Χθες, 2 Φεβρουαρίου 2023 και παγκόσμια μέρα υγροτόπων, η Κίνηση για την Προστασία και Ανάδειξη του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας (ΚΠΑΜΡΡ) ανάρτησε στο ιστολόγιο της ένα σημαντικό κείμενο που δείχνει πόσο πίσω βρίσκεται η Ελλάδα σε ένα από τα κορυφαία περιβαλλοντικά ζητήματα. Είναι πια παγκόσμια παραδεκτό πως οι υγρότοποι και γενικότερα, τα υγροτοπικά συστήματα όλων των μορφών, αποτελούν έναν από τους μεγαλύτερους συμμάχους της ζωής απέναντι στην κλιματική αλλαγή. Έτσι η παγκόσμια τάση είναι η αποκατάσταση όσων υγροτόπων είχαν καταστραφεί ή και αφανιστεί από την ανθρώπινη δραστηριότητα. Και μπορεί μεν στην Ελλάδα να ανασυστήσαμε τη λίμνη Κάρλα στη Θεσσαλία, αλλά στην υπόλοιπη χώρα καταστρέφουμε αυτά τα πολύτιμα φυσικά αποθέματα. Και οι λόγοι που το κάνουμε αυτό είναι είτε η άγνοια (!!!) είτε το οικονομικό όφελος. Σύντομα θα πληρώσουμε το αντίτιμο της εγκληματικής μας βλακείας αλλά μέχρι τότε δεν φαίνεται να ιδρώνει το αυτί κανενός. Αλλά ας μη μακρηγορούμε και ας περάσουμε στην αξιόλογη δημοσίευση της ΚΠΑΜΡΡ.

Παγκόσμια μέρα υγροτόπων 2023 με τα 2/3 των υγροτόπων της ανατολικής Αττικής να καταστρέφονται αντί να αποκαθίστανται

Με αφορμή τη σημερινή Παγκόσμια Ημέρα Υγροτόπων γράψαμε ένα άρθρο για την οργανωμένη κακοποίηση/εξαφάνιση των υγροτόπων της ανατολικής Αττικής. Το τμήμα της ανατολικής Αττικής στο οποίο θα αναφερθούμε είναι από το Σχινιά μέχρι το Μαρκόπουλο. Είμαστε σίγουροι οτι αντίστοιχη υποβάθμιση/εξαφάνιση υγροτόπων και ρεμάτων συμβαίνει σε ολόκληρη την ελληνική επικράτεια, σε μικρότερα ή μεγαλύτερα ρέματα. Γνωρίζουμε ότι η νέα μόδα που έχει λανσάρει η κυβέρνηση, αυτή των Ειδικών Πολεοδομικών Σχεδίων σε καμένες δασικές εκτάσεις πχ Μάτι, Εύβοια και όχι μόνο, περιλαμβάνει και την μείωση του άχρηστου και αναξιοποίητου (κατά την άποψη των κυβερνώντων) χώρου που καταλαμβάνουν οι υγρότοποι και τα ρέματα. 

Η διαφύλαξη των υδάτινων πόρων σε περίοδο κλιματικής αλλαγής αποτελεί παγκοσμίως στόχο μείζονος σημασίας για τη διαφύλαξη της ζωής στον πλανήτη. 

Οι Ευρωπαϊκές Οδηγίες για την προστασία του νερού 

Για την Ευρωπαϊκή Ένωση η διαφύλαξη των υδάτινων πόρων έχει αποτελέσει στόχο από τα τέλη του προηγούμενου αιώνα και αντικείμενο νομοθετικής προστασίας ήδη από το 1979 με την οδηγία 80/68/ΕΟΚ περί προστασίας των υπόγειων υδάτων από τη ρύπανση. Το Μάιο του 1995, η Επιτροπή εξέδωσε ανακοίνωση προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο για τη συνετή χρήση και τη διατήρηση των υγρότοπων, με την οποία αναγνωρίζονται οι σημαντικές λειτουργίες που επιτελούν για την προστασία των υδάτινων πόρων, ενώ το Δεκέμβριο του 1995 το Συμβούλιο αποφάνθηκε για την  ανάγκη εκπόνησης νέας οδηγίας πλαίσιο που να θεσπίζει τις βασικές αρχές μιας βιώσιμης πολιτικής υδάτων στην Ευρωπαϊκή Ένωση. 

Έτσι, το 2000  ψηφίστηκε η νέα Ευρωπαϊκή οδηγία πλαίσιο για τα νερά 2000/60/ΕΚ. Η οδηγία εισάγει την έννοια της ολοκληρωμένης διαχείρισης των υδάτων σε επίπεδο λεκάνης απορροής των ποταμών, επιβάλλει δηλαδή ο σχεδιασμός των κρατών μελών να γίνεται σε ολόκληρη την υδρολογική λεκάνη των ποταμών που περιλαμβάνει όλους τους παραποτάμους και υγροτόπους τους. Σκοπός της οδηγίας ήταν κυρίως η διαφύλαξη της ποιότητας των επιφανειακών και υπόγειων υδάτων και συγκεκριμένα α) η αποτροπή της περαιτέρω επιδείνωσης, η προστασία και βελτίωση των υδάτινων οικοσυστημάτων, καθώς και των αμέσως εξαρτώμενων από αυτά χερσαίων οικοσυστημάτων και υγροτόπων β)η βιώσιμη χρήση του νερού βάσει των διαθέσιμων υδάτινων πόρων γ)η ενίσχυση της προστασίας και η βελτίωση του υδάτινου περιβάλλοντος (παύση/μείωση απορρίψεων, εκπομπών και διαρροών) δ) η προοδευτική μείωση της ρύπανσης των υπογείων υδάτων και η αποτροπή της περαιτέρω μόλυνσή τους ε)ο μετριασμός των επιπτώσεων από πλημμύρες και ξηρασίες 

Βάσει της Ευρωπαϊκής Οδηγίας 2000/60/ΕΚ, τα κράτη μέλη υποχρεώθηκαν μεταξύ άλλων στη σύνταξη Σχεδίων Διαχείρισης Λεκανών Απορροής Ποταμών (ΣΔΛΑΠ) εντός 9 χρόνων από την έναρξη ισχύος της Οδηγίας. Τα ΣΔΛΑΠ, βάσει της οδηγίας, πρέπει να ορίζουν στόχους συγκεκριμένους και μετρήσιμους για την παρακολούθηση της ποιότητας των νερών και να περιλαμβάνουν Μητρώο Προστατευόμενων Περιοχών. 

Η "εναρμόνιση" της Ελλάδας  με την Ευρωπαϊκή Οδηγία 2000/60/ΕΚ για τα νερά 

Η εναρμόνιση της ελληνικής νομοθεσίας με την κοινοτική Οδηγία-Πλαίσιο 2000/60/ΕΚ ξεκίνησε τρία χρόνια μετά με το ν.3199/2003 και «ολοκληρώθηκε» επτά χρόνια μετά την έναρξη ισχύος της Οδηγίας,  το 2007, με την έκδοση  του Προεδρικού Διατάγματος 51/2007.  

Το 2010 καταρτίστηκαν τα πρώτα Σχέδια Διαχείρισης Λεκανών Απορροής Ποταμών(ΣΔΛΑΠ),  ενώ το 2017 υπήρξε η 1η αναθεώρηση των ΣΔΛΑΠ (ΦΕΚ 4672/Β/2017 για τα ΣΔΛΑΠ Αττικής).

Στο Μητρώο Προστατευόμενων Περιοχών των ΣΔΛΑΠ Αττικής, εντάχθηκαν όλα τα ρέματα και οι υγρότοποι που είχαν ενταχθεί στο Νέο  Ρυθμιστικό Σχέδιο Αθήνας (ν.4277/2014) ως υγρότοποι Α', Β', Γ' και Δ'  Προτεραιότητας. Με την ένταξή τους στο Μητρώο Προστατευόμενων Περιοχών, βάσει του Νέου Ρυθμιστικού Σχεδίου Αθήνας όλοι οι υγρότοποι χαρακτηρίζονται πλέον αυτόματα ως Α’ Προτεραιότητας.  

Μέσα σε αυτούς συμπεριλήφθηκαν και οι παρακάτω υγρότοποι της Αν.Αττικής: παράκτιος υγρότοπος Σχοινιά, παράκτιο έλος Μπρέξιζας, ρέμα Ραφήνας, παράκτιος υγρότοπος Μαρικών, παράκτιος υγρότοπος Αρτέμιδας, έλος Λουτρού Σπάτων, ρέμα Πύργου Βραυρώνας, ρέμα Ερασίνου, έλος Βραυρώνας Μαρκοπούλου, τεχνητός υγρότοπος Παλαιοντολογικού Πικερμίου και οι σχεδόν εξαφανισθέντες εσωτερικοί υγρότοποι Μαρκόπουλου και Λούτσες Μαρκόπουλου.

Η "εναρμόνιση" της Ελλάδας με την Ευρωπαϊκή Οδηγία 92/43/ΕΟΚ για τη βιοποικιλότητα, ως προς την προστασία των υγροτόπων

Παράλληλα, η Ευρωπαϊκή Οδηγία 92/43/ΕΟΚ, όπως ενσωματώθηκε στην ελληνική νομοθεσία με το ν.3937/2011, επέβαλλε την έκδοση Προεδρικών Διαταγμάτων για την προστασία α)των μεγάλων υγροτόπων (άνω των 80 στρεμμάτων) και β)των μικρών νησιωτικών και ηπειρωτικών υγροτόπων (έως 80 στρεμμάτων). Αυτό προϋπέθετε μία επιστημονική μελέτη καταγραφής των υγροτόπων συνοδευόμενη με πρόταση οριοθέτησής τους, η οποία για την Αττική εκπονήθηκε από το Ελληνικό Κέντρο Βιοτόπων Υγροτόπων (ΕΚΒΥ) για λογαριασμό του Υπουργείου Περιβάλλοντος το 2016, ενώ αναθεωρήθηκε το 2021.   

Μέχρι στιγμής ο ακριβής ορισμός των εξωτερικών ορίων των υγροτόπων της Αττικής έχει προχωρήσει νομοθετικά με το αρ.54 του ν.4559/2018 και αυτό μόνο για 15 από τους 50 υγροτόπους της Αττικής που κατέγραψε το ΕΚΒΥ,   ενώ ακόμη και για αυτούς τους 15 εκκρεμούν τα επόμενα βήματα (καθορισμός ζωνών κλπ) για την έκδοση του Προεδρικού Διατάγματος βάσει του ν.3937/2011. Πρόκειται για τους υγρότοπους: εκβολή ποταμού Ασωπού, λιμνοθάλασσα Ωρωπού, παράκτιο έλος Αγίων Αποστόλων, παράκτιο έλος Μπρέξιζας, παράκτιο έλος Λούτσας Ατρέμιδας, παράκτιο έλος Ψάθας Βιλίων, παράκτιο έλος Βραυρώνας, παράκτιο έλος Λεγραινών, παράκτιο έλος Αλυκών Αναβύσσου, λιμνοθάλασσα Ψήφτας Μεθάνων, εκβολή ρέματος Ραφήνας, παράκτιος υγρότοπος Αγίου Νικολάου, ρέμα Κερατέας, ρέμα Ερασίνου, ρέμα Πύργου Βραυρώνας, 

Η καθυστέρηση της Ελλάδας στην εφαρμογή της εθνικής και ευρωπαϊκής νομοθεσίας περί οριοθέτησης υγροτόπων  

Βάσει του Νέου Ρυθμιστικού Σχεδίου Αθήνας (ν.4277/2014), οι υγρότοποι/ρέματα έπρεπε να οριοθετηθούν εντός 3ετίας (οι Α' Προτεραιότητας), εντός 5ετίας (οι Β' Προτεραιότητας) και στη συνέχεια όλοι οι υπόλοιποι. Με την ένταξή τους στο Μητρώο Προστατευόμενων Περιοχών όλοι οι υγρότοποι του Ρυθμιστικού Σχεδίου Αθήνας αναβαθμίστηκαν σε Α΄ Προτεραιότητας και επομένως έπρεπε να έχουν οριοθετηθεί εντός 3ετίας.   

Από το 2014 έχουν περάσει 9 χρόνια και, όπως αναφέρθηκε παραπάνω, σε κανένα υγρότοπο της Αν.Αττικής δεν έχει ολοκληρωθεί η διαδικασία οριοθέτησης, όπως ορίζει ο ν.3937/2011.  

Κι ενώ οι οριοθετήσεις καθυστερούν να ολοκληρωθούν, αντίθετα η συρρίκνωση/αφανισμός των υγροτόπων είναι τάχιστη!!!

Μόνο στην Αν.Αττική αυτή τη στιγμή καταστρέφονται ή απειλούνται άμεσα 8 από τους 12 καταγεγραμμένους υγρότοπους:  ρέμα Ερασίνου, ρέμα Πύργου Βραυρώνας, παράκτιο έλος Βραυρώνας, ρέμα Ραφήνας, παράκτιο έλος Μαρικών, παράκτιο έλος Μπρέξιζας, παράκτιο έλος Λούτσας Αρτέμιδας, εσωτερικό έλος Λουτρού Σπάτων (περιγραφή των παρεμβάσεων στο τέλος). 

Η επιλεκτική εφαρμογή της Ευρωπαϊκής Οδηγίας 2007/60/ΕΚ για τις πλημμύρες

Παράλληλα βλέπουμε ένα παροξυσμό υποτιθέμενων αντιλημμυρικών έργων, που μετατρέπουν όλα τα φυσικά ρέματα της Αττικής σε τεχνητούς αγωγούς ομβρίων με παράλληλη οριοθέτησή τους. Παντού στην Αν.Ατττική βλέπουμε εγκιβωτισμούς ρεμάτων  με παράλληλες οριοθετήσεις αυτών,  που όμως: 

α) δε περιλαμβάνουν στο χώρο του ρέματος τους υγροτόπους και τα πλημμυρικά πεδία(πχ Ερασίνος, ρέμα Ραφήνας), τα οποία σύμφωνα με τη νομοθεσία περί οριοθετήσεων ρεμάτων (ν.4258/2014, ΚΥΑ140055/2017) πρέπει να περιλαμβάνονται στην οριοθέτηση, ως φυσικοί σχηματισμοί που αποτελούν αναπόσπαστα τμήματα των ρεμάτων.

β) νομιμοποιούν όλες σχεδόν τις καταπατήσεις υγροτόπων και ρεμάτων προσαρμόζοντας τις γραμμές οριοθέτησης στην υπάρχουσα παράνομη ή αυθαίρετα «νομιμοποιημένη» δόμηση. Παραδείγματα είναι:

-  το ρέμα Ραφήνας και ο υγρότοπος της εκβολής του, όπου με την οριοθέτηση δεν αίρετε ούτε το παράνομο μπάζωμα για τη δημιουργία δημοτικού πάρκου με παράνομες εμπορικές κατασκευές, ούτε τα παράνομα κτίσματα για τα οποία αντίθετα προωθείται ένταξη στο σχέδιο πόλης. Αντίθετα, ο τοπικός Δήμος Ραφήνας-Πικερμίου δρομολογεί έργο που καταπατεί εκ νέου την κοίτη (διάνοιξη παραρεμάτιου οδικού άξονα με επέκταση της οδού  Ευβοϊκού, τμήμα της οποίας διέρχεται από την ιστορική κοίτη του ρέματος)

-  τον υγρότοπο «ρέμα Ερασίνου», η οριοθέτηση του οποίου από το Υπουργείο Υποδομών εκτρέπει τη φυσική κοίτη,  προκειμένου να νομιμοποιηθεί αυθαίρετο σπίτι χτισμένο ακριβώς επάνω στην κοίτη.  Μάλιστα η ζώνη οριοθέτησης που τελικά καθορίστηκε από το Υπουργείο δε περιλαμβάνει καν την παλαιά κοίτη  

γ) δεν περιλαμβάνουν στην οριοθέτηση 50 ή 100μ ελεύθερης παραρεμάτιας ζώνης όπως αυτή ορίζεται από τη ΖΟΕ Μεσογείων (ΠΔ199/2003) για τα ρέματα Ιδιαίτερου Περιβαλλοντικού Ενδιαφέροντος (Ερασίνος, Μεγάλο Ρέμα Ραφήνας), ακόμη και σε αδόμητες περιοχές!!!

Τα παραπάνω βρίσκονται σε αντίθεση με την Ευρωπαϊκή Οδηγία 2007/60/ΕΚ για τις πλημμύρες, η οποία;

α)προτρέπει  στη διατήρηση των πλημμυρικών πεδίων ως αδόμητων ζωνών εκτόνωσης σε περιπτώσεις πλημμύρας, με μεταβολές χρήσεων γης αν αυτό απαιτείται  

β)επιβάλλει την καταρχήν εξέταση όλων των θεσμικών μέτρων αντιπλημμυρικής προστασίας, πριν από τη χειρότερη περιβαλλοντικά λύση που είναι αυτή των έργων τεχνητής διευθέτησης. Τέτοια θεσμικά μέτρα δεν εξετάστηκαν σε καμία από τις μελέτες των δύο μεγαλύτερων ποταμών της Αν.Αττικής, των ρεμάτων Ερασίνου και Ραφήνας εκ των οποίων στο πρώτο ήδη σήμερα ισοπεδώνονται σπάνιες υγροτοπικές εκτάσεις από μπουλντόζες,  ενώ στο δεύτερο προγραμματίζεται άμεσα να συμβεί το ίδιο 

γ)επιβάλλει οι μελέτες να εκπονούνται για ολόκληρες τις υδρολογικές λεκάνες των ρεμάτων και όχι αποσπασματικά 

Επιπλέον, βλέπουμε ότι η αρχή της διαχείρισης των ρεμάτων σε επίπεδο υδρολογικής λεκάνης που εισήγαγε η οδηγία 2000/60/ΕΚ δεν εφαρμόζεται, αφού εκπονούνται αποπασματικές, ανεξάρτητες μεταξύ τους μελέτες διευθέτησης/οριοθέτησης ρεμάτων και μάλιστα από διαφορετικούς φορείς (υπουργείο υποδομών, περιφέρεια, δήμοι).

Κάποια παραδείγματα είναι:

α/ στην υδρολογική λεκάνη του ρέματος Ερασίνου υλοποιούνται ή δρομολογούνται έργα εγκιβωτισμού  με 4 διαφορετικές μελέτες (ρέμα Ερασίνου ανάντη, ρέμα Ερασίνου κατάντη, ρέμα Αγίου Γεωργίου, ρέμα Μαρκοπούλου) με 2 διαφορετικούς φορείς εκπόνησης μελετών των έργων αυτών (Υπουργείο Υποδομών, Δήμος Μαρκόπουλου)  

β/ στην υδρολογική λεκάνη του ρέματος Ραφήνας βρίσκονται σε εξέλιξη 5 διαφορετικά έργα/μελέτες (ρέμα Ραφήνας, ρέμα Νταού, ρέμα Πευκώνα στα πλαίσια του Ειδικού Πολεοδομικού Σχεδίου για τα καμένα σε Ραφήνα/Μάτι, ρέμα Λεονταρίου, ρέμα Σπάτων) από 4 διαφορετικούς φορείς (Υπουργείο Υποδομών, Δήμος Ραφήνας, Δήμος Παιανίας, Δήμος Σπάτων-Αρτέμιδος)

 Εκβολή ρέματος Ραφήνας σε άμεση απειλή από έργο διευθέτησης 

Κι ενώ το κράτος «παίζει καθυστέρηση» στην οριοθέτηση των υγροτόπων,  8 από τους 12 υγροτόπους της Αν. Αττικής καταστρέφονται ή συρρικνώνονται

Υγρότοποι "ρέμα Ερασίνου", "ρέμα Πύργου Βραυρώνας" και "Παράκτιο έλος Βραυρώνας" 

Βρίσκονται σε εξέλιξη "αντιπλημμυρικά έργα" που εγκιβωτίζουν 10 χλμ του φυσικού αρχαίου ρέματος  Ερασίνου και κατασκευάζουν 2 τεράστια φράγματα. Το έργο θα αφανίσει τους δύο από τους τρεις υγροτόπους (ρέμα Ερασίνου και ρέμα Πύργου Βραυρώνας), ενώ θα συρρικνώσει τον τρίτο (παράκτιο έλος Βραυρώνας) σε ποσοστό αδιευκρίνιστο. Τα έργα εκτελούνται βάσει μίας παρωχημένης μελέτης,  που εκπονήθηκε με προδιαγραφές που δε λαμβάνουν καν υπόψη οτι πρόκειται για υγροτόπους ενταγμένους στο Μητρώο Προστατευόμενων Περιοχών, για περιοχή Natura 2000(Ειδική ζώνη Διατήρησης) και παρακάμπτοντας το γεγονός  οτι στο ρέμα διαβιούν ενδημικά είδη (αττικόψαρο) και απειλούμενα είδη που κινδυνεύουν ακόμη και με πλήρη εξαφάνιση, σύμφωνα με γνωμοδότηση του αρμόδιου Φορέα Διαχείρισης.

Υγρότοποι "Παράκτιο έλος Μαρικών" , "Παράκτιο έλος Λούτσας Αρτέμιδας" και "Εκβολή ρέματος Ραφήνας"

Βρίσκονται σε άμεση απειλή συρρίκνωσης από το έργο αποχέτευσης της ΕΥΔΑΠ το οποίο έχει ξεκινήσει και προβλέπει  την κατασκευή τριών αντλιοστασίων ακαθάρτων εντός των ορίων των υγροτόπων. 

Στην περίπτωση των Μαρικών μάλιστα, που προστατεύεται επιπλέον και από την Ευρωπαϊκή Οδηγία 92/43/ΕΟΚ λόγω ύπαρξης οικοτόπων και ειδών κοινοτικού ενδιαφέροντος, ήδη έχει πραγματοποιηθεί μερικώς αποψίλωση στην καρδιά της προστατευόμενης ζώνης και έχει σταματήσει προσωρινά μετά από παρέμβαση κατοίκων και τοπικών φορέων.   

Στην περίπτωση της εκβολής του ρέματος Ραφήνας τα πράγματα είναι ακόμη πιο σοβαρά. Εκτός από το τμήμα του υγροτόπου που θα εξαφανιστεί λόγω της κατασκευής αντλιοστασίου της ΕΥΔΑΠ και  δρόμου πρόσβασης προς αυτό, η μεγαλύτερη απειλή αφορά το σύνολο σχεδόν του υγροτόπου που θα καταστραφεί ολοσχερώς από το "έργο διευθέτησης και οριοθέτησης" που ξεκινάει και το οποίο προβλέπει πλήρη τσιμεντοποίηση περισσότερων από 800μέτρων του οριοθετημένου υγροτόπου της εκβολής.

Το παράκτιο έλος Μαρικών σε απειλή από αντλιοστάσιο αποχέτευσης 

Παράκτιο έλος Μπρεξίζας

Ο οριοθετημένος υγρότοπος  επί σειρά ετών είχε μετατραπεί από το Δήμο Ν.Μάκρης-Μαραθώνα σε χώρο απόθεσης μπάζων και ογκωδών απορριμμάτων. Συνυπεύθυνο ήταν το Υπουργείο Περιβάλλοντος που  καθυστερεί εδώ και 9 χρόνια την ολοκλήρωση της οριοθέτησης και αποκατάστασης των υγροτόπων, ενώ δεν  εφαρμόζει καν τα μέτρα προστασίας που επιβάλλονται μέχρι την ολοκλήρωση της οριοθέτησής τους (ν.4277/2014, 4559/2018).  

Και σα να μην έφτανε αυτό, αλλά τον Φεβρουάριο του 2022 μπουλντόζες αποψίλωσαν όλη την υδρόφιλη βλάστηση υπό το πρόσχημα του....καθαρισμού.

Εσωτερικό έλος Λουτρού Σπάτων

Ο υγρότοπος το Σεπτέμβριο του 2021επιχωματώθηκε όπως φαίνεται στη φωτογραφία. Η επιχωμάτωση, πλάτους περίπου 8 μέτρων, έχει καταστρέψει μεγάλο τμήμα της υγροτοπικής βλάστησης και έχει δημιουργήσει ανάχωμα που διακόπτει τη συνέχεια του υγροτόπου.

Παράνομη επιχωμάτωση στο εσωτερικό Έλος Λουτρού

Η καταστροφή των υγροτόπων της Αν. Αττικής απειλεί το περιβάλλον και την ποιότητα νερού ολόκληρης της Αττικής και εκθέτει τη χώρα μας σε νέα πρόστιμα από την Ευρώπη

Με αυτή τη μελετημένη μεθόδευση, η Ελλάδα συρρικνώνει, υποβαθμίζει και αφανίζει σταδιακά τους τελευταίους υγροτόπους της Ανατολικής Αττικής. Έτσι στο επόμενο στάδιο της οριοθέτησης οι υγρότοποι θα βρεθούν ξεκοιλιασμένοι, με τετελεσμένες, μη αναστρέψιμες παρεμβάσεις. Ίσως η κυβέρνηση να προσδοκά στην εξαίρεση αυτών των τμημάτων από την οριοθέτηση  ώστε να απελευθερωθούν προς «αξιοποίηση».  Όμως δε θα είναι έτσι, γιατί θα υποχρεωθεί στην αποκατάστασή τους, άρα και στο γκρέμισμα της όποιας κατασκευής έχει χτιστεί μετά την έναρξη της διαδικασίας οριοθέτησής τους που έγινε με την καταγραφή της λίστας των υγροτόπων από τη μελέτη του ΕΚΒΥ.

Έτσι η χώρα μας κοροϊδεύει τους πολίτες ολόκληρης της Ευρωπαϊκής Ένωσης,  αθετώντας τις δεσμεύσεις της απέναντι τους. 

Το Υπουργείο Περιβάλλοντος οφείλει να ολοκληρώσει άμεσα τις οριοθετήσεις και αποκαταστάσεις των υγροτόπων  και μέχρι την ολοκλήρωση των οριοθετήσεων  να εφαρμόσει τη νομοθεσία (ν.4277/2014) που απαγορεύει ρητά κάθε ενέργεια που τους συρρικνώνει και τους υποβαθμίζει οικολογικά. Αν δεν το πράξει ως οφείλει, ο ελληνικός λαός θα βρεθεί να πληρώνει πάλι πρόστιμα. Το μεγαλύτερο πρόστιμο όμως δε θα είναι το οικονομικό που θα επιβληθεί στη χώρα, αλλά το αρνητικό περιβαλλοντικό αποτύπωμα όλων αυτών των καταστροφικών παρεμβάσεων, που θα έχει συνέπειες στην επάρκεια και ποιότητα  πόσιμου νερού στην Αττική, στην προστασία από πλημμύρες, στην ανάσχεση της κλιματικής αλλαγής και στη διατήρηση της βιοποικιλότητας και του κύκλου της ζωής.  

Όλα αυτά πρέπει να γίνουν χθες! 

ΠΗΓΗ