" Οι ήττες μας δεν αποδεικνύουν
Τίποτα παραπάνω από το ότι
319205339 712219783586309 2265634222543469205 n  Είμαστε λίγοι αυτοί που παλεύουν ενάντια στο Κακό
Και από τους θεατές περιμένουμε
Τουλάχιστον να ντρέπονται"
                                               Μπρεχτ
Αναδημοσιεύουμε από το προφίλ του ραδιοφωνικού παραγωγού, δημοσιογράφου, φίλου και πρωτίστως ποιητή, Κώστα Καναβούρη στο facebook, τη σημερινή ανάρτηση του για τα 112 χρόνια από τον θάνατο του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη. Δεν θα μπορούσε να γραφεί κάτι πιο όμορφο παρά μόνο από από το χέρι και το πνεύμα ενός μεγάλου ποιητή δοσμένου από τη ματιά ενός ομότεχνου του και μάλιστα βαθέως γνώστη της λογοτεχνίας.
 
Βαρδιάνος στην γλώσσα (από τον Κώστα Καναβούρη)
 
Σαν σήμερα, στις 3 Ιανουαρίου 1911, έφυγε από την ζωή (γεν. 4 Μαρτίου 1851), ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης. Ο μεγάλος βαρδιάνος της πιο ακέραιας γλώσσας των ανθρώπων: εκείνης της γλώσσας που μιλάει την πραότητα, την παραμυθία, την θωπεία, την παρηγοριά, την άνευ όρων αγάπη. Σ' αυτή την ομορφιά, σ' αυτήν την γλώσσα μεγαλύνθηκε το έργο του και όχι απλώς επειδή γράφτηκε σε «ωραία ελληνικά». Κι αν άφησε μια τεράστια παρακαταθήκη είναι πως όποιος θέλει να μιλήσει έτσι, σε όποια γλώσσα του κόσμου, να είναι βέβαιος ότι θα βρει τις λέξεις να την πει. Η αγάπη ποτέ δεν πάσχει από λεξιπενία.
 
Χιλιάδες σελίδες γράφτηκαν, αξίως, φυσικά, για τον Παπαδιαμάντη. Νομίζω όμως πως, ό,τι πιο περιεκτικό γράφτηκε μέσα σε λίγες λέξεις (κι όσο για την γλώσσα του μέσα στις 7 πρώτες λέξεις), βρίσκεται μέσα στο ποίημα του Νίκου Καρούζου, «Ο ακέραιος κυρ Αλέξανδρος»:
 
Θαμνώδη ρήματα και φύλλα καταπράσινα της γλώσσας.
Μεγάλος άνθρωπος κι ανέσπερος
έλληνας πού κράτησε
τον πόνο στο σωστό του το ύψος
αγνοώντας και δημοτικισμούς και εξελικτισμούς και μόδες
αγνοώντας τα εκάστοτε μορμολύκεια
την ασίγαστη γενικότητα των πιθήκων
αγνοώντας τον αιώνα της καλπάζουσας εξυπνάδας
ο ανοξείδωτος.
Ήδη τα θύματα της Προόδου πού πρόωρα σκουριάζει
πάνε στην πατρίδα του τη Σκιάθο
κι αγοράζουν ελπίζοντας οικόπεδα
πάνε για λίγο αεράκι λίγη θάλασσα και φρέσκο φεγγάρι.
Μα είν’ αδύνατο να κοροϊδέψουμε τη ρημαγμένη φύση
με ξιπόλητα Σαββατοκύριακα και με τροχόσπιτα.
ο ακέραιος κυρ Αλέξανδρος
εκείνος ὁ περιούσιος Παπαδιαμάντης
και το κεράκι μας ακόμη δεν το θέλει.
 
(Νίκος Καρούζος - Χορταριασμένα χάσματα , 1974)
 

Ανησυχία των άκρων

Ιανουαρίου 25, 2019

Αυτά τα κομμένα σου νύχια

Σαν να ήταν ο θάνατος

Μια χειρονομία αβρή κι ανυπόμονη

Σε ένα ποίημα που γράφτηκε για το ηλιοβασίλεμα

Ή σε ένα ποίημα γραμμένο

Για εκείνη τη μάχη που οδήγησε τον Τρακλ*

-Έναν ολόκληρο Τρακλ-

Στην υπερβολική  δόση της λύπης-

Καμιά ανησυχία

Αυτοί που πρέπει να είναι νεκροί, είναι νεκροί.

Τα νύχια τους δεν είναι αρπακτικά.

Η ψυχή τους δεν αρπάζει το χώμα

Γιατί η ψυχή τους βιάζεται.

Και προσπερνάει το χώμα.

Τα κάτω  άκρα της ψυχής τους τρέχουν

Τα άνω άκρα της ψυχής τους δείχνουν.

Δεν σταματούν

(Αποθήκη Καταλοίπων Ηδονής  - Κώστας  Καναβούρης, εκδόσεις  Μελάνι, Αθήνα 2019

*Georg Trakl. Αυστριακός ποιητής που πολέμησε στον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο.

Youtube Playlists

youtube logo new

Χρήσιμα

farmakia

HOSPITAL

youtube logo new

© 2022 Atticavoice All Rights Reserved.