Εικόνες ντροπής για την ανθρωπότητα μας έρχονται από τα σύνορα Ισπανίας και Μαρόκου, όπου τουλάχιστον 23 άνθρωποι έχουν χάσει μέχρι τώρα τη ζωή τους και εκατοντάδες άλλοι έχουν τραυματιστεί. Αυτός είναι ο εγκληματικός απολογισμός της δολοφονικής καταστολής που υπέστησαν Αφρικανοί μετανάστες που προσπάθησαν να περάσουν τα σύνορα Μαρόκου – Ισπανίας. Η ντροπή όμως είναι για όσους έχουν ενσυναίσθηση. Έτσι, ο σοσιαλδημοκράτης Ισπανός πρωθυπουργό Π. Σάντσεθ , αντί για έκκληση αυτοσυγκράτησης και επίδειξης ανθρωπισμού, έσπευσε να μοιράσει συγχαρητήρια στις δυνάμεις καταστολής της Ισπανίας και του Μαρόκου, για την αντιμετώπιση μιας «καλά οργανωμένης, βίαιης επίθεσης στην εδαφική μας ακεραιότητα», που όπως ισχυρίστηκε οργανώθηκε από «μαφίες διακίνησης ανθρώπων».

Εμείς, στην ανάρτηση αυτή, δε θα σταθούμε στην επαναλαμβανόμενη χρησιμοποίηση των οργουελιανών εκφράσεων για «οργανωμένη επίθεση» και για «μαφίες διακίνησης ανθρώπων». Είναι οι ίδιες κλισέ εκφράσεις που χρησιμοποιούν και οι άνθρωποι της δικής μας κυβέρνησης και σκοπός είναι να αποστρέψουν το βλέμμα των λαών τους από τη δυστυχία των ανθρώπων που θαλασσοπνίγονται και διακινδυνεύουν τη ζωή τους στην προσπάθεια να βγουν από την κόλαση μέσα στην οποία έτυχε να γεννηθούν (και ας αναρωτηθούμε ειλικρινά αν δε θα κάναμε κι εμείς το ίδιο, εάν βρισκόμασταν στη θέση τους)

Δε θα σταθούμε επίσης στο ότι οι πλούσιες χώρες δεν κάνουν τίποτα για να βελτιώσουν την κόλαση στις χώρες αυτών των ανθρώπων, ώστε να μην αναγκάζονται οι άνθρωποί τους να τις εγκαταλείπουν. Ούτε στο ότι τις περισσότερες φορές, οι πλούσιες χώρες είναι αυτές οι ίδιες υπεύθυνες γι αυτή την κατάσταση, τόσο με τη διαχρονική καταλήστευση των χωρών αυτών όσο και για τη διάλυσή τους, όπως συνέβη στο Ιράκ, στο Αφγανιστάν, στη Λιβύη, στη Συρία και σε τόσες άλλες χώρες που βίωσαν με αίμα και πόνο τη δυτική άποψη περί Διεθνούς Δικαίου

Δε θα σταθούμε επίσης στο ότι πρωθυπουργός της Ισπανίας είναι ένας «προοδευτικός» σοσιαλδημοκράτης που κυβερνά με τη στήριξη των πάλαι ποτέ ριζοσπαστών Podemos

Θα σταθούμε μόνο στο πώς γίνεται να υπάρχουν χερσαία σύνορα μεταξύ Ισπανίας και Μαρόκου και να διαπιστώσουμε για μια ακόμη φορά πως η Ιστορία εκδικείται και πως γελοιοποιεί όσους με υποκρισία επικαλούνται το Διεθνές Δίκαιο

Για τη Θέουτα και τη Μελίγια ο λόγος, δυο αυτόνομες ισπανικές πόλεις που βρίσκονται όμως … στο Μαρόκο! Πιο συγκεκριμένα, η Θέουτα βρίσκεται απέναντι από το Γιβραλτάρ (που είναι βρετανικό έδαφος μέσα στην Ισπανία!) με έκταση 18,5 τετραγωνικά χιλιόμετρα, και η Μελίγια σε απόσταση διακοσίων πενήντα χιλιομέτρων ανατολικά, με έκταση 12,3 τετραγωνικά χιλιόμετρα. Οι πόλεις αυτές ιστορικά αποτελούσαν κέντρα εμπορίου αλλά και λιμάνια εισόδου και εξόδου του Μαρόκου, που συνέδεαν την Βόρεια και τη Δυτική Αφρική με την Ευρώπη. Η Ισπανία κατέχει από το 1496 τη Μελίγια και από το 1580 τη Θέουτα Επειδή οι δύο πόλεις αποτελούν μέρος του εδάφους της Ευρωπαϊκής Ένωσης, πολλοί υπήκοοι τρίτων χωρών προσπαθούν να εισβάλουν σε αυτές κάθε χρόνο. Γι' αυτό, γύρω από την Θέουτα και την Μελίγια, υπάρχουν πανύψηλοι φράχτες, δημιουργώντας ένα εφιαλτικό σκηνικό. 

Οι Μαροκινοί θεωρούν τα εδάφη αυτά δικά τους, αλλά οι Ισπανοί δεν το συζητούν. Την ίδια στιγμή, οι Ισπανοί ζητούν από τους Βρετανούς την παραχώρηση του Γιβραλτάρ σε αυτούς. Και, βέβαια, οι Βρετανοί ούτε που το συζητάνε. Σ αυτό τον κόσμο της αφάνταστης υποκρισίας, το μόνο δίκαιο τελικά είναι αυτό του ισχυρού.