Σε ταξίδι του στη Μασσαλία ο σκηνοθέτης Σταύρος Τορνές γνωρίζεται με την Ανιές Βαρντά, η οποία του προτείνει να πρωταγωνιστήσει στην ταινία Ναυσικά (Nausicaa) που ετοίμαζε, με στόχο να καταγγείλει τη δικτατορία των συνταγματαρχών. Η ταινία ολοκληρώνεται, αλλά δεν παίζεται ποτέ, έπειτα από την απαγόρευση της προβολής της από το γαλλικό κράτος, που είχε στενές οικονομικές σχέσεις με το ελληνικό καθεστώς».

Γιατί τελικά απαγορεύτηκε η προβολή της;   Η Ανιές Βαρντά γυρίζει εκείνη την εποχή μια καθαρή ελληνική ταινία, για πολλούς και διαφόρους λόγους. Κάποιοι λέγονται και κάποιοι ίσως όχι...   Κατ' αρχάς, και μέσω της ταινίας, φαίνεται πως ξεπληρώνει ένα χρέος προς την ελληνική μεριά της, την ελληνική καταγωγής της.   Δεύτερον, επιλέγει να το κάνει όχι μόνον υμνώντας την Ελλάδα και την ιστορία της (προβάλλοντάς την ακόμη και ως τουριστικό προορισμό, με αναφορές στα Club Méditerranée στο Λαμπίρι Αιγίου και στη Δασιά Κέρκυρας), αλλά και εμφανίζοντας την ίδια ώρα τη σφοδρή κριτική της προς το δικτατορικό καθεστώς.   Αυτή η ξεκάθαρη πολιτική στάση της ήταν και η αιτία που οδήγησε τελικά την ταινία της στην αφάνεια.  

Ο Περικλής Κοροβέσης, εξόριστος τότε στο Παρίσι όπου κατέφυγε, διωγμένος και   βασανισμένος από το καθεστώς στην Ελλάδα, μας εισάγει στην ταινία. Δεν μιλάει με προσωπικό πόνο. Μιλάει με τον πόνο και τον λόγο που εκφράζει η αξιοπρέπεια του μαρτυρίου του. Μιλάει πολιτικά, όντας βασανισμένος. Μόνο άνθρωποι υψηλού πολιτικού ήθους δεν αλλοιώνουν την πολιτική τους ουσία από τον σωματικό πόνο. Μόνο άνθρωποι αυτής της ποιότητας διαθέτουν αυτή τη δύναμη.

Παρουσιάζουμε ξεχωριστά την εισαγωγή και το κλείσιμο από τον Περικλή Κοροβέση, σε δύο μικρά αποσπάσματα, που αποκόψαμε από το σώμα του φιλμ. Το φιλμ παρουσιάζεται ολόκληρο στη συνέχεια.

Ευχαριστίες: Ευχαριστούμε το φιλικό ιστολόγιο Δασαμάρι SOS για την σημαντική του βοήθεια στη σύνταξη της παρούσας ανάρτησης. Η μνήμη βλέπετε, είναι συλλογική δύναμη και δυνατότητα μαζί

Ολόκληρο το φιλμ Nausicaa

t

t

t

t