Καθώς οι μέρες μικραίνουν πια
και ψυχραίνει ολοένα,
ετοιμαζόμαστε κι εμείς
ν' αναχωρήσουμε
μαζί με τους τελευταίους
παραθεριστές.

Καλά θα ήταν όμως -σκέφτομαι-
να μέναμε και τον χειμώνα εδώ.
Να καθόμαστε στην παραλία
τα πρωινά με συννεφιά

νιώθοντας τη βροχή να πλησιάζει,
να περπατάμε στους δρόμους

με τ' ασφαλισμένα εξοχικά,
ν' αγοράζουμε τρόφιμα κι εφημερίδες
από το μίνι μάρκετ της περιοχής  
ή να τρέχουμε να φυλαχτούμε
σε υπόστεγα οικοδομών
με τις πρώτες σταγόνες

μιας ξαφνικής μπόρας.

Και στο σπίτι όταν γυρνάμε,
ν' ανοίγουμε την αλληλογραφία μας,
να ετοιμάζουμε τσάι με βότανα,
βουτυρωμένα ψωμάκια,
και ομελέτες,
να διαβάζουμε τα βιβλία μας
και ν' ακούμε τη μουσική
που μας αρέσει.

Δημήτρης Φωτεινόπουλος, 26.10.2020

(Ευχαριστώ θερμά τη συντακτική ομάδα του atticavoice για τη φιλοξενία)