Η Αθήνα, μια μητρόπολη του Νότου. Μία πόλη που χαρμανιάζει άνετα τις «Γερμανίδες τουρίστριες με τους Γιαπωνέζους βρυκόλακες» για τους οποίους μας τραγουδούσε ο Τζιμάκος. Μία μητρόπολη του ευρωπαϊκό νότου ή του Αφρικανικού βορρά, αν προτιμάτε. Πρωτεύουσα της μόνης αφρικανικής χώρας της Ευρώπης.

Η Αθήνα λοιπόν, με τη βάναυση καθημερινότητα των ιθαγενών της, μέσα στον καιρό της πανδημίας, έτυχε να έχει δήμαρχο τον πεφωτισμένο. Τον ταλαντούχο. Τον ανιψιό και εγγονό πρωθυπουργών, υιό πολιτικής ρυθμίστριας, που από συγκυρία δεν έγινε πρωθυπουργός. Τον αδελφό και πρωτοδευτεροτριτοξάδελφο διακεκριμένων στελεχών του ομίλου Mitsotakis SA, με ευρύ φάσμα επιχειρηματικής δραστηριότητας, από την Τουρκοκρατία ήδη και ποικίλους  μετόχους, συνδαιτημόνες, συνεργάτες. Τον εξ αγχιστείας συγγενεύοντα του ιστορικού υπουργού ΠΡΟ.ΠΟ. και πασοκογενή,  Σημιτικών καταβολών.