Η οδός Καβράκου στο κέντρο των Τρικάλων πηγή Googie maps

Από το 2017 υπάρχουν και γραπτές καταγγελίες και παραινέσεις προς τις δημοτικές αρχές Τρικάλων και Ραφήνας (πια) για την άμεση κατά το δυνατό, αλλαγή του ονόματος της οδού και στις δύο περιοχές.

Αντιδράσεις πολιτών με μνήμη και συνείδηση, υπήρξαν κατά καιρούς. Τόσο στο Πικέρμι (2017), με την επιστολή της κας Χρηστίνας Σωτήρχου (διατηρείται η ορθογραφία του πρωτοτύπου) προς τον τότε  δήμαρχο Ραφήνας-Πικερμίου,  κ. Βασίλη Πιστικίδη, όσο και με τις σχετικές αναρτήσεις του ιστολογίου Δασαμάρι SOS. Η επιστολή της κας Σωτήρχου μάλιστα, αναδημοσιεύτηκε σε ιστολόγιο των Τρικάλων (meteoravoice.com.gr), στοιχειοθετώντας αντίστοιχη αίτηση-παραίνεση, για την αλλαγή του ονόματος της οδού, προς τον δήμαρχο Τρικάλων κ. Παπαστεργίου

Για λόγους που είναι ακατανόητοι (αν και η απαράδεκτη και παράλογη εξήγηση ήρθε τελικά από αλλού), τίποτα δεν έγινε ούτε στο Πικέρμι ούτε στα Τρίκαλα. Το όνομα του δωσίλογου αξιωματικού επιμένει να ρυπαίνει τον κάθε τόπο και την Ιστορία.

Μία σύντομη περιγραφή ενός εγκληματικού βίου (ο «αξιομνημόνευτος»  Καβράκος)

Το 2007 η τότε βουλευτίνα του ΠΑΣΟΚ κα. Σούλα Μερεντίτη και το 2010 ο Μανώλης Γλέζος , αναφέρθηκαν στο δολοφονικό και δωσιλογικό ρόλο του Καβράκου.  Αν  όμως τα μέχρι τότε στοιχεία ήταν ελλιπή, σήμερα αυτό δεν ισχύει.

Τα αρχεία του Κ. Κουβαρά (αξιωματικού πληροφοριών του Αμερικανικού στρατού που αναφερόταν στο Γραφείο Στρατηγικών Υπηρεσιών ΟSS - Office of Strategic Services) άνοιξαν το 2014 και τα Γερμανικά αρχεία το 2015.

Από την ανάγνωση των φακέλων των δύο αρχείων προκύπτει πως ο Καβράκος, , συγκαταλέγεται στους μεγαλύτερους κουίσλιγκ (δωσίλογοι, προδότες του έθνους).

Ο Κουβαράς μάλιστα στις 6 Ιουλίου 1944 έγραψε: Για κάποιο λόγο οι Γερμανοί αφέντες φαίνονται να είναι δυσαρεστημένοι με τον παρόντα πρωθυπουργό Ιωάννη Ράλλη, και το μόνο πράγμα που εμποδίζει την πτώση του είναι η διαφωνία για το πρόσωπο που θα τον διαδεχτεί. Υπάρχουν κάποια πρόσωπα που ακούγονται, όπως Τσιρονίκος, Boulas και ο στρατηγός Καβράκος.

Το 2017, στην επιστολή της κας Σωτήρχου προς τον τότε δήμαρχο κ. Πιστικίδη, γίνεται επιγραμματική αναφορά στα «ανδραγαθήματα» του συνεργάτη των Γερμανών (και όχι μόνο) Καβράκου.  Πρόκειται για περίληψη των δεδομένων των Γερμανικών αρχείων, των αρχείων Κουβαρά, αλλά και των καταγραφών που φυλάσσονται στην αρμόδια διεύθυνση του ΓΕΣ και στην Ιστορική Υπηρεσία Στρατού.  Όπως επιγραμματικά αναφέρει η κα Σωτήρχου:

Ο ΧΡΗΣΤΟΣ ΚΑΒΡΑΚΟΣ:

• Συμμετείχε ως λοχίας και καταδότης στη σφαγή του Κιλελέρ το 1910 και ως ψευδομάρτυρας στην δίκη που έγινε στις 19.6.1910-23.6.1910 στο Κακουργιοδικείο Λαμίας.

• Έδωσε εντολή δολοφονίας 7 ατόμων στο Τρικαλινό Κιλελέρ 2.2.1925 , ο ίδιος εκτέλεσε τον τυφλό γέροντα Ράδο , ήταν ψευδομάρτυρας στην δίκη των αγροτών στο Στρατοδικείο της Λάρισας 31.3.1925/4.4.1925 με αποτέλεσμα την καταδίκη των θυμάτων του.

• Στις 23 Απριλίου 1935 ήταν στρατοδίκης στην Δίκη των Πολιτικών Αρχηγών και στις 5 Μαΐου 1935 καταδίκασε σε θάνατο για «εσχάτη προδοσία» τον Ελευθέριο Βενιζέλο, Νικόλαο Πλαστήρα, Ιωσήφ Κούνδουρο και Εμμανουήλ Τζανακάκη.

• Δεν πολέμησε στον Ελληνοϊταλικό Πόλεμο και προσπάθησε να εμποδίσει τους Ευέλπιδες να ανταποκριθούν στα διαγγέλματα της Κυβέρνησης για συνέχιση του αγώνα στην Κρήτη.

• Στις 27 Απριλίου 1941 ,ως στρατιωτικός διοικητής της Αθήνας παρέδωσε χαμογελαστός τα «κλειδιά» της Αθήνας στον Γερμανό αντισυνταγματάρχη Φον Σέιμπεν , αφού προηγουμένως είχε φροντίσει για την ασφαλή είσοδο των κατακτητών στην πόλη.

• Τον Ιούνιο του 1941 παρουσιάστηκε αυτοβούλως για να συμμετάσχει στο ναζιστικό πρόγραμμα εξόντωσης του Ελληνικού λαού «Στρατηγική πείνας» . που συγκαταλέγεται στα ειδεχθέστερα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας. Η συμμετοχή του στην εγκληματική αυτή ενέργεια κρίνεται απόλυτα επιτυχής: 300.000-360.000 θάνατοι από την πείνα, 90% θνησιμότητα στα νεογέννητα, 80% θνησιμότητα στα βρέφη, μόνιμες βλάβες από τον υποσιτισμό στους επιζώντες.

• Το 1944 ,σύμφωνα με τα αρχεία του Κώστα Κουβαρά , αξιωματικού πληροφοριών του Αμερικανικού στρατού που αναφερόταν στο Γραφείο Στρατηγικών Υπηρεσιών ΟSS (Office of Strategic Services), οι ναζί αφέντες του, τον κατέτασσαν μαζί με τον Τσιρονίκο , στους μεγαλύτερους κουίσλινγκ (quisling = κουίσλινγκ, Νορβηγός δωσίλογος πρωθυπουργός μτφ = δωσίλογος, προδότης του έθνους) και υποψήφιο για τη διαδοχή του (ιδρυτή των ταγμάτων ασφαλείας) Ι. Ράλλη.

Το 2018 22 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ κατέθεσαν την υπ’ αριθμ. 3519/14-02-18 ερώτηση στη Βουλή των Ελλήνων, με την οποία ερωτώταν ο τότε υπουργός εθνικής άμυνας Καμμένος, αν είχε την πρόθεση μετονομασίας του στρατοπέδου Καβράκου στα Τρίκαλα σε Στρατόπεδο Σχολής Μονίμων Υπαξιωματικών, κατ’ αντιστοιχία με το στρατόπεδο της Σχολής Ευελπίδων και επιπλέον για το πότε θα γίνει αυτό; Την ερώτηση συνόδευαν ως τεκμηρίωση,  τα παραπάνω στοιχεία  που αναφέρουμε και εδώ. Για την περαιτέρω τεκμηρίωση παρέπεμπαν στα τεκμήρια που φυλάσσονται στην αρμόδια διεύθυνση του ΓΕΣ και στην Ιστορική Υπηρεσία Στρατού.

Η απάντηση Καμμένου (Φ.900α/1499/15874) - στις 23 Μαρτίου 2018, στους ερωτώντες βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, το 2018, δεν αντέχει σε λογική εξέταση. Λέει μεταξύ άλλων περίεργων ο τότε υπουργός:

« (ο Καβράκος) προέρχεται από την Στρατιωτική Σχολή Υπαξιωματικών. Την 21η Μαΐου 1913 ονομάστηκε Ανθυπολοχαγός και τέθηκε σε αυτεπάγγελτη αποστρατεία λόγω ορίου ηλικίας,προαγόμενος στο βαθμό του Αντιστράτηγου.

 Είχε (ο Καβράκος) πολεμική δράση στον Α΄ Βαλκανικό Πόλεμο, στον Β΄ Βαλκανικό Πόλεμο, στο

Μακεδονικό Μέτωπο κατά τη διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου και ιδιαιτέρως στη Μικρασιατική Εκστρατεία. Συνολικά οι μάχες στις οποίες συμμετείχε, υπολογίζονται σε περισσότερες από είκοσι.

 Για τη συμμετοχή του (του Καβράκου) στις πολεμικές επιχειρήσεις του Ελληνικού Στρατού τιμήθηκε με αρκετά μετάλλια και διαμνημονεύσεις, ανάμεσα στις οποίες με το Αριστείο Ανδρείας και το Διασυμμαχικό Μετάλλιο Νίκης.

 Τον Οκτώβριο του 1940, πριν την ιταλική εισβολή στην Ελλάδα, έλαβε μακρά αναρρωτική άδεια λόγω σοβαρού προβλήματος υγείας. Μετά τη λήξη της, τοποθετήθηκε ως Διοικητής της ΧΙΙ Μεραρχίας επί του ελληνοϊταλικού μετώπου. Η παραμονή του διήρκησε 10 ημέρες και στη συνέχεια μετατέθηκε σε υπηρεσία στο εσωτερικό της Ελλάδας, διότι λόγω του προβλήματος της υγείας του δεν ήταν σε θέση «να πεζοπορεύει και να ιππεύει και συνεχώς να επιβλέπει» τα τμήματα της Μεραρχίας του.»

και συμπληρώνει επικαλούμενος τον ….Τσολάκογλου. Τον δωσιλογο πρωθυπουργό

«Σχετικά με τα αναφερόμενα στα απομνημονεύματα του Τσολάκογλου διαφαίνεται ότι σε πολλούς ανώτατους Αξιωματικούς, όλων των Κλάδων, ανατέθηκαν καθήκοντα σε υψηλόβαθμες κρατικές θέσεις στην πρώτη κατοχική κυβέρνηση της Ελλάδας. Ο Αντιστράτηγος Χρήστος Καβράκος είχε τοποθετηθεί στην Υπηρεσία Επισιτισμού.

 Σχεδόν σε όλες τις διαδοχικές σημειώσεις του ατομικού φακέλου του (περίοδος 1914 έως 1940), οι προϊστάμενοί του αναφέρονται με θετικό τρόπο για τον χαρακτήρα, τη μόρφωση, τη συμπεριφορά και την εργατικότητά του, ενώ οι ποινές που του επιβλήθηκαν καθ΄ όλη τη διάρκεια της στρατιωτικής του σταδιοδρομίας ήταν ελάχιστες.»

Όλα τα παραπάνω «τιμητικά»  ωθούν τον αναγνώστη να αναρωτηθεί, γιατί το όνομα ενός  τέτοιου τέρατος με έντονη αντεθνική, αλλά κυρίως κτηνωδώς αντιλαϊκή και απάνθρωπη, δράση «κοσμεί» σημερινές ελληνικές οδούς; Ποιος είναι αυτός που αμαύρωσε τη μνήμη των θυμάτων του τέρατος, δίνοντας το όνομα του σε ελληνικούς δρόμους; Και αν αυτός δεν εντοπίζεται, γιατί το ανοσιούργημα αυτό εξακολουθεί να προσβάλλει τόπους και ανθρώπους;

Με λίγα λόγια, για την ονοματοθεσία στρατοπέδου και δρόμων, αρκεί η «υπηρεσιακή μαρτυρία», ακόμα και αν προέρχεται από συνεργάτες των Γερμανών ή τα απομνημονεύματα τους Αν τα εγκλήματα και η προδοσία του δωσίλογου αξιωματικού δεν καταγράφονται από τους –επίσης δωσίλογους- ανώτερους του, ο σημερινός «ιστορικός του επιτελείου»……. τα καλύπτει με υπηρεσιακό μανδύα και τα διαγράφει.

Η Ιστορία στην Ελλάδα έχει καταντήσει έρμαιο συμφερόντων και φατριών. Η δε ονοματοθεσία οδών και τόπων, όσο και αν ισχυρίζονται κάποιοι πως βασίζεται  στην τεκμηριωμένη επιστημονικά έρευνα, γίνεται εργαλείο ικανοποίησης μωροφιλόδοξων και αλαζονικών μηδενικών. Εάν οι στρατιωτικοί ή οι στρατιωτικοί - επήλυδες του ΑΟΟΑ, έχουν την άποψη πως δεν προσβάλλει την Ιστορία, τον ελληνικό λαό και τη χώρα το όνομα του Καβράκου σε οδό του Πικερμίου (και είσοδο της Διώνης), τότε αυτό επιβάλλεται ως γρανιτένια αλήθεια. Το μαρτυρά άλλωστε και η στάση του υπουργού Καμμένου το 2018, που δεν τόλμησε να έρθει σε αντίθεση με τους «επιτελικούς» παρά τη σωρεία τεκμηρίων για τον δωσίλογο Καβράκο και δικό τους το άδικο.

Είναι θέμα ευθύνης. Είναι θέμα συνείδησης ενός ολόκληρου λαού, που υπέφερε από δωσίλογους και συνεργάτες του κατακτητή, να μη συνεχιστεί αυτή η  de facto αθώωση και επιπλέον ηρωοποίηση τους. Είναι χρέος όλων μας να γνωρίζουμε τους εγκληματίες και τα εγκλήματα τους, αν όχι από την ιστορική μελέτη, τουλάχιστον από τις ονοματοθεσίες των οδών. Η ευθύνη δε των δήμων σε αυτό το θέμα, είναι ακόμα μεγαλύτερη. Όσο δεν προχωρούν στις απαιτούμενες από την Ιστορία μετονομασίες, τόσο πιο ένοχοι για το έγκλημα κατά της μνήμης, αποδεικνύονται. Και φυσικά και οι υπουργοί και οι πρωθυπουργοί που τους ανέχονται. Το παράδειγμα του Καμμένου αποτελεί κραυγαλέο παράδειγμα προς αποφυγή.

Σήμερα στα Τρίκαλα μία οδός και ένα στρατόπεδο και στο Πικέρμι μία οδός, φέρουν το όνομα ενός συστηματικού ψευδομάρτυρα, ενός δωσίλογου, ενός εγκληματία, για να μας θυμίζει αυτό που καταγράφει διαρκώς η ελληνική Ιστορία, από τον εμφύλιο του 1824 και μέχρι σήμερα. Πως οι συνεργάτες του εχθρού, οι προδότες του  λαού και του δικαίου, ποτέ δεν καταδικάζονται. Τουλάχιστον στα χαρτιά, γιατί στην Ιστορική μνήμη, είναι στο χέρι μας να διατηρήσουμε καθαρά χαραγμένα, τα εγκλήματα εις βάρος μας. Γιατί αν σβήσουν μνήμη και Ιστορία θα μας καταδικάσουν να ξαναζήσουμε τις πιο μαύρες σελίδες της.

Όχι πια ως άνθρωποι, αλλά ως δικά τους υποζύγια.

ΥΓ1: Παραθέτουμε και το εξαιρετικά ενδιαφέρον κλείσιμο της επιστολής της κυρίας Σωτήρχου προς τον κ. Β. Πιστικίδη:

«Τέλος θα ήθελα να σας ενημερώσω ότι υποστηρικτές του δολοφόνου, ναζιστή και δοσίλογου Καβράκου είναι κάποιοι «πνίξτε τους πρόσφυγες» απόστρατοι , και η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ.

 Μη γίνετε συνεργός τους.»

ΥΓ2: Από πότε ένας δωσίλογος, ο οποίος πήδηξε βαθμούς από εκείνον του ανθυπολοχαγού σε εκείνον του στρατηγού (ως υποστράτηγος παρέδωσε την Αθήνα και ανελίχθη σε στρατηγό μέσα στην Κατοχή μέχρι το 1944), διατηρείται ως στρατηγός αντί να καθαιρεθεί και να καταγραφεί ως μαύρος και αρνητικός πρωταγωνιστής της σύγχρονης ελληνικής Ιστορίας;

Πηγές:

-Αρχεία Κ. Κουβαρά. Μέρος του

-Γερμανικά αρχεία μέσα από τα ψηφιοποιημένα Γενικά Αρχεία του Κράτους

-Ερώτηση 22 βουλευτών, υπ’ αριθμ. 3519/14-02-18 στη Βουλή των Ελλήνων

-Απάντηση υπουργού εθνικής άμυνας Π. Καμμένου Φ.900α/1499/15874) - στις 23 Μαρτίου 2018

-Επιστολή Χρ. Σωτήρχου προς τον δήμαρχο Ραφήνας – Πικερμίου Β. Πιστικίδη

-Η κατάληψη της Αθήνας από τους ναζί και ο τιμώμενος προδότης Χρήστος Καβράκος -  Ανεξάρτητη Πρωτοβουλία Πολιτών Δασαμάρι SOS