Είμαστε λίγοι αυτοί που παλεύουν ενάντια στο Κακό
Αυτά τα κομμένα σου νύχια
Σαν να ήταν ο θάνατος
Μια χειρονομία αβρή κι ανυπόμονη
Σε ένα ποίημα που γράφτηκε για το ηλιοβασίλεμα
Ή σε ένα ποίημα γραμμένο
Για εκείνη τη μάχη που οδήγησε τον Τρακλ*
-Έναν ολόκληρο Τρακλ-
Στην υπερβολική δόση της λύπης-
Καμιά ανησυχία
Αυτοί που πρέπει να είναι νεκροί, είναι νεκροί.
Τα νύχια τους δεν είναι αρπακτικά.
Η ψυχή τους δεν αρπάζει το χώμα
Γιατί η ψυχή τους βιάζεται.
Και προσπερνάει το χώμα.
Τα κάτω άκρα της ψυχής τους τρέχουν
Τα άνω άκρα της ψυχής τους δείχνουν.
Δεν σταματούν
(Αποθήκη Καταλοίπων Ηδονής - Κώστας Καναβούρης, εκδόσεις Μελάνι, Αθήνα 2019
*Georg Trakl. Αυστριακός ποιητής που πολέμησε στον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο.
Kι αυτή η Αττική η γη, η πάνσοφη κι ωραία το καύχημα, το κόσμημα, τ΄ άνθος όλου του κόσμου
μέλλει κι αυτή να ερημωθεί κι η στάθμη της να πέσει από τ' άγρια κύματα κι από τη συμφορά
(Νοστράδαμου Προφητείες αποδ. Alan Wistful μτφ Π. Νικολαϊδης V.31)
atticavoice@gmail.com
