Είμαστε λίγοι αυτοί που παλεύουν ενάντια στο Κακό
Ο αγώνας κατά του πρασίνου καλά κρατεί στο Δήμο Ραφήνας-Πικερμίου
Μετά το «πετσόκομμα μας από τον πρωθυπουργό Κυριάκο», η τοπική εξουσία αποφάσισε πως έπρεπε να πετσοκόψει κάτι, έστω συμβολικά και έτσι πετσόκοψε τους ευκαλύπτους απέναντι από την εκκλησία της Παντοβασίλισσας, στη Ραφήνα.
Γιατί να πετσοκόψει κάποιος ένα δέντρο; Φυσικά για τον ίδιο λόγο που μπορεί να θέλει να πετσοκόψει 4 δέντρα. Μάλλον πρόκειται για ακόμα ένα στιγμιότυπο της «μάχης με τη φύση» που έχει δηλώσει πως δίνει καθημερινά, ο δήμαρχος της Ραφήνας, Μπουρνούς.
Στην εθνική πανδημία των καρατόμησης δέντρων, ο ευκάλυπτος αποτελεί το συνηθέστερο θύμα, χωρίς να υποεκτιμούμε τις εκατόμβες από ελιές, κατάλπες, χαρουπιές και κουτσουπιές, όπως και από άλλα δέντρα τα οποία συστηματικά υφίστανται την κακοποίηση από κάποιον δήμαρχο ή αντιδήμαρχο, αρμόδιο ή αναρμόδιο, ισορροπημένο ή ανισόρροπο, που αποφασίζει να «κλαδέψει». Και το αποφασίζει εύκολα, αφού το κλάδεμα των δέντρων θεωρείται «εύκολη» δουλειά από τους ανίδεους (συνήθως).
Το δε πεδίο της δόξας των ασχέτων, που μαρτυρά και κακεντρέχεια κορυφωμένη σε μίσος απέναντι στα δέντρα, είναι όταν «κλαδεύουν» κωνοφόρα και περισσότερο τα πεύκα. Αλλά αυτό είναι μία θλιβερή και απαίσια, ιστορία.
Σήμερα κακοποιήθηκαν βάναυσα ευκάλυπτοι στη Ραφήνα. Οι φωτογραφίες φρεσκότατες και αδιάψευστοι μάρτυρες
Η «καλή πρακτική» που θεωρείται σημείο επιτυχούς διαχείρισης και όλοι οι όψιμοι του management την επικαλούνται, θέλει για τους ευκαλύπτους να κλαδεύονται με συγκεκριμένο τρόπο.
Δεν πρόκειται για μουριές, οι οποίες κλαδεύονται αυστηρότατα, για πολύ συγκεκριμένους λόγους που αφορούν τη διαμόρφωση των δέντρων και την ένταξη τους σε δενδροστοιχίες ή σε μεμονωμένες διαμορφώσεις.
Πρέπει να καταβάλλεται κάθε προσπάθεια, όπου το επιτρέπουν τα χαρακτηριστικά του κορμού του δέντρου, να διατηρούνται κύριοι ή και δευτερεύοντες βραχίονες ώστε να μην μένει ένας κορμός μόνο, που δημιουργεί ένα αποτέλεσμα με χαμηλή αισθητική. Επίσης όταν η ανάπτυξη χαμηλής διακλάδωσης δημιουργεί πρόβλημα χώρου.
Ακόμα και όταν υπάρχει έντονη φυσική αποφλοίωση σε μεγάλους κλάδους, αλλά και πάλι υπό προϋποθέσεις.
Για να επιτύχει κανείς δέντρα με χαμηλά κλαδιά και δέντρα με πιο περιορισμένες διαστάσεις, κόβεται το κεντρικό στέλεχος έτσι ώστε να διατηρήσει μόνο τα κλαδιά του προηγούμενου χρόνου. Το κλάδεμα αυτό πραγματοποιείται κάθε χρόνο τον Ιούνιο ώσπου το δέντρο να έχει κορμό στο επιθυμητό μήκος. Επίσης το καλοκαίρι αν θέλουμε να διαχειριστούμε το φυτό σαν δέντρο, αφήνουμε έναν βλαστό στη βάση και αφαιρούμε τους τους άλλους. Αυτό σε μία νεότερη ηλικία του δέντρου βέβαια.
Όλα τα παραπάνω τηρώντας τους βασικούς κανόνες της αισθητικής, που θέλει τα δέντρα να μοιάζουν με δέντρα και όχι με άψυχα, ξύλινα ή σιδερένια, γλυπτά ενός παρανοϊκού φονιά με αλυσοπρίονο ή –εναλλακτικά- με φλόγιστρο οξυγονοκολλητή.
Δείτε τις φωτογραφίες και κρίνετε αν έστω και ένα από τα κριτήρια της ορθής πρακτικής κλάδευσης ευκαλύπτων τηρήθηκε.
Δεν μπορεί κανείς λογικός άνθρωπος (και λίγο σχετικός με το θέμα) να δικαιολογήσει τόση ασχήμια, προβάλλοντας πως η κλάδευση (το σακάτεμα) είχε αυτή τη μορφή για την ασφάλεια των αυτοκινήτων που θα χρησιμοποιούσαν το δημοτικό πάρκινγκ. Δεν μπορεί γιατί αυτό είναι μία αστεία επινόηση των αυτουργών, για να δικαιολογήσουν το έγκλημα τους, αφού όπως θέλει η ορθή πρακτική «αν θέλουμε να διαχειριστούμε το φυτό σαν δέντρο, αφήνουμε έναν βλαστό στη βάση και αφαιρούμε τους άλλους». Και τον αφήνουμε όχι ως όρθιο ξύλο αλλά ως κορμό ιστάμενου, ζωντανού δέντρου.
Ο Δήμος (με κεφαλαίο Δ γιατί δεν έχει καμία σχέση με τον δήμο των ανθρώπων) μας είχε δείξει πολλές φορές τις προθέσεις του. Από την «καθημερινή μάχη του δημάρχου με τη Φύση» και περνώντας από την εξαφάνιση των δέντρων μπροστά από το «Μουσείο της ματαιοδοξίας», έφτασε στην κατακρεούργηση των ευκαλύπτων που βρίσκονται σε κεντρικό σημείο της πόλης
Τα νέα για το πετσόκομμα των ευκαλύπτων έχουν κάνει το γύρο του Διαδικτύου. Ιδού οι πρώτες αντιδράσεις :
Σιγουρευτείτε πως έχετε εισάγει όλες τις απαραίτητες πληροφορίες με το σύμβολο (*). Ο κώδικας HTML δεν επιτρέπεται.
Kι αυτή η Αττική η γη, η πάνσοφη κι ωραία το καύχημα, το κόσμημα, τ΄ άνθος όλου του κόσμου
μέλλει κι αυτή να ερημωθεί κι η στάθμη της να πέσει από τ' άγρια κύματα κι από τη συμφορά
(Νοστράδαμου Προφητείες αποδ. Alan Wistful μτφ Π. Νικολαϊδης V.31)
atticavoice@gmail.com