WATCH ME CHANGING έγραφε η φωτεινή πινακίδα του Dolce Vita circus ltd. Ο μεσήλικας φανατικός εργένης κύριος Δαρίγγειος Μελεχοφής τράβηξε διακριτικά την κουρτίνα υποκύπτοντας στη φυσική περιέργεια που τον διέκρινε. Η ασυνήθιστη, ασυνάρτητη μελωδία, περισσότερο αλληλουχία ήχων θα την έλεγες, που έβγαινε πίσω από το ριντώ του τσίρκου τον είχε προσελκύσει αυτή τη συννεφιασμένη μέρα της άνοιξης. Το θέαμα που αντίκρυσε ήταν μια δίκαιη ανταμοιβή για την περιέργειά του. Κοντολογής, ήταν ένα λικνιζόμενο ζευγάρι κλόουν, αρσενικό-θηλυκό, που με ένα μοναδικό τρόπο κατάφερναν να αποσυναρμολογούν τα σώματά τους και να προσφέρουν χαριτωμένα ο ένας στην άλλη, η μία στον άλλον, ένα-ένα μέλος. Αναρωτιόσουν πού θα σταματήσουν!… Βλέπετε, ήταν αρκετά συνηθισμένο μετά τον τελευταίο πόλεμο και συνηγορούσης της εξελιγμένης τεχνολογίας, αλλά και του lifestyle, να βλέπεις ανθρώπους με ένα τεχνητό μέλος, και μάλιστα αρκετά λειτουργικό, οφείλουμε να ομολογήσουμε! Όχι όμως 2, 3 ή και 4 μέλη τεχνητά! Το πιο σύνηθες ήταν πρόσθετες μύτες, μάτια, αυτιά, τα οποία πρώτα κατέρρεαν από το ωστικό κύμα των οβίδων. Ακολουθούσαν χέρια, πόδια και σε εξαιρετικές περιπτώσεις κεφάλια ή τμήματά τους.

Το ζεύγος κλόουν ωστόσο το παράκανε. Άλλαξαν μπροστά στα έκπληκτα μάτια των θεατών όλα, μα όλα τα μέλη τους! Και μάλιστα επανασυναρμολογήθηκαν δανείζοντας μέλη ο ένας στην άλλη, η μία στον άλλον. Έτσι το τελικό οπτικό αποτέλεσμα, προσωρινό ασφαλώς, δεν ήταν παρά ένα ...ελαφρώς γκροτέσκο θέαμα, που έδειχνε πάραυτα να ενθουσιάζει το κοινό, το οποίο σε κάθε νέα αλλαγή μέλους χειροκροτούσε όλο και πιο δυνατά!

Το φινάλε ήταν ένα αποκορύφωμα απολαυστικής συγκίνησης για τους θεατές αλλά και τους κλόουν, αφού όταν πλέον είχαν επανασυγκολληθεί τα μέλη και των δύο με τον τυχαίο, παιχνιδιάρικο τρόπο του αλληλοδανεισμού μελών, στάθηκε ο καθένας/μία εν πλήρη σιωπή απέναντι στον άλλον/ην, κοιτάχτηκαν βαθειά στα μάτια και φώναξαν εν χορώ: “Όποιος κι αν είσαι, όποια κι αν είμαι, όποια κι αν είσαι, όποιος κι αν είμαι, ακόμα σ’ αγαπώ!”

Ο κύριος Δαρίγγειος Μελεχοφής, παρά την εργένικη, φλεγματική ιδιοσυγκρασία του δε μπόρεσε και αυτός μα μην συγκινηθεί κάπως, χειροκρότησε με τα δύο του χέρια, αφήνοντας την κουρτίνα να πέσει μπροστά στα μάτια του – το πρόσφατα εμφυτευμένο τρίτο του χέρι δεν διέθετε τα καλύτερα αντανακλαστικά, παρά τις προδιαγραφές της ονομαστής Εταιρίας Εμφυτεύσεων Μελών. Ίσως θα έπρεπε σύντομα να επανεξετάσει το όλο θέμα...

Από το ανέκδοτο βιβλίο του Theo "Ανορθολογικαί Αποδράσεις"