Ο ένας λέγεται Κωνσταντίνος Μητσοτάκης. Είναι εγγονός του πρώην πρωθυπουργού Κωνσταντίνου Μητσοτάκη του Α’ και γιος του σημερινού πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη. Από το Κολλέγιο Αθηνών βρέθηκε να σπουδάζει στη Βοστώνη και, όπως όλα δείχνουν, θα συνεχίσει τη σπουδαστική του καριέρα στο Χάρβαρντ με απώτερο στόχο να ακολουθήσει το επάγγελμα του πατέρα του. Όπως λέγεται σε τέτοιες περιπτώσεις, έχει στρωμένη δουλειά, είναι κρίμα να πάει χαμένη. Μέχρι χθες, ο 22χρονος γιος του Κυριάκου απασχολούσε τα Μέσα Ενημέρωσης για τη σχέση του με μια τενίστρια, Από σήμερα, αποφάσισε να την απασχολήσει και για άλλο ζήτημα, σχολιάζοντας  ειρωνικά στο twitter την συναυλία ειρήνης που πρόκειται να πραγματοποιηθεί στις 29 Μαρτίου και ορισμένους από τους καλλιτέχνες που θα συμμετέχουν σε αυτήν

Ο άλλος λέγεται Δημήτρης Μητσοτάκης. Πέρα από την ατυχία του να έχει το ίδιο επώνυμο με την Αγία Οικογένεια των Μητσοτάκηδων, είναι και ένας από τους καλλιτέχνες για τους οποίους ο πρωθυπουργικός υιός μίλησε απαξιωτικά. Ο Δημήτρης Μητσοτάκης είναι ο δημιουργός του μουσικού συγκροτήματος «Ενδελέχεια» - ενός από τα συγκροτήματα που συνδιαμόρφωσαν τον πολύ ενδιαφέροντα ήχο της ελληνόφωνης ροκ μουσικής της δεκαετίας του ’90. Από το 1994 εργάζεται ως μουσικός επιμορφωτής στο ΚΕΘΕΑ Διάβαση. Έχει εργαστεί ως μουσικός παραγωγός στο ραδιόφωνο. Διευθύνει το μουσικό εργαστήρι του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών. Έχει εκδώσει τρία λογοτεχνικά βιβλία και δύο προσωπικές δισκογραφικές δουλειές με το συγκρότημα "Ευδαίμονες".

Από τον δίσκο του συγκροτήματος Ενδελέχεια «Στα σύνορα της μέρας» που κυκλοφόρησε το 2001, ακούμε το «Δεν σας μιλώ εγώ», σε στίχους του Δημήτρη Μητσοτάκη

Δεν είμαι εγώ που σας μιλώ.
Είναι η σιωπή που στάζει
σε σκοτεινό παλάτι.
Και η αυγή που αράζει
στης σκοτεινιάς την πλάτη.

Δεν είμαι εγώ που σας μιλώ.
Είναι το φως που τρίζει
πάνω σε σάπια γρίλια.
Και ο ήχος που θυμίζει
πολύχρωμα κοχύλια.

Δε είμαι εγώ που σας μιλώ.
Είναι τα κρύα βράδια,
οι δανεικές ελπίδες,
τα προδομένα χάδια.
Και οι τόποι που δεν είδες.

Δε σας μιλώ εγώ.
Είναι τα σπασμένα σας βήματα.

Δεν είμαι εγώ που σας μιλώ.
Είν’ η ζωή που πάει