Απόψε Παρασκευή 5 Απριλίου στις 19.30 ο Ορειβατικός Σύλλογος Σπάτων παρουσιάζει το ντοκυμαντέρ του Nasim Alatras "Ο ασκός του Αιόλου". Θα ακολουθήσει συζήτηση με τον δημιουργό της ταινίας, τον πρόεδρο του ΕΟΣ Χαλκίδας Τάσο Μπαλτά και τον καθηγητή βιολογίας Αντώνιο Λάζαρη. 

 Poster credits: Εύφη Μπάνου

Οκτώ περιβαλλοντικές οργανώσεις εντοπίζουν τα προβληματικά σημεία (για να μη πούμε εγκλήματα σε καιρό κλιματικής κρίσης) στα σχόλια που από κοινού υπέβαλαν στην απαράδεκτα μικρής διάρκειας διαβούλευση για ένα θέμα ύψιστης σοβαρότητας και  ογκώδους όσο και σύνθετου, τεχνικού περιεχομένου. 

Κοινή ανακοίνωση περιβαλλοντικών οργανώσεων

Με νομοσχέδιο εξπρές, η κυβέρνηση επιχειρεί να καταργήσει το, ήδη ανεπαρκές σε καιρό κλιματικής κρίσης, ελάχιστο όριο προστασίας των 30 μέτρων παραλίας, δηλαδή της αδόμητης ζώνης από το όριο του αιγιαλού!

Το νομοσχέδιο του Υπουργείου Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών με τίτλο “Όροι αξιοποίησης της δημόσιας περιουσίας στις παραθαλάσσιες περιοχές και άλλες διατάξεις” επιμένει να αντιμετωπίζει τους αιγιαλούς, τις όχθες ποταμών και λιμνών και τις παραλίες της χώρας σαν οικόπεδα προς “εμπορική αξιοποίηση”. Την ίδια στιγμη, σε έναν κόσμο που υφίσταται ολοένα και συχνότερα κλιματικές καταστροφές, οι υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες (π.χ. Γαλλία, Ισπανία) εύλογα θεσπίζουν αδόμητες παράκτιες ζώνες που ξεκινούν από τα 100 μέτρα και φθάνουν μέχρι και στα 250 μέτρα από τον αιγιαλό, προωθώντας την απαιτούμενη προστασία των ακτών τους και αναγνωρίζοντας την κρίσιμη συμβολή τους στην αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης. Η Ελλάδα όμως, μέσω του νομοσχεδίου αυτού, καταργεί και το ελάχιστο των 30 μέτρων, δίνοντας σήμα σε πράξεις οριοθέτησης παραλίας που επιτρέπουν δόμηση κυριολεκτικά πάνω στο κύμα!

Η συνεχής αγνόηση των πολύτιμων προστατευτικών υπηρεσιών που προσφέρει η υγιής και ελεύθερη από σκληρές υποδομές παράκτια ζώνη συνιστά μια πολλαπλά αποτυχημένη πολιτική, αφού δεν αγνοεί μόνο την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος, αλλά θέτει σε άμεσο κίνδυνο και την ασφάλεια των πολιτών. Η επιστημονική γνώση, αλλά και το πρόσφατο παρελθόν έχουν δείξει πως η συνεχής υποβάθμιση της παράκτιας ζώνης μόνο δραματικές καταστροφές προκαλεί, καθώς και ανυπολόγιστο κόστος για την εθνική οικονομία από τις αποζημιώσεις που καλείται να καλύψει εκ των υστέρων.

Όπως επισημαίνουν οι οκτώ περιβαλλοντικές οργανώσεις στα σχόλια που από κοινού υπέβαλαν στην απαράδεκτα μικρής διάρκειας διαβούλευση δεδομένου τόσο του μεγάλου όγκου, όσο και τεχνικού περιεχομένου, το νομοσχέδιο δεν εισάγει μεταρρύθμιση για την αποτελεσματική προστασία και διαχείριση του παράκτιου χώρου, ενώ απουσιάζουν κρίσιμες προβλέψεις που σχετίζονται με την προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή (π.χ. δεν υπάρχει αναφορά σε άλλους φυσικούς ή ανθρωπογενείς κινδύνους που απειλούν την παράκτια και παρόχθια ζώνη, πλημμυρικούς κινδύνους κ.λπ.). Το νομοσχέδιο εξαφανίζει επίσης, την απαγόρευση παραχώρησης των “μικρών αιγιαλών” (μήκος ή πλάτος μικρότερο των 5 μέτρων, ή έκταση μικρότερη των 150 τετραγωνικών), καθιστώντας ακόμα και αυτά τα πολύτιμα οικοσυστήματα διαθέσιμα προς ενδεχόμενη εμπορική εκμετάλλευση. Ακόμα και αυτές οι μικρές, απομονωμένες παραλίες, τώρα θα μπορούν να παραχωρούνται σε ξενοδοχεία.  Τέλος, σε άλλη μια προκλητική αγνόηση των υποχρεώσεων της χώρας για σεβασμό στο δίκαιο της ΕΕ, επιχειρείται δια νόμου επέκταση του λιμανιού της Αλεξανδρούπολης, δίχως να τηρούνται οι προβλεπόμενες διαδικασίες δέουσας εκτίμησης της επίδρασης στη “Θαλάσσια Περιοχή Θράκης” (περιοχή Natura 2000) και δίχως να τηρούνται οι διαδικασίες της οδηγίας 2001/42/ΕΚ για τη στρατηγική εκτίμηση περιβαλλοντικών επιπτώσεων.

Στα λιγοστά θετικά του νομοσχεδίου περιλαμβάνεται η ανάπτυξη ηλεκτρονικού συστήματος υποβολής καταγγελιών για αυθαιρεσίες, δίχως όμως καμία διασφάλιση για άμεση κινητοποίηση των αρμόδιων αρχών προς άμεση απομάκρυνση των αυθαίρετων κατασκευών. Περιπτώσεις όπως τα αυθαίρετα ενοικιαζόμενα στο παράκτιο δάσος του Εθνικού Πάρκου Σχοινιά ή οι πολλαπλές και διαπιστωμένες αυθαιρεσίες σε παραλίες της Ίου και σε αμέτρητα άλλα πολύτιμα παράκτια και παρόχθια οικοσυστήματα της χώρας, είναι καταστάσεις που δεν φαίνεται να απασχολούν σοβαρά την κυβέρνηση.

Στο πλαίσιο αυτό, οι περιβαλλοντικές οργανώσεις ζητούν, ως κατεπείγουσα εθνική πολιτική κλιματικής ανθεκτικότητας για τη χώρα, τα εξής:

• Άμεση κύρωση από τη χώρα μας του Πρωτοκόλλου για την ολοκληρωμένη διαχείριση των παράκτιων ζωνών της Μεσογείου, το οποίο προτάσσει ως μέτρο θεσμικής θωράκισης των ακτών τον ορισμό 100 μέτρων από την υψηλότερη χειμερινή ίσαλη γραμμή ζώνης στην οποία δεν επιτρέπεται η δόμηση. Σε κάθε περίπτωση, ζητάμε άμεση συμμόρφωση με τις προβλέψεις αυτού, δεδομένου ότι αποτελεί ήδη ενωσιακό δίκαιο.
• Αφαίρεση κάθε δικαιώματος ένταξης σε καθεστώς στήριξης από τον αναπτυξιακό νόμο και από τον νόμο για τις στρατηγικές επενδύσεις επιχειρηματιών που αυθαιρετούν εις βάρος του φυσικού περιβάλλοντος και καταπατούν παράκτια ή παρόχθια οικοσυστήματα.
• Ενίσχυση της ανεξαρτησίας και των διαθέσιμων πόρων του Σώματος Επιθεωρητών και Ελεγκτών, ώστε να είναι σε θέση να επεμβαίνει αποτελεσματικά σε περιπτώσεις αυθαιρεσιών και να προβαίνει άμεσα στην απομάκρυνση παράνομων κατασκευών.
• Άμεση ολοκλήρωση της διαδικασίας θέσπισης των μέτρων προστασίας και διαχείρισης για όλες τις περιοχές Natura 2000 της χώρας με την έγκριση των ειδικών περιβαλλοντικών μελετών και των σχεδίων διαχείρισης, και τη θέσπιση των σχετικών προεδρικών διαταγμάτων. Ημίμετρα όπως η επιλεκτική θέσπιση ‘απάτητων’ παραλιών και άλλων οικοσυστημάτων μόνο συσκότιση των ευθυνών της Πολιτείας επιτυγχάνουν, με αποτέλεσμα τη συνεχιζόμενη και ντροπιαστική από τη χώρα μας αγνόηση της καταδικαστικής απόφασης του ευρωδικαστηρίου εις βάρος της Ελλάδας για παραβίαση της οδηγίας 92/43/ΕΟΚ για την προστασία της φύσης.

Την ανακοίνωση συνυπογράφουν οι εξής οργανώσεις:

1. Εταιρία Προστασίας Πρεσπών
2. Ελληνική Εταιρία Προστασίας της Φύσης
3. Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία
4. Καλλιστώ
5. Οικολογική Εταιρεία Ανακύκλωσης
6. Greenpeace
7. MEDASSET
8. WWF Ελλάς

 Περισσότερες πληροφορίες:

1. Σχόλια περιβαλλοντικών οργανώσεων σε δημόσια διαβούλευση σχεδίου νόμου για την αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας στις παραθαλάσσιες περιοχές
2. Σχόλια περιβαλλοντικών οργανώσεων για το άρθρο 28 του νομοσχεδίου – Καθορισμός θαλάσσιας ζώνης λιμένος Αλεξανδρούπολης

Πηγή (εκτός των ανωτέρω) dasarxeio.com

«Μήνυμα ότι «οι κουμανταδόροι» στο δρυοδάσος της Φολόης Ηλείας είναι αυτοί… έστειλαν προς το Δασαρχείο του Πύργου, τα σκοτεινά κυκλώματα των λαθρουλοτόμων που καταστρέφουν τα τελευταία χρόνια οργανωμένα, το μοναδικό ανέπαφο δάσος από τις καταστροφικές πυρκαγιές της Ηλείας το 2007, με σκοπό το κέρδος.» Documento 13/12/2019

 «Είναι ένας υγρότοπος υψίστης αξίας όχι μόνο για τα ελληνικά αλλά και για τα διεθνή δεδομένα. Στα νερά του, κολυμπούν χελώνες Caretta Caretta, ενώ στους βάλτους και στις εκβολές των ποταμών ζουν εκατοντάδες είδη σπάνιων πουλιών και θηλαστικών. 291 είδη πουλιών έχουν καταγραφεί από τα οποία 75 είναι υπό απειλή ή εξαφάνιση. Η Χαλκόκοτα, η Χουλιαρομύτα, ο Αργυροπελεκάνος και η Βαλτόπαπια είναι μερικά από αυτά. Αυτά τα πουλιά, όμως είναι και ο στόχος, που σε κάθε κυνηγετική περίοδο και όχι μόνο, που βάζουν οι «γνωστοί – άγνωστοι» των υγροτόπων του Αμβρακικού.»  Ηχώ της Άρτας – 19/12/2019

«Εντός απαγορευμένης για άσκηση θήρας περιοχής εντοπίστηκαν να κυνηγούν δύο άτομα στην περιοχή «Καματίρα» Ψαθοτοπίου του δήμου Αρταίων, κατά τη διάρκεια περιπολιών της Ομοσπονδιακής Θηροφυλακής στον Αμβρακικό κόλπο.» dasarxeio.com 19/12/2019

«Όλες αυτές οι ενέργειες «στρίμωξαν» τους λαθροϋλοτόμους και πριν λίγες μέρες έκαναν μια ανόητη κίνηση απελπισίας ώστε να κόψουν – «ξαπλώσουν» τέσσερα πανέμορφα δένδρα σε δασική έκταση στην οδό Πύργου - Δίβρης κοντά στην διασταύρωση προς Φολόη (Γιάρμενα).

«Πρόκειται για σκοτεινούς εγκληματίες που έκοψαν την περίφραξη και άφησαν στην άκρη του δρόμου τους κομμένους κορμούς ως μήνυμα εκδίκησης προς το δασαρχείο αλλά και σε όλους εμάς που αγαπάμε και έχουμε ως σκοπό μας την προστασία του δάσους.»  

(Ηλεία Live 22/12/2019)

Όσον αφορά στη βλάστηση, οι κύριες επιπτώσεις που θα προξενηθούν (sic) κατά ρτη φάση κατασκευής του προτεινόμενου έργου σχετίζονται με την αποψίλωση της παρόχθιας βλάστησης και την κατάληψη της υφιστάμενης κοίτης καθώς και του σώματος του φράγματος ανάσχεσης πλημμυρών. Οι εν λόγω επιπτώσεις έχουν ως επί το πλείστον μόνιμο χαρακτήρα και είναι μόνο μερικώς (sic) αναστρέψιμες.

(από τη Μελέτη Επιπτώσεων στο Περιβάλλον ΜΠΕ των έργων διευθέτησης του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας  $2.7 Επιπτώσεις στο φυσικό περιβάλλον)

Κατά τα υπόλοιπα μας ανησυχεί η κλιματική αλλαγή. Η ολομέτωπη επίθεση στη Φύση και στην ισορροπία που εκείνη έχει επιτύχει με την πάροδο των ετών, μία επίθεση ανθρωπογενής και ξεκάθαρα ληστρική, μοιάζει να μη μας απασχολεί. Μάλιστα η υποκρισία και η αναισχυντία του ανθρώπινου είδους φτάνει να εκφράζεται και με τερατολογίες και ψέματα όπως η αναφορά της ένταξης του βανδαλισμού πάνω στη Φύση, που σχεδιάζεται για το Μέγα Ρέμα της Ραφήνας, στην «υποχρέωση της Πολιτείας για την προστασία της ανθρώπινης ζωής και της περιουσίας προκύπτει από το Σύνταγμα και στο πλαίσιο αυτό εντάσσεται και η προστασία από ακραία φαινόμενα όπως οι πλημμύρες, φαινόμενα που όπως προκύπτει από πληθώρα διεθνών εκθέσεων και μελετών εντείνονται από την κλιματική αλλαγή»

Οι σελίδες 55,56,57 της ΜΠΕ για το τσιμέντωμα του Μεγάλου Ρέματος. Μνημείο χυδαιότητας και κυνισμού

Η σελίδα 68 της ΜΠΕ με τον πίνακα επιπτώσεων και τη σχετική αναφορά στην αποψίλωση μεγάλων και σπανίων δασικών σχηματισμών

Οι σελίδες της ΜΠΕ με τον πίνακα επιπτώσεων σε νερά και άλλα στοιχεία του φυσικού περιβάλλοντος

Και η κωμωδία παίρνει ουρανομήκεις διαστάσεις όταν στη "μελέτη" υπόσχεται πως θα αποκαταστήσει το βλαστητικό προφίλ, από δέντρα και σχηματισμούς ετών, με μία "φυτοτεχνική διαμόρφωση",  δηλαδή φυτεύοντας μερικά δεντράκια φυτωρίου, ως άλλοθι του εγκληματος εις βάρος του παρόντος και τιου μέλλοντος

Με λίγα λόγια, τα τέρατα υποκρισίας και προσωπικής τους κερδοσκοπίας, προκρίνουν επεμβάσεις που επιτείνουν την κλιματική αλλαγή για να μας προστατεύσουν –δήθεν- από αυτήν.

Η επίθεση στο φυσικό περιβάλλον είναι ολομέτωπη. Έκνομες δραστηριότητες, όπως η λαθροθηρία ή η λαθροϋλοτομία ή ακόμα και η εξοντωτική συλλογή βοτάνων (ακόμα και είδη που είναι μοναδικά, ενδημικά και προστατευόμενα) είναι η μία όψη. Η όψη που ευτυχώς δεν έχει ιδρύσει ακόμα συντεχνία ή lobby που να την στηρίζει και να την προωθεί.

Η άλλη όψη είναι εκείνη των «νόμιμων» εκχερσωτών  ρεμάτων και παραποταμίων περιβαλλόντων. Των αφανιστών  των πλημμυρικών πεδίων ποταμών και ρεμάτων, στο όνομα ενός ψέματος περί «αντιπλημμυρικής προστασίας» και αντιμετώπισης «των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής», ενώ ο πραγματικός στόχος είναι η κερδοσκοπία των ολίγων και η συγκέντρωση περισσότερης και υψηλής αξίας οικοπεδικής, εμπορεύσιμης γης .  Συγκέντρωση της στα χέρια των ολίγων που έχουν μεθοδεύσει την καταλήστευση αυτή του περιβάλλοντος.

Οι πρώτοι (λαθροθήρες, λαθροϋλοτόμοι, ακόμα και λαθρολατόμοι) αποτελούν το κοινό περιβαλλοντικό έγκλημα και είναι εγκληματίες του «κοινού περιβαλλοντικού δικαίου» όπως θα λέγαμε σε αντίστιξη με εκείνους του απλού ποινικού δικαίου.

Οι δεύτεροι αποτελούν το οργανωμένο περιβαλλοντικό έγκλημα. Το εγκλημα με τα υπερκέρδη και την οργανωμένη μαφία του, με βραχίονες και ρίζες  σε όλους τους τομείς της κοινωνικής, πολιτικής, επιστημονικής σφαίρας. Είναι το έγκλημα που πείθει για τη  «νομιμότητα» του γιατί διαθέτει τα κατάλληλα μέσα. Χρήμα και ισχύ.

Ζούμε σε επικίνδυνους καιρούς. Ζούμε την αρχή του τέλους του μέλλοντος του τόπου και της χώρας. Αν είναι λοιπόν να ευχηθούμε κάτι για το 2020, εμείς επιλέγουμε αυτό. Το σταμάτημα όλης αυτής της καταστροφής που συμβαίνει στη χώρα μας. Σε μικρή και μεγάλη κλίμακα. Από τον λαθροθήρα, τον μικροεκχερσωτή και τον λαθροϋλοτόμο, μέχρι τους μεγάλους καταστροφείς που φορούν συνήθως τα προσωπεία των «γκουρού της ανάπτυξης» και δεν τιμωρούνται για τα περιβαλλοντικά εγκλήματα τους απλά και μόνο γιατί έχουν οικονομική, διαφημιστική, επικοινωνιακή, πολιτική δύναμη. Και επειδή οι ευχές δεν πιάνουν από μόνες τους, ας γίνουμε πιο ενεργοί και πιο αποφασισμένοι να προστατέψουμε τη Φύση που παραμένει αλατόμητη. Γιατί αν επιτρέψουμε την απώλεια της, ο δρόμος δεν θα έχει επιστροφή.

ΥΓ Το μεγάλο έγκλημα της χωματερής του Γραμματικού δεν το περιλαμβάνουμε στις σκέψεις μας εδώ. Χρειάζεται μία ξεχωριστή ανάρτηση και υπερπροσπάθεια για να αντέξει κανείς τους πρωτοστάτες της οικολογικής καταστροφής που σχεδίασαν και υλοποιούν σε αγαστή συνεργασία, Σγουρός Δούρου και Πατούλης, αποδειkνύοντας πως η καταστροφή είναι ο κοινός τους τόπος και το ότι δεν υπήρξε ποτέ. ούτε και υπάρχει, καμία διαφορά μεταξύ τους.  Πως να αντέξει κανείς τόση απογοήτευση; Πως να αντέξει κανείς τόση αηδία;