Παγκόσμια μέρα υγροτόπων σήμερα. Όλος ο κόσμος ευαισθητοποιείται  και γιορτάζει για τις ενέργειες του που αποσκοπούν στην προστασία των πολύτιμων αυτών, φυσικών αποθεμάτων. Την προστασία του και όπου αυτοί καταστράφηκαν, προωθείται η επανίδρυση τους. Στις πολιτισμένες χώρες μόνο.

Είναι ώρα για την αποκατάσταση των υγροτόπων, λένε σε όλον τον κόσμο. Την ίδια ώρα η ΕΥΔΑΠ καταστρέφει θεσμοθετημένο υγρότοπο στη Ραφήνα με την υποστήριξη και προτροπή του ίδιου του δήμου

Όλος ο κόσμος γιορτάζει και ευαισθητοποιείται γιατί:

1. Η ανασύσταση των υγροτόπων και η συνεπαγόμενη αναβίωση της βιοποικιλότητας απαιτείται γιατί το 40% των ειδών του κόσμου ζει ή αναπαράγεται σε υγροτόπους. Η αποκατάσταση των υγροτόπων υποστηρίζει την τοπική τροφική αλυσίδα και προσελκύει την άγρια ζωή.

2. Οι υγρότοποι εμπλουτίζουν τα αποθέματα νερού (τον υδροφορέα) και καθαρίζουν το διηθούμενο νερό. Οι υγρότοποι φιλτράρουν φυσικά το νερό.  Απομακρύνουν τους ρύπους και ενισχύουν το τοπικό υδατικό ισοζυγιο.

3. Οι υγρότοποι συγκρατούν και αποθηκεύουν τον άνθρακα. Συγκεκριμένοι τύποι υγροτόπων, ιδιαίτερα τυρφώνες, μαγγρόβια, παλιρροιακά έλη και θαλάσσια λιβάδια είναι εξαιρετικά αποτελεσματικοί απορροφητήρες άνθρακα.

4. Αμβλύνουν τις επιπτώσεις των πλημμυρών και των καταιγίδων. Οι αποκατασταμένοι υγρότοποι μπορούν να λειτουργήσουν ως σφουγγάρια (buffers) ενάντια στις υπερβολικές βροχοπτώσεις και τις πλημμύρες, να προστατεύσουν τις παράκτιες περιοχές από καταιγίδες και να θωρακίσουν τις πόλεις και τα χωριά από τις ακραίες καιρικές συνθήκες

5. Οι υγρότοποι βελτιώνουν την οικονομική δραστηριότητα. Οι υγρότοποι ενισχύουν την αλιεία και τις υδατοκαλλιέργειες. Παρέχουν επίσης αγαθά όπως καλάμια και χόρτα, χρήσιμα τόσο στα τοπικά είδη πανίδας όσο και στον άνθρωπο

6. Ενισχύουν τον οικοτουρισμό. Ένας αποκατεστημένος υγρότοπος μπορεί να είναι βιώσιμος πόλος έλξης  για τους επισκέπτες. Είναι ένα φυσικό αξιοθέατο που προσελκύει τουρίστες. Ένας κατεστραμμένος υγρότοπος αποτελεί απλά ....έρημο και απωθητικό τοπίο.

7. Οι υγρότοποι προωθούν την ευημερία ενός τόπου. Οι υγρότοποι προσφέρουν ένα μέρος χαλάρωσης, επαφής με τη φύση  και την απόλαυση που αυτό συνεπάγεται.

Όλος ο κόσμος γιορτάζει; Όχι! Σε μία γωνιά του χάρτη, μία μικρή χώρα η Ελλάδα και πιο πολύ ένα μικρό χωριό, ακόμα αντιστέκονται. Καταστρέφουν τους υγροτόπους τους, μπαζώνουν τα ρέματα και τσιμεντοστρώνουν κοίτες και εκβολές.

Το ημερολόγιο της Ραφήνας δεν έχει παγκόσμια μέρα υγροτόπων. Δεν έχει 2 Φεβρουαρίου Έχει όμως άλλες 364 μέρες εορτής για νέους Χώρους Ανεξέλεγκτης Διάθεσης Απορριμμάτων, για Μονάδες Επεξεργασίας Βιοαποβλήτων πάνω σε ρέματα και δίπλα σε Σταθμούς Μεταφόρτωσης Απορριμμάτων. Δίπλα στο ποτάμι που θα εκβάλλει την υπερχείλιση του και ένα Κέντρο Επεξεργασίας Λυμάτων και επεκτάσεις βιομηχανικών εγκαταστάσεων δίπλα σε σπίτια.  Και όλα κάτω από το βουνό που καίγεται κάθε λίγο και λιγάκι και αντιστέκεται και πάει ο δήμαρχος που «αγαπά τη φύση» και βάζει τις ορδές και ποδοπατούν τον σπόρο που αναβλαστάνει. Για να μη προλάβει να αναγεννηθεί η Φύση. Για να βάλει ο «οικολόγος» και οι ΜΚΟ του τα δικά τους, αφού εκείνος «ξέρει καλύτερα απ’ όλους και από τη Φύση την ίδια ακόμη»

Αυτές ΔΕΝ είναι παγκόσμιες μέρες για τη Ραφήνα της …. τσιμεντένιας «ανάπτυξης»

Στην Attica Voice δεν πανηγυρίζουμε καμία παγκόσμια μέρα υγροτόπων. Αυτή τη μέρα θρηνούμε Καθημερινά γινόμαστε μάρτυρες του αφανισμού των υγροτόπων της περιοχής μας και επιπλέον δεν φαίνεται να υπάρχει προοπτική σωτηρίας, αφού ούτε οι άνθρωποι καταλαβαίνουν ούτε οι εξουσίες θέλουν να σώσουν τα φυσικά αποθέματα.

ΥΓ: Το παρόν γράφτηκε για την παγκόσμια μέρα υγροτόπων, ημέρα που στον τόπο που μένουμε δεν υπάρχει. Ο κόσμος όμως δεν είναι οι μικροί και ασήμαντοι που δεν λένε να καταλάβουν τι έγκλημα κάνουν ή οι άλλοι, εκείνοι που εξαρτώνται από τους πρώτους και γίνονται χειροκροτητές τους σε κάθε έγκλημα που σχεδιάζουν και εκτελούν. Ο κόσμος φαίνεται να αλλάζει. Σιγά σιγά, αλλά αλλάζει. Ας ελπίσουμε να αλλάξει πριν να είναι πολύ αργά. 

Το παρόν αφιερώνεται σε εκείνες και εκείνους που εξακολουθούν να αγωνίζονται αληθινά για τη σωτηρία των φυσικών αποθεμάτων και επιμένουν. Παρά τις απογοητεύσεις και παρά τις πίκρες. Άλλωστε το λέμε και στο μότο μας πως "Είμαστε λίγοι αυτοί που παλεύουν ενάντια στο Κακό. Και από τους θεατές περιμένουμε τουλάχιστον να ντρέπονται"