν στη ζωή τους. Τον ρόλο του υποχείριου ή στην πιο απαίσια εκδοχή, εκείνον του  πραιτοριανού.

Ο κοινός παρονομαστής της σκαιότητας

Μπορεί οι ίδιοι οι πραιτοριανοί να σώπασαν μετά το περιστατικό, βλέποντας τι μπορεί τελικά να προκαλέσει η άθλια συμπεριφορά τους, ο επικεφαλής τους όμως δεν πτοήθηκε. Ως πρώτος διδάξας του bullying σε δημοτικά συμβούλια, διατήρησε τη σκαιά στάση του απέναντι στις συμβούλους της αντιπολίτευσης αλλά και προς τους πολίτες που παρακολουθούσαν. Βέβαια όχι χωρίς απάντηση, ευτυχώς. Μάλιστα όταν γυναίκα κάτοικος Πικερμίου διαμαρτυρήθηκε για τις επιλογές της αποκαλούμενης «διοίκησης» στα κυκλοφοριακά – συγκοινωνιακά που επιδιώκει  για την περιοχή του Πικερμίου, αντιμετωπίστηκε με ειρωνεία και απαξία με αποτέλεσμα να υπάρξει πάλι εκνευρισμός και αντεγκλήσεις.

Κοινός παρονομαστής σε κάθε φασαρία, σε κάθε χυδαιότητα , σε κάθε υπερχείλιση οχετού εντός της αίθουσας, ο …δήμαρχος και τα «πρωτοπαλίκαρά» του. Αν αντί για τους συνηθισμένους εικονολήπτες, κινηματογραφούσε ένας Φρ. Φ. Κόπολα, το αποτέλεσμα θα ξεπερνούσε ακόμα και τον οσκαρικό «Νονό» ακόμα και χωρίς να υπάρχει ένα καλό σενάριο.

Ως προς τις επιλογές της «διοίκησης» είναι προφανές πως επιδιώκει την περαιτέρω υποβάθμιση του Πικερμίου. Τη διαδικασία την έχει ήδη ξεκινήσει μεταφέροντας επιβαρυντικές και ρυπογόνες δραστηριότητες ακριβώς στα όρια και δίπλα στον οικισμό. Επιπλέον επιδιώκει την εγκατάσταση ΒΙΠΕ στην περιοχή με την εξαίρεση από το πολεοδομικό βιομηχανίας φαρμάκων που λειτουργεί για πενήντα χρόνια, επιτρέποντας έτσι την ανάπτυξη και επιβαρυντικότερης δόμησης ή δραστηριότητας. Όλα αυτά με πρόσχημα έναν εκβιασμό που υποτίθεται πως κάνει η φαρμακοβιομηχανία, εκβιασμό όμως που δεν αρμόζει στη συγκεκριμένη  βιομηχανία και παράλληλα προσβάλλει τη νοημοσύνη των κατοίκων. Έτσι το συμπέρασμα που βγαίνει είναι πως μάλλον πρόκειται για άλλη μία επινόηση του δημάρχου για να πετύχει κάτι, όμως  άγνωστο  ακόμα τι.

Η κατάλυση της δημοκρατίας στον δήμο οδηγεί στην υποβάθμιση του Πικερμίου

Η παρεούλα που καταστρέφει συστηματικά το Πικέρμι δεν θα μπορούσε να το κάνει αν πρώτα δεν είχε καταλύσει κάθε έννοια δημοκρατίας στο δημοτικό συμβούλιο. Αν δηλαδή δεν είχε επιβάλλει μία δικτατορία του «αρχηγού και των αυλικών του» που όλα τα ελέγχουν με την ανοχή της χειμαζόμενης και άλαλης  αντιπολίτευσης, που έχει σοβαρές ευθύνες για τη σημερινή κατάντια.

Πρώτα η «παρεούλα» διέλυσε τις δημοκρατικές δομές που προωθεί ο νόμος του Κλεισθένη.  Για παράδειγμα, υπονόμευσε τη δημοτική επιτροπή διαβούλευσης με την συστηματική προσθήκη  ενεργούμενων  της εξουσίας ως μέλη της, Αποτέλεσμα ήταν να μην υπάρχει διαβούλευση αφού τα ενεργούμενα εμφανίζονταν μόνο για να λιβανίσουν το αφεντικό τους και να γνωμοδοτήσουν «επί της αγιοσύνης του». Όπως γίνεται άμεσα αντιληπτό, τα μέλη της επιτροπής αντέδρασαν σ’ αυτόν τον ευτελισμό, αποχώρησαν και τελικά η Δημοτική Επιτροπή Διαβούλευσης έγινε ένα ζόμπι, ανίκανο να σκεφτεί, πολύ περισσότερο ανίκανο να διαβουλευτεί και ικανό μόνο να επαναλαμβάνει ως ομιλούσα κούκλα τη θέση του αφεντικού της. Μετά την κατάλυση κάθε δημοκρατικής λειτουργίας στον δήμο Ραφήνας, η άβυσσος άνοιξε και περίμενε το Πικέρμι (και όχι μόνο)  να πέσει στα σκοτεινά της βάθη.

Η άθλια συγκυρία

Η συγκυρία της πίεσης για αλλαγές στο σύνολο της Αττικής, με νέες υποδομές, νέες χρήσεις, αποδάσωση, υποβάθμιση του φυσικού περιβάλλοντος και έντονη αστικοποίηση, συνέπεσε με την παρουσία των συγκεκριμένων στη διοίκηση του δήμου. Αυτός ο τοξικός συνδυασμός  δημιούργησε τις χειρότερες συνθήκες για περιοχές όπως το Πικέρμι. Περιοχές που καταδικάστηκαν από μία ανισοβαρή και παράλογη διοικητική  δομή, να γίνουν η «πίσω αυλή του δήμου», εκεί δηλαδή που μαζεύονται όλα τα σκουπίδια της «μεγάλης πόλης» ακόμα κι αν ως μεγάλη πόλη καταχρηστικά θεωρείται η Ραφήνα. Το βλέπουμε καθημερινά.

Όλα δείχνουν πως στα χρόνια που έρχονται θα δούμε την καταστροφή του τόπου να κλιμακώνεται. Με την υπόδειξη των χειρότερων επιλογών από πλευράς της εχθρικής προς το Πικέρμι διοίκησης προς τους μελετητές, η υποβάθμιση του τόπου είναι μονόδρομος. Δεν είναι οι πλατείες, δεν είναι οι εκκλησίες ή τα σχολεία το μόνο που χρειάζεται ο άνθρωπος. Περισσότερο απ’ όλα, σήμερα στον 21^ο αιώνα χρειάζεται δημοκρατία για να έχει και τη φύση και την υγεία του. Ήδη οι λιγότερο ψύχραιμοι, ενόψη του συγκεκριμένου νέου πολεοδομικού, αναζητούν νέο τόπο εγκατάστασης.

Αν και η εκδίωξη της παρεούλας του καίσαρα από τον δήμο θα έπρεπε να θεωρείται  ευκολότερη, η ανάπτυξη μίας αηδιαστικής συνδιαλλαγής της παρεούλας με τοπικούς «παράγοντες», έτοιμους να πουλήσουν τον τόπο τους για απροσδιόριστα ανταλλάγματα, της δίνει το απαράδεκτο δικαίωμα να πιστεύει πως διοικεί τη δική της, αιώνια  αυτοκρατορία. Ακόμα και να μην είναι έτσι, κανείς δεν μπορεί να πείσει γι’ αυτό.

Όσα έγιναν στο δημοτικό συμβούλιο της 9^ης Φεβρουαρίου 2023 ήταν τραγικά. Τραγικά ως προς το περιεχόμενο, τραγικά και ως προς τη διαδικασία. Μία διαδικασία που ήταν εκτός από τραγική και λίαν γελοία. Το τραγικό όμως και το γελοίο είναι τα δύο άκρα  ενός ευθύγραμμου τμήματος που αποτελείται από πρόσωπα και καταστάσεις. Ο δε εντοπισμός του στην καθημερινότητα της πόλης και το πως την επηρεάζει, θα μπορούσε να είναι ένας λόγος για να ντρεπόμαστε κάθε μέρα για την αδιαφορία μας και το που μας έχει αυτή οδηγήσει.

Διατύπωσε τη θλίψη του και τον προβληματισμό του ο Νίκος Σίμος

Παγκόσμια μέρα υγροτόπων σήμερα. Όλος ο κόσμος ευαισθητοποιείται  και γιορτάζει για τις ενέργειες του που αποσκοπούν στην προστασία των πολύτιμων αυτών, φυσικών αποθεμάτων. Την προστασία του και όπου αυτοί καταστράφηκαν, προωθείται η επανίδρυση τους. Στις πολιτισμένες χώρες μόνο.

Είναι ώρα για την αποκατάσταση των υγροτόπων, λένε σε όλον τον κόσμο. Την ίδια ώρα η ΕΥΔΑΠ καταστρέφει θεσμοθετημένο υγρότοπο στη Ραφήνα με την υποστήριξη και προτροπή του ίδιου του δήμου

Όλος ο κόσμος γιορτάζει και ευαισθητοποιείται γιατί:

1. Η ανασύσταση των υγροτόπων και η συνεπαγόμενη αναβίωση της βιοποικιλότητας απαιτείται γιατί το 40% των ειδών του κόσμου ζει ή αναπαράγεται σε υγροτόπους. Η αποκατάσταση των υγροτόπων υποστηρίζει την τοπική τροφική αλυσίδα και προσελκύει την άγρια ζωή.

2. Οι υγρότοποι εμπλουτίζουν τα αποθέματα νερού (τον υδροφορέα) και καθαρίζουν το διηθούμενο νερό. Οι υγρότοποι φιλτράρουν φυσικά το νερό.  Απομακρύνουν τους ρύπους και ενισχύουν το τοπικό υδατικό ισοζυγιο.

3. Οι υγρότοποι συγκρατούν και αποθηκεύουν τον άνθρακα. Συγκεκριμένοι τύποι υγροτόπων, ιδιαίτερα τυρφώνες, μαγγρόβια, παλιρροιακά έλη και θαλάσσια λιβάδια είναι εξαιρετικά αποτελεσματικοί απορροφητήρες άνθρακα.

4. Αμβλύνουν τις επιπτώσεις των πλημμυρών και των καταιγίδων. Οι αποκατασταμένοι υγρότοποι μπορούν να λειτουργήσουν ως σφουγγάρια (buffers) ενάντια στις υπερβολικές βροχοπτώσεις και τις πλημμύρες, να προστατεύσουν τις παράκτιες περιοχές από καταιγίδες και να θωρακίσουν τις πόλεις και τα χωριά από τις ακραίες καιρικές συνθήκες

5. Οι υγρότοποι βελτιώνουν την οικονομική δραστηριότητα. Οι υγρότοποι ενισχύουν την αλιεία και τις υδατοκαλλιέργειες. Παρέχουν επίσης αγαθά όπως καλάμια και χόρτα, χρήσιμα τόσο στα τοπικά είδη πανίδας όσο και στον άνθρωπο

6. Ενισχύουν τον οικοτουρισμό. Ένας αποκατεστημένος υγρότοπος μπορεί να είναι βιώσιμος πόλος έλξης  για τους επισκέπτες. Είναι ένα φυσικό αξιοθέατο που προσελκύει τουρίστες. Ένας κατεστραμμένος υγρότοπος αποτελεί απλά ....έρημο και απωθητικό τοπίο.

7. Οι υγρότοποι προωθούν την ευημερία ενός τόπου. Οι υγρότοποι προσφέρουν ένα μέρος χαλάρωσης, επαφής με τη φύση  και την απόλαυση που αυτό συνεπάγεται.

Όλος ο κόσμος γιορτάζει; Όχι! Σε μία γωνιά του χάρτη, μία μικρή χώρα η Ελλάδα και πιο πολύ ένα μικρό χωριό, ακόμα αντιστέκονται. Καταστρέφουν τους υγροτόπους τους, μπαζώνουν τα ρέματα και τσιμεντοστρώνουν κοίτες και εκβολές.

Το ημερολόγιο της Ραφήνας δεν έχει παγκόσμια μέρα υγροτόπων. Δεν έχει 2 Φεβρουαρίου Έχει όμως άλλες 364 μέρες εορτής για νέους Χώρους Ανεξέλεγκτης Διάθεσης Απορριμμάτων, για Μονάδες Επεξεργασίας Βιοαποβλήτων πάνω σε ρέματα και δίπλα σε Σταθμούς Μεταφόρτωσης Απορριμμάτων. Δίπλα στο ποτάμι που θα εκβάλλει την υπερχείλιση του και ένα Κέντρο Επεξεργασίας Λυμάτων και επεκτάσεις βιομηχανικών εγκαταστάσεων δίπλα σε σπίτια.  Και όλα κάτω από το βουνό που καίγεται κάθε λίγο και λιγάκι και αντιστέκεται και πάει ο δήμαρχος που «αγαπά τη φύση» και βάζει τις ορδές και ποδοπατούν τον σπόρο που αναβλαστάνει. Για να μη προλάβει να αναγεννηθεί η Φύση. Για να βάλει ο «οικολόγος» και οι ΜΚΟ του τα δικά τους, αφού εκείνος «ξέρει καλύτερα απ’ όλους και από τη Φύση την ίδια ακόμη»

Αυτές ΔΕΝ είναι παγκόσμιες μέρες για τη Ραφήνα της …. τσιμεντένιας «ανάπτυξης»

Στην Attica Voice δεν πανηγυρίζουμε καμία παγκόσμια μέρα υγροτόπων. Αυτή τη μέρα θρηνούμε Καθημερινά γινόμαστε μάρτυρες του αφανισμού των υγροτόπων της περιοχής μας και επιπλέον δεν φαίνεται να υπάρχει προοπτική σωτηρίας, αφού ούτε οι άνθρωποι καταλαβαίνουν ούτε οι εξουσίες θέλουν να σώσουν τα φυσικά αποθέματα.

ΥΓ: Το παρόν γράφτηκε για την παγκόσμια μέρα υγροτόπων, ημέρα που στον τόπο που μένουμε δεν υπάρχει. Ο κόσμος όμως δεν είναι οι μικροί και ασήμαντοι που δεν λένε να καταλάβουν τι έγκλημα κάνουν ή οι άλλοι, εκείνοι που εξαρτώνται από τους πρώτους και γίνονται χειροκροτητές τους σε κάθε έγκλημα που σχεδιάζουν και εκτελούν. Ο κόσμος φαίνεται να αλλάζει. Σιγά σιγά, αλλά αλλάζει. Ας ελπίσουμε να αλλάξει πριν να είναι πολύ αργά. 

Το παρόν αφιερώνεται σε εκείνες και εκείνους που εξακολουθούν να αγωνίζονται αληθινά για τη σωτηρία των φυσικών αποθεμάτων και επιμένουν. Παρά τις απογοητεύσεις και παρά τις πίκρες. Άλλωστε το λέμε και στο μότο μας πως "Είμαστε λίγοι αυτοί που παλεύουν ενάντια στο Κακό. Και από τους θεατές περιμένουμε τουλάχιστον να ντρέπονται"

Η Κίνηση για την  Προστασία και Ανάδειξη του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας απαντά στον οχετό ψευδολογιών και προκλητικών συκοφαντιών του δημάρχου Ραφήνας σε μία από τις συνηθισμένες διαδικτυακές εκπομπές του.

Ας δούμε πρώτα τα 5 λεπτά της εκπομπής που ο δήμαρχος Ραφήνας κατάφερε να χωρέσει 22+1 ψέματα, ξεπερνώντας ακόμα και τον εαυτό του και παλαιότερες επιδόσεις του. Τα ψέματα που ρέουν άφθονα, επισημαίνονται με τον χαρακτηριστικό ήχο και απαριθμούνται. Ακολουθεί η σχετική αποδόμηση τους.

Αφού απολαύσαμε το πεντάλεπτο ψεμάτων από πλευράς του δημάρχου Ραφήνας ας ξεκινήσουμε με το βασικό θέμα στο οποίο ο δήμαρχος διαστρεβλώνει εντελώς την πραγματικότητα. Ισχυρίζεται πως η ΚΠΑΜΡΡ θέλει εμμονικά να μη γίνει καμία παρέμβαση στο Μεγάλο Ρέμα. Σωστό ή λάθος; (η λέξη λάθος χρησιμοποιείται για να μη χρησιμοποιήσουμε τον όρο ΣΥΚΟΦΑΝΤΙΑ)

Αυτό που λέει ο δήμαρχος είναι λάθος. Η Κίνηση έχει ολοκληρωμένη πρόταση στην οποία έχει εντάξει τους σύγχρονους τρόπους διαχείρισης ρεμάτων που προτείνονται πλέον από μεγάλη μερίδα διεθνών επιστημόνων και από την ίδια την Ευρωπαϊκή Ένωση. Οι νέοι τρόποι διαχείρισης διατηρούν και αναβαθμίζουν τόσο τα οικοσυστήματα, όσο και την αντιπλημμυρική προστασία που παρέχουν τα ρέματα και συνίστανται στην κατά το δυνατό επαναφορά των ποταμών στη φυσική τους κατάσταση, εν αντιθέσει με όσα γίνονται στην Ελλάδα.

Η πρόταση ανταποκρίνεται πλήρως στις Ευρωπαϊκές οδηγίες για τη διαχείριση των υδάτων (2000/60/ΕΚ), για τη διαχείριση των πλημμυρών (2007/60/ΕΚ), για τη διατήρηση της βιοποικιλότητας και των οικοτόπων (92/43/ΕΟΚ).

Τα κύρια σημεία της πρότασης είναι τα εξής:

α) αποκατάσταση της φυσικής κοίτης του ρέματος με απομάκρυνση μπαζωμάτων και καταπατήσεων, με κοινωνικά κριτήρια προστασίας των αδύναμων οικονομικά τμημάτων του πληθυσμού 

 β) αποκατάσταση και διατήρηση των φυσικών πλημμυρικών πεδίων του ρέματος και των υγροτόπων  (Αρίωνος, Πετρεζα και εκβολή) που κάνουν φυσική ανάσχεση των πλημμυρικών παροχών που καταλήγουν στη Ραφήνα, σε αντίθεση με έργα που θα γίνουν που αυξάνουν δραματικά την παροχή στα κατάντη (κατά 92 κυβικά μέτρα το δευτερόλεπτο!!!)

γ) έργα ανάσχεσης στις ορεινές υπολεκάνες του ρέματος (Πεντέλη) με φυσικά υλικά, για συγκράτηση του νερού στα ορεινά και όχι για γρήγορη απορροή του στη θάλασσα όπως είναι ο στόχος του έργου που θα γίνει

δ) ανακατασκευή των ανεπαρκών τεχνικών έργων διέλευσης (γέφυρες) που φράζουν την ελεύθερη ροή του νερού

ε) αποκατάσταση των ευπαθών πρανών με διαμόρφωση (όπου απαιτείται) και σταθεροποίηση με φύτευση κατάλληλων ειδών 

στ) σωστή οριοθέτηση με διατήρηση όλων των απορροφητικών επιφανειών μέσα στη ζώνη οριοθέτησης και με ελεύθερη ζώνη ασφαλείας 50μ εκατέρωθεν των οριογραμμών,  όπως προβλέπει το ΠΔ χρήσεων γης (ΖΟΕ Μεσογείων) για τα ρέματα Ιδιαίτερου Περιβαλλοντικού Ενδιαφέροντος.

Μία τέτοια  λύση δεν εξετάστηκε από τη μελέτη, στόχος της οποίας ήταν  μόνο κατ΄όνομα η αντιπλημμυρική προστασία, ενώ πραγματικός στόχος είναι η εξασφάλιση της επέκτασης του λιμανιού, τα «μεγάλα έργα»(αποχέτευση, προαστιακός, Αττική οδός, ΜΕΒΑ κλπ) και το χτίσιμο της πεδιάδας των Σπάτων και όλων των μη δομημένων εκτάσεων που έχουν απομείνει στην Αττική.

Λέει ο δήμαρχος: Οι «οικολόγοι» θέλουν να πνιγεί ο κόσμος εντός ή εκτός σχεδίου, παράνομος ή νόμιμος;

Η Αλήθεια είναι: Φυσικά και όχι.

Ένας από τους λόγους που η Κίνηση έχει αντιταχθεί στο έργο είναι ότι το έργο θα εκθέσει σε μεγαλύτερο κίνδυνο τον πληθυσμό. Το έργο είναι πολύ κάτω των νόμιμων προδιαγραφών (Τ50)  και σε περίπτωση μεγάλης πλημμύρας οι καταστροφές που θα προκληθούν θα είναι ανάλογες, ίσως και χειρότερες από της Μάνδρας. Το εγκιβωτισμένο ρέμα έχει απείρως μεγαλύτερους κινδύνους γιατί η πλημμύρα όταν συμβεί καθίσταται ανεξέλεγκτη. Το έργο θα κατευθύνει όλο το νερό προς τη Ραφήνα, χωρίς την ανάσχεση που προσφέρουν οι «προς κατάργηση» πλημμυρικές ζώνες, η ταχύτητα του νερού θα είναι πολύ μεγαλύτερη (κατά 92 κυβικά μέτρα το δευτερόλεπτο!), χωρίς την καθυστέρηση που προκαλεί η φυσική βλάστηση και οι φυσικοί μαιανδρισμοί  που θα εξαφανιστούν με το έργο.

Ίσα ίσα η ολοκληρωμένη πρόταση πολλών επιστημόνων παγκοσμίως την οποία ενστερνίζεται η Κίνηση, μπορεί να εξασφαλίσει ταυτόχρονα αντιπλημμυρική προστασία, αποκατάσταση των οικοσυστημάτων και ανάσχεση της κλιματικής αλλαγής.

Τυχόν απαλλοτριώσεις που θα χρειαστούν για να μην κινδυνέψει κόσμος, θα πρέπει να γίνουν με αυστηρά εισοδηματικά και περιουσιακά κριτήρια ώστε να εξασφαλιστούν οι ευάλωτες οικονομικά ομάδες (εντός ή εκτός σχεδίου, νόμιμα ή παράνομα.

Η αυθαίρετη αύξηση από το δήμαρχο του αριθμού των πλημμυρικών επεισοδίων (που από τρία έγιναν πέντε) και αριθμού των θυμάτων από πλημμύρες (που από ένα το 1977 έγιναν δύο), έχει ένα και μοναδικό στόχο: την τρομοκράτηση των ανθρώπων για να αποδεχθούν αδιαμαρτύρητα το δεύτερο μεγαλύτερο καταστροφικό έργο που ετοιμάζεται για την Ανατ. Αττική μετά την καταστροφή που επιτελείται στον Ερασίνο.

Ατομική ευθύνη και η υποβάθμιση του ρέματος;

Μπορεί ο δήμαρχος να γκρίνιαξε στη συνέντευξη για το πόσο χάλια είναι το ρέμα με μπαζώματα, στενώσεις, παράνομη απόρριψη λυμάτων, αύξηση των νερών του ρέματος από τα νερά της Αττικής οδού, του Ποδονίφτη κλπ (χωρίς φυσικά να μπορεί να το δει ως ένα ζωντανό και πλούσιο οικοσύστημα παρά μόνο σαν «πόλο ντροπής» όπως είπε ο ίδιος!!!), παρέλειψε όμως να πει ότι όλα έγιναν και συνεχίζουν να γίνονται με ευθύνη του κράτους και της τοπικής/περιφερειακής αυτοδιοίκησης. Με άδειες που έδινε η πολεοδομία για χτίσιμο 10 και 20μέτρα από το ρέμα αγνοώντας το ΠΔ χρήσεων γης ΖΟΕ Μεσογειων, με λύματα που εδώ και χρόνια ο Δήμος ΕΠΙΤΡΕΠΕΙ να χύνονται στο ρέμα ενώ γνωρίζει ποιοι τα ρίχνουν και με Μελέτες Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων  για τα έργα εκτροπής του Ποδονίφτη, αεροδρομίου, αττικής οδού κλπ «καθόλα νόμιμες». 

Άλλωστε κανείς δε μας έχει εξηγήσει με ποιο μαγικό τρόπο η τσιμεντοποίηση του ρέματος θα αποτρέψει τα φαινόμενα καταπατήσεων, παράνομης απόρριψης λυμάτων και μπάζων, κουνουπιών και όλων των «στραβών» του ρέματος. Η ίδιοι δε θα διοικούν και πάλι; Γιατί τώρα ισχυρίζονται πως δε μπορούν να τα αποτρέψουν ενώ μετά την τσιμεντοποίηση θα μπορούν;

Τελικά το ρέμα θα τσιμεντοποιηθεί ή θα γίνει πόλος αναψυχής και θα αποκατασταθεί η βιοποικιλότητα, όπως ισχυρίζεται ο δήμαρχος;

Τα στοιχεία της Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων λένε ότι από τα 17 χιλιόμετρα συνολικής διευθέτησης, περίπου το 1/3 θα είναι αμιγές τσιμέντο, το 1/3 συνδυασμός τσιμέντου-συρματοκιβωτίων και το 1/3 συρματοκιβώτια. Ειδικά από το γεφυράκι Σκαλαβενίτη μέχρι τη θάλασσα θα γίνει μόνο τσιμέντο. Μάλιστα η τσιμεντένια μάντρα 1,5μέτρου που θα σηκωθεί στα πρανή δε θα επιτρέπει στον περαστικό ούτε καν να βλέπει το ρέμα!

Κι αν νότια του ρέματος μέχρι τη βελανιδιά ισχύσει αυτό που ισχυρίζεται ο δήμαρχος (3μέτρα πεζόδρομος+ 3μέτρα ποδηλατόδρομος+ 3μέτρα φύτευση= 9 μέτρα ελεύθερη ζώνη), από τη βόρεια πλευρά ο Δήμος ετοιμάζεται να επεκτείνει την οδό Ευβοϊκού μέχρι την ΕΚΟ φτιάχνοντας οδικό άξονα προς το λιμάνι για τα φορτηγά, καταπατώντας έτσι άλλον ένα κοινόχρηστο χώρο πρασίνου.

Πόλο αναψυχή πάντως με τσιμέντα και φορτηγά δε το λες.

Ούτε είναι σοβαρό να ισχυρίζεται ο δήμαρχος και οι μελετητές ότι η βιοποικιλότητα που θα εξαφανιστεί κατά την κατασκευή του έργου θα επανέλθει μετά την ολοκλήρωσή του σε ένα τσιμεντωμένο και δίχως βλάστηση ρέμα.

Και θα είναι δίχως βλάστηση σε όλο του το μήκος, ακόμη και στα τμήματα που θα κατασκευαστούν με συρματοκιβώτια γιατί ακόμη και αν κάποιες πόες φυτρώσουν ανάμεσα στις πέτρες, δε μπορούν να υποκαταστήσουν ένα οικοσύστημα με 5 διαφορετικούς τύπους οικοτόπων, απειλούμενα είδη ψαριών και πάνω από 150 είδη σπάνια και μη ορνιθοπανίδας που βρίσκουν καταφύγιο στους οικοτόπους του ρέματος.

Το εργοτάξιο που προσπαθεί ο δήμαρχος να εγκαταστήσει στο κέντρο της Ραφήνας είναι καθόλα νόμιμο;

Αντίθετα. Είναι καθόλα παράνομο. Καταρχήν είναι χωροθετημένο σε περιοχή που καλύπτεται απόν δύο διαφορετικά Προεδρικά Διατάγματα:

 α) το ΠΔ χρήσεων γης (ΦΕΚ199/Δ/2003, ΖΟΕ Μεσογείων) που προσδιορίζει την περιοχή δίπλα στο νεκροταφείο στο συντριπτικά μεγαλύτερο μέρος της ως Περιοχή Α (πρασίνου) και επιτρέπει μόνο εγκατάσταση δημόσιων ή δημοτικών καθιστικών

 β) του ΠΔ οριοθέτησης ρέματος Ραφήνας (ΦΕΚ498/Δ/2021) που απαγορεύει εργοτάξια, παρκινγκ, κτίρια και επιτρέπει μόνο ήπιες χρήσεις εντός ζώνης οριοθέτησης.

Η διαδικασία επίσης με την οποία ο δήμος προσπάθησε να κάνει απευθείας παραχώρηση δημοτικής έκτασης στην ΙΝΤΡΑΚΑΤ με ανταποδοτικά ανταλλάγματα παρανομίες που θα παραμείνουν στο δήμο μετά την αποχώρηση της ΙΝΤΡΑΚΑΤ, ήταν τελικά ανεπιτυχής αφού ξέσπασαν έντονες αντιδράσεις και προσφυγές από δημοτικούς συμβούλους, συλλόγους και πολίτες. Και ενώ ο δήμος γνωρίζει ότι δίπλα στο νεκροταφείο απαγορεύεται η κατασκευή εργοταξίου, τώρα προσπαθεί με πλάγιους τρόπους να πετύχει το ίδιο καταστροφικό αποτέλεσμα. Ένα εργοτάξιο για τα επόμενα τουλάχιστον 7 χρόνια μέσα σε ζώνη πρασίνου, μέσα σε ζώνη οριοθέτησης, ανάμεσα σε 6 σχολεία, σε άμεση γειτνίαση με οικισμό (Αύρα) και δίπλα στο βασικό οδικό άξονα προς το λιμάνι (οδός Ευβοϊκού)

Είναι αλήθεια ότι οι οικολόγοι ξυλοκόπησαν χειριστή μπουλντόζας της Περιφέρειας;  

Το υποτιθέμενο περιστατικό ξυλοδαρμού χειριστή μηχανήματος είχε αναφερθεί από τοπικά μέσα της Ραφήνας τον Οκτώβριο του 2021. Το περιστατικό αναθερμάνθηκε ξανά στην τελευταία συνέντευξη του δημάρχου στο rpn. Σχετική ανάρτηση/καταγγελία είχαμε κάνει από τον Οκτώβρη του 2021, αφού τα δημοσιεύματα φωτογράφιζαν «ως δράστη» την Κίνηση, η οποία ουδεμία ανάμειξη με το περιστατικό είχε.

Όπως όμως είχαμε πληροφορηθεί εκ των υστέρων, το περιστατικό ήταν αντίθετο με  την περιγραφή του δημάρχου. Ο ώμος του χειριστή είχε εξαρθωθεί στην προσπάθειά του να ρίξει μπουνιά σε πολίτη που διαμαρτυρήθηκε για την καταστροφή που προκαλούσαν οι μπουλντόζες στο ρέμα. Γι αυτό άλλωστε και δεν υποβλήθηκε ποτέ μήνυση και είχαν γίνει απλώς εκατέρωθεν καταγγελίες στο αστυνομικό τμήμα.

Από τα 22+1 ψέματα  η ΚΠΑΜΡΡ θεώρησε σοβαρό να απαντήσει ομαδοποιημένα στα παραπάνω, τα οποία είναι σοβαρότατα και όπως φαίνεται οι πολίτες γνωρίζουν μόνο τα ψέματα που τους έχει σερβίρει επανειλημμένα ο συκοφάντης δήμαρχος. Τα αληθινά στοιχεία, όπως και η σχετική μελέτη είναι διαθέσιμα από την ΚΠΑΜΡΡ για όποιον δημότη αποφασίσει επιτέλους να αποκτήσει ο ίδιος ή η ίδια την πραγματική εικόνα του τι του ετοιμάζουν για το παρόν και για το μέλλον του.

Αναδημοσιεύουμε άρθρο της Εφημεριδας των Συντακτών της 11ης Οκτωβρίου 2022, για τα όσα τραγικά συμβαίνουν στις Μαρίκες, την γνωστή παραλία της Ραφήνας η οποία περιλαμβάνει και έναν μοναδικό υγρότοπο, προστατευόμενο τόσο από εθνικούς όσο και από την ευρωπαϊκούς κανονισμούς. Το άρθρο της Εφημερίδας των Συντακτών, πέρα από τη σοβαρότητα του ίδιου, του συντάκτη όπως και του μέσου το οποίο το φιλοξενεί (η σύγκριση με "άλλα μέσα" είναι αναπόφευκτη)  απηχεί και την αγωνία που διακατέχει τους λαούς του πλανήτη σε ό,τι αφορά στην κλιματική αλλαγή, τις συνέπειες της, αλλά και το γεγονός πως ακόμα υπάρχουν άνθρωποι που συμπεριφέρονται σαν να μην τους απασχολεί το ζήτημα. Βέβαια πρόκειται για τους ίδιους που στον δημόσιο λόγο τους δηλώνουν πως "ανησυχούν."...(!)

Μη ξεχνάτε. Η οικολογία και η προστασία του φυσικού περιβάλλοντος δεν είναι μόδα. Η σοβαρή οικολογική προσέγγιση των γεγονότων είναι πρωτίστως πολιτική ανάγκη  και κοινωνική επιταγή. Τη ζημιά που κάνουν στο περιβάλλον σήμερα μας την σερβίρουν σαν "αναγκαίο βήμα για την πρόοδο", λες και πρόοδος και προστασία της Φύσης δεν συμβαδίζουν. Αυτά είναι για τους αφελείς που δεν καταλαβαίνουν πως τώρα γεννιέται το τσουνάμι που θα μας πνίξει αύριο. Τότε δηλαδή που θα είναι αργά, ακόμα και για να μετανιώσουμε.

Κρανίου τόπο άφησαν τις Μαρίκες στη Ραφήνα

Τάσος Σαραντής

Ξαναμπήκαν μπουλντόζες στον προστατευόμενο παράκτιο υγρότοπο για λογαριασμό της ΕΥΔΑΠ. ● Οι βίαιες παρεμβάσεις πραγματοποιούνται σε περιοχή που είναι ενταγμένη στο Μητρώο Προστατευόμενων Περιοχών Αττικής. ● Τα έργα καταγγέλλουν επτά περιβαλλοντικές οργανώσεις.

Για δεύτερη φορά, μπουλντόζες της εταιρείας ΑΚΤΩΡ μπήκαν την περασμένη Δευτέρα μέσα στον προστατευόμενο παράκτιο υγρότοπο Μαρίκες στην περιοχή Νηρέας Ραφήνας για λογαριασμό της ΕΥΔΑΠ, ανοίγοντας τον δρόμο για την κατασκευή του έργου αποχέτευσης «Κέντρο Επεξεργασίας Λυμάτων Ραφήνας-Πικερμίου και Σπάτων-Αρτέμιδας» με σκοπό την κατασκευή αντλιοστασίου ακαθάρτων.

Αυτή τη φορά άφησαν πίσω τους κρανίου τόπο, ολοκληρώνοντας το πλήγμα που επέφεραν στην προστατευόμενη περιοχή τον περασμένο Ιανουάριο, οπότε εκχέρσωσαν περίπου 150 τ.μ. του υγροτόπου («Αντλιοστάσια αποχέτευσης σε υγροτόπους και ρέματα», «Εφ.Συν.», 19/5/2022). Και στις δύο περιπτώσεις οι εργασίες σταμάτησαν προσωρινά έπειτα από έντονες διαμαρτυρίες κατοίκων.

Οι βίαιες παρεμβάσεις της ΕΥΔΑΠ πραγματοποιούνται σε μια περιοχή που είναι ενταγμένη στο Μητρώο Προστατευόμενων Περιοχών Αττικής, προστατεύεται από δύο Ευρωπαϊκές Οδηγίες (για τα ύδατα και για τη διατήρηση των φυσικών οικοτόπων) λόγω ύπαρξης 5 οικοτόπων Κοινοτικής Σημασίας και βρίσκεται σε διαδικασία οριοθέτησης που έπρεπε να έχει ολοκληρωθεί με έκδοση προεδρικού διατάγματος μέχρι το 2019, μετά την έκδοση των Σχεδίων Διαχείρισης Λεκανών Απορροής Ποταμών και σύμφωνα με το νέο Ρυθμιστικό Σχέδιο Αθήνας.

Ο υγρότοπος Μαρίκες πριν από την εκχέρσωση

Είναι τουλάχιστον αξιοσημείωτο το γεγονός ότι η ΕΥΔΑΠ εμμένει στη νομιμότητα της εν λόγω κατασκευής με το επιχείρημα ότι για έργα κοινής ωφέλειας δεν απαιτείται άδεια δόμησης και βασιζόμενη σε μη υλοποιημένο σχέδιο πόλης του 1970, το οποίο όφειλε να έχει τροποποιηθεί μετά την ένταξη της περιοχής στο Μητρώο Προστατευόμενων Περιοχών ή τουλάχιστον να έχει ληφθεί μέριμνα για μη επιδείνωση της οικολογικής της κατάστασης μέχρι την ολοκλήρωση της οριοθέτησής της.

Επιστολές
Αλγεινή εντύπωση προκαλεί και το ότι η ΕΥΔΑΠ επιμένει να παραβλέπει την αναγκαιότητα της απαγόρευσης των εργασιών στις Μαρίκες, που εξέφρασαν με επιστολές τους το Ελληνικό Κέντρο Βιοτόπων-Υγροτόπων και το Ελληνικό Κέντρο Θαλασσίων Ερευνών.

Τον κίνδυνο καταστροφής που αντιμετωπίζουν οι Μαρίκες από τους σχεδιασμούς της ΕΥΔΑΠ καταγγέλλει η Κίνηση για την Προστασία και Ανάδειξη του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας με επιστολή της προς τις αρμόδιες υπηρεσίες και ζητά την άμεση παρέμβασή τους προκειμένου να σταματήσει η καταστροφή των υγροτόπων, γεγονός που απειλεί τη χώρα μας με υπέρογκα πρόστιμα από την Ευρωπαϊκή Ενωση και θέτει σε κίνδυνο το περιβάλλον, την υγεία και την ποιότητα ζωής των πολιτών.

«Το έργο κατασκευής αντλιοστασίου αποχέτευσης της ΕΥΔΑΠ στον προστατευόμενο υγρότοπο “Παράκτιο Ελος Μαρίκες/Αμμοθινικό οικοσύστημα” στη Ραφήνα χρειάζεται να σταματήσει άμεσα με παρέμβαση όλων των αρμόδιων υπηρεσιών, προκειμένου να αποφευχθεί η συρρίκνωση ενός από τους ελάχιστους πλέον υγροτόπους της Αττικής και η καταστροφή οικοτόπων κοινοτικής σημασίας που καταγράφονται στην περιοχή», αναφέρουν σε κοινή ανακοίνωσή τους 7 περιβαλλοντικές οργανώσεις.

Ο υγρότοπος Μαρίκες μετά την εκχέρσωση

 «Η συρρίκνωση και υποβάθμιση του υγροτόπου των Μαρικών έρχεται σε συνέχεια παρεμβάσεων που ήδη έχουν συρρικνώσει ή/και υποβαθμίσει γειτονικούς υγροτόπους της Ανατολικής Αττικής (Αρτέμιδας, Ερασίνου, Μπρέξιζας), ενώ το αμέσως επόμενο διάστημα αναμένεται κατασκευή αντλιοστασίων αποχέτευσης της ΕΥΔΑΠ μέσα στα θεσμοθετημένα όρια των προστατευόμενων υγροτόπων εκβολής ρέματος Ραφήνας και υγροτόπου Αρτέμιδας. Επιπλέον, το εν εξελίξει έργο εγκιβωτισμού του ρέματος Ερασίνου και το προγραμματιζόμενο έργο εγκιβωτισμού του ρέματος Ραφήνας πρόκειται να εξαφανίσουν φυσικές ζώνες πλημμύρας που αποτελούν ευρείες υγροτοπικές εκτάσεις, ενώ ακόμα δεν έχει γίνει αποκατάσταση και οριοθέτηση του σημαντικού υγροτόπου Λουτρός Σπάτων», καταγγέλλουν.

Σταθμοί για τα πουλιά
Υπενθυμίζουν ότι οι υγρότοποι της Ανατολικής Αττικής είναι σημαντικοί για τη φύση και τον άνθρωπο αφού αποτελούν απαραίτητους σταθμούς για τα μεταναστευτικά πουλιά, οικοτόπους διαβίωσης πολλών ειδών, προστατεύουν την ακτογραμμή από τη διάβρωση, παρέχουν φυσική αντιπλημμυρική προστασία και συντελούν πολλαπλά στην ανάσχεση της κλιματικής αλλαγής.

Λόγοι για τους οποίους ζητούν την άμεση παύση του έργου της ΕΥΔΑΠ στις Μαρίκες και την επανεξέταση των θέσεων των αντλιοστασίων της με γνώμονα τη διατήρηση των υγροτόπων της περιοχής μέχρι την οριστική τους οριοθέτηση. Την καταγγελία υπογράφουν οι οργανώσεις ΑΝΙΜΑ, Ελληνική Εταιρεία Περιβάλλοντος και Πολιτισμού, Ελληνική Εταιρία Προστασίας της Φύσης, Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία, Καλλιστώ, ΟΖΟΝ, Ροή - Σύλλογος Πολιτών υπέρ των ρεμάτων.

 πηγή

Η Κίνηση για την Προστασία & Ανάδειξη του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας, έστειλε επιστολή - καταγγελία προς όλες τις αρμόδιες υπηρεσίες, προκειμένου να πάρουν θέση και να παρέμβουν προκειμένου να σωθούν οικότοποι κοινοτικής σημασίας, τους οποίους η Ελλάδα έχει δεσμευθεί να προστατεύει απέναντι στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Αμμοθινικό, προστατευόμενο έλος Μαρικών Ραφήνας 3 Οκτωβρίου 2022

Η ίδια επιστολή στάλθηκε και σε όλες τις περιβαλλοντικές ΜΚΟ, από τις οποίες ζητείται η υποστήριξή τους.

Παράλληλα, η  Κίνηση για την Προστασία & Ανάδειξη του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας καλεί τους ευαισθητοποιημένους στα περιβαλλοντικά ζητήματα πολίτες, αύριο 4/10/2022 στις 7πμ στον χώρο της καταστροφής  (Ιάσωνος και Ναυσικάς στην παραλία Μαρίκες).

Παρακάτω διαθέσιμη η καταγγελία με τον πλήρη πίνακα αποδεκτών