" Οι ήττες μας δεν αποδεικνύουν
Τίποτα παραπάνω από το ότι
319205339 712219783586309 2265634222543469205 n  Είμαστε λίγοι αυτοί που παλεύουν ενάντια στο Κακό
Και από τους θεατές περιμένουμε
Τουλάχιστον να ντρέπονται"
                                               Μπρεχτ

Η Attica Voice συναντήθηκε με τον Νίκο Μανιό, πρώην βουλευτή ΣΥΡΙΖΑ και νυν γραμματέα του Συνδέσμου Φυλακισθέντων και Εξορισθέντων Αντιστασιακών 1967-1974. Η επίσκεψη έγινε στο Πάρκο Ελευθερίας (πρώην στρατόπεδο ΕΑΤ-ΕΣΑ) και εκεί είχαμε την ευκαιρία να συνομιλήσουμε μαζί του για πολλά θέματα. Άλλωστε ο Νίκος Μανιός έχει γράψει πολλές σελίδες στο βιβλίο της σύγχρονης πολιτικής ιστορίας αυτού του τόπου. Στο πρώτο μέρος της συζήτησης που δημοσιεύουμε, ο Νίκος Μανιός μιλά για την Αριστερά. Για τα πάθη της και για τα λάθη της. Αλλά και για την εξαιρετική αναγκαιότητα της ύπαρξής της μέσα σε ένα κόσμο γενικευμένης καταπίεσης και επικίνδυνης ανάδυσης της ακροδεξιάς

 

«Οι φτωχοί, οι αγράμματοι, οι αδαείς, οι απελπισμένοι πάνε πάντα με το νικητή»

«Ο τελευταίος εμφύλιος χώρισε την Ελλάδα με ένα ποτάμι αίμα»

«Η  Ελλάδα ακόμα χρειάζεται εκδημοκρατισμό. Πρέπει να δημιουργήσουμε πρώτα ένα αστικό κράτος και μετά να περάσουμε σε ένα σοσιαλιστικό»

«Έχουμε ακόμα έναν κοτσαμπάσικο καπιταλισμό»

«Ο άνθρωπος είναι πίσω από όλες τις καταστροφές. Αυτό είναι το ερώτημα. Πότε ο άνθρωπος θα πάψει να είναι υπέρ των καταστροφών;»

  

  Μετρίου προς χαμηλού αναστήματος, με στιβαρό κορμό, ασπρισμένη γενειάδα και γενναιόδωρο χαμόγελο. Αυτή είναι η πρώτη εικόνα που εισπράττεις μόλις συναντάς τον Νίκο Μανιό και εύκολα τον φαντάζεσαι ως παππού να παίζει με τα εγγόνια του.

Πριν όμως περάσουν δύο λεπτά νιώθεις την έντονη ενέργειά του. Καταλαβαίνεις ότι σε  ελάχιστο χρόνο έχει ζυγίσει τόσο εσένα όσο και την κατάσταση. Παρατηρητικός, μετράει κινήσεις, καταγράφει λόγια και βγάζει συμπεράσματα. Γι’ αυτό του αρέσει στις ερωτήσεις να απαντάει με ιστορίες που η μνήμη του έχει καταφέρει να καταγράψει με κάθε λεπτομέρεια.

«Η ιστορία διδάσκει» λέει. «Δεν είναι όμως δασκάλα  να σου μάθει πως το “α” και το “ι” διαβάζεται “αι”. Πρέπει μόνος σου να θες να μάθεις από αυτήν».

Ο Νίκος Μανιός μας υποδέχεται στο Μουσείο Αντιδικτατορικής και Δημοκρατικής Αντίστασης που λειτουργεί από τον Σύνδεσμο Φυλακισθέντων και Εξορισθέντων Αντιστασιακών στο Πάρκο Ελευθερίας. Μας ξεναγεί στις αίθουσες του κτιρίου που, στην περίοδο της χούντας, λειτούργησε ως αρχηγείο της περιβόητης ΕΑΤ-ΕΣΑ και χρησιμοποιήθηκε ως χώρος κράτησης, ανάκρισης και βασανισμού πολιτικών αντιδικτατορικών αγωνιστών, πολιτών και στρατιωτικών, κάθε ηλικίας, φύλου και επαγγέλματος.

Σ’ έναν από τους τοίχους του μας δείχνει μια ασπρόμαυρη φωτογραφία με τον ίδιο, νεαρό με πυκνό σγουρό μαλλί  να κάθεται  στο εδώλιο του κατηγορούμενου μαζί με τον Σαγιά κ τον Χρυσανθόπουλο: «Στη φυλακή με χτυπούσαν κι εγώ γελούσα. Μου έλεγαν “μα καλά, αναίσθητος είσαι;” Δεν καταλάβαιναν ότι αυτή ήταν η άμυνά μου»

 P1020531a

Ο Νίκος Μανιός (κάτω αριστερά) στο εδώλιο του στρατοδικείου, μαζί με μέλη της αντιστασιακής ομάδας «20 Οκτώβρη»: Γ. Σαγιά, Ν. Χρυσανθόπουλο και Α. Μανωλάκη.  

 

Καθόμαστε στο γραφείο του Συνδέσμου. Μας μιλάει για την Αριστερά ...για τη δύναμη και τις αδυναμίες της, για το διχασμό, τη διάσπαση, για αστική επανάσταση και για κοτσαμπάσικο καπιταλισμό. Όποια και αν είναι η ιδεολογική σου τοποθέτηση, δεν μπορείς παρά να υποκλιθείς μπροστά σε αυτόν τον αγωνιστή και να τον ακούσεις.

Ο Νίκος Μανιός συμμετείχε στην ένοπλη αντιδικτατορική δράση ως μέλος της 20ης Οκτώβρη με τοποθετήσεις εκρηκτικών σε κομβικά και συμβολικά σημεία όπως στο άγαλμα του Τρούμαν . Κατά την τοποθέτηση της τελευταίας βόμβας, η οποία από αστοχία δεν εξερράγη τελικά,  ένας αυτόπτης μάρτυρας τους κατέδωσε και οδήγησε στη σύλληψή τους.

 

Οδηγηθήκατε στη φυλακή. Αναφέρετε σε μια δήλωσή σας. «Είναι ειδική κατάσταση η Αριστερά. Το έμαθα στην εξορία και στη φυλακή». Τι εννοείτε; Τι μάθατε στη φυλακή; 

Αυτό που ήξερα κι αυτό που είχα στο μυαλό μου ήταν ολίγον ιδεατό, ήταν εξωραϊσμένο. Ήξερα τις αντιπαραθέσεις που υπήρχαν. Έχει γίνει και η διάσπαση του κομμουνιστικού κόμματος το '68. Τα παρακολουθούμε όλα αυτά. Έχουμε πάει και στη Γερμανία και στη Γαλλία πριν συλληφθούμε, έχουμε επαφές. Αλλά να πας φυλακή και να δεις ότι οι φυλακισμένοι είναι χωρισμένοι και δε μιλάνε μεταξύ τους, ούτε καλημέρα σχεδόν δεν ανταλλάσσουν, είναι πραγματικά συγκλονιστικό …

 

Είδατε λοιπόν το διχασμό…

Ένα διχασμό σε τέτοιο βαθμό που δεν τον δικαιολογούσε η δικιά μου νοοτροπία. Μπορεί να είμαστε διαφορετικοί. Εσύ στο χώρο σου, εγώ στο δικό μου, αλλά καλημέρα πρέπει να λέμε. Να ανταλλάσουμε ιδέες, να ανταλλάσουμε απόψεις. Ο ίδιος διχασμός υπήρξε και στην εξορία 

 

Πάντως αυτός ο διχασμός της αριστεράς παραμένει.  Ας έρθουμε στο τώρα για να δούμε πως βλέπετε τα πράγματα και δεδομένου ότι βλέπουμε άνοδο των ακροδεξιών κομμάτων τόσο στην Ευρώπη όσο και στην Ελλάδα σιγά σιγά, ποιος θεωρείτε ότι  είναι ο ρόλος της Αριστεράς στην Ευρώπη, ποιος ο ρόλος της κατακερματισμένης Αριστεράς στην Ελλάδα,  ποιο το ιστορικό της χρέος εδώ στην Ελλάδα και ποια η ευθύνη της;

Η ευθύνη της Αριστεράς είναι τεράστια. Έχουν λείψει από την ανάλυση της κοινωνικής εξέλιξης στην Ελλάδα κάποια ιστορικά στοιχεία. Γι’ αυτό κανείς δεν τα άκουσε ούτε από τους Συριζαίους που ήταν κορυφαία στελέχη όταν κυβερνήσαμε - και ευτυχώς κυβερνήσαμε - ούτε τώρα τα ακούει.

Η Ελλάδα δεν είναι μία τυπική ευρωπαϊκή χώρα. Η Ελλάδα είναι μία ευρωπαϊκή χώρα γιατί έτσι έχει καταταχθεί στο χάρτη. Είναι μία χώρα που γεννήθηκε με ένα εξαιρετικά διαφορετικό τρόπο από το 1821 που αρχίζει η επανάσταση και έχει ενδιάμεσα αρκετούς εμφυλίους. Και στον προηγούμενο αιώνα είχε εμφυλίους και όχι μόνο έναν, αλλά είχε και τον τελευταίο εμφύλιο ο οποίος δεν ήταν ένας απλός εμφύλιος, αλλά χώρισε την Ελλάδα με ένα ποτάμι αίμα!

Όταν υπάρχει χωρισμός από εμφύλιο, τα στρατόπεδα που έχουν δημιουργηθεί είναι δύσκολο να συνενωθούν. Στα στρατόπεδα της Αριστεράς που ήταν οι ηττημένοι, ήταν δύσκολο να κάτσουν να συζητήσουν και να αφήσουν την επίρριψη των ευθυνών για το ποιος έφταιγε περισσότερο. Αυτό δε σταμάτησε και δεν ξεπεράστηκε και δεν πρόκειται να ξεπεραστεί.

Κανείς δεν κάθεται να δει τη σύγχρονη πραγματικότητα. Ακούω αναλύσεις οι οποίες είναι σχεδόν επιστημονικής φαντασίας.

Συγνώμη. Ήρθαν τα μνημόνια; Ήρθαν. Έγινε μία τεράστια οικονομική κρίση εξαθλίωσης; Εγώ δεν την βίωσα. Ήμουν γιατρός, μου έκοψαν το μισό μισθό, η γυναίκα μου είχε σύνταξη, τα παιδιά μου τα είχα παντρέψει. Τι με ένοιαζε εμένα; Φτώχυνε όμως ο λαός.

Ήρθαν οι εκλογές του '15. Κέρδισε λέει η Αριστερά. Ποια Αριστερά κέρδισε; Η Αριστερά πήρε ένα καλό ποσοστό, δεν κέρδισε. Αν δεν έκανε τη συνεργασία με τον Καμμένο θα έκανε κυβέρνηση; Αυτοί που το είχαν σχεδιάσει να κατέβει η Δεξιά με τρία κόμματα δεν ήταν βλάκες. Η Δεξιά πήρε συνολικά 42-43 % τότε, ενώ ήταν η κύρια ένοχη για τα μνημόνια, για την πορεία της χώρας. Το ΠΑΣΟΚ το πλήρωσε, πήρε 5% και ακόμα προσπαθεί. Γιατί το ΠΑΣΟΚ είναι ένα κομμάτι της Αριστεράς και αυτό. Πρέπει να το δεις αυτό, ότι η κοινωνία στην Ελλάδα είναι χωρισμένη και η δεξιά θα έχει πάντα ένα 40% βρέξει χιονίσει. Και ρωτάω και αριστερούς ιστορικούς να μου πουν πότε η Δεξιά πήρε λιγότερο από 36%.

 

Το ΄81 ήταν που  πήρε η Νέα Δημοκρατία 36% , αλλά υπήρχαν και ακροδεξιά κόμματα

Αυτό λέω. 36% πήρε η Νέα Δημοκρατία το ΄81 που έγινε αυτή η αποκορύφωση με το ΠΑΣΟΚ. Και πολλοί από την Αριστερά δεν έχουν καταλάβει ένα απλό πράγμα. Ότι ο Γεώργιος Παπανδρέου μπορεί να ήταν μεγάλος εχθρός της Αριστεράς, αλλά η Αριστερά τον αντιμετώπιζε ως λιγότερο εχθρό από την Δεξιά. Εξ’ ου και η συνεργασία στις εκλογές του 1964. Σε 24 νομίζω εκλογικές περιφέρειες δεν κατέβασε η Αριστερά υποψήφιους και έχασε 2% από τις προηγούμενες εκλογές για να βγει βουλευτής κεντρώος και όχι δεξιός. Δηλαδή η ανάλυση της Αριστεράς τότε, ήταν ότι ο κύριος εχθρός είναι η Δεξιά. Δεύτερος εχθρός είναι η Ένωση Κέντρου. Αυτή η θεώρηση δεν υπάρχει σήμερα από καμία αριστερή πολιτική δύναμη.

 

Η ιεράρχηση του εχθρού

Η ιεράρχηση των προβλημάτων και πώς θα τα λύσεις. Γι’ αυτό ακριβώς κατεβαίνουν στις εκλογές, 7 έως 10, ούτε ξέρω πόσα, αριστερίστικα ή αριστερά -πείτε τα όπως θέλετε- κομμουνιστογενή κόμματα που το καθένα έχει μία πλατφόρμα. Κάτι που οδηγεί σε ένα αδιέξοδο και δε θέλει κανείς να το καταλάβει αυτό.

Το ΚΚΕ βέβαια έχει μία σταθερότητα, γιατί έχει καταλάβει ένα πράγμα. Ότι εάν ανοιχτεί στην κοινωνία και αναγκαστεί να αναλάβει ευθύνες καθημερινής διαχείρισης, φοβάται ότι θα πάθει ό,τι έπαθαν τα άλλα κομμουνιστικά κόμματα στην Ευρώπη. Πού είναι το Γαλλικό Κομμουνιστικό Κόμμα, πού είναι το ιταλικό, το ισπανικό, το πορτογαλέζικο; Πουθενά

Αυτή η μεγάλη αλλαγή, η ανατροπή που έχει γίνει στη σύγχρονη ιστορία, δεν αναιρεί το πώς φτάσαμε ως εδώ. Εδώ φτάσαμε μέσα από μία πορεία. Οι φτωχοί, οι αγράμματοι, οι αδαείς, οι απελπισμένοι, και βέβαια οι πλούσιοι πάνε πάντα με το νικητή. Εμπειρικός κανόνας. Τον έβγαλα΄ διαβάζοντας τι έγινε στη Λατινική Αμερική. Γιατί η Λατινική Αμερική μας είχε επηρεάσει εμάς τότε που πήραμε τα όπλα. Δεν ήταν τυχαίο που μας ονόμασαν Γκεβαρικούς και Καστρικούς οι ασφαλίτες.

Στους άλλους, πάει η διανόηση που θέλει να δει κάτι καλύτερο, οι κοινωνικά ευαίσθητοι … και όλοι αυτοί δεν μπορεί να είναι παραπάνω από 40%,  αν καταφέρουν να φτάσουν το 40 %. Και θα αναφερθώ εδώ σε ένα σχήμα που δε θα γίνει ποτέ. Αν κατέβαινε το ΄15 το ΚΚΕ, ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ μαζί, θα μπορούσαν να πάρουν 48%. Πήρε 36% ο Σύριζα , πήρε 5% το ΠΑΣΟΚ και γύρω στο 6% το ΚΚΕ. Το σχήμα αυτό θα έδινε μία άλλη ώθηση.

 

Το ΠΑΣΟΚ βέβαια εκείνη την περίοδο ήταν χρωματισμένο πολύ αρνητικά..

 Ναι, αλλά αν έκανε μία τέτοια κίνηση, θα έδειχνε ότι έκανε την αυτοκριτική του. 

 

Το ΄74 συμμετείχατε σε συναντήσεις με αρκετές εξωκοινοβουλευτικές οργανώσεις …

Πού το ξέρεις εσύ; Της ασφάλειας είσαι; (Γέλια)

 

Σπάσατε και μιλήσατε… στους δημοσιογράφους… Είπατε τότε ότι αυτές οι οργανώσεις (είχατε γράψει και άρθρο στο περιοδικό Αντί) θα διασπώνται μέχρι να εξαφανιστούν. Και ότι ήταν βασανιστικό να έχεις γνωρίσει τους κορυφαίους της Αριστεράς και να υπάρχει μία απολυτότητα και να μην υπάρχει σύνδεση με την κοινωνία και τις ανάγκες της. Αυτή είναι η αχίλλειος πτέρνα της Αριστεράς; Γιατί είστε τόσο απαισιόδοξος για την πορεία της ; Πρώτον δεν ενώνεται και είναι απόλυτη … οι δογματικές αναγνώσεις σε ιδεολογίες, κάποιες φορές γίνονται δεσμά; Γίνονται βαρίδια για να προχωρήσεις μπροστά; Και δεύτερον γιατί η Αριστερά δεν έχει σύνδεση με την κοινωνία;

Δεν  έχει τη σύνδεση. Δεν μπορεί να την αποκτήσει, εάν δεν καταλάβει τι είναι η κοινωνία. Γιατί, για να κάνεις σύνδεση με την κοινωνία πρέπει να καταλάβεις τι είναι η κοινωνία. Η κοινωνία δεν είναι ένα ιδεολογικό ¨αμφιθέατρο¨ που θα βγεις και θα πεις μία ωραία θεωρία και θα σε ακολουθήσει. Η κοινωνία ζει με προβλήματα, με ιστορία την οποία ξεχνάνε. Θυμάμαι σε μία συζήτηση με αυτές τις οργανώσεις, είχα πάει 5-6 φορές, μετά τα παράτησα, σε μία λοιπόν συζήτηση το θέμα ήταν εάν το κίνημα που οραματίζονταν ότι θα κάνανε, εάν το κάνανε -καθώς δεν μπορούσαν να κάνουν ούτε ενότητα μεταξύ τους- με ποιά δύναμη θα συνεργαστούν; με το ΚΚΕ ή με το ΚΚΕ εσωτερικού; ποιά ήταν η πιο αριστερή δύναμη;

 

Πήγαν πέντε σκαλοπάτια πιο πέρα, χωρίς να έχουν πατήσει στο πρώτο..

Πουθενά δεν είχαν πατήσει. Και εκεί κατάλαβα ότι έχανα το χρόνο μου. Σε μία κουβέντα τους προκάλεσα.

Μία παρένθεση εδώ. ‘Ελεγε τότε ο συγχωρεμένος ο Τράγκας ότι όσοι μαζεύονταν σε αυτές τις συζητήσεις ήταν της 17 Νοέμβρη…

 

Ναι… σας παρακολουθούσαν τότε… σας είχαν συνδέσει με τη 17 Νοέμβρη

Και ούτε σταμάτησαν να με παρακολουθούν και τους ευχαριστώ πάρα πολύ …(χαμόγελα). Τους λέω λοιπόν, στη φάση που βρισκόμαστε (μιλάμε για ΄74-΄75), ας αφήσουμε τη Γουαδελούπη, τι είναι και τι γίνεται εκεί (γιατί γινόταν αναφορά στη Γουαδελούπη) και να κοιτάξουμε την Ελλάδα. Τους είπα, εγώ που ήμουν ένοπλος επαναστάτης… εάν θέλετε να βοηθήσουμε τις ιδέες μας και αυτή την κοινωνία, πρέπει να κάνουμε μια αστική επανάσταση (αυτό που κατηγορούσε ο Λένιν τους άλλους), να δημιουργήσουμε ένα αστικό κράτος και μετά να περάσουμε σε ένα σοσιαλιστικό κράτος. Ο ρεφορμισμός είναι το μόνο που μπορεί να μας δώσει μία διέξοδο.

Αγριέψανε. Εγώ είχα ένα βαλιτσάκι ιατρικής που είχε μέσα την μπλούζα μου και κάτι βιβλία. Το πήρα και το έβαλα στα γόνατά μου. Αυτοί νόμιζαν επειδή το έβαλα στα γόνατά μου ότι έχω μέσα και όπλο (χαμόγελα)… αλλιώς θα με δέρνανε, ήταν εξαγριωμένοι. Γεια σας, τους λέω και έφυγα και ήταν η τελευταία φορά που πήγα. 

Η ζωή όμως έχει κύκλους, περνάνε τα χρόνια. Συναντάω λοιπόν ένα από αυτά τα παιδιά, που ήταν Μαοϊκός τότε, και είδα από το ύφος του ότι ήθελε να μου κάνει κριτική που έγινα βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ. Τον βλέπω που αλλάζει την έκφρασή του και μου λέει «τι πάω να πω ο βλάκας, έτσι κι αλλιώς εσύ μας έχεις πει ότι η επανάσταση είναι ο ρεφορμισμός»

και του λέω «το πρώτο βήμα είναι. Έτσι σας είχα πει. Εγώ αυτό κάνω τώρα. Κάνω το πρώτο βήμα»

Και εάν είμαι για κάτι περήφανος στη ζωή μου, είμαι για αυτό το βήμα. Τα άλλα και να μην τα είχα κάνει, δεν ξέρω αν θα είχαν παίξει ρόλο. Αν είχα πάει φυλακή, αν δεν είχα πάει φυλακή..

 

Γι’ αυτό το βήμα, ε;

Αυτό είναι το βήμα που έκανα εγώ στη ζωή μου. Και μου έδωσε μεγάλη χαρά και δεν στο λέω τώρα, το είχα πει όταν ήμουν ακόμη βουλευτής. Σε μία συνέντευξη το ΄19 με ρώτησαν «εσείς κ. Μανιέ, που έχετε περάσει τόσα στη ζωή σας, μείνατε ευχαριστημένος μετά από όλα αυτά; που μείνατε  δηλαδή στο ΣΥΡΙΖΑ και υπογράψατε μνημόνια;»

Απαντάω: «Θα σας πω ένα παράδειγμα για να καταλάβετε. Εμένα, ως βουλευτής Κυκλάδων, μου έδωσαν ένα γραφείο στην οδό Βουλής 4. Πήγα λοιπόν ένα πρωί, να παραλάβω κλειδιά και γραφείο. Υπάρχει και Βουλής 6 και Βουλής 8. Στο τελευταίο υπάρχει από κάτω μία στοά και υπάρχουν δεξιά και αριστερά σβηστές φωτεινές επιγραφές καταστημάτων. Μέσα ήταν 20-30 άντρες διαφόρων ηλικιών. Η στοά βρώμαγε από 15 μέτρα μακριά, όλοι ήταν πεινασμένοι και άπλυτοι και πολλοί από αυτούς έβγαιναν για ζητιανιά στους δρόμους και τους έβλεπα να τσακώνονται ¨μου πήρε τη γωνίᨻ …και λέω «περάστε τώρα να δείτε ότι η στοά είναι πλέον καθαρή, δεν έχει πλέον άπλυτους και πεινασμένους και τα μαγαζιά είναι ανοικτά και όποιος μπαίνει στη στοά μπαίνει για να ψωνίσει, δεν μπαίνει για να κοιμηθεί. Αυτή είναι η μεγαλύτερη χαρά που πήρα στη ζωή μου… και μακάρι να μπορέσω να πάρω και άλλες»

Εκνευρίζομαι πιο πολύ με τους δικούς μας, τους Συριζαίους. Δεν κατάλαβαν ποτέ τι κάνανε… δεν κατάλαβαν… γι’ αυτό έχασαν. Πήγαν ενοχικά στις εκλογές. Είπε κανείς από τα κορυφαία στελέχη και να εξηγήσει στον κόσμο ότι τα 2.200.000 των ανασφάλιστων μπορούσαν πλέον να πηγαίνουν δωρεάν στα νοσοκομεία; Είπε κανείς ότι καταργήσαμε επίσης τα 5 ευρώ που πλήρωναν οι ασφαλισμένοι για να εξεταστούν στα εξωτερικά ιατρεία;

Και γιατί δεν το έλεγαν; Γιατί ποτέ στη ζωή τους δεν τους έλειψε ένα τάληρο! Ποτέ! Αν τους είχε λείψει ένα τάληρο, όπως έλειψε σε μένα πολλές φορές στη ζωή μου, που έπαιρνα δέκα δραχμές μεροκάματο, θα ήξεραν τι αξία έχει. Αλλά δεν τους έλειψε ποτέ. Και γίνεσαι ιδεολογικά υπερασπιστής των φτωχών, όταν εσύ δεν υπήρξες ποτέ. Θέλει μεγάλη μαεστρία για να το κάνεις αυτό. Πρέπει να γίνεις Τσε Γκεβάρα, εγώ δεν κατάφερα να γίνω. Ήταν πλουσιόπαιδο, ήταν γιατρός και έδωσε τη ζωή του για τους φτωχούς. Εάν δεν το καταφέρεις αυτό να γίνεις Γκεβάρα, που τότε μπορεί να σε περιμένει και ο θάνατος, μπορείς να κάνεις πολιτική και αν σώσεις το λαό από την πείνα, θα κατέβεις και θα πάρεις το 40% , όχι το 35% που πήραμε.

 

Για την αστική επανάσταση που μιλήσατε, για το αστικό κίνημα, θα πρέπει να είναι έτοιμη και η κοινωνία. Εσείς συμμετείχατε και στις κινητοποιήσεις των γιατρών και των ειδικευόμενων. Τότε γίνονταν μαζικές κινητοποιήσεις, τώρα λέτε απεργεί περίπου το 2,5 %. Τι συμβαίνει με την κοινωνία, είναι απαθής ,είναι φοβισμένη, είναι αδιάφορη, βολεμένη, της λείπει η έμπνευση , τι συμβαίνει;

Η κοινωνία δεν πορεύεται μόνη της … η κοινωνία χρειάζεται τα γρανάζια της

 

Υπάρχουν τέτοια γρανάζια τώρα;

Πάντα υπάρχουν. Εγώ ακούω νέους γιατρούς να μιλάνε και μου θυμίζουν τις εποχές εκείνες.

 

Είχατε πει ότι η αριστερά δεν υποχωρεί μπροστά στο φασισμό, είχατε δηλώσει ότι οι φασίστες είναι θρασύδειλοι. Τι ευθύνη έχει η Αριστερά για την άνοδο των ακροδεξιών κομμάτων; Αφήνει κενό στην πολιτική, αφήνει κενό στην κοινωνία;

Εφόσον η αριστερά δεν αντιλαμβάνεται πώς εξελίσσεται η ιστορία, πως εξελίσσεται η κοινωνία, τι είναι η ελληνική κοινωνία και δε συμβαδίζει από κοινού με έναν minimum στόχο εκδημοκρατισμού. Γιατί ακόμα η Ελλάδα χρειάζεται εκδημοκρατισμό. Αυτό που είπα το ΄74-΄75 ότι αυτό το κράτος πρέπει να γίνει αστικό κράτος, ισχύει ακόμα. Σε κανένα αστικό κράτος δε θα γίνονταν πολλά από αυτά που γίνονται εδώ κάθε 3 μήνες, κάθε 6 μήνες και να περνάνε απαρατήρητα. Γίνονται εδώ, διότι έχουμε ακόμα έναν κοτσαμπάσικο καπιταλισμό. Για μένα αυτό είναι ένας κοτσαμπάσικος καπιταλισμός.

Εάν δεν καταλάβουνε ότι είναι οι κοτσαμπάσηδες και οι απόγονοι των κοτσαμπάσηδων αυτοί που κυβερνάνε. Κοτσαμπάσηδες πήραν την Ελλάδα, οι κοτσαμπάσηδες σκοτώσανε τον Καποδίστρια, δεν τον σκότωσαν οι απλοί επαναστάτες. Οι κοτσαμπάσηδες, οι οποίοι καλυπτόντουσαν από τους αγγλόδουλους της εποχής.

Η άγνοια της ιστορίας… για αυτό στενοχωριέμαι. Η άγνοια της ιστορίας

 

Πρακτικά τι θα προτείνατε;

Τι άλλο από αυτό που λέω. Να παρατήσουν τα γραφεία τους, να μαζευτούν όλοι μαζί, να ξεχάσουν ό,τι ο καθένας κουβαλάει, ένα εγώ που είναι πιο μεγάλο από το δωμάτιο που μπαίνει μέσα, να το αφήσουν στην άκρη και να καθίσουν να κουβεντιάσουν 

 

Η Δεξιά όμως είναι αρκετά ενωμένη. Τι είναι αυτό που την ενώνει;

Η νίκη της

 

Η νίκη της; Και στις ήττες όμως φαίνεται να συσπειρώνεται

Και ποιες είναι οι ήττες της Δεξιάς; Ψάχνω να βρω μια ήττα της Δεξιάς. Μια ήττα υπάρχει της Δεξιάς που θα μπορούσε να εξελιχθεί στο να χάσει και τον πόλεμο. Ήταν η εκλογή του ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση. Ο οποίος έχει βέβαια και αυτός τις δικές του ευθύνες

 

Τώρα βέβαια ερχόμαστε και στην περιβόητη φράση «καιρός να τελειώνουμε με την Αριστερά»… θεωρείτε πως υπάρχει σχέδιο;

Πάντα υπάρχει σχέδιο. Όποιος νομίζει ότι οι αντίπαλες ομάδες, εδώ είναι ταξικές ομάδες,  κατεβαίνουν στον αγωνιστικό χώρο χωρίς προπονητική, προπονητή και χωρίς σχέδιο είναι μακριά νυχτωμένος. Δεν ξέρει πώς παίζεται το παιχνίδι

Ο περιβόητος Κασελάκης, έγραφε άρθρα στην Αμερική με ένα ψευδώνυμο ελληνικό, εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ και προοριζόταν να γίνει υπουργός του Μητσοτάκη. Έτσι έχουν πει επίσημα χείλη στην τηλεόραση. Και δεν έγινε. Γιατί δεν έγινε; Γιατί ο Μητσοτάκης μπορεί να μην είναι ευφυής ή μπορεί να μην έχει εμπειρία, έχει όμως ανθρώπους γύρω του, που τον συμβούλευσαν «αυτόν μακρυά σου»! Και του αναθέσανε το δεύτερο ρόλο.

Δυστυχώς οι άνθρωποι της Αριστεράς, όλων των αποχρώσεων, φαίνεται πως δεν έχουν διαβάσει Τζον Λε Καρέ. Ο συγγραφέας που έγραψε το βιβλίο  ¨Ο κατάσκοπος που γύρισε από το κρύο¨, ο οποίος ήταν κατάσκοπος της Αγγλικής Υπηρεσίας για 3-4 χρόνια και μετά τα παράτησε. Περιγράφει σε πολλά βιβλία όλες αυτές τις διαδικασίες που κάνουν οι καπιταλιστικές κυβερνήσεις

 

Τις πρακτικές…

Όλες αυτές τις πρακτικές. Ο άνθρωπος είναι πίσω από όλες τις καταστροφές. Αυτό είναι το ερώτημα. Πότε ο άνθρωπος θα σταματήσει να είναι υπέρ των καταστροφών;

Χωρίς την Ιστορία σου δεν μπορείς να πας πουθενά. Δεν μπορείς να γράψεις άλλη Ιστορία, αν δεν ξέρεις την Ιστορία που έγραψαν για εσένα οι πρόγονοί σου. Δυστυχώς έχω καταντήσει γραφικός να το επαναλαμβάνω.

Όποιος νομίζει ότι μπορεί ένα παιδί να βγει στο δρόμο και να περπατήσει, εάν την άλλη ημέρα που θα ξαναβγεί στο δρόμο δεν ξέρει πού είχε πάει εχθές, πώς πήγε στο δρόμο, πώς περπατάνε… δεν πάει πουθενά!

 

Ευχαριστούμε πάρα πολύ !

 

Youtube Playlists

youtube logo new

Χρήσιμα

farmakia

HOSPITAL

youtube logo new

© 2022 Atticavoice All Rights Reserved.