Στις 26/8/2020, ο δήμαρχος Ραφήνας, διακατεχόμενος από «ιερή αγανάκτηση», ανάρτησε στο facebook την παρακάτω φωτογραφία, συνοδευμένη με σχετικό σχόλιο, στο οποίο έκανε λόγο για «προσωπική επιλογή» μέτρων που έλαβε, αλλά «με ευθύνη της διοίκησης» !!!!
Αρχικά να σημειώσουμε εδώ, πως μας εκπλήσσει η «μεταφυσική» αντίστιξη, όπου ένας δήμαρχος επιλέγει προσωπικά τα μέτρα που θα λάβει, δίχως όμως να φέρει την ευθύνη, ούτε για αυτά τα ίδια ούτε για την υλοποίηση τους. Την ευθύνη φέρει (κατά τον ανεύθυνο κατά δήλωση του) δήμαρχο, η απρόσωπη «διοίκηση». Έτσι, υπεύθυνη και αρμόδια, είναι κάποια απρόσωπη και απροσδιόριστη δύναμη, με το ασαφές όνομα «διοίκηση». Ο (ανεύθυνος κατά δήλωση του) δήμαρχος, ούτε είναι μέρος της διοίκησης, ούτε και φέρει ευθύνη για όσα αυτή πράττει (!!!). Ούτε βέβαια και για τις προσωπικές του επιλογές.
Στα χρόνια που είναι στη διοίκηση (χωρίς να φέρει όμως ευθύνη κατά δήλωση του) ο συγκεκριμένος δήμαρχος, έχουμε συνηθίσει και ανεχόμαστε τις λογικές του ακροβασίες και την διαρκή αποποίηση εκ μέρους του, κάθε «δύσκολης» ευθύνης, ακόμα και σε θέματα που ανήκουν αποκλειστικά στην ευθύνη του επικεφαλής του δήμου. Ακόμα και σε θέματα, που προεκλογικά τα περιλάμβανε στα προσπέκτους και τα φυλλάδια του, ως «δικά του».
Το πράγμα θα έμενε εκεί και απλά, πάλι θα γελούσαμε με το θέατρο της προπαγάνδας και του παραλόγου, που επιμένει να παίζει –ως τραγικά επικίνδυνος Δελαπατρίδης- αν δεν υπήρχε και η παράμετρος του κόστους. Του όποιου κόστους. Από 1 ή 10 ευρώ μέχρι το οποιοδήποτε ποσό. Του κόστους που πληρώνεται με δημόσιο χρήμα.
Οι «προσωπικές επιλογές» δεν υλοποιούνται με «κόστος και ευθύνη» της διοίκησης. Η επιλογή ενός δημάρχου πάλι, ναι. Υλοποιείται με κόστος και ευθύνη της διοίκησης γιατί ένας δήμαρχος είναι η διοίκηση. Η διαφάνεια στην ανάθεση και στην παραλαβή του παραδοτέου είναι επίσης ευθύνη της διοίκησης, της οποίας ηγείται ένας δήμαρχος και όχι κάποιος τυχαία επιλεγμένος δημότης.
Έτσι, με απευθείας ανάθεση προφανώς στα πλαίσια ευρύτερης σύμβασης εκτέλεσης μικρών έργων, ανατέθηκε η περίφραξη του χώρου του καταρράκτη του Βαλανάρη, σε εργολάβο του δήμου. Εργασία που η νομιμότητα της ελέγχεται σοβαρότατα, καθώς αποτελεί έργο μέσα σε έκταση συγκεκριμένης χρήσης και αρμοδιότητας του Δασαρχείου Πεντέλης. Ακόμα και αν παρακάμφθηκε η αμφισβήτηση αρμοδιότητας επέμβασης του δήμου, αυτό που δεν μπορεί να αμφισβητηθεί είναι οι κακοτεχνίες στο παραδοτέο. Η «περίφραξη» δεν ήταν ούτε είναι περίφραξη, αφού δεν είναι συμβατή με τον όρο «περίφραξη» Δεν περιφράσσει και αυτό είναι σαφές στις σχετικές φωτογραφίες. Πρόκειται για έμπηξη πασσάλων και τοποθέτηση συρματοπλέγματος, δίχως καμία ικανότητα αποκλεισμού του χώρου. Αυτό όμως αποτελεί κακοτεχνία και άρα δεν μπορεί ούτε να παραληφθεί, πόσω μάλλον να πληρωθεί. Εκτός αν αποτελεί κατασκευή που παραγγέλθηκε έτσι. Δηλαδή ανοιχτή. Αλλά τότε, γιατί να μας έχουν τρελάνει στο ψέμα, πως δηλαδή «ο δήμαρχος περιέφραξε τον καταρράκτη, με τη συμβολή του διάσημου τοπικού μαϊντανού κ. Χοβαρδά»;
Δεν μπορεί να ισχύουν και τα δύο
Ή δεν παραγγέλθηκε ποτέ περίφραξη και όλα έγιναν για να προπαγανδιστεί η «φροντίδα» του δημάρχου για τον Βαλανάρη (που θέλει και να τον διευθετήσει όπως ξέρουμε) ή
Παραγγέλθηκε αλλά δεν κατασκευάστηκε και αν πάει για πληρωμή, δεν μπορεί να πληρωθεί μία κακοτεχνία που δεν είναι περίφραξη.
Αφού όπως είχε όμως δηλώσει, η περίφραξη ήταν προσωπική του επιλογή, θα μπορούσε να την πληρώσει ο ίδιος, όπως κάνουν όλοι οι σοβαροί άνθρωποι, οι οποίοι πληρώνουν το αντίτιμο των προσωπικών τους επιλογών. Ειδικότερα όταν ακόμα δεν ξέρουμε τη θέση των δασικών αρχών για ον φράχτη –προσωπική επιλογή του δημάρχου Ραφήνας
Ο φράχτης δεν έχει βανδαλιστεί, δεν έχει παραβιαστεί, δεν έχει κοπέι. Ο φράχτης ήταν ατελής από την αρχή. Είχε ασυνέχειες, τις οποές βρήκαν πολύ εύκολα οι επισκέπτες και φυσικά απόλαυσαν την εκδρομή τους. Χρέος της κοινότητας των κατοίκων δεν είναι να φράσσει περιοχές, κατά το δοκούν και μάλιστα παράνομα. Χρέος του δήμου είναι να προειδοποιεί για κινδύνους (σωστές οι πινακίδες) να περιποιείται και να φροντίζει τον χώρο. Άν βέβαια υπάγεται στην αρμοδιότητα του. Αν δεν υπάγεται, το σωστό είναι να συνεννοηθεί με την δαισκή αρχή, η οποία θα ορίσει τη χρήση και τα όρια της. Ο δήμος -αν θέλει- καλό θα ήταν να υποστηρίξει την προστασία του μοναδικού αυτού φυσικού αποθέματος της περιοχής και να αποφύγει από εδώ και στο εξής παράνομες "παρεμβάσεις"