Επανερχόμαστε στο προσφυγικό θέμα καθώς όχι μόνο δεν έχει πάψει να είναι επίκαιρο, αλλά είναι σίγουρο πως οι στρατιές των προσφύγων δε θα σταματήσουν να ρέουν, όσο η ζωή τους εκεί βρίσκεται σε διαρκή κίνδυνο.

Στο σημερινό άρθρο θα προσπαθήσουμε να εξηγήσουμε ποια είναι η κατάσταση που επικρατεί από τη Συρία μέχρι το Πακιστάν προσπαθώντας να απαντήσουμε σε μια απορία που έχουν πολλοί συμπολίτες μας και η οποία δεν ξέρουμε αν γίνεται από άγνοια ή κουτοπονηριά «Γιατί, εκτός από τους Σύρους που έχουν πόλεμο, έρχονται και άλλοι όπως Ιρακινοί, Αφγανοί, Πακιστανοί και γιατί πρέπει και αυτοί να θεωρούνται πρόσφυγες;»

Το άρθρο αυτό είναι αναδημοσίευση από το mavrioxia.blogspot.com και έχει γραφτεί πριν από τρία χρόνια, όμως από τότε η κατάσταση δεν έχει καθόλου αλλάξει προς το καλύτερο. Αναφέρεται, επίσης, μόνο στην περιοχή από Συρία μέχρι Πακιστάν, ενώ δεν αναφέρεται καθόλου στην περίπτωση των πλούσιων πετρελαιοπαραγωγών χωρών της Λιβύης και της Νιγηρίας που λόγω ακριβώς αυτού του πλεονεκτήματός τους διαλύθηκαν με ευθύνη, μάλιστα, του Δυτικού κόσμου.

Στη μεν Λιβύη ανατράπηκε με τη βοήθεια της Δύσης ο μη ελεγχόμενος από αυτήν Καντάφι και η χώρα είναι πλέον χωρισμένη σε τομείς που διοικούν τοπικοί πολέμαρχοι. Στη δε Νιγηρία, κουμάντο κάνουν οι Δυτικές εταιρείες πετρελαίου που δεν ελέγχονται από κανέναν και σε τίποτα. Με το λαό της Νιγηρίας από τη μια να μην κερδίζει τίποτα απολύτως από το δικό του πλούτο και από την άλλη να βρίσκεται έρμαιο στις διάφορες μισαλλόδοξες ομάδες που σπέρνουν το θάνατο, αποτέλεσμα ενός διαλυμένου κράτους. Γιατί, πόλεμος δεν είναι μόνο η επίθεση από κάποιον εξωτερικό εχθρό. Πόλεμος είναι ο θάνατος που καραδοκεί ανά πάσα στιγμή.

Ακολουθεί το άρθρο : 

Σύμφωνα με επίσημη καταγραφή που έγινε στα κέντρα συγκέντρωσης προσφύγων, η συντριπτική πλειοψηφία (περίπου το 70%) είναι Σύροι πρόσφυγες και ακολουθούν σε μικρότερα ποσοστά οι Αφγανοί και οι Ιρακινοί, καθώς και οι Πακιστανοί. 

Μία απορία λοιπόν που τίθεται είναι γιατί οι Αφγανοί, οι Ιρακινοί αλλά και οι Πακιστανοί θεωρούνται πρόσφυγες από τη στιγμή που δεν διεξάγεται πόλεμος στη χώρα τους. Τουλάχιστον αυτό νομίζουν οι συμπολίτες μας που έχουν αυτή την απορία.

Ας πούμε λοιπόν στους συμπολίτες μας αυτούς ότι σε μία γραμμή που ξεκινά από τη Μεσόγειο και τη Συρία και φτάνει μέχρι το Πακιστάν - με μοναδική εξαίρεση το Ιράν - έχουμε εμπόλεμες καταστάσεις στις οποίες ο εχθρός δεν είναι εξωτερικός. Στην πραγματικότητα, έχουμε εμφύλιους πολέμους στους οποίους συμμετέχουν περισσότεροι των δύο εμπλεκομένων. 

Ξεκινώντας από το Ιράκ, σύμφωνα με συνέντευξη του Βρετανού δημοσιογράφου Π.Κόκμπερν στην kathimerini.gr : 

«Οι τρεις βασικές κοινότητες του Ιράκ, δηλαδή οι σιίτες, οι σουνίτες και οι Κούρδοι, βρίσκονται σε εμπόλεμη κατάσταση και έχουν χαράξει άτυπα σύνορα μεταξύ τους. Σύνορα που διατρέχουν και την ίδια την πρωτεύουσα και διαμορφώθηκαν στον εμφύλιο μεταξύ σιιτών και σουνιτών, το 2006-07. Αν βρίσκεσαι στη Βαγδάτη, δεν μπορείς να μετακινηθείς λίγα μίλια δυτικά, γιατί από εκεί αρχίζει η επικράτεια του ISIS, που ελέγχει το μεγαλύτερο μέρος της επαρχίας Ανμπάρ. Στον Βορρά βρίσκεται το ιρακινό Κουρδιστάν, σε εμπόλεμη κατάσταση με το “Ισλαμικό Κράτος”, και στο Νότο η σιιτική επικράτεια"

Με λίγα λόγια, η αμερικανική επέμβαση στο Ιράκ έχει προκαλέσει τη διάλυση της χώρας. Αλλά και στο Αφγανιστάν, η κατάσταση δε διαφέρει πολύ. 

Από το skai.gr διαβάζουμε : "Τους 64 έφτασαν οι νεκροί από την χθεσινή μεγάλη επίθεση των Ταλιμπάν στην Καμπούλ, αριθμός υπερδιπλάσιος από τους 30 που είχε ανακοινώσει χθες η αστυνομία, και σε 347 τραυματίες, ανακοίνωσε σήμερα το αφγανικό υπουργείο Εσωτερικών

Ο εκπρόσωπος έδωσε έμφαση στο γεγονός ότι άμαχοι είναι η πλειοψηφία των νεκρών από την επίθεση που έπληξε κτίριο όπου στεγάζονται υπηρεσίες ασφαλείας στο κέντρο της Καμπούλ, που είναι γεμάτο κυβερνητικές υπηρεσίες και διπλωματικές αποστολές".

Στο Αφγανιστάν διεξάγεται αυτή τη στιγμή ένας πόλεμος που δεν απασχολεί την κοινή γνώμη της Δύσης. Οι Ταλιμπάν, που εκδιώχθηκαν από την εξουσία με τη στρατιωτική επέμβαση των Αμερικανών το 2001, συνεχίζουν τον ανταρτοπόλεμο με σκοπό την ανατροπή της σημερινής κυβέρνησης που υποστηρίζεται από τη Δύση και την εκ νέου εγκαθίδρυση ενός φονταμενταλιστικού ισλαμιστικού καθεστώτος.

Όπως διαβάζουμε στο news247.gr : "Εκτιμάται πως εντός Αφγανιστάν οι εσωτερικά εκτοπισμένοι είναι ένα εκατομμύριο άνθρωποι. Ορισμένοι έχουν ξεριζωθεί επανειλημμένα.

Ο αριθμός των απωλειών μεταξύ των αμάχων κατέγραψε ιστορικό υψηλό για έβδομη συναπτή χρονιά το 2015, όταν πάνω από 11.000 άνθρωποι σκοτώθηκαν ή τραυματίστηκαν, σύμφωνα με δεδομένα των Ηνωμένων Εθνών.

Η αύξηση των μαχών μέσα και γύρω από κατοικημένες περιοχές, όπως επίσης και οι επιθέσεις βομβιστών-καμικάζι και άλλες ενέργειες σε μεγάλες πόλεις προκάλεσαν μεγάλο αριθμό των θανάτων και των τραυματισμών".

Δεν είναι όμως μόνο οι επιθέσεις των καμικάζι που σπέρνουν το θάνατο, αλλά και οι βομβαρδισμοί των Αμερικανών οι οπoίοι πολλές φορές πλήττουν ακόμη και νοσοκομεία. Η πιο πρόσφατη επίθεση ήταν ο βομβαρδισμός των ΗΠΑ  σε ένα νοσοκομείο των Γιατρών Χωρίς Σύνορα στην πόλη Κουντούζ του βόρειου Αφγανιστάν τον Οκτώβριο του 2015. 

Χαοτική κατάσταση επικρατεί όμως και σε μεγάλα τμήματα του Πακιστάν. Όπως διαβάζουμε από το tvxs.gr : 

"Ούτε μια, ούτε δυο, αλλά τρεις μεγάλες συρράξεις λαμβάνουν χώρα στο Πακιστάν τα τελευταία χρόνια. Πρώτον, μαίνεται ένας τεράστιος πόλεμος στο Β.Δ. Πακιστάν (επαρχία του Γουαζιριστάν) για τον οποίο όλα τα ΜΜΕ - και οι αστοί του Πακιστάν - δεν συζητάνε ποτέ.

Πολλοί Ταλιμπάν κατέφυγαν εκεί ύστερα από την εισβολή των ΗΠΑ στο Αφγανιστάν, και βρίσκονται σε εμπόλεμη κατάσταση με την κεντρική κυβέρνηση.

… Στον πόλεμο αυτόν έχουν εμπλακεί πλέον το Ισλαμικό Κράτος (Νταές), οι ΗΠΑ, και δεκάδες παραστρατιωτικές οργανώσεις Ουζμπέκων, Τσετσένων και Τατζίκων. Μέχρι στιγμής έχουν σκοτωθεί 32.800 μαχητές των Ταλιμπάν, του Νταές και άλλων παραστρατιωτικών οργανώσεων, 7 χιλιάδες στρατιώτες του Πακιστάν, και μερικές δεκάδες στρατιώτες των ΗΠΑ. Επιπλέον έχουν δολοφονηθεί από όλες τις πλευρές, 52.000 άμαχοι κι έχουν τραυματιστεί εκατοντάδες χιλιάδες άλλοι. Τέλος, έχουν εκτοπιστεί πάνω από 3,5 εκατομμύρια κάτοικοι της περιοχής λόγω των μαχών.

Ταυτοχρόνως, από το 2004 μαίνεται ένας άλλος κρυφός πόλεμος που ξεκίνησε από την εποχή Μπους κι έχει ενταθεί κατά την προεδρία του Ομπάμα. Χιλιάδες αεροπορικές επιθέσεις με μη επανδρωμένα αεροσκάφη (drones) έχουν λάβει χώρα σε ολόκληρη την επικράτεια του Πακιστάν, εναντίον "ύποπτων" τρομοκρατίας. Όπως προσφάτως παραδέχτηκε το ίδιο το Πεντάγωνο από τα χιλιάδες χτυπήματα μόνον μερικές δεκάδες έχουν επιβεβαιωμένα σκοτώσει "τρομοκράτες".

… Μέχρι στιγμής το  Bureau of Investigative Journalism έχει καταγράψει τουλάχιστον 965 δολοφονίες αμάχων και το New America Foundation (ένας συντηρητικό ίδρυμα ερευνών των ΗΠΑ) τουλάχιστον 3000 δολοφονίες μαχητών.

… Τέλος, ο λιγότερο γνωστός πόλεμος ίσως και του κόσμου, μαίνεται στα νοτιοδυτικά του Πακιστάν στην επαρχία του Μπαλοχιστάν. Το Μπαλοχιστάν το οποίο κατοικείται από μια μειονότητα με την δική της γλώσσα και πολιτισμό, από την στιγμή της ανεξαρτησίας του Πακιστάν το 1947 δεν αποδέχτηκε το διαχωρισμό που επέβαλε η Βρετανική Αυτοκρατορία και ζήτησε την ανεξαρτησία του. Η κεντρική εθνική κυβέρνηση του Πακιστάν εδώ και 70 χρόνια καταπατά καθημερινώς τα δικαιώματα των κατοίκων του Μπαλοχιστάν φυλακίζοντας, βασανίζοντας και δολοφονώντας χιλιάδες από αυτούς. Το ένοπλο απελευθερωτικό κίνημα του Μπαλοχιστάν έχει επίσης προβεί τα τελευταία χρόνια σε πολλές βίαιες πράξεις αντιποίνων. Από τον συνεχιζόμενο αυτό πόλεμο έχουν σκοτωθεί τουλάχιστον 12000 άνθρωποι ενώ έχουν τραυματιστεί, εκτοπιστεί και βασανιστεί εκατομμύρια άλλοι. Τα τελευταία 3 χρόνια ο πόλεμος αυτός έχει αναζωπυρωθεί. Τουλάχιστον 600 άτομα έχουν δολοφονηθεί κι από τις δυο πλευρές, ενώ οι απαγωγές και οι εξαφανίσεις ανέρχονται στις δεκάδες χιλιάδες".