- Λεπτομέρειες
- Κατηγορία: Ραφήνα-Πικέρμι
Ο αγώνας κατά του πρασίνου καλά κρατεί στο Δήμο Ραφήνας-Πικερμίου
Μετά το «πετσόκομμα μας από τον πρωθυπουργό Κυριάκο», η τοπική εξουσία αποφάσισε πως έπρεπε να πετσοκόψει κάτι, έστω συμβολικά και έτσι πετσόκοψε τους ευκαλύπτους απέναντι από την εκκλησία της Παντοβασίλισσας, στη Ραφήνα.
Γιατί να πετσοκόψει κάποιος ένα δέντρο; Φυσικά για τον ίδιο λόγο που μπορεί να θέλει να πετσοκόψει 4 δέντρα. Μάλλον πρόκειται για ακόμα ένα στιγμιότυπο της «μάχης με τη φύση» που έχει δηλώσει πως δίνει καθημερινά, ο δήμαρχος της Ραφήνας, Μπουρνούς.
Στην εθνική πανδημία των καρατόμησης δέντρων, ο ευκάλυπτος αποτελεί το συνηθέστερο θύμα, χωρίς να υποεκτιμούμε τις εκατόμβες από ελιές, κατάλπες, χαρουπιές και κουτσουπιές, όπως και από άλλα δέντρα τα οποία συστηματικά υφίστανται την κακοποίηση από κάποιον δήμαρχο ή αντιδήμαρχο, αρμόδιο ή αναρμόδιο, ισορροπημένο ή ανισόρροπο, που αποφασίζει να «κλαδέψει». Και το αποφασίζει εύκολα, αφού το κλάδεμα των δέντρων θεωρείται «εύκολη» δουλειά από τους ανίδεους (συνήθως).
Το δε πεδίο της δόξας των ασχέτων, που μαρτυρά και κακεντρέχεια κορυφωμένη σε μίσος απέναντι στα δέντρα, είναι όταν «κλαδεύουν» κωνοφόρα και περισσότερο τα πεύκα. Αλλά αυτό είναι μία θλιβερή και απαίσια, ιστορία.
Σήμερα κακοποιήθηκαν βάναυσα ευκάλυπτοι στη Ραφήνα. Οι φωτογραφίες φρεσκότατες και αδιάψευστοι μάρτυρες
Η «καλή πρακτική» που θεωρείται σημείο επιτυχούς διαχείρισης και όλοι οι όψιμοι του management την επικαλούνται, θέλει για τους ευκαλύπτους να κλαδεύονται με συγκεκριμένο τρόπο.
Δεν πρόκειται για μουριές, οι οποίες κλαδεύονται αυστηρότατα, για πολύ συγκεκριμένους λόγους που αφορούν τη διαμόρφωση των δέντρων και την ένταξη τους σε δενδροστοιχίες ή σε μεμονωμένες διαμορφώσεις.
- Λεπτομέρειες
- Κατηγορία: Ραφήνα-Πικέρμι
Είναι μία αναδημοσίευση φίλου από το Facebook όπου αναρτά ένα απόσπασμα της εφημερίδας «ΕΜΠΡΟΣ». Ένα δημοσίευμα ηλικίας 100 ετών, όταν δεν είχαν γεννηθεί ακόμα οι εγκληματίες που βεβήλωσαν με την παρουσία και τις πράξεις τους την Αττική. Τον τόπο με τις σάρκες του οποίου και το μέλλον του τόπου, τρέφονται ακόμα.
«Εις την κοίτην του χειμάρρου Βαλανάρη, που κατεβαίνει από την ανατολικήν Πεντέλην και ρέει προς τη Ραφήνα, βλαστώνουν τα μεγάλα πλατάνια. (…) Νεοτέρας ανασκαφάς κάμνουν οι από καιρόν εις καιρόν επισκεπτόμενοι την πλατανοχαρή ρεματιάν, υποκομίζοντες ακόμη απολιθωμένα δόντια μεγαθήριων. Ημείς ηυτυχήσαμεν να βρούμε κατά την τελευταίαν επίσκεψίν μας ένα δακτυλάκι τις οίδε τινος γίγαντος του ζωικού βασιλείου. (…) Μιαν παράξενην εντύπωσιν όμως εδοκίμασα, καθώς εκύτταζα με προσοχήν το παλαιοντολογικόν εύρημα. Ο ήλιος, που το εφώτιζε, ήτο τόσο καινούριος και τα σπαρμένα χωράφια με κριθήν είχαν τόσην φρεσκάδα, τα πλατάνια εφαίνοντο σαν να είχαν βαφή ανοικτοπράσινα τώρα μόλις και δεν επρόφθασαν να στεγνώσουν, ενώ ένα κοτσύφι εις τους θάμνους απωτέρω εσφύριζε με δροσερούς τόνους, οι οποίοι ενόμιζες, πως πρώτη φορά ηκούσθηκαν εις τον μαλακόν αέρα. (…) Εν τω μεταξύ έβλεπα το χαριτωμένον εκείνο τοπίον και εσκεπτόμην. Αυτή, λοιπόν, η λεπτή αττική φύσις εποίησε εδώ τοιαύτας μορφολογικάς τερατωδίας; Το δεινοθήριον του οποίου μέλη ευρίσκονται εις το μουσείον μας; Το ελλαδοθήριο, τον πεντελικόν μεσοπίθηκον, τον ερυμάνθιον χοίρον, τον ιππαρίωνα, τον ρινόκερω, την καμηλοπάρδαλιν, το αμυλοθήριον, αντιλόπας, δυο είδη μασταδόντων, όλα αυτά τα εκπληκτικά μεγαθήρια, ενώ σήμερα, εις τα βουνά της Πεντέλης ζουν αθώα πρόβατα και ολίγον τι, ατίθασα γίδια, το πολύ δε και ένας λύκος, διά να τρώγη, χάριν του περί οικονομίας νόμου της φύσεως, μερικά αρνάκια, όταν οι Αθηναίοι δεν δύνανται να τα τρώγουν προς 14 δρ. την οκάν; Υπήρχε ποτέ αγρία ζούγκλα εις την λεπτήν αυτήν αττικήν γην και εζούσαν εις αυτήν ζώα προ των οποίων η πύλη του Αδριανού θα εφαίνετο άθυρμα;
Περισσότερα: Όταν ο κάτοικος της Αττικής σεβόταν και αγαπούσε τη Φύση
- Λεπτομέρειες
- Κατηγορία: Ραφήνα-Πικέρμι
Αίθουσα 10. Παράθυρα επέκτασης «αίθουσας» με δάπεδο την ψευδοροφή του κάτω ορόφου
Συνεχίζουμε τις δημοσιεύσεις μας πάνω στο θέμα του σχολικού κτηρίου που φιλοξενεί το Λύκειο της Ραφήνας. Σε προηγούμενη ανάρτηση μας, λάβαμε την αφορμή από ένα ατύχημα μίας εκπαιδευτικού, για το οποίο η ευθύνη είναι αποκλειστικά αυτών που είναι υπεύθυνοι για τη συντήρηση του κτηρίου.
Ένα σχολικό κτήριο πρέπει να κατασκευάζεται με αυστηρές προδιαγραφές ασφαλείας και να συντηρείται, έτσι ώστε να μην απομειώνεται η ασφάλεια που παρέχει στους χρήστες του, ούτε στο ελάχιστο.
Δυστυχώς δεν είναι πάντα έτσι τα πράγματα. Στην Ραφήνα μάλιστα, δεν είναι ποτέ έτσι τα πράγματα. Το Λύκειο της Ραφήνας, μετά από χορηγίες, φιέστες, παράτες, επιθεωρήσεις και ... «αποτιμήσεις», παραμένει μία παγίδα για την ασφάλεια και την υγεία των χρηστών του. Φροντίζει η αυτοδιοίκηση γι’ αυτό άλλωστε.
Η κατάσταση του σχολείου
Τέσσερις αίθουσες του 1ου ΓΕΛ Ραφήνας είναι ακατάλληλες για διδασκαλία.
Από τις τέσσερις αυτές αίθουσες η πιο επικίνδυνη είναι η αποκαλούμενη «αίθουσα» 10, εμπρός της οποίας διαδραματίστηκε το επεισόδιο με την διευθύντρια του 1ου ΓΕΛ Ραφήνας,η οποία έπεσε από την «αίθουσα» 10 του ορόφου, η οποία διαθέτει (πρώτη στα παγκόσμια χρονικά «ψευδοπάτωμα») στην «αίθουσα» 13 του ισογείου, η οποία έχει ως ψευδοροφή το "ψευδοπάτωμα" της προέκτασης της αίθουσας 10 (βλ. φωτογραφίες και συνημμένο σκαρίφημα).
- Λεπτομέρειες
- Κατηγορία: Ραφήνα-Πικέρμι
H παρούσα ανάρτηση συντάσσεται ενώ την επικαιρότητα έχει επισκιάσει η βαριά οικολογική καταστροφή των Γερανείων, από την πυρκαγιά του Σχίνου, που εκδηλώθηκε την Τετάρτη 19 Μαΐου. Είχε προηγηθεί η αποστολή επιστολής από την ανεξάρτητη πρωτοβουλία πολιτών «Δασαμάρι S.O.S.» και την Κίνηση για την Προστασία και Ανάδειξη του Μεγάλου Ρέματος προς τους αρμόδιους φορείς Πολιτικής Προστασίας, όπου εκφραζόταν η ανησυχία για την εκδήλωση καταστροφικής πυρκαγιάς εν όψει καλοκαιριού και δεδομένης της εξόφθαλμης απόπειρας αποποίησης, από πλευράς του δημάρχου Ραφήνας, των διοικητικών ευθυνών για την δασική περιοχή Δασαμάρι.
Οι ευθύνες τις οποίες ο δήμαρχος προσπάθησε να αποποιηθεί αφορούν στην πυροφύλαξη και την πυροπροστασία δασικής και αναδασωτέας έκτασης στο Δασαμάρι του ανατολικού Πεντελικού, που εντοπίζεται από συστάσεως του ενιαίου Δήμου Ραφήνας και Πικερμίου εντός των ορίων του και προηγουμένως εντός των ορίων της Kοινότητας Πικερμίου.
Είχε προηγηθεί σχετική ανάρτηση στο ιστολόγιο «Δασαμάρι S.O.S.» και εδώ, στην ιστοσελίδα atticavoice.gr με τίτλο «Τα πυροτεχνήματα προξενούν πυρκαγιές ... και η ανευθυνότητα τις υποθάλπει», την 5η Μαΐου. Από τότε υπήρξαν χλιαρές έως μηδενικές αντιδράσεις και εν όψει δεύτερης επιστολής των συλλογικοτήτων προς τους φορείς Πολιτικής Προστασίας, δημοσιεύουμε την μέχρι τώρα πορεία, σχετικά με το πολύ σοβαρό θέμα της πυροφύλαξης και πυροπροστασίας στο ανατολικό Πεντελικό και ειδικότερα στη δασική και κηρυγμένη ως αναδασωτέα έκταση Δασαμάρι.
Οι συλλογικότητες επανέρχονται στην καταγγελία που είχαν κάνει στην έναρξη της αντιπυρικής περιόδου, για τα καμώματα του δήμαρχου Ραφήνας, Ευ. Μπουρνού, ο οποίος αποποιείται τις διοικητικές ευθύνες του για την Πολιτική Προστασία της δασικής έκτασης Δασαμάρι από τον κίνδυνο μιας καταστροφικής πυρκαγιάς. Στις 5 Μαϊου είχε σταλεί από την ανεξάρτητη πρωτοβουλία πολιτών «Δασαμάρι S.O.S.» και την Κίνηση για την Προστασία και Ανάδειξη του Μεγάλου Ρέματος σχετική επιστολή, με όλο το υλικό που τεκμηριώνει την καταγγελία τους, στην Γενική Γραμματεία Πολιτικής Προστασίας, στην Αποκεντρωμένη Διοίκηση Αττικής, όπως και στην Περιφέρεια Αττικής, προκειμένου να αναλάβουν όλοι οι αρμόδιοι φορείς —του Δήμου Ραφήνας συμπεριλαμβανομένου— τις ευθύνες που τους αντιστοιχούν. Η επιστολή (παρατίθεται ολόκληρη στο τέλος του άρθρου) κατέληγε στα ακόλουθα ζητούμενα:
Περισσότερα: Η ανευθυνότητα των υπευθύνων υποθάλπει εμπρησμούς
- Λεπτομέρειες
- Κατηγορία: Ραφήνα-Πικέρμι
Κάνοντας την αυτοκριτική μας, δεν αρνούμαστε πως το συγκεκριμένο ιστολόγιο επιδεικνύει μια ελιτίστικη ιεράρχηση των ζητημάτων και πολλές φορές σνομπάρει με χαρακτηριστική αλαζονεία ειδήσεις που μπορεί να απασχολούν τον απλό καθημερινό άνθρωπο. Αντιλαμβανόμενοι όμως την ανάγκη για σφαιρική ενημέρωση του κοινού μας, αποφασίζουμε να αναμεταδίδουμε, έστω και σποραδικά, κάποιες από αυτές τις ειδήσεις, όπως αυτές μεταδίδονται από τους έγκυρους και ερευνητικούς ειδησεογραφικούς ιστότοπους της περιοχής.
Ξεκινάμε λοιπόν σήμερα την περιπλάνησή μας στον τοπικό τύπο και στοχαζόμαστε πάνω στη σιβυλλική και μυστηριώδη δήλωση του δημοτικού συμβούλου του Δήμου Ραφήνας-Πικερμίου Γεράσιμου Βουδούρη, όπως αυτή μεταδόθηκε από τον «Άη Ραφήνα»:
«Μία μυστηριώδη ανάρτηση, έκανε ο Δημοτικός Σύμβουλος Ραφήνας – Πικερμίου και πρόεδρος του ΝΠΔΔ “Φίλιππος Καβουνίδης” κ. Γεράσιμος Βουδούρης. Πιο συγκεκριμένα, ο κ. Βουδούρης έγραψε: “Ταβερνάκι η καλή καρδιά του Νικόλα, ανοικτά Πέμπτη έως Κυριακή“». Συμφωνώντας κι εμείς για το μυστηριώδες ύφος της δήλωσης, είμαστε σε αναμονή των αντιδράσεων. Για το αληθές της είδησης, επισυνάπτουμε εικόνα από την αυθεντική ανάρτηση του έγκυρου ιστότοπου
Σε προηγούμενο άρθρο με τίτλο "Οι σκουπιδοτενεκένες της Ραφήνας" [το δεύτερο δέλτα είναι με νι και δεν πρόκειται για τυπογραφικό λάθος] είχαμε ενημερώσει για την πρωτοποριακή ιδέα του δημάρχου της πόλης, Ευάγγελου Μπουρνού, να αναθέσει στο ζωγράφο που διακόσμησε το μαντρότοιχο του γηπέδου της περιοχής με τις φιγούρες του Κολοκοτρώνη και του Καραϊσκάκη, να συνεχίσει το ευφάνταστο έργο του με όση μπογιά του περίσσεψε και να βάψει τους γύρω σκουπιδοτενεκέδες της περιοχής. Είχαμε συστήσει μάλιστα στους κατοίκους της περιοχής να μην αφήνουν τα αυτοκίνητά τους παρκαρισμένα επί μακρόν δίπλα στους σκουπιδοτενεκέδες, αν δε θέλουν να δουν τη Μπουμπουλίνα να τους αγριοκοιτάζει από το παρμπρίζ του αυτοκινήτου τους την ώρα που γυρίζουν το κλειδί της μηχανής.
- Λεπτομέρειες
- Κατηγορία: Ραφήνα-Πικέρμι
Πάπια: (Επιστ. ονομ.: Νήσσα, Anas), είναι η κοινή ονομασία που έχουν πτηνά της οικογένειας των Νησσιδών (Anatidae), που ανήκουν στην τάξη των Χηνόμορφων και δεν πετάνε. Αποτελούν υδρόβια κυρίως πτηνά, μικρότερα ως επί το πλείστον σε σύγκριση με τα συγγενικά τους πουλιά, τους κύκνους και τις χήνες. Είναι ζώο παμφάγο και ενίοτε αδηφάγο, ειδικά όταν βρίσκεται πλησίον της τροφής (της «μάσας» όπως αποκαλεί το slang.gr την τροφή του είδους.
Η πάπια παπάζει, όπως ο βάτραχος κοάζει αλλά το αμνοερίφιο βελάζει, ενώ το μοσχαράκι μουγκανίζει. Όταν όμως κάποιος κάνει την πάπια, ούτε παπάζει ούτε κάνει τίποτα που να παραπέμπει σε ηχομιμητικό τρόπο επικοινωνίας, αλλά απλά λουφάζει. Στη λούφα παραπέμπει και ένα από τα ενδεχόμενα έτυμα του ιδιωματισμού «κάνω την πάπια»:
Κάνω την πάπια: «Η πάπια παραμένει ακίνητη όση ώρα ο σκύλος στέκεται από πάνω της και προσποιείται τη νεκρή». (βλ. κάνω τον ψόφιο κοριό)
Επειδή το να κάνει κανείς την πάπια, έχει τη δυσκολία του, κυρίως στο να πείσει τους άλλους για την … παπιοσύνη του, εναλλακτικά μπορεί να κάνει τον Κινέζο ή τον Αλέκο (δες και slang.gr)
Για κάποιους ανθρώπους, το να «κάνουν την πάπια» είναι τρόπος ζωής. Ποτέ δεν παραδέχονται πως κάνουν τον Αλέκο ή τον Κινέζο, αλλά πάντα διαλαλούν την «υπευθυνότητα», τονίζοντας την «αναρμοδιότητα» τους σε μία θλιβερή αντίστιξη. Την υπευθυνότητα τους που είναι η πρώτη που εξαερώνεται, όταν κάποιος αναζητήσει τον υπεύθυνο για το θέμα για το οποίο ο «Αλέκος» μας δήλωνε πριν, πως αναλαμβάνει με ….υπευθυνότητα. Τα παραδείγματα άφθονα. Κοντινά και μακρινά, τοπικά και εθνικά.
Πρόσφατα ο Αλέκος της γειτονιάς μας άρχισε από νωρίς να φωνάζει και να διαλαλεί την «Αλεκοσύνη» του, την «παπιοσύνη» του ή την «Κινεζοσύνη» του. Καλοκαίρι έρχεται και είναι δύσκολη εποχή. Ειδικά για τους «υπεύθυνους» αλλά «αναρμόδιους». Προτίμησε -σαν υπεύθυνο παπί- να δηλώσει Αλέκος από νωρίς.
«Άμα γίνει η στραβή, άντε να σε πιστέψουν μετά. Τι να πεις; Πως σου έκατσε στη βάρδια σου; Απαπαπαπά» σκέφτηκε, παπάζοντας ανατριχιαστικά.
- Λεπτομέρειες
- Κατηγορία: Ραφήνα-Πικέρμι
-«Δεν περίμενα να δω έναν άνθρωπο, είναι η αλήθεια. Βλέπεις αυτό το Netflix έχει φτιάξει καινούργια στερεότυπα για τον κόσμο», είπε όρθιος και με στόμα ανοιχτό από την απορία ο Κ.
Ο B, που τον φώναζαν και «Μπι» από το αρχικό γράμμα του Bojack, του αλογοκέφαλου ήρωα της νέο-τηλεοπτικής σειράς, γέλασε.
-«Δηλαδή τι περίμενες να δεις; Ένα cartoon να ζωντανεύει;»
-«Να σου πω την αλήθεια; Ναι. Και δεν θα ερχόμουν να σε γνωρίσω αν δεν μου ερέθιζε την φαντασία το παρατσούκλι σου» ειρωνεύτηκε ο Κ.
-«Και τι φαντάστηκες δηλαδή; Τι το αλογίσιο θα είχα πάνω μου; Μου έχουν πει πως πίνω σαν άλογο και έτσι με έβγαλαν Bojack. Κάτι άλλο δεν βρήκαν να μου κολλήσουν», παρατήρησε ο Β και άρχισε να χλιμιντρίζει
-«Να, να τι το αλογίσιο έχεις. Χλιμιντράς σαν άλογο» πετάχτηκε ο Κ με ενθουσιασμό για την ανακάλυψη του. «Χλιμιντράς και πίνεις σαν άλογο, άρα…. είσαι άλογο!»
Από το χλιμίντρισμα του Β, ο Κ τρόμαξε και με μία αντανακλαστική κίνηση του κεφαλιού του, χτύπησε στη δρύινη μπάρα. Ο τοίχος ξαφνικά μπουμπούκιασε και άνθισε!
Ο πόνος ήταν τρομερός! Η ψύξη που του προκάλεσε στο πρόσωπο και το κεφάλι, μία πετσέτα γεμάτη με πάγο που την κρατούσε η κοπέλα που σέρβιρε, τον έκανε να νιώσει ακόμα χειρότερα. Το μυαλό του πάγωνε και το μέτωπο του καιγόταν. Ξύπνησε…
Το μαγαζί είχε αδειάσει. Μετά τα εγκαίνια, οι συμποσιαστές του μπαρ είχαν φύγει, αφήνοντας μόνο άδεια μπουκάλια και ποτήρια στα τραπέζια, στη μπάρα. Ακόμα και στο απέναντι παρτέρι. Ο Κ έψαχνε να βρει τον Β. Άδικος κόπος, που λένε. ‘Όμως τι παράξενο. Δίπλα στο ποτήρι του υπήρχε ένας μεταλλικός κουβάς και μια δεκάδα από άδεια μπουκάλια σπίρτου.
Και δίπλα στο σκαμπό του, ένα ξεκάρφωτο, τυχερό πέταλο
Σελίδα 2 από 19
