Αυτά τα κομμένα σου νύχια
Σαν να ήταν ο θάνατος
Μια χειρονομία αβρή κι ανυπόμονη
Σε ένα ποίημα που γράφτηκε για το ηλιοβασίλεμα
Ή σε ένα ποίημα γραμμένο
Για εκείνη τη μάχη που οδήγησε τον Τρακλ*
-Έναν ολόκληρο Τρακλ-
Στην υπερβολική δόση της λύπης-
Καμιά ανησυχία
Αυτοί που πρέπει να είναι νεκροί, είναι νεκροί.
Τα νύχια τους δεν είναι αρπακτικά.
Η ψυχή τους δεν αρπάζει το χώμα
Γιατί η ψυχή τους βιάζεται.
Και προσπερνάει το χώμα.
Τα κάτω άκρα της ψυχής τους τρέχουν
Τα άνω άκρα της ψυχής τους δείχνουν.
Δεν σταματούν
(Αποθήκη Καταλοίπων Ηδονής - Κώστας Καναβούρης, εκδόσεις Μελάνι, Αθήνα 2019
*Georg Trakl. Αυστριακός ποιητής που πολέμησε στον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο.
Μετά τη μάχη του Γκρόντεκ, όπου βρέθηκε μόνος του στη δυσχερή θέση να περιθάλψει ενενήντα βαριά τραυματισμένους, κατέρρευσε κι επιχείρησε να αυτοπυροβοληθεί, αλλά οι σύντροφοι του τον απέτρεψαν.
Μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο της Κρακοβίας κι εκεί πεθαίνει τη νύχτα της 3ης προς 4η Νοεμβρίου από μεγάλη δόση κοκαΐνης, σε ηλικία 27 ετών.