Η  καταστροφή της πόλης ή η καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος, ως η μεγεθυμένη έκφραση του κτήνους που περιέχουμε μέσα μας χωρίς να του γινόμαστε εμπόδιο στην ανάπτυξή του, όταν κοινωνικές ή πολιτικές συγκυρίες συντελούν, βοηθούν, ενισχύουν τη βάρβαρη και αντιανθρώπινη παρουσία του

Αμήχανοι μπροστά στο τέρας

Αρχικά, στην Attica Voice  πιστεύαμε πως δεν θα σχολιάζαμε τίποτα για το δημοτικό συμβούλιο Ραφήνας, πολύ περισσότερο για αυτό της 9ης Φεβρουαρίου 2023. Κι αυτό επειδή πιστεύουμε ακράδαντα (λόγω εμπειρίας και ισχυρών τεκμηρίων) πως πρόκειται για ένα εικονικό «συμβούλιο», μία κακόγουστη θεατρική παράσταση σε μια πόλη, με έναν δήμαρχο-καίσαρα, που ασκεί δυναστική εξουσία πάνω σε μία άλλη, μικρότερη πόλη, οδηγώντας την  στη δεινή θέση που έχουν πάντα οι ευρισκόμενοι υπό τη δεσποτεία των γραφειοκρατικών μηχανισμών. Όποιος δεν βλέπει πως το Πικέρμι, το μικρό κεντρικό Πικέρμι, έχει καταντήσει η «πίσω αυλή» της γραφειοκρατίας της Ραφήνας, εθελοτυφλεί ή αγνοεί την πραγματικότητα ή –ακόμα χειρότερα- θέλει να επιδείξει δουλοπρέπεια παρέχοντας υπηρεσίες στον εξουσιαστή.  Με αυτή τη μαύρη εικόνα  εντυπωμένη στη σκέψη, ισχυρότερα από κάθε άλλη φορά μετά το δημοτικό συμβούλιο της 9/2/2023, ήταν αδύνατο να μη σχολιάσουμε τον τραγέλαφο που εκτυλίχθηκε χθες το βράδυ στη Ραφήνα και να μην διατυπώσουμε την αηδία μας από τις αλγεινότατες εντυπώσεις που μας προκάλεσε η κακοπαιγμένη παράσταση. Αφενός η εχθρότητα και το πάθος ενός ελλειμματικού δημάρχου προς τον τόπο που υποτίθεται πως φροντίζει και αφετέρου η τυφλή υπακοή μίας δράκας μεταλλαγμένων ανθρωπόμορφων όντων προς αυτόν, συνέστησαν (όπως συνιστούν σε κάθε παράσταση τους) το δίπολο της εκτροπής. Και για το κακό και την καταστροφή, είναι απαραίτητο αυτό το δίπολο. Αν δεν υπήρχαν τα ανθρωπόμορφα δεν θα είχε ο οδηγός τους, όπως δεν υπάρχουν αφεντικά αν δεν υπάρχουν δούλοι. Δεν θα είχε τη δύναμη ο επικεφαλής του εσμού  να καταστρέψει έναν τόπο που ποτέ δεν ήταν τόπος του και που η υποβάθμιση του ενδεχομένως να τον ωφελήσει κιόλας. Αλλά αυτό είναι μία μεγάλη ιστορία, με κοινωνικές, βιολογικές και συχνότατα οικονομικές παραμέτρους.

Έχει άραγε επίγνωση της αυτογελοιοποίησης του;

Ας επιστρέψουμε στο θέαμα ενός παθιασμένου αυτογελοιοποιούμενου, που την ώρα που  αυτογελοιοποιείται τα πειθήνια  ενεργούενα του τον χειροκροτούν με οσκαρικό πάθος. Και μάλιστα ρητορεύοντας με κούφιο αυτοθαυμασμό, αποκαλύπτει και τη γύμνια του λόγου και της σκέψης του. Ανάμεσα στα ευτράπελα της χθεσινής «συνεδρίασης για έναν ρόλο» ήταν και η οίηση με την οποία ο δήμαρχος-καίσαρας παρουσίαζε τη βαθιά του γνώση για το Πικέρμι,  αποκαλώντας από τη μία μέλος της οικογένειας Ξηντάρα ως Βασιλιά και μάλιστα με οδό στο όνομα του (Βασιλέως Ξηντάρα) και από την άλλη προσφωνόντας πρώην νομάρχη ως «κύριε υπουργέ». Και αυτά ήταν μόνο μικρά χαλίκια στους πρόποδες του όρους της αυτογελοιοποίησης του «καίσαρα».

Ένας οποιοσδήποτε άνθρωπος όταν μιλάει ακατάπαυστα, η γλώσσα του σίγουρα θα γλιστρήσει κάποια στιγμή. Θα γλιστρήσει είτε σε κάποια λέξη είτε σε κάποιο νόημα, αλλά στις 9/2/2023 ο εξουσιαστής της περιοχής της Ραφήνας και του Πικερμίου, ξεπέρασε ακόμα και τους πιο επηρμένους κομπορρήμονες της Ιστορίας. Τους ξεπέρασε σε έπαρση ενώ παράλληλα άφηνε πίσω του τους καλύτερους επιθεωρησιογράφους, με υψηλή πυκνότητα χρήσης σολοικισμών και εξεζητημένων φράσεων, προκαλώντας πικρό γέλιο σε όσους δεν έχουν κάποιου τύπου εξαρτήσεις από τον «ρήτορα». Πικρό αλλά πνιχτό γέλιο προκαλούσε και σε όσες και όσους τον άκουγαν πρώτη φορά. Και όσο επέμενε να μιλάει ακατάπαυστα, τόσο μεγάλωνε η έπαρση και άλλο τόσο αυξάνονταν οι σολοικισμοί και ο βιασμός γλώσσας και νοημοσύνης ταυτόχρονα, κορυφώνοντας το γέλιο και το γελοίο του πράγματος. Αν ο ζόφος τελείωνε στο επιθεωρησιακό νούμερο «διοίκηση» θα ήταν καλά. Δυστυχώς στη χώρα μας το γελοίο πάντα εύρισκε τρόπο να συνυπάρξει και να κορυφωθεί σε τραγικό ή αντίστροφα. Και το τραγικό στη συνεδρίαση της 9/2/2023 είχε πολλές όψεις αλλά και μεγάλη ένταση της κάθε μίας από αυτές.

Όψεις του τραγικού, προσωπεία του γελοίου

Κατ’ αρχάς ήταν η  εύλογη απορία που είχε παγώσει πάνω στα πρόσωπα των επισκεπτών της συνεδρίασης, των μελετητών της εταιρίας ΑΞΩΝ ΜΕΛΕΤΑΙ ΑΤΕ. Ενώ βρίσκονταν στην αίθουσα του Δ.Σ. για να εξηγήσουν και να λύσουν απορίες σχετικά με τη μελέτη που αποκαλούσαν «οριστική» -άσχετα αν το copy/paste επέμενε να την τοποθετεί στη Θέρμη Θεσσαλονίκης ακόμα- ήταν προφανής η αμηχανία τους για την τοποθέτηση τους ως «κούκλες βιτρίνας» από τον επαρμένο εξουσιαστή. Αν και άρχισαν να το ξεπερνάνε όταν η ειδική μελετήτρια άρχισε να παρουσιάζει –κάπως υποτονικά είναι αλήθεια- τη μελέτη της, ξαφνιάστηκαν εκ νέου όταν ο πορφυροντυμένος της άρπαξε τον λόγο με απαξιωτικό τρόπο και ισχυριζόμενος πως είναι ο ίδιος ο ειδικός  για να συνεχίσει την παρουσίαση. Είναι ένα από τα σημεία που το χαλίκι της άγνοιας, της ανοησίας και της αγένειας αρχίζουν και γιγαντώνονται σε βράχο έπαρσης και αηδίας. Για όσους τα έχουμε ξαναζήσει, τα γνωρίζουμε και τα περιμένουμε σαν σκηνή από ελληνική ταινία που έχουμε δει χίλιες φορές. Για την άτυχη μελετήτρια όμως, αυτή ήταν μία πολύ αμήχανη στιγμή. Πλήθος οι παρόμοιες στιγμές που ακολούθησαν και οι βιντεοσκοπήσεις των   «εντεταλμένων» αποτελούν τεκμήρια της κατάντιας. Τεκμήρια αλήθειας για μερικούς, τεκμήρια βαρβαρότητας για τους περισσότερους.

Η βαρβαρότητα, νήμα που διατρέχει αυτές τις συνεδριάσεις για χρόνια

Η βαρβαρότητα είναι μία συνθήκη που πάγια διατρέχει κάθε συνεδρίαση του κατ’ ευφημισμόν «δημοτικού συμβουλίου» της Ραφήνας. Η τυπική της έκφραση εντοπίζεται στον απαξιωτικό τρόπο που αντιμετωπίζονται οι γυναίκες δημοτικοί σύμβουλοι. Οι γυναίκες δημοτικοί σύμβουλοι γίνονται αντικείμενα ειρωνείας και κακοπροαίρετου, σχεδόν πάντα σεξιστικού, σχολιασμού από τους έμπλεους  τεστοστερόνης άνδρες συμβούλους του ΔΣ, όταν ανήκουν στην ίδια παράταξη ή απλά είναι διακριτικές ή άφωνες. Αντίθετα, εκφοβίζονται, φιμώνονται και απαξιώνονται εξόφθαλμα, όταν πρόκειται για γυναίκες συμβούλους της αντιπολίτευσης ή αν είναι ενεργές και με έντονη συμμετοχή. Αυτό αποτελεί κανόνα σ’ αυτό το sui generis συμβούλιο και μάλιστα υπήρξαν και εποχές που γυναίκες σύμβουλοι επιδίδονταν σε αυτό το απαράδεκτο bullying εναντίον άλλων γυναικών δημοτικών συμβούλων, φερόμενες ακόμα και χειρότερα από τους άνδρες macho συναδέλφους τους. Όταν και χθες, στις 9/2/2023, δημοτική σύμβουλος που τελευταία εγκατέλειψε τον «καίσαρα» της επιθεώρησης για να περάσει στην αντιπολίτευση, δέχτηκε φραστικό εκφοβισμό από τους πραιτοριανούς του και μάλιστα από τους πιο χυδαίους εξ αυτών. Θεατές του συμβουλίου, οι οποίοι προκλήθηκαν από το χυδαίο bullying των μόνιμων πραιτοριανών, άρχισαν να τους αποδοκιμάζουν για την απαράδεκτη συμπεριφορά τους απέναντι σε μία γυναίκα.  Εκεί άρχισαν οι αντεγκλήσεις και βέβαια άνοιξε και ο συνηθισμένος οχετός με τις κατηγορίες που είχε απευθύνει ξανά ο δήμαρχος σε συγκεκριμένο πολίτη αλλά επανειλημμένα αποδείχθηκαν ψευδείς. Αυτό που εντυπώθηκε από το χθεσινό περιστατικό, είναι πως για πρώτη φορά σε αυτό το δημοτικό συμβούλιο των macho και των χυδαίων εκφοβιστών, υψώθηκε γενναία φωνή εναντίον τους προς υπεράσπιση γυναίκας δεχόμενης τον εκφοβισμό τους.  Μπορεί να την πει κανείς και καλή στιγμή για τον άνθρωπο και κακή για τις μαριονέτες  που κρατούν το μόνο ρόλο που έμαθαν στη ζωή τους. Τον ρόλο του υποχείριου ή στην πιο απαίσια εκδοχή, εκείνον του  πραιτοριανού.

Ο κοινός παρονομαστής της σκαιότητας

Μπορεί οι ίδιοι οι πραιτοριανοί να σώπασαν μετά το περιστατικό, βλέποντας τι μπορεί τελικά να προκαλέσει η άθλια συμπεριφορά τους, ο επικεφαλής τους όμως δεν πτοήθηκε. Ως πρώτος διδάξας του bullying σε δημοτικά συμβούλια, διατήρησε τη σκαιά στάση του απέναντι στις συμβούλους της αντιπολίτευσης αλλά και προς τους πολίτες που παρακολουθούσαν. Βέβαια όχι χωρίς απάντηση, ευτυχώς. Μάλιστα όταν γυναίκα κάτοικος Πικερμίου διαμαρτυρήθηκε για τις επιλογές της αποκαλούμενης «διοίκησης» στα κυκλοφοριακά – συγκοινωνιακά που επιδιώκει  για την περιοχή του Πικερμίου, αντιμετωπίστηκε με ειρωνεία και απαξία με αποτέλεσμα να υπάρξει πάλι εκνευρισμός και αντεγκλήσεις.

Κοινός παρονομαστής σε κάθε φασαρία, σε κάθε χυδαιότητα , σε κάθε υπερχείλιση οχετού εντός της αίθουσας, ο …δήμαρχος και τα «πρωτοπαλίκαρά» του. Αν αντί για τους συνηθισμένους εικονολήπτες, κινηματογραφούσε ένας Φρ. Φ. Κόπολα, το αποτέλεσμα θα ξεπερνούσε ακόμα και τον οσκαρικό «Νονό» ακόμα και χωρίς να υπάρχει ένα καλό σενάριο.

Ως προς τις επιλογές της «διοίκησης» είναι προφανές πως επιδιώκει την περαιτέρω υποβάθμιση του Πικερμίου. Τη διαδικασία την έχει ήδη ξεκινήσει μεταφέροντας επιβαρυντικές και ρυπογόνες δραστηριότητες ακριβώς στα όρια και δίπλα στον οικισμό. Επιπλέον επιδιώκει την εγκατάσταση ΒΙΠΕ στην περιοχή με την εξαίρεση από το πολεοδομικό βιομηχανίας φαρμάκων που λειτουργεί για πενήντα χρόνια, επιτρέποντας έτσι την ανάπτυξη και επιβαρυντικότερης δόμησης ή δραστηριότητας. Όλα αυτά με πρόσχημα έναν εκβιασμό που υποτίθεται πως κάνει η φαρμακοβιομηχανία, εκβιασμό όμως που δεν αρμόζει στη συγκεκριμένη  βιομηχανία και παράλληλα προσβάλλει τη νοημοσύνη των κατοίκων. Έτσι το συμπέρασμα που βγαίνει είναι πως μάλλον πρόκειται για άλλη μία επινόηση του δημάρχου για να πετύχει κάτι, όμως  άγνωστο  ακόμα τι.

Η κατάλυση της δημοκρατίας στον δήμο οδηγεί στην υποβάθμιση του Πικερμίου

Η παρεούλα που καταστρέφει συστηματικά το Πικέρμι δεν θα μπορούσε να το κάνει αν πρώτα δεν είχε καταλύσει κάθε έννοια δημοκρατίας στο δημοτικό συμβούλιο. Αν δηλαδή δεν είχε επιβάλλει μία δικτατορία του «αρχηγού και των αυλικών του» που όλα τα ελέγχουν με την ανοχή της χειμαζόμενης και άλαλης  αντιπολίτευσης, που έχει σοβαρές ευθύνες για τη σημερινή κατάντια.

Πρώτα η «παρεούλα» διέλυσε τις δημοκρατικές δομές που προωθεί ο νόμος του Κλεισθένη.  Για παράδειγμα, υπονόμευσε τη δημοτική επιτροπή διαβούλευσης με την συστηματική προσθήκη  ενεργούμενων  της εξουσίας ως μέλη της, Αποτέλεσμα ήταν να μην υπάρχει διαβούλευση αφού τα ενεργούμενα εμφανίζονταν μόνο για να λιβανίσουν το αφεντικό τους και να γνωμοδοτήσουν «επί της αγιοσύνης του». Όπως γίνεται άμεσα αντιληπτό, τα μέλη της επιτροπής αντέδρασαν σ’ αυτόν τον ευτελισμό, αποχώρησαν και τελικά η Δημοτική Επιτροπή Διαβούλευσης έγινε ένα ζόμπι, ανίκανο να σκεφτεί, πολύ περισσότερο ανίκανο να διαβουλευτεί και ικανό μόνο να επαναλαμβάνει ως ομιλούσα κούκλα τη θέση του αφεντικού της. Μετά την κατάλυση κάθε δημοκρατικής λειτουργίας στον δήμο Ραφήνας, η άβυσσος άνοιξε και περίμενε το Πικέρμι (και όχι μόνο)  να πέσει στα σκοτεινά της βάθη.

Η άθλια συγκυρία

Η συγκυρία της πίεσης για αλλαγές στο σύνολο της Αττικής, με νέες υποδομές, νέες χρήσεις, αποδάσωση, υποβάθμιση του φυσικού περιβάλλοντος και έντονη αστικοποίηση, συνέπεσε με την παρουσία των συγκεκριμένων στη διοίκηση του δήμου. Αυτός ο τοξικός συνδυασμός  δημιούργησε τις χειρότερες συνθήκες για περιοχές όπως το Πικέρμι. Περιοχές που καταδικάστηκαν από μία ανισοβαρή και παράλογη διοικητική  δομή, να γίνουν η «πίσω αυλή του δήμου», εκεί δηλαδή που μαζεύονται όλα τα σκουπίδια της «μεγάλης πόλης» ακόμα κι αν ως μεγάλη πόλη καταχρηστικά θεωρείται η Ραφήνα. Το βλέπουμε καθημερινά.

Όλα δείχνουν πως στα χρόνια που έρχονται θα δούμε την καταστροφή του τόπου να κλιμακώνεται. Με την υπόδειξη των χειρότερων επιλογών από πλευράς της εχθρικής προς το Πικέρμι διοίκησης προς τους μελετητές, η υποβάθμιση του τόπου είναι μονόδρομος. Δεν είναι οι πλατείες, δεν είναι οι εκκλησίες ή τα σχολεία το μόνο που χρειάζεται ο άνθρωπος. Περισσότερο απ’ όλα, σήμερα στον 21^ο αιώνα χρειάζεται δημοκρατία για να έχει και τη φύση και την υγεία του. Ήδη οι λιγότερο ψύχραιμοι, ενόψη του συγκεκριμένου νέου πολεοδομικού, αναζητούν νέο τόπο εγκατάστασης.

Αν και η εκδίωξη της παρεούλας του καίσαρα από τον δήμο θα έπρεπε να θεωρείται  ευκολότερη, η ανάπτυξη μίας αηδιαστικής συνδιαλλαγής της παρεούλας με τοπικούς «παράγοντες», έτοιμους να πουλήσουν τον τόπο τους για απροσδιόριστα ανταλλάγματα, της δίνει το απαράδεκτο δικαίωμα να πιστεύει πως διοικεί τη δική της, αιώνια  αυτοκρατορία. Ακόμα και να μην είναι έτσι, κανείς δεν μπορεί να πείσει γι’ αυτό.

Όσα έγιναν στο δημοτικό συμβούλιο της 9^ης Φεβρουαρίου 2023 ήταν τραγικά. Τραγικά ως προς το περιεχόμενο, τραγικά και ως προς τη διαδικασία. Μία διαδικασία που ήταν εκτός από τραγική και λίαν γελοία. Το τραγικό όμως και το γελοίο είναι τα δύο άκρα  ενός ευθύγραμμου τμήματος που αποτελείται από πρόσωπα και καταστάσεις. Ο δε εντοπισμός του στην καθημερινότητα της πόλης και το πως την επηρεάζει, θα μπορούσε να είναι ένας λόγος για να ντρεπόμαστε κάθε μέρα για την αδιαφορία μας και το που μας έχει αυτή οδηγήσει.

Διατύπωσε τη θλίψη του και τον προβληματισμό του ο Νίκος Σίμος

Πρόσφατα (24/1/2023) το δημοτικό συμβούλιο Ραφήνας (και κατ’ όνομα  Πικερμίου) αποφάσισε την ίδρυση ενός νέου ΧΑΔΑ στη Ζώνη Αστικού Αναδασμού, σε έκταση παραχωρημένη στον Αυτόνομο Οικοδομικό Οργανισμό Αξιωματικών (ΑΟΟΑ). Περιοχή δίπλα στο Πικέρμι, για την οποία γράφαμε σε πρόσφατη ανάρτηση μας (1/2/2023 Και ΧΑΔΑ στο Πικέρμι). Η επίσημη αιτιολογία για την απαράδεκτη αυτή ενέργεια, είναι η συγκέντρωση και διαχείριση (θρυμματισμός;) των καμένων της πυρκαγιάς της 19/20 Ιουλίου 2022 που έκαψε το Ντράφι, τη Διώνη, το Πανόραμα Παλλήνης, την Ανθούσα και άλλα μέρη του ανατολικού  Πεντελικού.

Επισημαίναμε πως η αποκαλούμενη "Διαχείριση" είναι στην ουσία ταφή των καμένων, μαζί με απορρίμματα και μπάζα, χωρίς κανόνες. Λειτουργίες παράνομες, αντιπεριβαλλοντικές, εγκληματικές για τους κατοίκους. Εργασίες ανεξέλεγκτες, χωρίς πρωτόκολλα ελέγχου και καταγραφής της κάθε επιμέρους δραστηριότητας.

Προς επίρρωση των ανωτέρω και προκειμένου να μην αρχίσουν οι αμφισβητήσεις, όπως πολλές όμοιες περιπτώσεις που έχουν καταλήξει ως καταγγελίες στον συνήγορο του πολίτη, θα αναφέρουμε τα παρακάτω χαρακτηριστικά σημεία της όζουσας αυτής υπόθεσης:

Αρχικά ας δούμε πως ορίζεται ένας Χώρος Ανεξέλεγκτης Διάθεσης Απορριμμάτων (ΧΑΔΑ)

Ως ΧΑΔΑ εννοείται ο χώρος στον οποίο συντελείται ανεξέλεγκτη απόρριψη στερεών αποβλήτων. Οι ΧΑΔΑ λειτουργούν χωρίς προδιαγραφές υγειονομικής διάθεσης αποβλήτων και χωρίς αρμόδια αδειοδότηση, κυμαίνονται δε από τοπικές σημειακές απορρίψεις στερεών αποβλήτων έως εκτάσεις πολλών δεκάδων στρεμμάτων.

Σύμφωνα με τα δεδομένα της σχετικής απόφασης που ανάρτησε στη Διαύγεια ο δήμαρχος Μπουρνούς (βλ. περασμένη ανάρτηση) και με την παράγραφο του συμφωνητικού εκμίσθωσης του χώρου, που επιτρέπει την υποδοχή αστικών απορριμμάτων και μπάζων, ορίζει πως ο χώρος θα είναι ένας ΧΑΔΑ, ακριβώς δίπλα στο φορτωμένο με σκουπίδια από τον ίδιο δήμαρχο, Πικέρμι.

Αλλά υπάρχουν και μερικά ακόμα σκοτεινά σημεία, τοπικού ενδιαφέροντος

Πρώτον: το απόσπασμα από τη σύμβαση εκμίσθωσης της έκτασης μεταξύ δήμου και ΑΟΟΑ όπου αναγράφεται πως στην περιοχή θα γίνεται "εναπόθεση και επεξεργασία της καμένης δασικής ξυλείας αλλά και κάθε άλλης χρήσης που τυχόν προκύψει π.χ. από εναπόθεση μπάζων απορριμμάτων κτλ από οπουδήποτε και αν προέρχονται"

Δεύτερον: αναφέρουμε την επισήμανση αναγνώστη του ιστολογίου Δασαμάρι SOS που αναδημοσίευσε την ανάρτηση μας και όπου επισημαίνεται πως ενώ στο ιδιωτικό συμφωνητικό μεταξύ δήμου και ΑΟΟΑ ορίζεται με ακρίβεια η θέση του παραχωρημένου οικοπέδου στο ενσωματωμένο συμφωνητικό, το αναρτημένο στη Διαύγεια, απουσιάζει η δεύτερη σελίδα (φαίνεται και στην αρίθμηση) όπου προσδιορίζεται η θέση του μισθίου (του χώρου υποδοχής των καμένων, των απορριμμάτων και των μπάζων). Μάλιστα τελειώνει το σχόλιο του αναρωτώμενος: «Τι λαμογιές σκαρώνουν πάλι;»

Τρίτον: Άλλος ανώνυμος σχολιαστής (ενδεχομένως και ο προηγούμενος) παρατηρεί πως ενώ στην αρχή της σχετικής απόφασης, της αναρτημένης στη Διαύγεια, αναφέρεται ως εισηγητής ο αντιδήμαρχος Πάντζας, στο τέλος της ίδιας απόφασης  αναφέρεται ως εισηγητής ο αντιδήμαρχος(;) Μπουράνης. Προχειρότητα, ανικανότητα ή πρόθεση;

Οι καίριες επισημάνσεις του (των) ανώνυμου(-ων) σχολιαστή(-ών)

Δεν είναι λίγες οι φορές που στο πλαίσιο της διαμεσολάβησης του Συνηγόρου του Πολίτη έχουν τεθεί ζητήματα ως προς τις αυθαίρετες χωματερές των δήμων αλλά ακόμα και την έννοια του όρου ΧΑΔΑ ιδίως όταν αναφύονται θέματα υποχρεωτικής αποκατάστασης αυτών από τους Δήμους. Έτσι για να μην προκύψουν δικολαβίστικες αντιρρήσεις από την παρεούλα που έχει καταντήσει το Πικέρμι σε «πίσω αυλή» της Ραφήνας, με τη χωροθέτηση όλων των ρυπογόνων και επιβαρυντικών δραστηριοτήτων εκεί, αποσαφηνίσαμε τι είναι αυτό που σχεδιάζουν να εγκαταστήσουν στη ΖΑΑ. Δηλαδή τι είναι ένας ΧΑΔΑ.

Η δημιουργία μιας χωματερής, σχεδόν ιστορικά,  ξεκινάει από την ανεξέλεγκτη διάθεση Αποβλήτων Εκσκαφών Κατασκευών και Κατεδαφίσεων (ΑΕΚΚ) ή κλαδεμάτων και εξελίσσεται σε χώρο απόρριψης κάθε είδους αποβλήτων. Αυτό δηλαδή που σχεδιάζει να κάνει ο Μπουρνούς στη μισθωμένη έκταση του ΑΟΟΑ, στη Ζώνη Αστικού Αναδασμού του Πικερμίου. Από τον Συνήγορο του Πολίτη ανατρέχουμε σε περιπτώσεις δήμων που εγκατέστησαν ΧΑΔΑ και καταγγέλθηκαν από πολίτες στην ανεξάρτητη αρχή και διαπιστώνουμε πως σχεδόν σε όλες τις περιπτώσεις, οι δήμοι αρνήθηκαν το προφανές!!! Μερικοί από αυτούς δε, υποστήριξαν αφενός ότι η ανεξέλεγκτη απόρριψη αποβλήτων δε δημιουργεί χωματερή (ακόμα και αν συνυπάρχουν και άλλες ροές αποβλήτων), αφετέρου ότι δεν είναι αυτοί που χρησιμοποιούν τον εν λόγω ΧΑΔΑ. (Μάλλον τα ίδια υποτιμητικά για τη νοημοσύνη μας θα ακούσουμε και από τον συγκεκριμένο δήμαρχο)

Όλα αυτά τα γράφουμε γιατί θα χρειαστεί κι εμείς να αποδείξουμε πως δεν είμαστε ελέφαντες όταν καταγγέλλουμε τη χωματερή του Μπουρνούς (χωματερή με ονοματεπώνυμο).

Το εξωφρενικό είναι πως στο όνομα της «εκτάκτου ανάγκης» για τον «πυρόπληκτο δήμο» (για πόσα χρόνια ακόμα θα είναι πυρόπληκτος για να αποφεύγει τις διαδικασίες ελέγχου;) καταστρέφεται το βουνό πέριξ του Πικερμίου. Συνδυαζόμενο δε με ΜΕΒΑ, ΚΕΛ, ΣΜΑ και τις βιομηχανικές περιοχές και το ΚΤΕΟ βαρέων οχημάτων, που πάλι ο Μπουρνούς εγκατέστησε, αποδεικνύεται πως αποτελεί τον ολετήρα της περιοχής. Μίας περιοχής που βρέθηκε να τον έχει δήμαρχο.

Εντάξει. Οι κάτοικοι του Πικερμίου δεν είναι αυτοί που θα ξεσηκωθούν για να διεκδικήσουν την απομάκρυνση επιβαρυντικών για την υγεία δραστηριοτήτων από τον τόπο τους. Ούτε καν την εξυγίανση του τόπου τους και μάλλον οι «παραδόσεις» και η οικογενειοκρατία «των ολίγων» θα μιλήσουν στις ερχόμενες εκλογές. Αλλά για πρώτη ίσως φορά, τόσο επιτακτικά, οι Πικερμιώτες πρέπει να σκεφτούν πολύ σοβαρά όλα αυτά που τους έχει φορτώσει ο δήμαρχος Ραφήνας, που ποτέ δεν ήταν Πικερμίου. Και να τα εγκρίνουν ή να τα απορρίψουν χωρίς να επηρεαστούν από συγγένειες, παρεούλες ή …υποσχέσεις.

Στοιχεία αντλήθηκαν και από την ειδική έκθεση του Συνηγόρου του Πολίτη για τη διαχείριση των απορριμμάτων του 2020

Την Πέμπτη 9/2 και ώρα 20:00 συνεδριάζει ΔΙΑ ΖΩΣΗΣ το Δημοτικό Συμβούλιο Ραφήνας (και Πικερμίου ήθελε ο πάλαι ποτέ Καλλικράτης). Μετά από χρόνια σκοτεινά, που οι αποφάσεις λαμβάνονταν από την κουζίνα ή το μπάνιο των σπιτιών των συμβούλων, δίχως εισηγήσεις ή με ελλιπή πληροφόρηση  και με συστηματική χειραγώγηση αποφάσεων και διαδικασιών, την Πέμπτη γίνεται κανονικό Δ.Σ. 

Κανονικό ή μήπως όχι; Και εξηγούμαστε:

Όπως φάνηκε και από το τελευταίο συμβούλιο που είχε θέμα τον χώρο ανεξέλεγκτης διάθεσης απορριμμάτων  (ΧΑΔΑ) που θέλει ο δήμαρχος να φορτώσει στο Πικέρμι, υπήρξε ομοφωνία στο να φορτώσουν άλλη μία ρυπογόνα δραστηριότητα στην πλάτη του Πικερμίου. Θα γινόταν δηλαδή το κακό είτε το συμβούλιο συνεδρίαζε από το σαλόνι του είτε μέσα σα αίθουσα δημοτικού συμβουλίου. Ο καταλύτης που θα πίεζε για απόσυρση της πρότασης για τον ΧΑΔΑ θα μπορούσε να είναι μόνο ο κόσμος που θα έδινε το δυναμικό ΠΑΡΩΝ. Έτσι σε ένα "δια ζώσης" συμβούλιο αν θέλουν να αποφύγουν τον κόσμο και την πίεση που τους χαλάει τη διάθεση και τις προκατασκευασμένες αποφάσεις, θα προχωρήσουν είτε σε απαγόρευση παρακολούθησης από τον κόσμο (με ποια δικαιολογία άραγε;) ή θα αφήσουν μόνο ΕΝΑΝ εκπρόσωπο να παρακολουθήσει. Το απώτερο όριο του φασισμού είναι το γελοίο.

Ξέρουμε, αυτό πράγματι είναι γελοίο, αλλά μήπως δεν έχουν κάνει και χειρότερα και με περίσσιο θράσος, οι συγκεκριμένοι διοικούντες;

Δεν μένει παρά να δούμε σε ποιο σημείο εξευτελισμού μπορεί να πέσει το χειρότερο δημοτικό συμβούλιο που είχε ποτέ ο τόπος. Ένα συμβούλιο εικονικό. Μία προσχηματική συνέλευση   που αποφασίζει πάντα προκατασκευασμένα, δίχως διαβούλευση και δίχως να δίνει αναφορά σε κανέναν. Μπορεί να το χειραγωγεί συστηματικά ο δήμαρχος αλλά και οι ευθύνες του προέδρου του είναι βαρύτατες, Μόνη απάντηση είναι η συμμετοχή και παρέμβαση των δημοτών.

Τέλος πάντων, δυο είναι τα θέματα που καίνε και θα αποκαλύψουν τελικά πολλά για το μέλλον

Θέση μας είναι πως στα μείζονα θέματα η παρουσία, παρέμβαση και συμμετοχή των δημοτών είναι επιβεβλημένη. Και δεν υπάρχει πια καμία δικαιολογία για να αφήνουμε άλλους (η εκπροσώπηση δυστυχώς αποτελεί έναν μύθο) να αποφασίζουν για εμάς, τον τόπο και το μέλλον μας

Συνημμένη η πρόσκληση

Η έμπειρη στον χώρο της αυτοδιοίκησης και πρώην δημοτική σύμβουλος Ραφήνας - Πικερμίου Αμαλία Τόκα,  μας απέστειλε την ακόλουθη επιστολή, στην οποία σχολιάζει την παρωδία τοπικού συμβουλίου που διεξήχθη στις 30/1/2023 στο Πικέρμι. Μία παρωδία με πρωταγωνιστή τον αλαζόνα δήμαρχο που "τα ξέρει όλα καλύτερα και από τους εξ αντικειμένου ειδικούς"  και δευτεραγωνιστές τον πρόεδρο του τοπικού συμβουλίου, ο οποίος λειτουργούσε ως εντεταλμένος "χωροφύλακας" του δημάρχου. Ο λόγος στην κα Τόκα

Πικέρμι 31/1/2023

Ο δήμαρχος κ. Μπουρνούς προσπαθεί να θεσμοθετήσει νέα βιομηχανική περιοχή (ΒΙ.ΠΕ) μέσω  της πολεοδομικής μελέτης   Πικερμίου,  εξυπηρετώντας    τις εγκαταστάσεις  της φαρμακοβιομηχανίας  ΕΛΠΕΝ με την καταστρατήγηση των θεσμοθετημένων χρήσεων γης  (Π.Δ. 199/Δ’/2003) και την μη εναρμόνιση της μελέτης  με τις κατευθύνσεις του γενικού πολεοδομικού σχεδίου   ΦΕΚ 270/Δ/ 2004

Στην καρδιά  του Πικερμίου υπάρχει θεσμοθετημένη βιομηχανική περιοχή  όπου είναι και οι εγκαταστάσεις της αρτοβιομηχανίας ΕLBISCO. Η παράλογη υπόδειξη  δημιουργίας μιας  νέας βιομηχανικής ζώνης σε απόσταση αναπνοής από τα σπίτια , σε οικόπεδα που εντάσσονται στο πολεοδομικό  σχέδιο και πλησίον  στην ήδη υπάρχουσα βιομηχανική ζώνη είναι δεδομένο ότι  θα αλλάξει ριζικά και αμετάκλητα τον χαρακτήρα της πόλης μας.

H εκπόνηση πολεοδομικής μελέτης για τον οικισμό Πικερμίου και των επεκτάσεων αυτού ήταν αίτημα  εδώ και πολλά χρονιά προκειμένου να μην υπάρχει άναρχη δόμηση, να υπάρχουν κοινόχρηστοι χώροι, σωστή ρυμοτομία, προστασία του δασικού τμήματος, προστασία του ρέματος Βαλανάρη  με την οριοθέτηση του, και ανάδειξη των αρχαιολογικών ευρημάτων  ώστε ο παγκόσμιος χαρακτηρισμός του Πικερμίου   ως η Ακρόπολη της Παλαιοντολογίας να γίνει ο πόλος έλξης  ήπιας και βιώσιμης  ανάπτυξης της πόλης μας .  

Εκπονήθηκε και παρουσιάστηκε χθες στο τοπικό συμβούλιο Πικερμίου  το  οριστικό  σχέδιο μίας πολεοδομικής μελέτης (Β1 στάδιο), χωρίς  προηγουμένως να έχουν λάβει γνώση οι πολίτες,  οι  κοινωνικοί  φορείς, οι τοπικοί και  δημοτικοί σύμβουλοι, όπως και δεν ζητήθηκε η γνώμη τους ούτε  για το Α στάδιο της πολεοδομικής μελέτης, ζήτημα πολύ σοβαρό. Η άρνηση ουσιαστικά πραγματικής  δημόσιας διαβούλευσης, αποτελεί ζήτημα  παραβίασης.  των νόμιμων διαδικασιών .

Χθες διεκπεραιώθηκε μια πρόχειρη και σύντομη  παρουσίαση από τον ίδιο τον  δήμαρχο (!!!) και όχι από τους μελετητές (!!!!)  προκειμένου  να τελειώσει βιαστικά  η διαδικασία της γνωμοδότησης του τοπικού συμβουλίου για την ανάρτηση του σχεδίου. Αυτό αποτελεί  γνωστή και μόνιμη  πρακτική του δημάρχου, να  απαξιώνει τους πάντες, ακόμα και τους γνώστες του αντικειμένου!! Ο δε πρόεδρος του τοπικού συμβουλίου κ. Αδαμόπουλος  υποστήριξε την αλαζονική στάση και την άθλια πρακτική του δημάρχου, μη επιτρέποντάς να γίνουν ερωτήσεις και τεκμηριωμένες παρεμβάσεις! Το αποτέλεσμα ήταν  τα σχόλια  να περιοριστούν μόνον στην ανεπαρκή και στερούμενη ερεισμάτων, εισήγηση που δόθηκε στους τοπικούς συμβούλους. Αυτή η αποκαλούμενη και «εισήγηση» εστίαζε μόνο στο να μην συμπεριληφθούν στην πολεοδομική μελέτη τα οικόπεδα όπου εντοπίζονται οι εγκαταστάσεις της φαρμακοβιομηχανίας ΕΛΠΕΝ συν τα όμορα της οικόπεδα (συνολικά  15 ΚΑΕΚ ) προκειμένου να μείνουν εκτός σχεδίου.

Δεν  υπήρξε κάποια εισήγηση ώστε να δικαιολογηθεί η σκοπιμότητα της μη ένταξης των περιοχών της ΕΛΠΕΝ στο σχέδιο, όταν μέχρι σήμερα η λειτουργία της εν λόγω φαρμακοβιομηχανίας δεν έχει κανένα θέμα στην αποδοχή της από τον κόσμο .

Δεν έγινε κατανοητός  ο λόγος της εξαίρεσης των παραπάνω οικοπέδων από το σχέδιο. Όπως δεν έγινε κατανοητό και το ποιος εξυπηρετείται.  Όπως και το ποιος  ενδεχομένως πλήττεται. Γι’ αυτό πρέπει να εξηγηθούν πολύ καλά οι λόγοι της εξαίρεσης όπως και οι ενδεχόμενες ωφέλειες ή ζημίες που θα προκύψουν από αυτή και κυρίως ποιοι θα είναι οι ωφελούμενοι και ποιοι οι ζημιωμένοι

Σύμφωνα λοιπόν με την νομοθεσία για τις ΒΙ.ΠΕ (βιομηχανικές περιοχές), αυτές  δεν μπορούν να χωροθετηθούν εντός πολεοδομικού σχεδίου αλλά σε περιοχές  εκτός σχεδίου δόμησης. Αυτό γιατι αποτελούν  χώρους υποδοχής κάθε βιομηχανικής και βιοτεχνικής δραστηριότητας (όπου  οι συντελεστές δόμησης είναι διαφορετικοί και δεν υπάρχει υποχρέωση  σε εισφορά γης και χρήματος). Επιπλέον  δεν συνορεύουν  με  οικισμούς οι περιοχές αυτές.  

Ένα άλλο πολύ σοβαρό θέμα, σύμφωνα με τα γραφόμενα  στην εισήγηση, είναι η αλλαγή του  χαρακτηρισμού  του ρέματος Βαλάναρη από υδατόρεμα Α΄ προτεραιότητας σε Γ΄ (!!)  παραβιάζοντας τον Ν. 4277/2014, καθώς  και η μη οριοθέτηση του. Η οριοθέτηση αυτή είναι προαπαιτούμενη για την πολεοδόμηση μιας περιοχής .

Μετά απ' όλα τα χθεσινά, η ενημέρωση των κατοίκων του Πικερμίου  θα  λάβει χώρα,  όταν γίνει η  ανάρτηση  όλων των    μελετών (πολεοδομικής οργάνωσης, ρυμοτομικού, διαχείρισης κοινοχρήστων χώρων, δικτύων υποδομών, εισφοράς σε γη και χρήμα), μελέτες   οι οποίες περιέχονται   στην  πολεοδομική μελέτη. Μόνο τότε θα μπορεί να λάβει γνώση προκειμένου να καταθέσει   τις ενστάσεις του ……

Μέχρι τότε ο δήμαρχος θα έχει επιβάλει το σκοτάδι που τόσο τον βολεύει

πρ. δημοτική σύμβουλος Ραφήνας -Πικερμίου

Αμαλία Τόκα

Η οποία Πίνδου, να πω και κάτι άλλο -η οποία Πίνδου δεν μπορεί να αδειοδοτηθεί. Προσέξτε, να είμαι ξεκάθαρος. Η παιδική χαρά της Πίνδου δεν μπορεί να αδειοδοτηθεί. Παρότι της έβαλα ρεύμα, ο κ. Αδαμόπουλος είχε βάλει τα φωτιστικά και ήταν εκεί πέρα έτσι. Της έβαλα ρεύμα με διαδικασίες που δεν θέλω να σας πω ποιες είναι. Θα την αναπλάσουμε, θα γίνει με όργανα πιστοποιημένα, δεν πρόκειται να πιστοποιηθεί ποτέ, γιατί μια παιδική χαρά για να πιστοποιηθεί πρέπει ο χώρος που τοποθετείται να προβλέπεται για παιδική χαρά. Εκεί πέρα είναι ρέμα! Μέσα σε ρέμα δεν μπορεί να πιστοποιηθεί μια παιδική χαρά."

Ευ. Μπουρνούς, 11/5/2019

Το παραπάνω απόσπασμα από προεκλογική συγκέντρωση του δημάρχου Ραφήνας Μπουρνούς μπορείτε να το απολαύσετε και στο σχετικό βίντεο:

Ανατρέχοντας και σε άλλους ιστοτόπους (πλην των «επίσημων  ιστοσελίδων» που μεταφέρουν με προφανή οσφυοκαμπτική διάθεση, συνήθως διθυραμβικές αναρτήσεις για τον δήμαρχο τους), ανακαλύπτουμε πως η παιδική χαρά της οδού Πίνδου έχει «πιστοποιηθεί» πάλι στο παρελθόν, στις 21/5/2019, μόλις 16 μέρες μετά τον αφορισμό του ίδιου δημάρχου περί της αδυναμίας πιστοποίησης λόγω του εντοπισμού του παιδοτόπου σε κοίτη ρέματος (σε μπαζωμένο ρέμα για την ακρίβεια).

Μάλιστα η σχετική «πληροφορια» περί δήθεν πιστοποίησης της παιδικής χαράς, προέρχεται από τον δήμαρχο Μπουρνούς. Τον ίδιο που στο παραπάνω βίντεο άγρας ψήφων (Μάιος του 2019) ενημερώνει σε έντονο ύφος, το πόπολο πως η ίδια η παιδική χαρά που «πιστοποίησε» , δεν πρόκειται να πιστοποιηθεί ποτέ. Και όμως «πιστοποιήθηκε στις 21/5/2019

  αλλά και πάλι στις 2/12/2022. Ποιος κοροϊδεύει ποιον;

Αν ζούσαμε σε άλλον πλανήτη θα μας προβλημάτιζε η προφανής διάσταση λόγου του δημάρχου και των υπασπιστών του από την κοινή λογική ή πιο απλά από την αλήθεια. Αλλά ζούμε στον ατυχή δήμο Ραφήνας (και κατά τραγική μοίρα και Πικερμίου) οπότε γνωρίζουμε  καλά την καθημερινή κοροϊδία που διαχέεται από συγκεκριμένα κέντρα ως «αλήθεια». Έτσι αρνούμαστε να συνηθίσουμε το τέρας της διαστρέβλωσης της πραγματικότητας και της εξοικείωσης με μία εικονική πραγματικότητα, που μας σερβίρουν εκείνοι που εξακολουθούν να μας θεωρούν αφελείς.

Έρχονται και εκλογές σε λιγότερο από έναν χρόνο και η μηχανή με τα ψέματα ήδη δουλεύει ασταμάτητα ψάχνοντας για αφελείς και αμνήμονες. Ας είμαστε λίγο προσεκτικότεροι αυτή τη φορά και ας αποδείξουμε πως διαθέτουμε και μνήμη και κρίση και αξιοπρέπεια