Χθες, 5/6/2025, θα ξεκινούσε στο Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο Καρδίτσας, η δίκη κατά των 6 αστυνομικών που κατηγορούνται για βασανιστήρια που τέλεσαν εις βάρος του Βασίλη  Μάγγου και τα οποία τον οδήγησαν στο θάνατο. Δυστυχώς, η δίκη των 6 κατηγορούμενων αστυνομικών αναβλήθηκε επ’ αόριστο, επειδή ο ένας από αυτούς απουσίαζε λόγω ασθένειας

Μια ανάρτηση του δημοσιογράφου Χρήστου Αβραμίδη εξιστορεί με λίγα λόγια την ιστορία του Βασίλη. Μια ακόμη ιστορία αστυνομικής αυθαιρεσίας και βαρβαρότητας που δεν πρέπει να μείνει ατιμώρητη αν δεν θέλουμε αυτοί που υποτίθεται ότι υπηρετούν την Ασφάλεια του Πολίτη, να αποδεικνύονται αντίθετα διώκτες και βασανιστές του

Δεν μπορούμε να μη σταθούμε στη σεβάσμια μορφή του Γιάννη Μάγγου, του πατέρα του Βασίλη, στο μακροχρόνιου αγώνα που δίνει για τη δικαίωση του γιού του, αλλά και στην αλληλεγγύη που επιδεικνύει σε όλες τις περιπτώσεις αστυνομικής βίας και αυθαιρεσίας. Δεν μπορούμε επίσης να μη σταθούμε στο πλατύ χαμόγελο του Βασίλη και στο σύνθημα που ταυτίστηκε μαζί του: «Κι ας μη νικήσουμε ποτέ, θα πολεμάμε πάντα»

Ακολουθεί η ανάρτηση του Χρήστου Αβραμίδη με το σχετικό βίντεο:

2020: Αστυνομικοί χτύπησαν άγρια τον Βασίλη Μάγγο.

4 αστυνομικοί χτυπούσαν ένα νέο παιδί στο έδαφος.

Τον πήραν στο τμήμα και όταν ολοκλήρωσαν το εγκληματικό τους έργο τον πέταξαν δίπλα σε έναν κάδο.

Κάποιος περαστικός πρόσεξε ένα χέρι να κουνιέται με δυσκολία

Δυσκολεύτηκε να καταλάβει ότι ήταν άνθρωπος.

Ζητούσε ξεψυχισμένα βοήθεια

Δεν έχουμε βίντεο τι του έκαναν στο τμήμα, αλλά όταν βρέθηκε ο Βασίλης είχε 6 σπασμένα πλευρά και κακώσεις σε ζωτικά όργανα.

Χτύπησε μόνος του κι αυτός σε ζαρντινιέρα?

Οι αστυνομικοί τον έπιασαν γιατί ήταν «γνωστός από τη συνεχή του δράση σε διάφορες συλλογικότητες»

Δεν το λέμε εμείς

Οι ίδιοι το λένε, στο βιβλίο συμβάντων

Ο Βασίλης συμμετείχε την προηγούμενη μέρα σε πορεία ενάντια στην καύση σκουπιδιών από τη Lafarge στον Βόλο.

Η αστυνομία έδρασε σαν σεκιούριτι πολυεθνικής και κυνηγούσε διαδηλωτές για ώρες

Το έγκλημα του Βασίλη ήταν η αλληλεγγύη του. Βρέθηκε στα δικαστήρια και φώναξε υπέρ των συλληφθέντων μιας πορείας.

Σήμερα 3 αστυνομικοί έχουν ήδη καταδικαστεί για τον ξυλοδαρμό του σε δημόσια θέα

6 αστυνομικοί δικάζονται για τον βασανισμό του στην ασφάλεια

Η οικογένεια δεν έχει καν το δικαίωμα να παρίσταται προς υποστήριξη της κατηγορίας.

Δηλαδή έχασαν το παιδί τους και δεν τους αφήνουν καν να καταθέσουν

Δεν μπορεί να μιλήσει ούτε η δικηγόρος τους

Γιατί η δικαστική εξουσία θεώρησε ότι το θύμα έπρεπε να είχε καταθέσει μήνυση όσο ζούσε.

Λες και μπορούσε να γνωρίζει ότι σε λίγες μέρες θα πεθάνει.

Και αυτό παρότι ο Βασίλης είχε καταγγείλει τον βασανισμό του δημόσια.

Τότε κανένας εισαγγελέας δεν αντέδρασε

Μετά του άσκησαν και δίωξη.

Μετά τον θάνατό του

Είναι η πρώτη δίωξη στην ιστορία σε νεκρό

Στο ελληνικό ποινικό σύστημα δεν υπάρχει πρόβλεψη για άσκηση δίωξης κατά των νεκρών, αφού η ιδιότητα του κατηγορουμένου προϋποθέτει ένα πρόσωπο να είναι στη ζωή.

Ο Βασίλης προσπαθούσε να απεξαρτηθεί

Μετά την έξοδό του από το νοσοκομείο αναζητούσε με αγωνία ψυχική στήριξη και βοήθεια για το μαρτύριο που βίωνε

Η ειδική ψυχίατρος του 18 άνω Κατερίνα Μάτσα,  εκτιμά ότι “υπάρχει άμεση και ουσιώδης συνάφεια ανάμεσα στο σωματικό και ψυχικό βασανισμό και τον θάνατό του.»

Δηλαδή η χρήση των ουσιών έγινε για να αντέξει αυτό το πολύ ευάλωτο παιδί τον σωματικό και ψυχικό πόνο

Σήμερα, 5 χρόνια μετά, οι 6 αστυνομικοί που κατηγορούνται για κακουργήματα βρίσκονται κανονικά στην αστυνομία

Ακόμα και οι 3 που έχουν ήδη καταδικαστεί πρωτοδίκως

Τους έδωσαν ακόμα και όπλο

Κατηγορούμενοι και Καταδικασμένοι εγκληματίες γίναν οι εκπρόσωποι της νομιμότητας

Οι εκπρόσωποι στο κρατικό μονοπώλιο της βίας

Μας μαλώνετε να εμπιστευόμαστε τη «Δικαιοσύνη»

Μας μαλώνετε να μη τους λέμε μπάτσους.

Αλλά βασάνισαν ένα νέο παιδί. Και το οδήγησαν στον θάνατο.

Άμα δεν είναι μπάτσοι τι είναι?

Όργανα της νομιμότητας και της αγάπης?

(Αυτό το βίντεο δεν θα μπορούσε να γίνει χωρίς τη βοήθεια του omniatv. Στηρίξτε την ανεξάρτητη ενημέρωση από όπου κι αν προέρχεται. Αφήνω λινκ στο 1ο σχόλιο

Ευχαριστώ τον Γιάννη Μάγγο για την εμπιστοσύνη και την πρόσβαση σε στοιχεία για τη δημοσιογραφική έρευνα. Κάτι τέτοιοι άνθρωποι «όταν σφίγγουν το χέρι, ο ήλιος είναι βέβαιος για τον κόσμο».

Το τραγούδι που ακούγεται στο τέλος είναι από τους Κοινοί Θνητοί)