Είμαστε λίγοι αυτοί που παλεύουν ενάντια στο ΚακόΤο ξέραμε πως θα συμβεί, αγαπητέ Θανάση. Πως θα’ ρθει δηλαδή κάποιο από τα τρωκτικά της εξουσίας για να κλέψει λίγη από τη λάμψη σου. Που δεν θα έχει πάρει χαμπάρι τι λένε τα τραγούδια σου, αλλά και να έχει πάρει χαμπάρι, όντας παχύδερμο ον, δε θα έχει κανένα ηθικό πρόβλημα να σταθεί δίπλα σου και να βγει φωτογραφία κερδίζοντας, σύμφωνα με το φτωχό μυαλό του, πόντους δημοτικότητας. Είναι και προεκλογική περίοδος για τις δημοτικές εκλογές άλλωστε
Για άλλους καλλιτέχνες δε θα μας ένοιαζε καθόλου, άλλωστε οι περισσότεροι λένε πως κάνουν τέχνη για την τέχνη. ‘Η για τον εαυτό τους θα συμπληρώναμε εμείς. Για σένα όμως ξέρουμε πως δεν ισχύει αυτό, ούτε για τον άλλο καλλιτέχνη που αγαπάμε, τον Αλκίνοο Ιωαννίδη. Και γι’ αυτό ακριβώς το λόγο, λίγες ημέρες πριν από τη συναυλία που έδωσε πριν από ένα μήνα στη Ραφήνα, του απευθύναμε μια ανοιχτή επιστολή προκειμένου να μάθει για το ποιόν του δημάρχου της Ραφήνας, του και σερίφη αποκαλούμενου, ενός θλιβερού αντιγράφου του Αχιλλέα Μπέου. Και θεωρούμε πως η επιστολή μας αυτή έκοψε τα φτερά του σερίφη και δεν τόλμησε να σταθεί δίπλα του για να φωτογραφηθεί μαζί του.
Και για σένα, Θανάση, είχαμε ετοιμάσει μια παρόμοια επιστολή. Δυστυχώς όμως, για τεχνικούς λόγους όπως λένε κάποιοι όταν θέλουν να δικαιολογήσουν την αδράνειά τους, δεν προλάβαμε να την αποστείλουμε. Μας πρόλαβε όμως ο σερίφης. Είδαμε τη φωτογραφία που κατάφερε να κλέψει από σένα και να τη δημοσιεύσουν φτηνά και ελεγχόμενα από αυτόν μέσα «ενημέρωσης» και οργιστήκαμε. Αποφασίσαμε λοιπόν έστω και ετεροχρονισμένα να τη στείλουμε σε σένα. Πρώτον για να μάθεις και εσύ το ποιόν του σερίφη αυτής της πόλης και δεύτερον για να μάθουν τα εδώ τρωκτικά της εξουσίας πως δεν είμαστε διατεθειμένοι να αφήνουμε αναπάντητες τις προκλήσεις τους. Γιατί είναι τεράστια πρόκληση να τολμάνε αυτοί που εχθρεύονται τη Γη και την Ελευθερία να φωτογραφίζονται μαζί σου. Και προφανώς δεν αποδίδουμε καμία ευθύνη σε σένα
Μαζί με την επιστολή που θα σου στέλναμε, ενσωματώνουμε και το μεγαλύτερο μέρος της επιστολής που στείλαμε στον Αλκίνοο. Να συμπληρώσουμε ακόμη – για να έχεις μια πλήρη εικόνα - πως ο σερίφης, όντας αδιόρθωτα μεγαλομανής Ναπολέων, προσπάθησε με τα ίδια του τα χέρια να αποσπάσει το πανό που είχαμε αναρτήσει στη συναυλία του Αλκίνοου, απειλώντας μάλιστα πως θα φωνάξει την αστυνομία.
Ακολουθούν οι δύο επιστολές
Προς Αλκίνοο
… όσο κι αν φοβόμαστε, όσο κι αν μας απωθούν οι φανατικοί κάθε είδους, δεν αντέχουμε και το ρόλο των δειλών, άβουλων και μοιραίων παρατηρητών. Γιατί παντού υπάρχει κι ένα νερό των Σταγιατών που περιμένει κάποιος να το υπερασπιστεί. Θαυμάσαμε τον ανιδιοτελή και όμορφο αγώνα σου στους Σταγιάτες ενάντια στη βαρβαρότητα και τη χυδαιότητα. Και τραγουδήσαμε πολλές φορές «Σαν το νερό των Σταγιατών δεν έχει / όποιος το πίνει πολεμάει κι αντέχει / δεν τ’ αγοράζω, δε πουλώ / μα με κερνάς και στο κερνώ / όποιος το πίνει πολεμάει κι αντέχει»
Γι αυτό σου γράφουμε κι εμείς. Γιατί μάθαμε πως τη Δευτέρα πρόκειται να τραγουδήσεις στη Ραφήνα. Και πολύ καλά θα κάνεις και το πιο πιθανό είναι πως θα είμαστε κι εμείς εκεί να σε ακούσουμε για μια ακόμη φορά. Θα θέλαμε όμως να ξέρεις μερικά πράγματα για το δήμαρχο της Ραφήνας, ένα θλιβερό ομοίωμα του Αχιλλέα Μπέου που πολιτεύεται με τον ίδιο ακριβώς τρόπο με αυτόν και χωρίς κανένα σεβασμό. Ούτε στους πολίτες, ούτε στο περιβάλλον, ούτε στη δημοκρατία. Και γνωρίζουμε πως εσύ ξέρεις καλά τι σημαίνει Μπέος. Σημαίνει βία, θράσος, χυδαιότητα και μια αρρωστημένη αντίληψη πως ανάπτυξη είναι η μετατροπή του δημόσιου χώρου σε χώρο άσκησης εμπορικών δραστηριοτήτων
Ο Ευάγγελος Μπουρνούς λοιπόν:
Είναι ο δήμαρχος που σε κατάληψη μαθητών πήρε ο ίδιος οικοδομικό κόφτη για να κόψει την αλυσίδα που είχαν τοποθετήσει οι μαθητές, διακινδυνεύοντας τραυματισμούς παιδιών
Είναι ο δήμαρχος που σε άλλη μαθητική κατάληψη έστειλε συνεργείο του δήμου πριν την ανατολή του ήλιου για να σπάσει τις πόρτες με αποτέλεσμα να προκληθεί – ευτυχώς ελαφρός - τραυματισμός μαθήτριας
Είναι ο δήμαρχος που επιτέθηκε δημόσια και στοχοποίησε εκπαιδευτικό για την κοινωνική και περιβαλλοντική του δράση
Είναι ο δήμαρχος που τον υπέροχο δασώδη λόφο του Οχυρού τον περιορίζει συνεχώς υπέρ του τσιμέντου. Σα να μην είναι αρκετά τα γήπεδα τένις και το αναψυκτήριο, επέτρεψε την ανέγερση κτηρίου για να στεγάσει ένα τοπικό σύλλογο και σχεδιάζει να μετατρέψει τις υπόγειες στοές ενός γερμανικού πυροβολείου από τον καιρό της Κατοχής σε επιχείρηση τύπου escape rooms. Δεν δίστασε μάλιστα να τοποθετήσει ένα ολόκληρο αυθεντικό τανκ (!) στην είσοδο του λόφου, πάνω ακριβώς απ΄ το σχολείο με το κανόνι του να σημαδεύει το σχολείο
Είναι ο δήμαρχος που κατέβασε μπουλντόζες μέχρι την παραλία στο Μπλε Λιμανάκι
Είναι από αυτούς τους δημάρχους που πετσοκόβουν τα δέντρα χωρίς ίχνος ντροπής και ευαισθησίας
Αλλά και ο χώρος όπου θα τραγουδήσεις, το λεγόμενο κολυμβητήριο, ήταν κάποτε μια παρθένα δασώδης περιοχή που τώρα έχει μετατραπεί σε χώρο άσκηση παντός είδους ιδιωτικών εμπορικών δραστηριοτήτων. Από επιχειρήσεις διοργάνωσης εκδηλώσεων (αυτές τις απίστευτες νεοελληνικές εκδηλώσεις νεοπλουτίστικης και κακόγουστης αισθητικής) μέχρι αγώνες paintball (!). Μόνο το κολυμβητήριο είναι δημοτικό, αλλά το ίδιο ακριβό με γειτονικά ιδιωτικά κολυμβητήρια, κάτι που δείχνει πως ο Δήμος ενδιαφέρεται για μια συγκεκριμένη τάξη δημοτών και αυτήν προσπαθεί να υπηρετεί .
Αφήσαμε τελευταίο – αλλά κατά τη γνώμη μας και το πιο σημαντικό – τη σχεδιαζόμενη καταστροφή του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας – του δεύτερου μεγαλύτερου ποταμιού της Αττικής μετά τον Κηφισό με συνεχή ροή νερού όλο το χρόνο και τη μετατροπή του σε τσιμεντένιο αγωγό ομβρίων υδάτων με την παράλληλη κοπή χιλιάδων δέντρων που βρίσκονται στις όχθες του
Αυτά είχαμε να σου πούμε φίλε Αλκίνοε και για του λόγου το αληθές, μιας που με τόσα ψέματα που ντύθηκαν οι λέξεις, πώς να σου μιλήσουμε για να μας πιστέψεις, παραθέτουμε μια σειρά δημοσιευμάτων που έχει κάνει η atticavoice.gr πάνω στα προαναφερόμενα θέματα. Πολλαπλά δημοσιεύματα για την αντιπεριβαλλοντική δράση του δημάρχου έχει κάνει επίσης και η Εφημερίδα των Συντακτών και παραθέτουμε στο τέλος και κάποια από αυτά
Όπως προαναφέραμε, Αλκίνοε, την επιστολή αυτή τη γράφουμε απλά για να γνωρίζεις.
Να γνωρίζεις πως όταν τραγουδάς για το νερό των Σταγιατών, στην πρώτη γραμμή των επισήμων θα είναι αυτοί που αν ήταν στις Σταγιάτες θα είχαν κλέψει το νερό τους
Προς Θανάση
Αγαπητέ Θανάση, μάθαμε ότι θα έρθεις σήμερα και στα δικά μας τα μέρη και χαρήκαμε πολύ. Χθες έδωσε συναυλία στην πόλη μας η πολύ καλή και συμπαθής μουσικός Ευανθία Ρεμπούτσικα. Ήταν μια δωρεάν συναυλία υπό την αιγίδα του Δήμου της Ραφήνας και γι’ αυτό ακριβώς βρήκαν την ευκαιρία οι άρχοντες της πόλης να πάρουν το μικρόφωνο, να κάνουν το κομμάτι τους και να κάτσουν στις πρώτες θέσεις. Πρώην πρωθυπουργοί, βουλευτές, δήμαρχοι, αντιδήμαρχοι και όλο αυτό το σινάφι που νομίζει πως είναι κάτι ανώτερο από την πλέμπα που τους ψηφίζει.
Σε σένα, Θανάση, ελπίζουμε πως δε θα γίνει αυτό, γιατί αν μη τι άλλο δε θα τολμήσουν
Σε καλωσορίζουμε λοιπόν και επειδή ξέρουμε ότι σου αρέσουν τα παραμύθια, σε υποδεχόμαστε μ’ ένα δικό μας παραμύθι, που η κεντρική του ιδέα κυκλοφορεί σε όλη τη χώρα με διάφορες όμως παραλλαγές. Εμείς θα σου πούμε την παραλλαγή του τόπου μας, της Ραφήνας.
Ήτανε λέει κάποτε μια χώρα πολύ υπερήφανη και οι άρχοντές της δεν έχαναν την ευκαιρία να διαλαλούν την εθνική υπερηφάνεια με εθνικές γιορτές και παρελάσεις και όρκους τιμής και αφοσίωσης. Τόσο υπερήφανη ήταν αυτή η χώρα που δεν άφηνε κανέναν να αρπάξει την περιουσία της. Μόνη της την έδινε. Για την ακρίβεια οι άρχοντές της την πουλάγανε. Κομμάτι-κομμάτι, μέτρο-μέτρο, όσο-όσο
Έτσι πούλησαν κάποτε και ένα κομμάτι από το μεγάλο της λιμάνι που το λέγανε Πειραιά στους Κινέζους. Όμως οι Κινέζοι όταν τρώνε, τους ανοίγει η όρεξη. Και ζήτησαν και άλλο κομμάτι από το μεγάλο λιμάνι. Για να γίνει όμως αυτό, έπρεπε να φύγουν τα επιβατικά πλοία από το μεγάλο λιμάνι και να πάνε αλλού, σε έναν τόπο που τον έλεγαν Ραφήνα, ένα κάποτε μικρό λιμάνι που όμως για να γλιτώνουν καύσιμα οι εφοπλιστές είχαν ήδη αρχίσει να το προτιμούν έναντι του Πειραιά. Και έφερναν τα πλοία τους χωρίς σχεδιασμό, άδειαζαν τα αυτοκίνητά τους μέσα στην πόλη της Ραφήνας και όλο αυτό οι άρχοντες το βάφτιζαν ανάπτυξη και πρόοδο για να το φάμε εμείς αδιαμαρτύρητα. Κι εμείς το φάγαμε
Και τώρα που θα έρχονταν και τα άλλα πλοία που θα έδιωχναν οι Κινέζοι από τον Πειραιά, τα πράγματα θα γίνονταν πολύ χειρότερα. Γιατί οι άρχοντές μας βέβαια ούτε μπορούν, ούτε θέλουν να τους χαλάσουν το χατήρι. Γιατί μπορεί να υποδύονται τους υπερπατριώτες και τους μάγκες όταν έχουν μπροστά τους αδύναμους και φτωχούς, όταν όμως πέφτει το χρήμα, κάνουν βαθιές υποκλίσεις μέχρι το έδαφος. Έτσι αποφασίστηκε να γίνει η Ραφήνα ένα πολύ μεγάλο λιμάνι ώστε να υποδέχεται πολλά καράβια. Master plan το είπανε αυτοί, Monster plan το λέμε εμείς. Για να γίνει αυτό βέβαια θα χρειαστεί να καταστραφεί ακόμη μια παραλία. Και τα πολλά καράβια που θα έρθουν, θα φέρουν πολλά αυτοκίνητα. Και τα πολλά αυτοκίνητα θα χρειάζονται δρόμους μεγάλους και γέφυρες και ανισόπεδους κόμβους. Και όλο αυτό το βάφτισαν ξανά ανάπτυξη και πρόοδο για να το φάμε. Και το φάγαμε κι αυτό
Δεν τους έφτανε όμως μόνο αυτό. Δίπλα από το λιμάνι εκβάλλει ένα ποτάμι, το Μεγάλο Ρέμα της Ραφήνας που έχει νερό όλο το χρόνο. Αυτό το ποτάμι τους χαλάει τα σχέδια, γιατί κατεβάζει φερτά υλικά που θα μείωναν σε βάθος χρόνου το βάθος της θάλασσας, κάτι απαγορευτικό για ένα λιμάνι. Έπρεπε λοιπόν το ποτάμι να εξαφανιστεί και στη θέση του να γίνει ένα τσιμεντένιο κανάλι. Δεκαεπτά (17) χιλιόμετρα ποταμιού θα γίνουν ένα τερατώδες τσιμεντένιο κανάλι όπου θα μπαίνουν μέσα οι μπουλντόζες όποτε χρειάζεται, για να καθαρίζουν τα φερτά υλικά, ώστε αυτά να μην κατεβαίνουν στο λιμάνι. Για να μπορέσουν να το κάνουν όμως δίχως αντιδράσεις, έπρεπε να βρουν μια καλύτερη δικαιολογία. Δε θα μπορούσαν έτσι εύκολα να καταστρέψουν ένα ποτάμι, εάν δεν έπειθαν ότι συντρέχει κάποιος πολύ σοβαρός λόγος. Και τον κατασκεύασαν αυτό το λόγο. Είπαν λοιπόν ότι το ποτάμι απειλεί τη ζωή των ανθρώπων και πως αυτό το έργο που θα κάνουν είναι έργο αντιπλημμυρικό. Και αυτό το βάφτισαν ξανά ανάπτυξη και πρόοδο. Και αυτό το φάγαμε. Όλα τα τρώμε τελικά
Μ΄ ένα σμπάρο όμως ένας καλός κυνηγός μπορεί να σκοτώσει πολλά τρυγόνια κι όλου του κόσμου τα πουλιά, όπου κι αν τραγουδάνε. Έτσι και οι άρχοντές μας. Με την τσιμεντοποίηση του ποταμιού θα απελευθερωθεί χώρος σε μια μεγάλη περιοχή γύρω από τα Σπάτα, ώστε να χτιστεί κι αυτή. Και αυτό θα το βαφτίσουν ξανά ανάπτυξη και πρόοδο. Και θα το φάμε κι αυτό
Αγαπητέ Θανάση, η Ανατολική Αττική εξελίσσεται στο νέο Ελ Ντοράντο των εγχώριων και διεθνών αρπακτικών. Αφού κατέστρεψαν τη Δυτική Αττική και αφού ξεπούλησαν το Ελληνικό σε ντόπιους και ξένους καρχαρίες, έχουν στρέψει τα σαγόνια τους σ’ αυτή τη μεριά της Αττικής, που παρά τις βίαιες ανθρώπινες επεμβάσεις, ακόμη αντέχει. Για πόσο ακόμη όμως; Ήδη οι αιτήσεις για την κατασκευή μεγαλοξενοδοχείων κάνουνε ουρά. Ο νυν δήμαρχος μάλιστα υποσχέθηκε – καλύτερα απείλησε - ότι θα μετατρέψει την πόλη της Ραφήνας σε νέα Ριβιέρα. Ανάπτυξη και πρόοδο το είπε και αυτό. Και ο λαός αυτής της χώρας μαθημένος να χάφτει όλα τα ψέματα των αρχόντων, και αυτό το έχαψε. Και μένουνε μόνο κάτι λίγοι να φωνάζουν, που οι άρχοντες τους φωνάζουν γραφικούς και περιθωριακούς
Αυτό ήταν το παραμύθι της πόλης μας, αγαπητέ Θανάση. Κι αν στο είπαμε είναι γιατί γνωρίζουμε πως νοιάζεσαι. Κι εμείς από τη μεριά μας επιμένουμε να τραγουδάμε «Όσες κι αν χτίζουν φυλακές κι αν ο κλοιός στενεύει / Ο νους μας είναι αληταριό που όλο θα δραπετεύει»
Με εκτίμηση
Νίκος Σίμος / Χρήστος Κωστούλας
διαχειριστές της ιστοσελίδας atticavoice.gr και μέλη της Κίνησης για την Προστασία του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας
Αυτοί που κυβερνούν, σε δύο πράγματα ποντάρουν. Στην άγνοιά μας και στην αδιαφορία μας. Ας πάψουμε λοιπόν να είμαστε αδιάφοροι, ας πάρουμε τη γνώση στα χέρια μας και ας δράσουμε. Με όποιον τρόπο κρίνει ο καθένας. Εδώ, η Κίνηση για την Προστασία και Ανάδειξη του Μεγάλου Ρέματος της Ραφήνας, μας καλεί να υπογράψουμε την έκκληση για τη σωτηρία του ποταμιού της Ραφήνας κόντρα στη σχεδιαζόμενη τσιμεντοποίησή του, σε μια διεθνή καμπάνια ενημέρωσης και αναζήτησης στήριξης.
Ακολουθεί το κείμενο με το οποίο η Κίνηση μας καλεί να μπούμε στο νεοδημιουργηθέν site www.megalorema.gr, ώστε να ενημερωθούμε και να υπογράψουμε
……………………………………………………………………………………………….
ΜΙΑ ΔΙΕΘΝΗ ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΠΟΤΑΜΟΥ ΤΗΣ ΡΑΦΗΝΑΣ, ΞΕΚΙΝΑΕΙ Η ΕΛΛΑΔΑ!
Ο Μεγάλος Ποταμός της Ραφήνας, ο τελευταίος φυσικός ποταμός της Αττικής, απειλείται από το έργο διαχείρισης, το οποίο θα αντικαταστήσει 17 χλμ της φυσικής κοίτης του ποταμού και όχθες με τσιμέντο και γαμπιόνες, μετατρέποντάς τον σε κανάλι βροχής.
Ο αγώνας για τη διάσωση του ποταμού γίνεται πλέον διεθνής.
Στην ιστοσελίδα www.megalorema.gr θα βρείτε (σε ελληνικά και αγγλικά) όλες τις πληροφορίες για τον Μεγάλο Ποταμό και το έργο διαχείρισης του:
- έναν διαδραστικό χάρτη, που απεικονίζει τις προγραμματισμένες παρεμβάσεις, τον προστατευόμενο υγρότοπο των εκβολών και τις ζώνες προστασίας των αρχαιολογικών χώρων.
- γεγονότα και φωτογραφίες για τη μεγάλη οικολογική σημασία του ρέματος
- περιγραφή του προγραμματισμένου έργου με όλα τα σχετικά έγγραφα και σχέδια
- τους λόγους για τους οποίους είμαστε αντίθετοι με το έργο
- τις γνώμες της Ελληνικής Ορνιθολογικής Εταιρείας, του Ελληνικού Κέντρου Θαλάσσιων Ερευνών (HCMR) και το Ελληνικό Κέντρο Οικοτόπων/Υγροτόπων (ΕΚΒΥ) του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας Γουλανδρή υπέρ των θέσεων μας
- τις εναλλακτικές προτάσεις για χρήση Λύσεων Nature based Solutions για σκοπούς αντιπλημμυρικής προστασίας
- την υποστήριξή μας από περιβαλλοντικές οργανώσεις, συλλογικότητες και οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων
ΜΠΕΙΤΕ ΣΤΟ www.megalorema.gr και ΥΠΟΓΡΑΨΤΕ ΤΗΝ ONLINE ΑΝΑΦΟΡΑ
ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΤΗΝ ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑ ΣΤΑ SOCIAL MEDIA
Η Κίνηση για την Προστασία & Ανάδειξη του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας, ο Εξωραϊστικός Σύλλογος Νηρέας Ραφήνας και ο Πολιτιστικός, Εξωραϊστικός και Οικολογικός Σύλλογος ΗΜΕΡΟ ΠΕΥΚΟ, οργανώνουν εκδήλωση στις 29/6/2023 και ώρα 20:00 στην πλατεία του Νηρέα (μεταξύ των οδών Δωρίδος, Σύρου, Ναυτίλου και Τρίτωνος -βλ. χάρτη και στίγμα googlemaps) με θέμα "Μεγάλο Ρέμα Ραφήνας: Η Εναλλακτική Λύση"
Η οριζόντια επίθεση που δέχεται το φυσικό περιβάλλον και η κοινωνία από τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα παντού στην επικράτεια, στην Αττική έχει αποκτήσει διαστάσεις αγώνα ζωής και θανάτου, Η επίθεση γίνεται με επεμβάσεις που προσχηματικά αποσκοπούν στην προστασία ή την εξέλιξη των τόπων και τις ανάγκες του ανθρώπου αλλά στην πραγματικότητα αποσκοπούν στην κατάληψη, οικειοποίηση και αποκλειστική εκμετάλλευση του φυσικού περιβάλλοντος και δημοσίων αγαθών, με πρώτο στάδιο την αποστέρηση του δημοσίου χαρακτήρα τους.
Το αποτρόπαιο είναι πως σε αυτόν τον αγώνα μεταξύ κοινωνίας και συμφερόντων, οι εκπρόσωποι της τοπικής αυτοδιοίκησης παίρνουν το μέρος των δεύτερων, χρησιμοποιώντας την κοινωνία μέσω των διαχρονικά ισχυουσών πελατειακών σχέσεων, μόνο ως μέσο υφαρπαγής μίας εικονικής νομιμοποίησης τους μέσω εκλογών
Τα τελευταία χρόνια, κυρίως από το 2014 και μετά, πύκνωσαν οι παρεμβάσεις σχετικά με την αντιπλημμυρική θωράκιση της Περιφέρειας Αττικής. Με αφορμή τις τότε πρόσφατες πλημμύρες στον Πειραιά, στη Νίκαια και στη δυτική Αττική, ξεκίνησε η συζήτηση για τον συνολικό αντιπλημμυρικό σχεδιασμό στην περιφέρεια.
Μέχρι το 2000 την αποκλειστική αρμοδιότητα σε θέματα αντιπλημμυρικής προστασίας στην Αττική είχε η ΕΥΔΑΠ ενώ τα επόμενα χρόνια η αρμοδιότητα αυτή καταμερίστηκε σε όλους τους βαθμούς διοίκησης. Από τον Οκτώβριο του 2011 δημοπρατήθηκαν περισσότερα από 160 έργα και μελέτες προϋπολογισμού άνω των 430 εκ. € σε όλους τους Δήμους της Αττικής, από κοινοτικά κονδύλια και ίδιους πόρους της Περιφέρειας. Ο τότε επικεφαλής της μείζονος αντιπολίτευσης Σγουρός δήλωνε πως χρειάζονται τουλάχιστον 2 δις ευρώ, ώστε να αποκτήσει το λεκανοπέδιο επαρκείς αντιπλημμυρικές υποδομές. Και αυτό διότι η κακοποίηση που έχει υποστεί η Αττική τις περασμένες δεκαετίες είναι άνευ προηγουμένου, συμπλήρωνε.
Αξίζει να αναφέρουμε πως περιγράφοντας την κακοποίηση της Αττικής, ο Γ. Σγουρός το 2014, σημείωνε πως «Σήμερα δεν μπορούν να εντοπισθούν περισσότερα από 70 από τα 700 ρέματα που υπήρχαν, ενώ το μήκος τους έχει μειωθεί από τα 1.280 χιλιόμετρα το 1945, σε 434. Επίσης στην Αττική η δασική βλάστηση από το 40 % το 1995 έχει φτάσει σήμερα στο 4 %. Η άκρατη τσιμεντοποίηση όχι μόνο τροποποίησε τη φυσική ροή των υδάτων, αλλά μείωσε την απορροφητικότητα του εδάφους και ταυτόχρονα αύξησε τις ταχύτητες απορροής με αποτέλεσμα οι υφιστάμενες υποδομές να αδυνατούν να ανταποκριθούν». Τελικά απέδωσε και ευθύνες στην τοπική αυτοδιοίκηση πρώτου βαθμού, η οποία έχει κατ’ εξακολούθηση αποφασίσει την ένταξη στο σχέδιο πόλεως περιοχών χωρίς να έχει λάβει καμία μέριμνα για το αν υπάρχει ή αν προβλέπεται να κατασκευασθεί σε αυτές επαρκής αντιπλημμυρική υποδομή, στο εάν υπάρχει ή όχι ρέμα.
Η τότε περιφερειάρχις Δούρου απευθυνόμενη στον Σγουρό, πρόσθεσε χαρακτηριστικά ότι «εργαζόμαστε πάνω στον τρόπο που προσπαθήσατε να χαρτογραφήσετε τα ρέματα, διότι γι’ αυτές τις μελέτες έχει δοθεί δημόσιο χρήμα που δεν θα αφήσει η Περιφερειακή Αρχή αναξιοποίητο». Στην βάρδια της Δούρου «έκατσαν» μετά (όπως είπε η ίδια) η πλημμύρα στη Μάνδρα και η πυρκαγιά στο Μάτι και σταμάτησε να «εργάζεται στον τρόπο χαρτογράφησης» των ρεμάτων της Αττικής.
Η Δέσποινα Κουτσούμπα, σύμβουλος της Αντικαπιταλιστικής Ανατροπής, έκανε πιο σοβαρή τοποθέτηση για το θέμα των πλημμυρών, αναδεικνύοντας την κυρίαρχη πολιτική και κυρίως ταξική τους διάσταση. 'Ήταν και η μόνη που μίλησε για την επιλογή της πλήρους περιβαλλοντικής υποβάθμισης περιοχών, Πρόσθεσε δε ότι «η βιασύνη να καθαρίσουμε τα ρέματα δεν θα πρέπει να είναι εις βάρος της περιβαλλοντικής προστασίας των βιότοπων που πολλές φορές βρίσκονται κοντά σε αυτά τα ρέματα». Αυτά το 2014.
Τότε ήταν που ανοίχτηκε πεδίο δόξης λαμπρό, για μεγάλους τζίρους από αντιπλημμυρικά έργα και μελέτες αλλά και βρέθηκε το βασικό πρόσχημα για «αναπτυξιακές παρεμβάσεις». Συντάχθηκαν μελέτες που όμως δεν ελάμβαναν υπόψη δύο βασικά κριτήρια, όπως φάνηκε εκ των υστέρων, Το ένα ήταν η σοβαρή περιβαλλοντική υποβάθμιση που είχε υποστεί η Αττική, από την εξαφάνιση των 700 ρεμάτων που είχε αναφέρει ήδη ο Γ. Σγουρός και το άλλο ήταν το θέμα της δημόσιας γης (τα ρέματα και τα ποτάμια είναι δημόσιες γαίες κατά το Σύνταγμα) και του δημόσιου χώρου, όσον αφορά επεμβάσεις στα ποτάμια και ρέματα που εφάπτονταν ή διέσχιζαν οικιστικό ιστό. Με τις μελέτες των αντιπλημμυρικών, ο δημόσιος χώρος θα επηρεαζόταν και μάλιστα θα μειωνόταν δίνοντας χώρο σε «αξιοποιήσιμη» από τους επενδυτές, γη. Οι παραλείψεις αυτές αποτυπώνονται και στις μελέτες αντιπλημμυρικών που ακολούθησαν και οι οποίες αγνόησαν τις σημαντικότερες κοινωνικές επιπτώσεις του λάθος σχεδιασμού, προφανώς στρατευμένες σε στρατηγικούς στόχους των φορέων ανάθεσης.. Επρόκειτο για την ταξική διάσταση που είχε αναφέρει η Δ. Κουτσούμπα
Χαρακτηριστικό σε αυτές τις μελέτες είναι πως δεν υπήρχε η πρόβλεψη άρσης των αυθαιρεσιών που εντοπίζονταν στα ρέματα της Αττικής, παρά μόνο σε ελάχιστες περιπτώσεις. Η πρόταση διαχείρισης των ρεμάτων από τους μελετητές αποσκοπούσε σε έναν γενικό στόχο. Την καναλοποίηση τους και τη μετατροπή τους σε ανοιχτούς ή ημίκλειστους αγωγούς ομβρίων, δίχως να ληφθεί υπόψη καμία εναλλακτική (στην πραγματικότητα αναγκαία λύση) των ηπίων παρεμβάσεων στις λεκάνες απορροής, η βελτίωση των υδρονομικών συνθηκών με αναδασώσεις ή με την κατασκευή μικρών αναβαθμών στα ανάντη των ίδιων λεκανών. Δηλαδή εξαιρέθηκε ό,τι θα έθιγε την ιδιωτική περιουσία, ακόμα και αν αυτή ήταν παράνομα και αυθαίρετα αποκτηθείσα. Και συστηματικά προτιμάται ό,τι πειώνει τη δημόσια γη της ζώνης οριοθέτησης των ρεμάτων.
Μεγάλο Ρέμα Ραφήνας - Πετρέζα
Την τριετία 2017 - 2019 εμφανίστηκε σε διαβουλεύσεις αρχικά η ΜΠΕ για την υποτιθέμενη οριοθέτηση του Μεγάλου ρέματος Ραφήνας, η οποία στην ουσία ήταν ΜΠΕ για τη διευθέτηση του. Μία διευθέτηση που δεν ελάμβανε υπόψη της κανέναν βιότοπο, καμία χρήση γης και υποτιμούσε τη νοημοσύνη του αναγνώστη της, ειδικά όταν αναφερόταν στην ιχθυοπανίδα και την ορνιθοπανίδα. Μαρίδες, καβούρια, περιστέρια και άλλα κοινά είδη παρέλαυναν από μία μελέτη που αν είχε τη στοιχειώδη σοβαρότητα, θα αναφερόταν σε 150 είδη πτηνών και σε ενδημικά και μοναδικά είδη ψαριών. Ήταν μία μελέτη κομμένη και ραμμένη στις απαιτήσεις της σχεδιαζόμενης καναλοποίησης. Μίας επέμβασης των μεγάλων τζίρων και υποταγμένη στις απαιτήσεις της περαιτέρω πολεοδόμησης της περιοχής και του υπό μεγέθυνση λιμανιού της Ραφήνας. Το Master Plan του λιμανιού της Ραφήνας, επιβεβλημένο και από την απαίτηση των παραχωρησιούχων του λιμανιού του Πειραιά για να απομακρύνουν την ακτοπλοΐα από το «τσιφλίκι» τους, απαιτούσε τη μείωση των φερτών που θα κατέβαιναν στο νέο, τερατώδες λιμάνι.
Αλλά οι κρυμμένοι στόχοι της μελέτης θα γίνονταν πια ξεκάθαροι, αν κάποιος τη συνδύαζε με μία άλλη, λίγο μεταγενέστερη μελέτη «αντιπλημμυρικής προστασίας». Μία μελέτη που επίσης προκάλεσε αντιδράσεις των κατοίκων της περιοχής στην οποία εστίαζε. Αστικής περιοχής αυτή τη φορά. Αυτή η άλλη μελέτη «Δούρειος Ίππος» ήταν η μελέτη αντιπλημμυρικής προστασίας και «ανάπλασης» του λόφου του Στρέφη, στην καρδιά της Αθήνας, που υπέκρυπτε μία «ανάπλαση» απαραίτητη για την κτηματομεσιτική εταιρεία, η οποία είχε «υιοθετήσει» τη γειτονιά και είχε ήδη αρχίσει τις «επενδύσεις».
Μετά από χρόνια εγκατάλειψης και αγνόησης των αιτημάτων των κατοίκων του Στρέφη και του παρακείμενου σχολείου, για αντιπλημμυρικά έργα και στήριξη των πρανών, ο δήμος Αθηναίων βρήκε την πρόφαση και τη χρυσή ευκαιρία για να ξεκινήσει τα έργα ανάπλασης. Με πρόφαση τις έντονες βροχοπτώσεις του 2020-2021 ανέθεσε το αντιπλημμυρικό έργο στην Prodea Investments, δηλαδή σε μία ιδιωτική κτηματομεσιτική εταιρεία επενδύσεων. Τα αντιπλημμυρικά έργα και η στήριξη των πρανών είχαν προγραμματιστεί από το 2019 και είχαν συμπεριληφθεί στο τεχνικό πρόγραμμα του Δήμου Αθηναίων για το 2021. Για έναν «ανεξήγητο λόγο» όμως εξαφανίστηκαν από τον προγραμματισμό του Δήμου απ' όταν «υιοθετήθηκε» ο Λόφος απ' την κτηματομεσιτική εταιρία Prodea, με επισπεύδοντα τον δήμαρχο Κώστα Μπακογιάννη.
Σύμφωνα με την τεχνική μελέτη της εταιρείας, τα αντιπλημμυρικά έργα περιλαμβάνουν κόψιμο και αποψίλωση δέντρων για την τοποθέτηση γεωπλεγμάτων. Δηλαδή –αν και σε άλλη κλίμακα- πρόκειται για το ίδιο που έχει προβλεφθεί για το Μεγάλο Ρέμα Ραφήνας, με το κόψιμο και την απομάκρυνση πλέον των 2.500 δέντρων και μάλιστα δέντρων που συνθέτουν σπάνιους οικότοπους όπως παραρεμάτιες ιτιές, μανγκρόβιες διαπλάσεις και προστατευόμενα «δάση στοές». Τη θέση των οικότοπων θα πάρουν συρματοκιβώτια και μπετό στα σημεία εκείνα.
Στον Στρέφη, η φυτοτεχνική μελέτη προβλέπει το κόψιμο δέντρων στην παιδική χαρά, σε μέρη με πυκνή βλάστηση και στο θεατράκι για λόγους επιτήρησης, με το πρόσχημα την ασφάλεια των επισκεπτών. Όπως γίνεται εύκολα αντιληπτό και σε ποσοτική θεώρηση, 1 δέντρο που απομακρύνεται από τον Στρέφη, μπορεί να προκαλέσει ανάλογη επιβάρυνση με κάθε 10 ή παραπάνω δέντρα που απομακρύνονται από την παραρεμάτια βλάστηση του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας. Αν λάβουμε υπόψη πως στην περίπτωση του Μεγάλου Ρέματος δεν απομακρύνονται μεμονωμένα δέντρα αλλά φυτοκοινωνικές ενώσεις, δηλαδή ολοκληρωμένες οργανικές ενότητες, τότε καταλαβαίνουμε πως προκαλούνται σημαντικές, εντονότερες και μεγαλύτερης έκτασης περιβαλλοντικές επιπτώσεις. που δεν αναφέρονται όμως στη σχετική «μελέτη επιπτώσεων»
Η οικολογική σημασία κάθε δέντρου στο κέντρο της Αθήνας, ποσοτικά και μόνο, μπορεί να είναι πολλαπλάσια από εκείνη του κάθε δέντρου στον κάμπο των Σπάτων ή της Παλλήνης. Πέραν του ότι οι επεμβάσεις αυτές παραβιάζουν κάθε κανόνα λογικής, συνιστούν και εγκληματική πράξη. Κυρίως εν μέσω κλιματικής κρίσης, το κόψιμο έστω και ενός δέντρου σε μια πόλη με τη μικρότερη αναλογία πρασίνου ανά κάτοικο πανευρωπαϊκά, αποτελεί δυνάμει έγκλημα κατά της ζωής των κατοίκων. Όταν το όριο που θέτει ο Π.Ο.Υ. είναι 9 m2/κάτοικο και η Αθήνα έχει μόλις 0,96 m2, δηλαδή δέκα φορές χαμηλότερα από το όριο βιωσιμότητας, πόσο ακόμα μπορεί το πράσινο να μειωθεί; Και στο όνομα ποιου κοινωνικού οφέλους;
Μελετητές, εργολάβοι, περιφέρεια και δήμοι προσπαθούν να νομιμοποιήσουν την κοπή των δέντρων με το επιχείρημα του «πράσινου ισοζυγίου», αλλά αυτό δε σημαίνει πως θα φυτευτούν νέα δέντρα στην ίδια περιοχή που ξηλώνονται. Ιδιαίτερα οι κάτοικοι του τσιμεντένιου κέντρου της Αθήνας, επιβαρύνονται περισσότερο από το σόφισμα που αποκαλείται «περιβαλλοντικό ισοζύγιο 1 προς 1 αφού η πραγματική ανάγκη για πράσινο εκεί, δεν καλύπτεται ακόμα και με ισοζύγιο 10 δέντρων για κάθε δέντρο που θα κοπεί στα πλαίσια της «ανάπλασης». Στο δε Μεγάλο Ρέμα, το θέμα δεν είναι ποσοτικό. Εκεί προβλέπεται η καταστροφή εξελιγμένων οικοτόπων που αλληλοεπιδρούν με το περιβάλλον και βρίσκονται σε μία ισορροπία, έστω και αν αυτή είναι «ισορροπία του τρόμου» σε μερικές περιπτώσεις. Οι εργασίες θα προκαλέσουν ανεπανόρθωτη ζημιά και η διαλαληθείσα φύτευση που προβλέπει το σχέδιο «αποκατάστασης» του έργου διευθέτησης, είναι περισσότερο κηποτεχνική διαμόρφωση παρά οικολογική αποκατάσταση.
Αν στην ανατολική Αττική η ευκαιρία και το εναρκτήριο λάκτισμα για την εκμετάλλευση του τόπου από «επενδυτές», δόθηκε από τις μεγάλες συγκοινωνιακές υποδομές (Αττική Οδός, Αεροδρόμιο Σπάτων, Λιμάνι Ραφήνας) στο κέντρο της Αθήνας αυτή δόθηκε από το αναδιαμορφούμενο και διαρκώς ελισσόμενο Real Estate (με το AirBNB μέσα). Το ίδιο Real Estate που γνώρισε δόξες και στην ανατολική Αττική εκμεταλλευόμενο τις μεγάλες συγκοινωνιακές υποδομές. Το βλέπουμε στην ανάπτυξη των εμπορικών πάρκων της Γυαλού στα Σπάτα αλλά και στους νέους οικισμούς (Λόφος Παλλήνης, επέκταση πολεοδόμησης σε Διώνη, ΖΑΑ, και αλλού) και (αν ευδοκιμήσει το έργο διευθέτησης του Μεγάλου Ρέματος) σύντομα και στην Πετρέζα, όπως μας προϊδεάζει ο σχεδιασμένος περιορισμός του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας.
Όπως διαφαίνεται από τη δραστηριότητα στην περιοχή Γυαλού με τα μεγάλα εκπτωτικά χωριά και το καινούργιο που προστέθηκε πρόσφατα στον δρόμο που συνδέει το Πικέρμι με τα Σπάτα, με τη μεταστέγαση μεγάλων ιδιωτικών σχολείων, η πίεση για εκτάσεις προχωρά και βορειότερα στην Πετρέζα. Έτσι, το εμπόδιο που λέγεται Μεγάλο ρέμα Ραφήνας πρέπει να περιοριστεί σε ένα κανάλι, ώστε να «απελευθερώσει δημόσια γη προς αξιοποίηση» αφού η ζώνη οριοθέτησης του ρέματος είναι δημόσια γη. Με τα έργα διευθέτησης αυτή μειώνεται και ό,τι βγαίνει εκτός, παραδίδεται στους επενδυτές προς «αξιοποίηση» δηλαδή προς κατανάλωση.
Στον Στρέφη τον ρόλο του «επενδυτή» ανέλαβε η Prodea Investments που είναι η μεγαλύτερη εγχώρια εταιρεία επενδύσεων ακίνητης περιουσίας. Είναι το διάδοχο σχήμα της αμαρτωλής ΕΘΝΙΚΗ ΠΑΝΓΑΙΑ (θυγατρική της Εθνικής Τράπεζας) με τις 22 ποινικές διώξεις εναντίον στελεχών της για το οικονομικό έγκλημα της κατάχρησης δημοσίου χρήματος. Οι διωκόμενοι τη γλίτωσαν λόγω παραγραφής όταν η κυβέρνηση Μητσοτάκη πέρασε φωτογραφική Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου. εν μέσω πανδημίας.
Η Prodea ως εταιρεία Real Estate, σκοπεύει αποκλειστικά στην εξυπηρέτηση των ιδιωτικών συμφερόντων της και στην άνοδο των αξιών γης στη ζώνη που δραστηριοποιείται. Με τις μελέτες που εκπόνησε η ίδια, καθόρισε ταυτόχρονα τη φυσιογνωμία και τη μελλοντική χρήση του Λόφου Στρέφη ως ενός πολυτελούς προορισμού. Από κοντά πάει και η UNISON Facilities Services, η οποία αναλαμβάνει ως εργολάβος τις εργασίες του δήμου. Δραστηριοποιείται σε πολλά πεδία, όπως η καθαριότητα, η φύλαξη και ασφάλεια και η διαχείριση εστιατορίων. Η εταιρεία αποτελεί μετονομασία της εταιρείας ενοικίασης εργαζόμενων ISS, γνωστή από την υπόθεση της εκφοβιστικής επίθεση με βιτριόλι που δέχτηκε η συνδικαλίστρια-καθαρίστρια Βενετία Μανωλοπούλου το 2009, ένα χρόνο μετά την αντίστοιχη δολοφονική επίθεση με βιτριόλι εναντίον της Κωνσταντίνας Κούνεβα.
Ο δήμος Αθηναίων με την ανάπλαση του Στρέφη στοχεύει να αλλάξει το δημόσιο χαρακτήρα του Λόφου και να τον μετατρέψει σ' ένα περιφραγμένο οικόπεδο ιδιωτικών συμφερόντων. Ότι ακριβώς επιδιώκει και ο δήμος Ραφήνας με την εμμονική υπεράσπιση του έργου διευθέτησης του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας, όπως εξηγήσαμε παραπάνω. Μία εμμονή που στρέφεται άμεσα κατά της ποιότητας ζωής των κατοίκων της περιοχής, αλλά και έμμεσα μέσω της υποστήριξης που θα προσφέρει το έργο αυτό, τόσο στην περαιτέρω οικοπεδοποίηση όσο και στην εγκατάσταση ενός λιμανιού – τέρατος στην πόλη.
Με πρόσχημα τα αντιπλημμυρικά και την ανάπλαση του λόφου Στρέφη και τα αντιπλημμυρικά στο Μεγάλο Ρέμα Ραφήνας, ανοίγουν τις πόρτες σε πολυεθνικές και άλλους επενδυτές, να αναλάβουν όχι μόνο τα έργα, αλλά και τη διαχείριση των δημόσιων χώρων. Στην Αθήνα το δημοτικό πρόγραμμα «Υιοθέτησε τη πόλη σου» μέσα από το οποίο γίνεται η ανάπλαση του Λόφου, δημιουργεί συμπράξεις δημόσιου-ιδιωτικού τομέα (ΣΔΙΤ) και όπως αντίστοιχα προγράμματα νεοφιλελεύθερης κοπής, κοινωνικοποιεί τα κόστη και ιδιωτικοποιεί τα κέρδη. Σύντομα θα δούμε να συμβαίνει κάτι ανάλογο και στην ανατολική Αττική.
Είναι άραγε αυτό που ονειρευόμαστε για τους τόπους που ζούμε;
Πηγές:
Ανοιχτή Συνέλευση για την υπεράσπιση του λόφου του Στρέφη
Ο Λόφος του Στρέφη ελεύθερος θα μείνει (ντοκιμαντέρ από το Αυτολεξί)
Θα πέσει τσιμέντο στο μεγάλο ρέμα Ραφήνας; Τι λέει η μελέτη;
Τσιμεντοποίηση του Μεγάλου Ρέματος, μία μεγάλη απειλή για τη Ραφήνα
Kι αυτή η Αττική η γη, η πάνσοφη κι ωραία το καύχημα, το κόσμημα, τ΄ άνθος όλου του κόσμου
μέλλει κι αυτή να ερημωθεί κι η στάθμη της να πέσει από τ' άγρια κύματα κι από τη συμφορά
(Νοστράδαμου Προφητείες αποδ. Alan Wistful μτφ Π. Νικολαϊδης V.31)
atticavoice@gmail.com
