Είμαστε λίγοι αυτοί που παλεύουν ενάντια στο ΚακόΑναδημοσιεύουμε ανακοίνωση - καταγγελία της Κίνησης για την Προστασία και Ανάδειξη του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας, για τα έκτροπα των τελευταίων ημερών, που μεθόδευσε, οργάνωσε και εκτέλεσε η -καταχρηστικά και χωρίς ντροπή αποκαλούμενη- "αυτοδιοίκηση"και των δύο βαθμων, ενώ γνώριζαν πολύ καλα πως εισβάλλουν σε προστατευόμενο υγρότοπο. Γνωρίζουν την παρανομία αλλά την πράττουν. Και γιατί άλλωστε να φοβηθούν; Τα καταγγελόμενα γεγονότα αφορουν και την αδιαφορία της αστυνομίας η οποία παρότι κλήθηκε επανειλημμένα, ούτε καν εμφανίστηκε. Γιατί; Γιατί αν εμφανιιζόταν θα έπρεπε να συλλάβει τους ενόχους αφού θα τους έπιανε επ' αυτοφώρω να πράττουν έγκλημα το οποίο διώκεται αυτεπάγγελτα. Αλλά και στην ασκηθείσα μήνυση, ούτε τότε ενδιαφέρθηκαν.
Αυτοί ειναι οι "κύριοι" αυτοδιοικητικοί που δρουν με την πλήρη ανοχή των αρχών.
Πριν ολοκληρώσουν την καταστροφή του ποταμιού, της φύσης του τόπου και τελικά της ζωής μας, έχουν καταφέρει να διαλύσουν τον κοινωνία που τους παρακολουθεί να εγκληματούν, με αδιαφορία ή και (στις πιο σάπιες περιπτώσεις) με επιδοκιμασία.
ΚΠΑΜΡΡ: Βανδαλισμός εις βάρος του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας με συνενοχή Περιφέρειας-Δήμου-Αστυνομίας
Μπουλντόζες και ερπυστριοφόρα χωματουργικά μηχανήματα αποψιλώνουν εδώ και τρείς ημέρες περίπου 100 μέτρα του προστατευόμενου υγροτόπου της εκβολής του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας.
Οι εργασίες εκτελούνται από την τεχνική εταιρία ΙΕΡΑ ΑΤΕ που ενεργεί για λογαριασμό της Περιφέρειας Αττικής σε συνεργασία με το Δήμο Ραφήνας-Πικερμίου σύμφωνα με δημοσιεύματα σε τοπικά ΜΜΕ (https://rpn.gr/xekinise-o-katharismos-toy-megaloy-rematos-rafinas-foto/"}">https://rpn.gr/xekinise-o-katharismos-toy-megaloy-rematos-rafinas-foto/)
Οι εργασίες συνίστανται σε πλήρη εκχέρσωση της υδροχαρούς βλάστησης και απομάκρυνση της φερτής ύλης του ρέματος από την κοίτη. Γίνονται μέσα σε αυστηρά προστατευόμενο υγρότοπο Α’ προτεραιότητας (ν.4277/2014), που έχει επακριβώς οριοθετηθεί με το ν.4559/2018 και περιλαμβάνει τα τελευταία 1037 μέτρα του ρέματος πριν την εκβολή του στη θάλασσα ( από την πεζογέφυρα Σκλαβενίτη) μέχρι και μεγάλο θαλάσσιο τμήμα στην μπούκα της εκβολής.
Στην Ελλάδα, μαζί με τους νεοέλληνες, έχουν την ατυχία να επιβιώνουν περίπου 12 διαφορετικά είδη δρυός, εκ των οποίων μία είναι η πιο διαδεδομένη χωρικά (το πουρνάρι – Quercus coccifera) και δύο είναι ενδημικές, με περιορισμένη εξάπλωση. Η μία στο νοτιοανατολικό Αιγαίο, Quercus aucheri (με σχετική εξάπλωση και στην Τουρκία και το υποείδος της μακεδονικής δρυός (trojana) Quercus trojana subsp euboica, σπάνιο και τρωτό είδος, ενδημικό της βορειοανατολικής Εύβοιας.
Όπως γίνεται άμεσα αντιληπτό, οι πυρκαγιές της Β. Εύβοιας δεν άφησαν ανέπαφο την σπάνια, τρωτή και ενδημική δρυ. Θεωρητικά το είδος πρέπει να χαρακτηρίζεται «προσωρινά εξαφανισμένο» από τη γη και μόνο η ριζο -πρεμνοβλαστική ικανότητα που χαρακτηρίζει τις δρύες, μπορεί να το επανεμφανίσει και να το σώσει.
Αναμένεται η αναβλάστηση του μικρού ενδημικού πληθυσμού και αφού είναι και ολιγαρκέστατο, η υποβάθμιση των εδαφών του βιότοπου του δεν θα το εμποδίσει να ξαναμεγαλώσει. Μέχρι η νεοελληνική ανάπτυξη επιτύχει την οριστική εξαφάνιση και του είδους και των βιοτόπων του.
Όταν εντοπίστηκε και περιγράφηκε το σπάνιο, τρωτό και ενδημικό υποείδος, το 1948, φυόταν σε θέσεις ανάμεσα στα χωριά Στράφοι, Κερασιά, Τσαπουρνιά, Βασιλικά και Παπάδες. Πληθυσμός δεν είχε καταγραφεί. Μετά από σχεδόν 30 χρόνια, στην πυρκαγιά του 1977 στη βόρεια Εύβοια, σε συνδυασμό με τη βόσκηση τα έτη που ακολούθησαν, οι πληθυσμοί της ευβοϊκής δρυός μειώθηκαν.
Στο σήμερα
Μεταπτυχιακή Διατριβή (2010) του δασολόγου Δ. Δογάνου στο τμήμα Βιολογίας του Πανεπιστημίου της Πάτρας, με θέμα «Η κατάσταση στη φύση και η δημιουργία μόνιμων επιφανειών παρακολούθησης του ενδημικού φυτού Quercus trojana Webb subsp. euboica Papaioannou) K. I. Chr.» βρήκε ότι το είδος έχει σχεδόν εξαφανιστεί από τις περιοχές των Στράφων και της ευρύτερης περιοχής προς τους Αμέλαντες και την ευρύτερη περιοχή του Τσαπουρνιά. (βλ. πηγές)
Εντοπίσθηκαν και ορισμένες ομάδες της Ευβοϊκής βαλανιδιάς προς την παραλία των Βασιλικών όπου δεν είχε βρεθεί μέχρι το 2010. Η θέση στο Προκόπι εντοπίστηκε κατά τη διάρκεια της χαρτογράφησης πεδίου των ενδιαιτημάτων και τύπων βλάστησης της προταθείσας για ένταξη στο δίκτυο Natura 2000 περιοχής «Όρος Κανδήλι –Κοιλάδα Προκοπίου – Δέλτα Κηρέα». Παρ’ όλες τις ενέργειές των ερευνητών το είδος δεν επετεύχθη να μπει σε καθεστώς νομικής προστασίας έως σήμερα. Παρ’ όλο που έχει χαρακτηριστεί ως Τρωτό (VU) στην κατηγοριοποίησης της IUCN (2001), συνεχίζει να απειλείται και να υπόκειται σε έντονες ανθρωπογενείς επιδράσεις.
Η μεγαλύτερη απειλή για το είδος είναι η βόσκηση, αφού είναι ολιγαρκές και αντέχει την υποβάθμιση των εδαφών και με την ριζοβλαστική και πρεμνοβλαστική του ικανότητα ανταπεξέρχεται και στις πυρκαγιές.
Πρεμνοφυής Quercus trojana subsp. euboice - διακρινονται τα πρεμνοβλαστήματα
Η παραπάνω μελέτη κατέδειξε πως σχεδόν το σύνολο των ατόμων της Ευβοίκής δρυός προέρχονταν από ριζοβλαστήματα των ατόμων που επιβίωσαν από τη φωτιά του 1977. Αυτά κάηκαν φέτος και περιμένουμε να δούμε τα νέα ριζοβλαστήματα μέχρι την προσεχή άνοιξη. Η βόσκηση όμως η οποία λόγω των καταστροφών, βρίσκεται υπό πίεση, είναι ικανή να εξαφανίσει τα βλαστήματα μόλις εμφανιστούν. Γι’ αυτό, πέρα από την αναγκαία προστασία από τη βοσκή, πρέπει να υπάρξει πρόνοια για την ικανοποίηση των διατροφικων αναγκών των κοπαδιών από ειδικά προσανατολισμένους πόρους.
Η βιοποικιλότητα απειλείται διαρκώς στην Ελλάδα των πάνω από 6.000 βοτανικών ειδών, με τα 900 να είναι προστατευόμενα με ποικίλους τρόπους.
Εχθρός της βιοποικιλότητας παραμένει ο ίδιος ο άνθρωπος και ειδικότερα το ενδημικό υποείδος του, που κατοικεί στο νότιο άκρο της Βαλκανικής, ο Neoellinopithecus Skupidius. Φανατικός οπαδός της «ανάπτυξης με κάθε τίμημα» και θιασώτης των δεινών της χώρας, αρνείται να καταλάβει πως πρέπει να υποχωρεί όταν η Φύση το επιτάσσει, αλλιώς το τίμημα της απώλειας θα είναι τρομερό.
Φυσικά ο Neoellinopithicus skupidius θα αποδώσει τα κακά στην κλιματική κρίση ή οπουδήποτε αλλού, αφού αυτός ισχυρίζεται πως είναι «πάντα αθώος σαν την περιστερά», αλλά η βρώμα των έργων του τον ακολουθεί και δεν σταματά να τον προδίδει. Όπως η βρώμα που αναδίδεται από την επικείμενη εξαφάνιση του οικοτόπου ιτιάς -πλατάνου στην Πετρέζα Αττικής και στα πλαίσια των έργων διευθέτησης του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας.
Πόσες καταστροφές αντέχουμε;
Πηγές:
Αθανασιάδης Ν. Δασική Βοανική Μέρος Β, 1986 Θεσσαλονίκη – Γιαχούδη - Γιαπούλη
Kι αυτή η Αττική η γη, η πάνσοφη κι ωραία το καύχημα, το κόσμημα, τ΄ άνθος όλου του κόσμου
μέλλει κι αυτή να ερημωθεί κι η στάθμη της να πέσει από τ' άγρια κύματα κι από τη συμφορά
(Νοστράδαμου Προφητείες αποδ. Alan Wistful μτφ Π. Νικολαϊδης V.31)
atticavoice@gmail.com
