Το Δεκέμβριο του 1979, κυκλοφόρησε το “London Calling” των Clash, ένας από τους σπουδαιότερους ροκ δίσκους όλων των εποχών, λίγους μήνες μετά την νεοφιλελεύθερη επίθεση της Μάργκαρετ Θάτσερ στη βρετανική κοινωνία. Ένα από τα τραγούδια του ιστορικού δίσκου είναι το “Guns of Brixton”, το πρώτο στο οποίο εμφανίζεται ο Simonon, ο μπασίστας των Clash, ως ο μόνος συνθέτης και στιχουργός και το πρώτο του ως βασικός τραγουδιστής.

Ο Simonon είχε μεγαλώσει στο Brixton, ένα προάστιο του Νότιου Λονδίνου, το οποίο φιλοξενούσε μεγάλο αριθμών μεταναστών από τη Τζαμάικα και βίωνε μεγάλη οικονομική κρίση: ανεργία, άθλιες συνθήκες διαβίωσης, εγκληματικότητα, ρατσισμό. Στους στίχους του “Guns of Brixton” ο Simonon περιγράφει τη βία με την οποία αντιμετωπίζονται οι κάτοικοι του Brixton από τις κατασταλτικές αρχές και προβλέπει στην ουσία τις σφοδρές συγκρούσεις που θα ακολουθήσουν δύο χρόνια μετά,  μεταξύ της αστυνομίας και των ομάδων άμυνας που οργάνωσαν οι μετανάστες

«Όταν κλωτσούν την μπροστινή σου πόρτα

Πώς σκοπεύεις να έρθεις;

Με τα χέρια πάνω στο κεφάλι

Ή με το δάχτυλο στη σκανδάλη του όπλου σου;

Όταν η αστυνομία μπουκάρει

Πώς σκοπεύεις να φύγεις;

Πυροβολημένος στο πεζοδρόμιο

Ή περιμένοντας στην ουρά των θανατοποινιτών;

Μπορείτε να μας συντρίψετε

Μπορείτε να μας χτυπήσετε

Μα θα πρέπει πρώτα να απαντήσετε

στα όπλα του Μπρίξτον»