Το 1615, η μητέρα του Κέπλερ, Katharina 68 ετών κατηγορήθηκε από την Ursula Reingold για μαγεία. Η γυναίκα αυτή είχε πιθανότατα κάποιες διαφορές με τον αδελφό του Κέπλερ.

Ισχυρίστηκε ότι αρρώστησε αφού ήπιε ένα ρόφημα που της είχε φτιάξει η Katharina. Παρουσιάστηκαν επίσης και άλλοι μάρτυρες οι οποίοι την κατηγόρησαν για παρόμοιες «σατανικές» πράξεις. Η διαμάχη κορυφώθηκε το 1617 με την επίσημη πλέον κατηγορία μαγείας.

Τον Αύγουστο του 1620 φυλακίστηκε αλυσοδεμένη για 14 μήνες και υπέστη βασανιστήρια για να ομολογήσει (territio verbalis). Ο Κέπλερ πήρε την απόφαση να υπερασπιστεί νομικά τη μητέρα του, εγκαταλείποντας για μεγάλο χρονικό διάστημα τις επιστημονικές μελέτες του. Ως μαθηματικός, χρησιμοποίησε τη λογική και τον λόγο για να καταπολεμήσει τις φήμες και τα ψέματα που είχαν διαδοθεί. Τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας είχαν αφήσει την Katharina στη μοίρα της.

Οι κατήγοροι δεν είχαν ισχυρές αποδείξεις, η Katharina δεν είχε παραδεχτεί τις κατηγορίες ακόμη και με τα βασανιστήρια και ο Κέπλερ την είχε υπερασπιστεί με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Απελευθερώθηκε τον Οκτώβριο του 1621 και έξι μήνες αργότερα πέθανε ενώ της είχε απαγορευτεί η επιστροφή στο χωριό της.

Μετά το θάνατο του Κέπλερ το 1630 εκδόθηκε «Το Somnium» (Λατινικά για το "The Dream") από το γιο του Ludwig Kepler και τον Jacob Bartsch. 

Το έργο παρουσιάζει μια λεπτομερή ευφάνταστη περιγραφή του πώς μπορεί να φαίνεται η Γη όταν τη βλέπει κανείς από τη Σελήνη και θεωρείται η πρώτη σοβαρή επιστημονική πραγματεία για τη σεληνιακή αστρονομία. Ο Carl Sagan και ο Isaac Asimov το ανέφεραν ως ένα από τα πρώτα έργα επιστημονικής φαντασίας.  

Ξεκίνησε να γράφεται το 1608 ως φοιτητική διατριβή υπερασπιζόμενη την κοπερνίκεια θεωρία και αργότερα εμπλουτίστηκε και με άλλα στοιχεία και επεξηγηματικές σημειώσεις.

Ο πρόλογος του βιβλίου συνδύασε πραγματικά και φανταστικά στοιχεία, συμπεριλαμβανομένου ενός αφηγητή του οποίου η μητέρα είναι μάγισσα που διαβουλεύεται με έναν δαίμονα για να μάθει πώς να ταξιδεύει στη Σελήνη. 

Η ιστορία ξεκινά με τον Κέπλερ να τον παίρνει ο ύπνος διαβάζοντας για έναν επιδέξιο μάγο που λέγεται Λιβούσα. Το όνειρο που βλέπει είναι παράξενο, διαβάζει  ένα βιβλίο για ένα αγόρι 14 ετών τον Duracotus. Η μητέρα του  Fiolxhilde, φτιάχνει σάκους με βότανα και πανιά με περίεργα σημάδια πάνω τους, τα οποία πουλάει. Όταν ο Duracotus καταστρέφει μια από αυτές, η μητέρα του τον πουλάει σε έναν πλοίαρχο. Στα ταξίδια του θα γνωρίσει τον  Tycho Brahe αφού του παραδώσει ένα γράμμα και θα μείνει μαζί του.     

Στο έργο υπάρχουν αρκετά στοιχεία της ζωής του αστρονόμου όπως ότι είχε εργαστεί αρκετό καιρό με τον Δανό αστρονόμο Tycho Brahe. Επίσης το γεγονός της κατηγορίας της μητέρας του για μαγεία τον είχε επηρεάσει σε μεγάλο βαθμό ώστε να αναφέρεται σε πρακτικές μαγείας.