Απόψε 5/11/2023 στις 17:30 και στον ραδιοφωνικό σταθμό "ΣΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ 105,5" ο καθηγητής του ΕΜΠ Νίκος Μπελαβίλας έδωσε μία συνέντευξη στον Θανάση Λαζαρίδη η οποία είχε μορφή συζήτησης για ρέματα και πλημμύρες. Ο καθηγητής Μπελαβίλας έκανε εκτενή αναφορά στα λάθη που έχουν γίνει τα παλιότερα χρόνια στις μεγάλες διευθετήσεις των ποταμών του λεκανοπεδίου. Σε ξεχωριστή θέση στη συζήτηση τοποθέτησε και τοποθετήθηκε -για ακόμα μία φορά- για τα όσα συμβαίνουν σχετικά με το Μεγάλο Ρέμα Ραφήνας.

Τόνισε το μεγάλο λάθος που πάει να γίνει με την απόπειρα εγκιβωτισμού του τελευταίου ανοιχτού, μεγάλου ποταμού της Αττικής και αντιδιέστειλε τα όσα ξεπερασμένα σχεδιάζονται στην Ελλάδα με τα όσα γίνονται στον κόσμο. 

Ενσωματώνουμε το ηχητικό απόσπασμα της συνέντευξης στο οποίο αναφέρεται στο Μεγάλο Ρέμα Ραφήνας και το παρουσιάζουμε και καταγεγραμμένο, ως κείμενο, παρακάτω.

Αν και αποτελεί προσβολή στο πρόσωπο του κ. Μπελαβίλα, αξίζει να αντιπαραβληθεί ο λόγος του έγκριτου  και παγκοσμίως καταξιωμένου καθηγητή με τον λόγο μερικών τοπικών "παπαγάλων" και των αφεντικών τους που παλεύουν ε κάθε τρόπο να υπερθεματίσουν για τη σημασία του έργου εγκιβωτισμού του Μεγάλο Ρέματος. Ενός έργου παρωχημένου σχεδιασμού και αναχρονιστικών αντιλήψεων. Ένα έργο άκρως επικίνδυνο σε καιρούς κλιματικής αλλαγής και καταστροφικό για το περιβάλλον

Στο απόσπασμα που ο κ. Μπελαβίλας αναφέρεται στο Μεγάλο Ρέμα Ραφήνας λέει τα παρακάτω:

Νίκος Μπελαβίλας: Στο μεγάλο ρέμα της Ραφήνας, σήμερα προχωράνε έργα που τεχνικά ανήκουν στην προηγούμενη εποχή. Δεν μπορούμε να συνεχίσουμε. Δεν μπορούμε να τσιμεντώνουμε τα ρέματα. Δεν μπορούμε να περιορίζουμε τις κοίτες, δεν μπορούμε να στραγγαλίζουμε τους ποταμούς. Είναι ανάγκη να ξέρουμε ότι το ποτάμι, δεξιά κι αριστερά, το ρέμα δεξιά κι αριστερά, θα εκτονωθεί κάποια στιγμή, θα πλημμυρίσει κάποια στιγμή. Επομένως μία πενηντάμετρη ζώνη είναι απολύτως απαραίτητη για να μπορέσει να πάρει τους επιπλέον όγκους νερού και μ΄ αυτή τη λογική πρέπει να αρχίσουμε να ανοίγουμε  τα υδάτινα κανάλια. Το κάνει πια όλη η ανθρωπότητα. Από τη Σεούλ μέχρι τη Μαδρίτη, από τα Τίρανα μέχρι το Ντελ της Ολλανδίας, έχω δει με τα μάτια μου ποτάμια τα οποία ήτανε….κανάλια τα οποία ήτανε μεγάλες λεωφόροι και μετατράπηκαν πάλι σε πάρκα νερού, σε πάρκα με πράσινο και με τα ποταμάκια να τρέχουνε μέσα το καλοκαίρι και τα ποτάμια να τρέχουν φουσκωμένα αλλά ελεύθερα, όχι στραγγαλισμένα, τον χειμώνα

Θανάσης Λαζαρίδης: Προφανώς λοιπόν, έχεις απόλυτο δίκιο. Αυτό αφορά την ιστορία μιας γενιάς ολόκληρης, για να φτάσουμε σε αυτό, αυτή τη λογική εννοώ

Νίκος Μπελαβίλας: Οι προδιαγραφές πια, εγκιβωτισμού ρεμάτων, εγκιβωτισμού ποταμών πρέπει πια να αλλάξουν. Και πρέπει να καταργηθεί η έννοια του εγκιβωτισμού, να το πω έτσι χοντρά για να το καταλάβουν και οι συνάδελφοι μηχανικοί που πιθανόν να ακούνε. Πρέπει να μιλήσουμε πια για ανοιχτές κοίτες με μεγάλα ποσοστά ανοιχτού εδάφους που θα μπορέσει να τραβήξει το νερό, να εμπλουτίσει τον υδροφόρο αφενός και να απορροφήσει ποσότητες νερού και τα μπετονένια τοιχία που περιορίζουνε όλη αυτή την ιστορία, πρέπει να καταργούνται σιγά σιγά και να τελειώνουμε με αυτή την παλιά και λανθασμένη τεχνική που ακολουθούσαμε ως τώρα

Εδώ είναι και το ηχογραφημένο απόσπασμα 

Η πλήρης εκπομπή, απ' όπου και η συζήτηση του Νίκου Μπελαβίλα με τον Θανάση Λαζαρίδη στο Ρ/Σ ΣΟ ΚΟΚΚΙΝΟ 105,5 και στην εκπομπή  Έρθεν η ώρα μας  Κυριακή 5/11 17:00 - 18:00 (κάντε κλικ και επιλέξτε την πλήρη εκπομπή)

Και εδώ μόνο η συζήτηση με τον Νίκο Μπελαβίλα

Σύμφωνα με κατεπείγουσα έκκληση που ανάρτησε η Κίνηση για την Προστασία και Ανάδειξη του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας και αναδημοσιεύουμε εδώ:

Σε σύσκεψη που έγινε σήμερα 31/10/2023 στο Υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών (ΥΠΥΜΕ) με τη νεοεκλεγμένη δημοτική αρχή Ραφήνας-Πικερμίου και την ανάδοχο εταιρία ΙΝΤΡΑΚΑΤ, επιβεβαιώθηκε με τον πλέον ξεκάθαρο τρόπο ότι το υπουργείο επιμένει να προχωρήσει με τον λεγόμενο “καθαρισμό” του Μεγάλου Ρέματος και μάλιστα με το πλέον επαχθές σενάριο, δηλαδή, πλήρη αποψίλωση, συμπεριλαμβανομένης της κοπής μεγάλων δέντρων, και μάλιστα όχι μόνον στην κοίτη, αλλά και στα πρανή και στην παραρεμάτια ζώνη σε πλάτος τουλάχιστον 2-3 μέτρων εκατέρωθεν της κοίτης, και μάλιστα

• ταυτόχρονα σε πολλά σημεία
• σε όλο το μήκος των 15 χιλιομέτρων.
• με βαρέως τύπου ερπυστριοφόρα οχήματα
• με μεγάλο όγκο εκσκαφών
• με τις εργασίες “καθαρισμού” να ολοκληρώνονται εντός ολίγων ημερών.

Αυτό θα επιβληθεί με κάθε δυνατό μέσο, το οποίο μπορεί να σημαίνει ακόμα και αστυνομική δύναμη.

Ουσιαστικά αυτό που γίνεται δεν είναι καθαρισμός αλλά το ξεκίνημα του έργου διευθέτησης και μάλιστα με τέτοιο τρόπο ώστε να δημιουργηθεί περιβαλλοντικό τετελεσμένο και να μην υπάρχει πλέον τίποτα να προστατευθεί.

Τονίζουμε ότι εκτός από βάναυση καταστροφή του οικοσυστήματος, αυτές οι εργασίες θα επιφέρουν σημαντική ΑΥΞΗΣΗ του πλημμυρικού κινδύνου, καθώς καταστρέφεται η φυσική βλάστηση που φρενάρει την ορμή του νερού και αφαιρείται το ριζικό σύστημα που συγκρατεί τα πρανή από διάβρωση και κατάρρευση. 

Η Κίνηση καλεί από αύριο και όλη την εβδομάδα σε μαζική κινητοποίηση κάθε μέρα στις 7:30πμ μπροστά στο εργοτάξιο στην εκβολή του ρέματος ώστε να αποτρέψουμε την καταστροφή.

Όσοι ασχολούνται με τα περιβαλλοντικά ζητήματα, οπωσδήποτε γνωρίζουν πως ένα από τα κρίσιμα σημεία όπου δίνεται αυτή τη στιγμή μάχη κόντρα στη λεηλασία της φύσης, είναι το Μεγάλο Ρέμα της Ραφήνας. Εκεί ,όπου στο όνομα μιας ψευδεπίγραφης «αντιπλημμυρικής θωράκισης» έχουν εκπονηθεί σχέδια τσιμεντώματος 15 χιλιομέτρων ποταμού συνεχούς ροής όλο το χρόνο. Η τοπική δημοτική αρχή, μαζί με τα παπαγαλάκια της, προσπαθεί να κάμψει τις αντιστάσεις παίζοντας το παιχνίδι του φόβου, αποκρύπτοντας έντεχνα πως πίσω από τα σχέδια τσιμεντώματος του Μεγάλου Ρέματος κρύβονται άλλα πολύ μεγαλύτερα συμφέροντα, όπως η γιγάντωση του λιμανιού της πόλης, η διέλευση της Αττικής οδού μέσα από την πόλη και η μετατροπή μιας ολόκληρης ζώνης στα Σπάτα που λειτουργεί ως φυσική αντιπλημμυρική ασπίδα, σε περιοχή ανάπτυξης real estate. Σε κάποιο τέτοιο παπαγαλάκι που παίζει το παιχνίδι του φόβου, απαντά η Μαίρη Γρουσουζάκου, πολιτική μηχανικός και κάτοικος της περιοχής

Διαβάζοντας σκέψεις γνωστών κολοτουμπακηδων της περιοχής και γνωρίζοντας ότι δεν μπορεί να με φιλοξενήσει καμία σελίδα τύπου irafina, iselida και αει σιχτίρ γενικότερα, θα πρότεινα να αλλάξουν και λίγο τροπάριο όλοι αυτοί, γιατί καταλάβαμε πως η γραμμή τους είναι δεδομένη.

Το ρέμα Ραφήνας πλημμύρισε το 1977. Από τότε, δηλαδή 46 χρόνια μετά, τα σπίτια δεν ξαναβάφτηκαν με λάσπη και η μάντρα του Πιστικίδη δεν έφυγε από την ορμή του νερού από την θέση της. Αντίθετα στην Θεσσαλία πλημμυρίζουν κάθε 2 με 3 χρόνια.

Ένα "έργο ", λοιπόν της περιοχής μας, που βαφτίστηκε προσχηματικά αντιπλημμυρικό, πρέπει να κατανοήσουμε πως μόνο τέτοιο δεν είναι, αλλά αντίθετα έχει μόνο πλημμυρικό χαρακτήρα και ταυτόχρονα συντελεί στην αλλοίωση του χαρακτήρα της όμορφης πόλης που μεγάλωσαν όλοι αυτοί οι κολοτουμπάκηδες και πέρασαν τόσο γλυκά και ανέμελα την παιδική τους ηλικία .

Το "έργο" λοιπόν , διευθέτησης του ρέματος ,όπως πολύ όμορφα λέει και ο τίτλος του (αλλά κανείς δεν καταλαβαίνει τι διαβάζει) ,αφορά μόνο την διευθέτηση του προκειμένου:

1. Να διευκολύνει το master plan του Λιμανιού ώστε να μην κατεβάζει στην εκβολή του άμμο και χαλίκια, δυσχεραίνοντας τη λειτουργία του Λιμανιού

2. Να δημιουργήσει υπόβαθρο για την Αττική οδό και το προαστιακό ( πιθανόν να περνάει και μέσα από τα σπίτια των κολοτουμπακηδων )

3. Να "οριοθετήσει" το πλημμυρικό πεδίο της Πετρεζας, ώστε να κατασκευαστούν εντός του, κτήρια εταιριών logistic ,εμπορικά πάρκα και ξενοδοχεία.

Καλώς ήρθες στην ανάπτυξη, λοιπόν, δημότη και μη , της περιοχής.

Η διευθέτηση , ξεκάθαρα, διαβάζοντας, τόσο τα σχέδια της μελέτης , όσο και το τεύχος της ,

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΝΤΙΠΛΗΜΜΥΡΙΚΟ έργο. Είναι έργο καταστροφής της πόλης. Η ταχύτητα κίνησης του νερού εντός του διπλασιάζεται ,με την καναλοποίησή του . Ο όγκος νερού που μπορεί να δεχτεί (διαβάστε το τεύχος της) , παραμένει πάνω-κάτω, σταθερός. Με απλά μαθηματικά, μόνο για θωράκιση της πόλης δεν πρόκειται.

Αφήστε λοιπόν τις δηλώσεις, διαβάστε την μελέτη και ενημερώστε τον κόσμο για την "προστασία "που πρόκειται να του δοθεί. Όσο για τα σκουληκάκια, που θυμήθηκαν κάποιοι, της παιδικής τους ηλικίας και δημιουργούν αφηγήματα, ψυχολογικής χειραγώγησης, ας ψάξουν να τα βρουν γύρω τους και εντός τους .

Το ποσοστό 5% , που τόσο απαξιώνετε, είναι τόσο ισχυρό που αν κάποιοι το είχαν, θα είχαν βγει από την πρώτη Κυριακή. Σας τρόμαξε, ξεκάθαρα και δεν μπορείτε να το διαχειριστείτε.

Αλλά αυτό θα το συζητούσαμε άλλη ώρα. Τώρα είναι η ώρα να προστατεύσουμε την γη που μεγαλώσατε, την στιγμή που εσείς την ξεπουλάτε!

Σήμερα το πρωί (25/10/2023) αναρτήθηκε στο ιστολόγιο της Κίνησης για την Προστασία και Ανάδειξη του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας  (ΚΠΑΜΡΡ) η είδηση πως το πρωί της προηγούμενης ημέρας, 24/10 "ένα τεράστιο τρυπάνι του εργολάβου της ΕΥΔΑΠ, ξεκίνησε τις εργασίες κατασκευής του αντλιοστασίου ακαθάρτων της περιοχής Πρωτέα στη Ραφήνα". Η ανάρτηση συνοδευόταν και από σχετικές φωτογραφίες του γεωτρύπανου μέσα στον οριοθετημένο, ενταγμένο  στο Μητρώο Προστατευόμενων Περιοχών των Σχεδίων Διαχείρισης Λεκανών Απορροής Ποταμών Αττικής και προστατευόμενο υγρότοπο της εκβολής του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας

 Και το δημοσίευμα της ΚΠΑΜΡΡ συνεχίζει:

Παράλληλα, προχωρά η κατασκευή του δικτύου αποχέτευσης στην περιοχή Νηρέα, όπου σύντομα θα ξεκινήσει η κατασκευή των συλλεκτήρων με κατεύθυνση τον υγρότοπο των Μαρικών, όπου έχει σχεδιαστεί να κατασκευαστεί το αντλιοστάσιο ακαθάρτων της περιοχής Νηρέα.

Και τα δύο αντλιοστάσια έχουν χωροθετηθεί μέσα στους προστατευόμενους υγροτόπους «εκβολή ρέματος Ραφήνας» και «παράκτιο έλος Μαρίκες», παραβλέποντας (παρά τις σχετικές έγγραφες επισημάνσεις μας) το γεγονός ότι είναι ενταγμένοι στο Μητρώο Προστατευόμενων Περιοχών των Σχεδίων Διαχείρισης Λεκανών Απορροής Ποταμών Αττικής, ως περιοχές που προορίζονται για την προστασία οικοτόπων και ειδών!

Είναι υγρότοποι Α’ Προτεραιότητας, του νέου Ρυθμιστικού Σχεδίου Αθήνας και μέχρι την οριοθέτησή τους με προεδρικό διάταγμα, ισχύει απαγόρευση δόμησης, επιχωμάτωσης, άσκησης οχλουσών δραστηριοτήτων και κάθε δραστηριότητας που υποβαθμίζει την οικολογική κατάσταση τους.

Επιπλέον, ο υγρότοπος της εκβολής είναι οριοθετημένος βάσει του αρ.54 του ν.4559/2018.

Στην κεντρική εικόνα (επικεφαλίδα) που συνοδεύει το παρόν, βλέπετε την επιστημονική αποτύπωση της θέσης και των ορίων του υγροτόπου.

Άλλο ένα αντλιοστάσιο του ίδιου δικτύου ακαθάρτων έχει χωροθετηθεί εντός του άλλου προστατευόμενου υγροτόπου της περιοχής, εκείνον του παράκτιου έλους της παραλίας των Μαρικών σε πολύ μικρή απόσταση από το πρώτο. 

Όπως σημειώνει η Κίνηση για την Προστασία και Ανάδειξη του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας στην ίδια ανάρτηση:

Και τα δύο αντλιοστάσια έχουν χωροθετηθεί μέσα στους προστατευόμενους υγροτόπους «εκβολή ρέματος Ραφήνας» και «παράκτιο έλος Μαρίκες», παραβλέποντας (παρά τις σχετικές έγγραφες επισημάνσεις μας) το γεγονός ότι είναι ενταγμένοι στο Μητρώο Προστατευόμενων Περιοχών των Σχεδίων Διαχείρισης Λεκανών Απορροής Ποταμών Αττικής, ως περιοχές που προορίζονται για την προστασία οικοτόπων και ειδών!

Είναι υγρότοποι Α’ Προτεραιότητας, του νέου Ρυθμιστικού Σχεδίου Αθήνας και μέχρι την οριοθέτησή τους με προεδρικό διάταγμα, ισχύει απαγόρευση δόμησης, επιχωμάτωσης, άσκησης οχλουσών δραστηριοτήτων και κάθε δραστηριότητας που υποβαθμίζει την οικολογική κατάσταση τους.

Επιπλέον, ο υγρότοπος της εκβολής είναι οριοθετημένος βάσει του αρ.54 του ν.4559/2018.

Σε κάθε περίπτωση, όλοι οι υγρότοποι (και σίγουρα αυτοί που είναι καταγεγραμμένοι στην μελέτη οριοθέτησης του ΕΚΒΥ) προστατεύονται, ακόμη και στην περίπτωση που δεν έχουν αναγνωριστεί νομοθετικά (ΣτΕ151/2022).

Και για τα δύο αντλιοστάσια υπάρχουν τεχνικά εφικτές εναλλακτικές θέσεις.

Για το αντλιοστάσιο του Πρωτέα, θα αρκούσε η μετακίνησή του 10 μέτρα βορειότερα, σε δημοτική έκταση και υπογειοποιημένο, αν ο απερχόμενος δήμαρχος Β. Μπουρνούς το είχε προτείνει στην ΕΥΔΑΠ στη φάση του σχεδιασμού.

Το ίδιο και ια το αντλιοστάσιο στις Μαρίκες, όπου υπάρχουν 4 εναλλακτικές θέσεις με υπογειοποίηση ή μη.

Οι επιλογές των θέσεων των αντλιοστασίων Πρωτέα και Νηρέα, μπορεί να εξυπηρέτησαν την ΕΥΔΑΠ που αγόρασε φθηνή γη, καταπατούν όμως τους δύο και μοναδικούς παράκτιους υγροτόπους της Ραφήνας. Και αυτά σε περίοδο κλιματικής αλλαγής, που η προστασία των παράκτιων υγροτόπων είναι καθοριστικός παράγοντας για την προσαρμογή, αφού προστατεύουν τις ακτές από τη διάβρωση, τα νερά από την υφαλμύρινση, τη βιοποικιλότητα κλπ .

Είναι ψέμα ότι μια τέτοια αλλαγή θα προξενήσει καθυστέρηση στο έργο αποχέτευσης. Η αποχέτευση δεν θα λειτουργήσει σε λιγότερο από 3-4 χρόνια, αφού ακόμη και ο διαγωνισμός για την μονάδα επεξεργασίας έχει «κολλήσει» για δεύτερη φορά.

Το δημοσίευμα της ΚΠΑΜΡΡ κλείνει απαιτώντας (όπως θα απαιτούσε κάθε νοήμων άνθρωπος του 2023, ακόμα και στην Ελλάδα)

ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΝ ΑΜΕΣΑ ΟΙ ΕΡΓΑΣΙΕΣ ΣΤΟΝ ΟΡΙΟΘΕΤΗΜΕΝΟ ΥΓΡΟΤΟΠΟ ΤΗΣ ΕΚΒΟΛΗΣ ΤΟΥ ΡΕΜΑΤΟΣ ΡΑΦΗΝΑΣ ΚΑΙ ΟΠΟΙΕΣΔΗΠΟΤΕ ΕΡΓΑΣΙΕΣ ΣΧΕΤΙΖΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΖΟΜΕΝΟ ΑΝΤΛΙΟΣΤΑΣΙΟ ΣΤΙΣ ΜΑΡΙΚΕΣ.

ΝΑ ΕΠΑΝΕΞΕΤΑΣΤΟΥΝ ΟΙ ΘΕΣΕΙΣ ΤΩΝ ΑΝΤΛΙΟΣΤΑΣΙΩΝ ΠΡΩΤΕΑ-ΝΗΡΕΑ ΜΕ ΓΝΩΜΟΝΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΩΝ ΥΓΡΟΤΟΠΩΝ, ΠΟΥ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΝΟΜΙΚΗ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ.

Από τα γεγονότα δεν μπορούμε να μη παρατηρήσουμε πως τελικά δεν είναι επιστημονική επιταγή η χωροθέτηση των αντλιοστασίων εντός των υγροτόπων, ακόμα και με την ανάγκη να εγκαθίστανται στα χαμηλότερα σημεία, αλλά η ευκολία με την οποία ο απερχόμενος δήμαρχος της περιοχής παραχώρησε τους τόπους αυτούς για την εγκατάσταση. Προφανώς τους θεώρησε "άχρηστους" με αντίληψη όμοια με εκείνη που έχουν "οι χωριάτες που παζαρεύουν τα τσιμέντα" που περιγράφει ο Γκάτσος. στον "Εφιάλτη της Περσεφόνης"

Βρισκόμαστε σε μία εποχή που ο σχεδιασμός των υποδομών πρέπει να λαμβάνει υπόψη του σοβαρά τα περιβαλλοντικά ζητήματα και να προσαρμόζεται αναλόγως. Οι άνθρωποι έχουμε πάρει το μάθημα μας για τις ζημιές που έχουμε προκαλέσει στο παρελθόν και τις συνέπειες τους τις ζούμε σήμερα. Το καλό είναι πως δια της ψήφου των πολιτών  απομακρύνθηκε αυτός που πρόκρινε την εγκληματική χωροθέτηση και με αντίληψη βλαχοδήμαρχου, απερίσκεπτα προσπέρασε τις σημαντικές περιβαλλοντικές επιπτώσεις. Τις επιπτώσεις που προκαλεί η χωροθέτηση ενός έργου που κανείς δεν αμφισβητεί τη χρησιμότητα του, αλλά οι επιλογές που το αφορούν το καθιστούν παράγοντα υποβάθμισης και μήτρα ανάπτυξης άλλων περιβαλλοντικών κινδύνων.

Το κακό είναι πως παραμένει στη θέση του μέχρι την 31η Δεκεμβρίου, διάστημα στο οποίο αναμένεται να επιδοθεί σε ένα εκδικητικό όργιο καταστροφής, με τρόπο τέτοιο που να πετύχει ολέθριο και εν μέρει μη αναστρέψιμο πλήγμα στον τόπο και γενικότερα το φυσικό περιβάλλον

Ήταν 18/10/2023 όταν ο καθηγητής Πολεοδομίας και Ιστορίας της πόλης στη Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών, Νίκος Μπελαβίλας εξηγούσε σε συνέντευξη του στο ΚΟΚΚΙΝΟ 105,5 τι σημαίνει μακροπρόθεσμος σχεδιασμός αντιπλημμυρικής προστασίας. 

Η συζήτηση είχε οδηγήσει τον καθηγητή να εξηγεί τι είναι η πρόληψη της πλημμύρας. Και αναφέρει:

"Η πρόληψη έχει δύο σκέλη. Το πρώτο είναι τα άμεσα σωστικά. Η επείγουσα δρομολόγηση ενός έργου συντήρησης της ασυντήρητης κοίτης του Κηφισού. Αυτή δεν είναι υπόθεση του καθενός δημάρχου. Δεν μπορεί ο Μώραλης στον Πειραιά να καθαρίζει το αριστερό τοιχίο και ό Ευθυμίου στο Μοσχάτο το δεξί... Αυτά είναι αστειότητες και όποιος κάθεται και τα λέει -και μιλάω για τη χθεσινή ανακοίνωση- δεν έχει ιδέα του τι είναι τεχνικό έργο. Δεν μπορεί να καλούνται 24 δήμοι, όλοι μαζί ¨κατεβείτε κάτω να καθαρίσετε". Δεν είναι παιδική χαρά ένα τέτοιο έργο. Αυτό οφείλει να δρομολογηθεί από έναν κεντρικό σχεδιασμό που την ευθύνη του την έχουν το υπουργείο και η περιφέρεια. Και όταν λέω υπουργείο εννοώ το υπουργείο υποδομών το οποίο είναι και αυτό που γνωρίζει να κάνει αυτά τα έργα. Κι η Περιφέρεια Αττικής γιατί είναι ένα χοντρό έργο μητροπολιτικής κλίμακας. Ανάλογο παράδειγμα: Αν -ό μη γένοιτο- καταστραφεί κομμάτι της λεωφόρου Συγγρού δεν θα κληθεί η τεχνική υπηρεσία του δήμου Καλλιθέας να το επισκευάσει...

...Λοιπόν ο Κηφισός είναι τεχνικό έργο. Δεν πρόκειται για τον καθαρισμό ενός μικρού ρέματος σε μια πλαγιά του Αιγάλεω, του Υμηττού

 Το δεύτερο είναι ο μακροπρόθεσμος σχεδιασμός. Μακροπρόθεσμος σχεδιασμός σημαίνει όλα αυτά που λέει η επιστημονική κοινότητα εδώ και είκοσι χρόνια. Σταματήστε το τσιμέντωμα των ρεμάτων. Σταματήστε την υπογειοποίηση των ρεμάτων. Αυτή τη στιγμή γίνεται μάχη στη Ραφήνα για το Μεγάλο Ρέμα της Ραφήνας. Το ξέρετε. Είναι σχεδιασμός της δεκαετίας του '50. Κακός σχεδιασμός. Δεν ήταν κακοί οι άνθρωποι, ούτε είχαν δόλιους σκοπούς. Αυτά ξέρανε, κλιματική κρίση δεν είχαμε, η περιβαλλοντική ευαισθησία δεν υπήρχε. Έτσι ξέρανε. Νομίζανε πως με το μπετόν αρμέ θα σώσουνε τον κόσμο. Πέρασε αυτή η εποχή. Οφείλουμε λοιπόν να αρχίσουμε να συζητάμε πως πρώτα απ' όλα, δεν θα καλύψουμε άλλα ρέματα και πως θα τα ανοίξουμε. Στην επόμενη δεκαετία της Αθήνας θα αρχίσουμε να ανοίγουμε ρέματα και εδώ πάνω.,,"

Το απόσπασμα της συνέντευξης που αφορά στο Μεγάλο Ρέμα της Ραφήνας παρατίθεται στο βίντεο που ακολουθεί

Ολόκληρη η συνέντευξη εδώ