Είμαστε λίγοι αυτοί που παλεύουν ενάντια στο Κακό
Αναδημοσιεύουμε από το ιστολόγιο "Δασαμάρι SOS" ανάρτηση για τα ηχητικά ντοκουμέντα με τις πιέσεις που δέχτηκε ο πραγματογνώμονας Δημ. Λιότσος κατά την έρευνά του για τις ευθύνες της φονικής πυρκαγιάς στην Ανατολική Αττική (23/7/2018). Η αναφερόμενη πηγή είναι άρθρο της εφημερίδας ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ της 19ης Ιουλίου 2020 και συνοδεύεται από σχετικό βίντεο που περιέχει απόσπασμα της ηχογραφημένης συνομιλίας Ματθαιόπουλου - Λιότσου, της 21ης Σεπτεμβρίου 2018.
Αποκαλύπτονται οι πιέσεις που ασκήθηκαν (και τίποτα δεν μας κάνει να πιστέψουμε πως δεν ασκούνται ακόμη) για να βγουν από το κάδρο των ενόχων. Άλλωστε αναφέρεται ξεκάθαρα και στο βίντεο που περιέχει την ηχογραφημένη συνομιλία- ντοκουμέντο, Λιότσου - Ματθαιόπουλου
Ενδεικτικά:
Έτσι είναι τα πράγματα στην Ελλάδα
Κοίτα ποια έχουν, ποια δεν έχουν και θαψ' τα
Και μη γράψει ότι ευθύνεται ο δήμαρχος ή η Δούρου , ο καθένας ή κάποια υπηρεσία ή το δασαρχείο
Εγώ στο είπα, στο λέω γιατί έχεις 15 χρόνια. Είκοσι για να πάρεις σύνταξη
Έτσι γίνονται τα παιχνίδια
Το παιχνίδι παίζεται...
Πηγές:
Είναι δύσκολο πια να αρνηθεί ακόμα και ο πιο «Ευωπαϊκόφρων» το γεγονός πως η Ευρωπαϊκή Ένωση και οι δομικοί της θεσμοί αποτελούν μήτρα διαφθοράς. Η διαφθορά στις χώρες της Ευρώπης δεν είναι και δεν ήταν ποτέ κάτι ξένο άλλωστε. Από την οριζόντια –στα υψηλά κοινωνικά στρώματα[ διαφθορά των χωρών του Βορρά μέχρι την καθετοποιημένη διαφθορά που διατρέχει όλον τον κοινωνικό ιστό στον Νότο, η διαφθορά αποτελεί βασικό συστατικό στοιχείο των ευρωπαϊκών κρατών και των κοινωνιών τους.
Η παγκόσμια κυριαρχία του τραπεζικού κεφαλαίου δημιουργεί το καλύτερο υπόστρωμα για την ανάπτυξη της διαφθοράς, είτε αφορά τον γιατρό, τον δικηγόρο, τον δικαστή, τον εφοριακό, τον δημοτικό σύμβουλο, τον βουλευτή και φυσικά τον ευρωβουλευτή. Αναγνωρίζοντας όλοι αυτοί πως ποτέ δεν πρόκειται να πλουτίσουν με τη μισθωτή ή την έντιμη επιχειρηματική τους δραστηριότητα, ακολουθούν την παλιά και διαρκώς επαληθευόμενη προτροπή, που στην Ελλάδα την χρησιμοποιούμε ως παροιμία: «Δούλεψε να φας και κλέψε για να έχεις». Και στις άλλες χώρες υπάρχουν σχετικές εκφράσεις, ηπιότερες συνήθως, προσαρμοσμένες στον καλβινικό πουριτανισμό των Αγγλοσαξώνων ή την κραταιά ακόμα θρησκοληψία των υπολοίπων Ευρωπαίων.
Στην Ελλάδα η διαφθορά έχει μεγάλη ιστορία. Από τα αρχαία χρόνια υπάρχουν μαρτυρίες για απατεώνες τραπεζίτες, κλέφτες του δημοσίου πλούτου, λιποτάκτες, αποσυνάγωγους, γλείφτες της εξουσίας, δολοπλόκους, δωσίλογους, μαυραγορίτες και λοιπούς αντικοινωνικούς χαρακτήρες. Φυσικά αυτό πέρασε από τα χρόνια της Ρωμαϊκής κατάκτησης, από την Τουρκοκρατία, από την επαναστατημένη Ελλάδα, από τη ληστοκρατία, τους πολέμους του 20ου αιώνα και φτάνει μέχρι τις μέρες μας. Το κωμικοτραγικό είναι πως έχουμε όλοι επίγνωση του γεγονότος της διαφθοράς αλλά το αρνούμαστε ως αλήθεια, προτιμώντας τη δική μας, κατασκευασμένη, ψευδοϊστορική και «ηρωική» αλήθεια. Τα βιβλία της Ιστορίας μας είναι γεμάτα με φωτεινές σελίδες, μετά όμως από το σχίσιμο των σκοτεινών.
Φυσικά δεν είμαστε οι μόνοι που θεσμικά αποκρύπτουμε την πραγματική Ιστορία από τα παιδιά μας. Και άλλοι το κάνουν αυτό αλλά σε καμία περίπτωση δεν αποτελούν παράδειγμα προς μίμηση. Εμείς όμως αν θέλουμε πράγματι να κάνουμε ένα βήμα μπροστά, πρέπει να αναθεωρήσουμε τη στάση μας στο θέμα. Και όχι μόνο σε ό,τι αφορά στην Ιστορία μας αλλά και σε ό,τι αφορά στην καθημερινότητα μας. Οι ιστορίες διαφθοράς των τελευταίων 40 χρόνων, τα γεγονότα της διαφθοράς, επιπλέουν σταθερά μπροστά μας και πολλαπλασιάζονται με τη βοήθεια και της ανοχής μας, αν όχι της συμμετοχής μας. Γιατί τι άλλο εκτός από συμμετοχή στη διαφθορά, είναι ο ενδόμυχος θαυμασμός πολλών εξ ημών, προς τους διεφθαρμένους; Δεν το ομολογούμε γιατί έτσι «επιβάλλεται» αλλά όλοι έχουμε κάνει την σκέψη «γιατί αυτός/αυτή και όχι εγώ;», Φυσικά πριν κάτι τελικά στραβώσει. Μετά γινόμαστε εισαγγελείς και δήμιοι για τους παραβάτες που μέχρι τότε ζηλεύαμε. Ποιος μπορεί να αρνηθεί πως βλέποντας τις βαλίτσες της Καϊλή με τις δεσμίδες τα ευρώ, δεν σκέφτηκε κάπως έτσι; Ειδικά σήμερα που ο βίος έχει πάρει τον σκληρό δρόμο της φτώχιας, της ανέχειας, της απελπισίας και η πλειονότητα των κατοίκων της χώρας ελπίζουν καθημερινά σε κάποιο «Food Pass» ή κάποιο «Life Pass» για να επιβιώσουν.
Με αυτόν τον τρόπο σκέψης, η μαγιά που θα φουσκώσει το ζυμάρι των γενεών προετοιμάζει τους νέους πρωταγωνιστές, νέων σκανδάλων διαφθοράς. Και το «οργανωμένο» Κράτος δεν διαφέρει πια σε τίποτα από το οργανωμένο έγκλημα, αφού στελεχώνεται από μονάδες που αφενός η επιδίωξη της προσωπικής ή οικογενειακής τους ευωχίας σε συνδυασμό με την εξουσία που τους δίνεται από τους εξουσιαζόμενους, φτιάχνει νέες κοιτίδες διαφθοράς. Αυτό γίνεται ορατό δια γυμνού οφθαλμού αλλά αντί η κοινωνία να επιδιώξει τον κολασμό του φαινομένου και των πρωταγωνιστών, εκείνη (μερικώς ή ολικώς) προσεταιρίζεται τη διαφθορά για να αποκομίσει κάτι από τα «ψίχουλα» που πέφτουν από το τραπέζι της αρπαγής. Ζήσε κι άσε τους άλλους να πεθαίνουν, λοιπόν.
Η διαφθορά από την πόλη ξεκινά και στην Ευρώπη ταξιδεύει
Στις 12/12/2022, ο Μιχ. Τρεμόπουλος, πρώην ευρωβουλευτής, συν-εκπρόσωπος των Πράσινων, δημοσίευσε στην Εφημερίδα των Συντακτών ένα άρθρο για την υπόθεση χρηματισμού της Εύας Καϊλή, με τίτλο «Χρηματισμός Εύας Καϊλή: Το μήλο κάτω από τη μηλιά!». Στο άρθρο του ο κ. Τρεμόπουλος εντοπίζει την αφετηρία της δράσης της Εύας Καϊλή στην σχετική προπαίδεια δια της εμπειρίας προφανώς, που έλαβε από τον πατέρα της, Αλ. Καϊλή στο προνομιακό για τη διαφθορά πεδίο της τοπικής αυτοδιοίκησης.
Σημειώνει ο Μ. Τρεμόπουλος:
Όσοι παρακολουθούμε από κοντά τον βίο και την πολιτεία του συστήματος Ψωμιάδη, ξέρουμε πολύ καλά τον ρόλο που έχει παίξει ο πατέρας της Εύας, Αλέξανδρος Καϊλής, στη συγκάλυψη των ευθυνών, της αδιαφάνειας και της διαπλοκής που υπήρχε στη Νομαρχία Θεσσαλονίκης.
Φαίνεται, μάλιστα, πως ο πατέρας της Εύας συμμετείχε όχι μόνο στην ηθική ενθάρρυνση της κόρης του για χρηματισμό, αλλά και στη μεταφορά και απόκρυψη του μαύρου χρήματος. Και η αποκάλυψη αυτή είναι πραγματική Κατάρ(α) για την εξέλιξη της δίκης του συστήματος Ψωμιάδη στις 19.1.2023. Μιλάμε για τον βασικό μάρτυρα υπεράσπισης του συστήματος Ψωμιάδη, που τώρα μένει στον αέρα, εκτός και αν ισχυριστεί κώλυμα του ανθρώπου του, επειδή βρίσκεται σε άλλη… δίκη.
Ο Αλέξανδρος Καϊλής συντόνιζε εδώ και χρόνια ένα πολυμελές και ιδιοτελές κύκλωμα στη Νομαρχία και στην Περιφέρεια Κ. Μακεδονίας. Το κύκλωμα αυτό είχε αναγάγει σε… επιστήμη τους «πρόχειρους διαγωνισμούς» (δηλ. τις απευθείας αναθέσεις), διασπώντας και δίνοντας 465 έργα μέχρι 45.000 ευρώ σε ημετέρους, τα περιβόητα 45άρια. Επιπλέον, μεταξύ άλλων, εξέδιδαν ψευδείς βεβαιώσεις ότι έχουν υλοποιηθεί έργα που δεν έγιναν ποτέ και υπέγραφαν συμβάσεις έργου με πρόσωπα που δεν πατούσαν ποτέ στις υπηρεσίες τους.
Κάποιοι συμμετέχοντες στο… πάρτι έχουν παραπεμφθεί για κακούργημα ως καταχραστές του Δημοσίου, με ζημία εκατομμυρίων ευρώ.
Ο Αλ. Καϊλής κυνήγησε βασικούς μάρτυρες κατηγορίας του συστήματος Ψωμιάδη, όπως ο Ι. Σιάννης, για τον οποίο ζήτησε από τον εισαγγελέα να διεξαχθούν ανακρίσεις εναντίον του για παραβατική συμπεριφορά, ώστε να εξουδετερώσει τις καταγγελίες του υπαλλήλου. Ευτυχώς, όμως, οι ανακρίσεις οδήγησαν σε αμετάκλητο απαλλακτικό βούλευμα.
Μετά τις καταγγελίες μας στον οικονομικό επιθεωρητή, ο Καϊλής έκανε έντονες προσπάθειες να μην υπάρξει συνέχεια. Αλλά και μετά την έκδοση του πορίσματος, επιχείρησε να εμποδίσει την παραπομπή σε δίκη. Σε συνεννόηση με το σύστημα Ψωμιάδη, όρισαν, το 2013, ΕΔΕ για τα 45άρια κατά των εμπλεκόμενων υπαλλήλων, με την οποία τους απάλλαξε όλους. Ευτυχώς, όμως, από τον εισηγητή εισαγγελέα το πόρισμα της ΕΔΕ χαρακτηρίστηκε ως αναξιόπιστο. Και εκδόθηκε παραπεμπτικό βούλευμα για τους καταχραστές, με βάση το οποίο γίνεται η δίκη στις 19.1.2023, έπειτα από αλλεπάλληλες αναβολές. Ως βασικός μάρτυρας υπεράσπισης του συστήματος Ψωμιάδη, ο Αλ. Καϊλής υποστηρίζει ότι δεν υπάρχει παραβατική συμπεριφορά κανενός!
Η παράγκα που υπήρχε στη Νομαρχία Θεσσαλονίκης ήταν κοινή ΠΑΣΟΚ-Ν.Δ. Και ο Αλ. Καϊλής ήταν ένας ακροδεξιός από τα φοιτητικά του χρόνια, που πέρασε στην ΕΠΕΝ, φλερτάρισε με τον Καρατζαφέρη και κατέληξε στο ΠΑΣΟΚ. Οι γέφυρές του με το σύστημα Ψωμιάδη, όμως, δεν είχαν ιδεολογικό περιεχόμενο. Μετακινήθηκε σε αυτό, όταν άρχισε η παράγκα με τα 45άρια και άλλες δύσοσμες υποθέσεις. Και έγινε αναπληρωτής διευθυντής των Τεχν. Υπηρεσιών της ΝΑΘ, όταν ο Π. Ψωμιάδης εκλέχτηκε περιφερειάρχης (2010), ορίζοντας ταυτόχρονα τον προκάτοχό του ως τεχνικό σύμβουλο του «Ζορό».
Μετά το ξήλωμα του Ψωμιάδη από το αξίωμα, ο Καϊλής παρέμεινε στη θέση του για να αποκρούει ο ίδιος τις καταγγελίες και τους ελέγχους που γίνονταν. Και, μετά τις έγγραφες διαμαρτυρίες μου, αναβαθμίστηκε σε αναπληρωτή γεν. διευθυντή Μεταφορών και Επικοινωνιών -στη θέση αυτή παραμένει μέχρι σήμερα. Και είναι ουσιαστικό αφεντικό σε ένα νευραλγικό πόστο, όπου συναλλάσσονται χιλιάδες πολίτες. Και, παράλληλα, συνέχισε να εμπλέκεται επί της ουσίας στις τεχνικές υπηρεσίες, λόγω «πείρας».
Καμιά ανοχή στα φαινόμενα διαφθοράς! Αυτές τις πολιτικές τις πλήρωσε ο ελληνικός λαός. Γι’ αυτό:
Παραθέσαμε το δημοσίευμα του κ. Τρεμόπουλου για να δείξουμε την κλιμάκωση που μπορούν να πάρουν τα φαινόμενα διαφθοράς αν βρουν και πρόσφορο έδαφος. Δεν εξάγουμε μόνο εμείς διαφθορά. Οι «φίλοι και εταίροι» είναι παλιότερες και εμπειρότερες καραβάνες. Έχουν know how που μας κάνει να μοιάζουμε με «κορασίδες παρθεναγωγείου» μπροστά τους. Επίσης έχουν και ισχυρότερους πάτρονες που όμως δεν λένε όχι αν βρουν μία πρόθυμη να τους εξυπηρετήσει Ελληνίδα ευρωβουλευτίνα. Άλλωστε η «κοινή Ευρωπαϊκή μας κουλτούρα» το επιβάλλει!
Παραθέσαμε το άρθρο του κ. Τρεμόπουλου για πολλούς άλλους λόγους επίσης. Ένας από αυτούς είναι για να καταδείξουμε πως δεν υπάρχει πιο χυδαία έκφραση από το «πέφτω από τα σύννεφα» που εκστομίζεται ειδικότερα από Θεσσαλονικείς, αλλά και από άλλους Έλληνες που έμειναν ανυποψίαστοι, ακόμα και όταν βαριές κατηγορίες κατά του συστήματος Παπαγεωργόπουλου και Ψωμιάδη οδήγησαν τον πρώτο στη φυλακή και τον άλλο σε αλλεπάλληλες δίκες και καταδίκες. Πως γίνεται να μην είχαν έστω μία ενοχλητική οσμή που απλωνόταν στην πόλη τους, στα ρουθούνια τους;
Υπάρχει κι άλλος λόγος όμως για την εξέταση –έστω και τώρα- της υπόθεσης του Αλ. Καϊλή αλλά και της κόρης του αφού είχε και ο ίδιος εμπλοκή. Φυσικά είναι κατανοητό πως δεν υπάρχει οικογενειακή ευθύνη αλλά εξίσου είναι προφανές πως το modus operandi είναι κοινό σε πατέρα και κόρη. Ο λόγος της εκτενούς παράθεσης του άρθρου Τρεμόπουλου είναι η αναφορά στα 45άρια, δηλαδή στις κατατμημένες απευθείας αναθέσεις που μοίραζε το αυτοδιοικητικό σύστημα Ψωμιάδη και την εμπλοκή του Καϊλή μ’ αυτές. Είναι άραγε πάντα αμαρτωλές αυτές οι συμβάσεις; Μάλλον όχι πάντα, αλλά αποτελούν πρώτης τάξης ευκαιρία για να αναρωτηθούν οι πολίτες (και πιο πολύ ως δημότες) επί της ακεραιότητας της κάθε δημοτικής αρχής.
Όπως και να ‘ναι, όλα δείχνουν πως άνθρωποι αμφιβόλου ποιότητας και ουδόλως αγαθών προθέσεων υπάρχουν παντού. Και αν αυτοί στελεχώνουν κυβερνητικές θέσεις, αυτό μπορεί να μην το μάθουμε ή να μην το αποδείξουμε ποτέ. Θα το διαπιστώσουμε εκ των υστέρων, πέφτοντας κι εμείς από τα σύννεφα. Όταν όμως στελεχώνουν αυτοδιοικητικές θέσεις είναι δίπλα μας, με λίγα λόγια θα είμαστε αδικαιολόγητοι να δηλώνουμε την έκπληξη μας στο τέλος. Εκτός αν θέλουμε να πούμε προς τα έξω πως δεν είχαμε καταλάβει τίποτα. Άλλωστε οι δηλωμένοι ως αφελείς έχουν πάντα πειστική δικαιολογία την αφέλεια τους.
Πηγές:
Χρηματισμός Εύας Καϊλή: Το μήλο κάτω από τη μηλιά! ΕΦΣΥΝ 12/12/2022
Δεν αποτελεί είδηση. Χρόνια τώρα, όλοι σχεδόν οι Έλληνες ξέρουμε πως για να πληροφορηθούμε έγκυρα (ή σχεδόν έγκυρα), θα πρέπει να ανατρέξουμε σε ιστοσελίδες ξένων μέσων. Από τη μία η δημοσιογραφική δεοντολογία, η οποία επιβιώνει όπως-όπως ακόμα, σε αρκετά μέσα ενημέρωσης του εξωτερικού και από την άλλη το γνωστό πια μπούκωμα με χρήμα, των ελληνικών ΜΜΕ, μας έχουν στρέψει σχεδόν ολοκληρωτικά, στα μέσα του εξωτερικού για να μάθουμε ό,τι διαδραματίζεται στη χώρα μας. Δυστυχώς.
Από κοντά και η αποκαλούμενη «κρίση» που επικρατεί στα ελληνικά ΜΜΕ, τα οποία ξεπουλώντας την αξιοπιστία τους, ξεπούλησαν και το μέλλον τους.
Κυκλοφόρησε πρόσφατα, ευρέως στην Ελλάδα, η δημοσίευση του Politico (ηλεκτρονική έκδοση) για την προκλητική ποδηλατάδα του Κούλη Μητσοτάκη (του petit Koulis της ελληνικής εξουσιαστικής δυναστείας κατά την έγκυρη Liberation). Το Politico εισάγει το δημοσίευμα του χρησιμοποιώντας και τη διατύπωση πως (ο Κούλης) «…has come under fire for apparently breaking his own government’s lockdown rules…». Ήταν προφανής δηλαδή η παραβίαση του «δικού του « lockdown κατά το Politico. Αυτό δηλαδή που δεν είναι προφανές για τα καλοταϊσμένα, ελληνικά μέσα. Τα ελληνικά μέσα που διαδίδουν πως «οι περιορισμοί δεν ισχύουν για πολιτικά πρόσωπα» (ακούστηκε από τον Ρ/Σ Παραπολιτικά FM το απόγευμα της 2/12/2020.
ΑΠΕ λοιπόν (Άμα Πιάσει Έπιασε)
Kι αυτή η Αττική η γη, η πάνσοφη κι ωραία το καύχημα, το κόσμημα, τ΄ άνθος όλου του κόσμου
μέλλει κι αυτή να ερημωθεί κι η στάθμη της να πέσει από τ' άγρια κύματα κι από τη συμφορά
(Νοστράδαμου Προφητείες αποδ. Alan Wistful μτφ Π. Νικολαϊδης V.31)
atticavoice@gmail.com
