Ο επτάχρονος Σάνγκ-γου έρχεται να μείνει με τη γιαγιά του σε ένα απομακρυσμένο αγροτικό χωριό, μέχρι να μπορέσει να βρει δουλειά η μητέρα του. Από την άνετη και καλομαθημένη ζωή του στη Σεούλ, ο Σάνγκ-γου βρίσκεται σε μικρό σπιτάκι ενός απομονωμένου χωριού της Κορέας, μόνος με τη μουγγή γιαγιά του! Αναπόφευκτα θα έρθει η σύγκρουση, καθώς ο Σάνγκ-γου, ανυπάκουος και εγωϊστής, ξεσπάει, πιστεύοντας πως εγκαταλείφθηκε. Σε αντίθεση με εκείνον, η ηλικιωμένη γυναίκα δεν παραπονιέται και του ικανοποιεί κάθε επιθυμία και, παρ'όλο που δεν μπορεί να μιλήσει, προσπαθεί να επικοινωνήσει μαζί του. 

Τελικά, μέσα από την υπομονή και τη στοργή της γιαγιάς του, ο Σανγκ-γου θα μάθει για τη γενναιοδωρία, την ταπεινότητα, την ανιδιοτελή αγάπη και τη σημασία της οικογένειας.

Χώρα παραγωγής: Κορέα

Έτος παραγωγής: 2002

Σκηνοθεσία: Jeong-hyang Lee

Διάρκεια 1 ώρα και 26 λεπτά

Πρωταγωνιστούν: Kim Eul-boon, Yoo Seung-ho

Ο Άνταμ Λανγκ είναι ένας πρώην Βρετανός πρωθυπουργός που βρίσκει καταφύγιο σε ένα νησί στα ανατολικά παράλια των ΗΠΑ κατά τη διάρκεια του χειμώνα, γράφοντας την αυτοβιογραφία του. Όταν ο άτυπος συγγραφέας της επικείμενης αυτοβιογραφίας του βρίσκεται μυστηριωδώς πνιγμένος, ένας άλλος συγγραφέας-φάντασμα, προσλαμβάνεται από μεγάλο εκδοτικό οίκο για να “ρετουσάρει” το ήδη γραμμένο βιβλίο. Στην πορεία αυτή, ο «ανώνυμος» συγγραφέας θα εισέλθει σε έναν κόσμο όπου τίποτα δεν είναι αυτό που φαίνεται … Ή μήπως όλα είναι όπως φαίνονται;  Για ποιον άλλωστε θα μπορούσε να αποτελέσει έκπληξη όταν διαπίστωνε ότι τα υψηλότερα κλιμάκια της εξουσίας συντίθενται από στρώματα καιροσκοπίας, ψεύδους και διαφθοράς;

Αυτό είναι το πλαίσιο μέσα στο οποίο εκτυλίσσεται η ταινία Ghost writer του Ρομάν Πολάνσκι. Ghost writer αποκαλείται ο συγγραφέας που συντάσσει ανώνυμα την αυτοβιογραφία ενός σπουδαίου προσώπου, όταν δεν μπορεί να το κάνει μόνος του. Ο Άνταμ Λανγκ θα μπορούσε να είναι ο Τόνι Μπλερ, που θα έπρεπε κανονικά να βρίσκεται στη φυλακή ή σε εξορία, μετά από τις αποκαλύψεις για τα πλημμελή αίτια της επέμβασης της Βρετανίας στο Ιράκ.

Η ταινία θίγει πολιτικά ζητήματα, όπως το ρόλο των ΗΠΑ στον κόσμο και το πώς «παρασύρουν» άλλες κυβερνήσεις, τη διαφθορά της πολιτικής εξουσίας που κυβερνά απερίσκεπτα, παίρνοντας αποφάσεις ζωής και θανάτου, χωρίς να λογοδοτεί ποτέ, τη δημοκρατική ευθύνη του «απλού» πολίτη αλλά και ένα  από τα βασικά ζητήματα που θέτει ο Πολάνσκι με τη φιλμογραφία του : πως όποιος τα βάζει με την εξουσία είναι πολύ πιθανό να εξαφανιστεί

Η ταινία βραβεύτηκε με την Αργυρή Άρκτο Σκηνοθεσίας στο 60ο Φεστιβάλ Βερολίνου.

Σκηνοθεσία: Ρόμαν Πολάνσκι

Πρωταγωνιστούν: Γιούαν Μακγκρέγκορ, Πιρς Μπρόσναν

Έτος παραγωγής: 2010

Διάρκεια: 128 λεπτά

Ο Μίμης, εργάτης στη Σικελία, θεωρώντας ότι η ψηφοφορία είναι μυστική, ψηφίζει τον υποψήφιο του Κομμουνιστικού Κόμματος και όχι τον εκλεκτό της Μαφίας. Καθώς όμως η Μαφία ελέγχει τα πάντα στην περιοχή, ο Μιμης απολύεται και δεν μπορεί να βρει αλλού δουλειά. Έτσι, αναγκάζεται να εγκαταλείψει τη γυναίκα του και την οικογένειά του και να αναζητήσει δουλειά στο Τορίνο. Εκεί θα γνωρίσει τη Φιόρε, την οποία ερωτεύεται και κάνουν μαζί ένα παιδί. Θα βρει στο δρόμο του όμως πάλι τη Μαφία, η οποία θα τον στείλει ξανά πίσω στη Σικελία, όπου θα πρέπει να κρατήσει την ζωή του στο Τορίνο κρυφή από όλους

Η Λίνα Βερτμίλερ επιτυγχάνει να ισορροπεί μοναδικά ανάμεσα στο τραγικό και το κωμικό σε μια πικρή και καυστική κωμωδία που καταφέρνει να ανακατεύει τα πάντα: πολιτική, εργατική τάξη, μαφία, σεξουαλική επανάσταση, φεμινισμό, αναδεικνύοντας παράλληλα παθογένειες της ιταλικής κοινωνίας, όπως η εκμετάλλευση του ανθρώπινου δυναμικού του φτωχού Νότου από το βιομηχανικό Βορρά

Η διάσημη ιταλίδα σκηνοθέτης ήταν η πρώτη γυναίκα που έλαβε υποψηφιότητα για το Όσκαρ σκηνοθεσίας το 1975 με την ταινία «Ο Πασκουαλίνο και οι επτά καλλονές» (Pasqualino Settebellezze). Βοηθός του Φελίνι στο «8μιση» και υπέρμαχος του νεορεαλισμού στα πρώτα βήματα της, στράφηκε στο πολιτικό σινεμά τη δεκαετία του 70 με αιχμηρά φιλμ όπως τα «Ιστορία Έρωτα και Αναρχίας» και «Η κυρία και ο ναύτης» που ακολούθησαν χρονικά το «Μίμης ο Σιδεράς»

Ο «Μίμης ο σιδεράς» καταφέρνει να είναι ταυτόχρονα μια εξαιρετική κωμωδία, μια συγκινητική ιστορία πάθους και αγάπης αλλά ταυτόχρονα και ένα βαθιά πολιτικό έργο

Σκηνοθεσία: Λίνα Βερτμίλερ

Σενάριο: Λίνα Βερτμίλερ

Παίζουν: Τζιανκάρλο Τζιανίνι, Μαριαντζέλα Μελάτο, Τούρι Φέρο, Αγκοστίνα Μπέλι, Έλενα Φιόρε, Λουίτζι Ντιμπέρτι

Διάρκεια: 121'

Χώρα: Ιταλία

Έτος: 1972

Το ατμόπλοιο Όρια (SS Oria) βυθίστηκε στις 12 Φεβρουαρίου 1944, παίρνοντας μαζί του στο βυθό περίπου  4.100 Ιταλούς αιχμάλωτους πολέμου

Το φθινόπωρο του 1943, μετά την παράδοση στους Γερμανούς των ιταλικών στρατευμάτων που βρίσκονταν στην Ελλάδα, οι Γερμανοί έπρεπε να μεταφέρουν δεκάδες χιλιάδες Ιταλούς αιχμαλώτους πολέμου δια θαλάσσης. Το Oria ήταν ένα από τα σκάφη που επιλέχθηκαν για το σκοπό αυτό. Έτσι, στις 11 Φεβρουαρίου 1944 απέπλευσε από τη Ρόδο με προορισμό τον Πειραιά, μεταφέροντας 4.046 Ιταλούς αιχμαλώτους (43 αξιωματικούς, 118 υπαξιωματικούς και 3.885 στρατιώτες), κάτω από άθλιες συνθήκες στοίβαξης και εγκλεισμού. Μετέφερε επίσης 90 Γερμανούς σε υπηρεσία και το πλήρωμά του.

Την επόμενη ημέρα το πλοίο έπεσε σε καταιγίδα, προσέκρουσε στα βράχια της νησίδας Πάτροκλος, ανοικτά του ακρωτηρίου Σούνιο, και το ρήγμα που προκλήθηκε επέφερε τη βυθιση του πλοίου. Κάποια πλοία, φτάνοντας λόγω κακοκαιρίας 3 ημέρες μετά στο ναυάγιο, κατάφεραν να διασώσουν 6 Ιταλούς, 21 Γερμανούς, τον Νορβηγό καπετάνιο και τον Έλληνα μηχανικό. Όλοι οι υπόλοιποι έχασαν τη ζωή τους συμπεριλαμβανομένων και 21 Ελλήνων του πληρώματος

Από την αρχή και για πολλά χρόνια, το ναυάγιο του Όρια περιβλήθηκε από ένα πέπλο σιωπής. Η υπόθεση του ναυαγίου του Όρια ήλθε ξανά στην επιφάνεια το 2006 με πρωτοβουλία των τοπικών ελληνικών αρχών, έπειτα και από τις σχετικές έρευνες του δύτη Αριστοτέλη Ζερβούδη που ανακάλυψε το ναυάγιο το 1999.

Το 2015, ο Γιώργος Ιατρού γύρισε το ιστορικό ντοκιμαντέρ memORIA, με θέμα το ναυάγιο του πλοίου. Στο ντοκιμαντέρ παρουσιάζονται μαρτυρίες των κατοίκων της περιοχής οι οποίοι, 70 χρόνια μετά, θυμούνται το τρομακτικό ναυάγιο και ανακαλούν τη φρικτή εικόνα των άταφων σορών στην παραλία.

Ο δύτης Αριστοτέλης Ζερβούδης που ανακάλυψε και ταυτοποίησε το ναυάγιο, ήρθε σε επαφή με Ιταλούς συγγενείς των αγνοουμένων παραδίδοντας τους προσωπικά αντικείμενα που βρέθηκαν στο ναυάγιο. Με αφορμή μία καραβάνα από τις πολλές που βρέθηκαν στον βυθό της θάλασσας με σκαλισμένο το όνομα και τον τόπο καταγωγής των άτυχων Ιταλών, το κουβάρι της ιστορίας άρχισε να ξετυλίγεται

Το «memORIA» τιμήθηκε με το Α΄ Βραβείο στο Διεθνές Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Κρήτης (Ιεράπετρα).

Σκηνοθεσία: Γιώργος Ιατρού. Διάρκεια: 70΄

Μια ομάδα μεσήλικων φίλων, μια αντροπαρέα που αρνείται να μεγαλώσει, σκαρώνει φάρσες. Όμως η υπόθεση δεν είναι τόσο απλοϊκή όσο ακούγεται. Οι φίλοι του «Amici Miei» αρνούνται να πάρουν τη ζωή στα σοβαρά, όχι γιατί δεν είναι σοβαροί οι ίδιοι, αλλά γιατί μόνο με αυτό τον τρόπο μπορούν και αντέχουν το βαρύ φορτίο της. Πρόκειται για μια μαύρη κωμωδία που πολλές φορές ισορροπεί με αξιοθαύμαστο τρόπο ανάμεσα στο κωμικό και το τραγικό. Παράλληλα είναι μια πικρή σάτιρα της αστικής κοινωνίας,  των δομών της εξουσίας που τη στηρίζουν καθώς και μιας νεκροζώντανης κοινωνίας που δεν αντιδρά σε κανένα ερέθισμα

Οι «Εντιμότατοι Φίλοι» είναι μια  ταινία-σταθμός στην κωμωδία. Σκηνοθέτης της ταινίας είναι ο Μάριο Μονιτσέλι, ο οποίος πήρε τη σκυτάλη από τον Πιέτρο Τζέρμι που είχε ετοιμάσει το σενάριο και ήταν έτοιμος να τη σκηνοθετήσει. Αρρώστησε όμως ξαφνικά, πρόλαβε να την παραδώσει στον Μονιτσέλι και πέθανε την πρώτη εβδομάδα των γυρισμάτων

Πρωταγωνιστούν οι: Φιλίπ Νουαρέ, Ούγκο Τονιάτσι, Γκαστόνε Μοσκίν, Μπερνάρ Μπλιέ, Όλγα Καρλάτου, Αντόλφο Τσέλι, Ντουίλιο Ντελ  Πρέτε κ.α.

Έτος παραγωγής 1975. Διάρκεια 140 λεπτά