Ο γεωλόγος κ. Παπανικολάου ενώ εξηγεί τον μηχανισμό σχηματισμού του ακτόλιθου (τα "γερμανικά τσιμέντα" κατα τους "γνώστες")

Ήταν τόσα πολλά τα όσα θυμηθήκαμε, παρατηρήσαμε, συζητήσαμε στο Ασκηταριό, που δεν καταλάβαμε πότε πέρασε η ώρα. Έτσι δεδομένης της ώρας και της συζήτησης που είχε προγραμματιστεί για τις 6, αναγκαστήκαμε να αναβάλλουμε τις επισκέψεις μας στο Οχυρό και στο Μεγάλο Ρέμα, στην εκβολή του θαυμαστού και ανθεκτικού μας ποταμού. Δεσμευτήκαμε πως θα προγραμματιστεί νέα ημερομηνία για την επίσκεψη στα δύο αυτά ξεχωριστά μέρη.

Ο βιολόγος Α. Λαζαρής ενώ μιλάει για τις αμμοθίνες  και την ιστορία της παραλίας και του Ασκηταριού

Ο φοιτητής του Ιστορικού Αρχαιολογικού Θ. Λαζαρής ενώ μιλάει για τις ανασκαφές σε Ραφήνα και Ασκηταριό από τον Δ.Ρ. Θεοχάρη και τα ευρήματα του

Στις 6 ξεκίνησε μία ανοιχτή συζήτηση για τα ρέματα και τη βιοποικιλότητα μετά τις πυρκαγιές που ζήσαμε πρόσφατα.

Πρώτη ομιλήτρια ήταν η Μαρία Γανωτή, από τον Σύλλογο Προστασίας και Περίθαλψης Άγριας Ζωής ΑΝΙΜΑ, του οποίου συνιδρυτής και ενεργό μέλος ήταν ο Σταύρος. Αναφέρθηκε στην απώλεια μέρους του πληθυσμού ατόμων της άγριας πανίδας στις δασικές πυρκαγιές του 2021. Από την πυρκαγιά στα Γεράνεια τον Μάιο, , όπου κάηκαν μωρά στις φωλιές τους, μέχρι τις μεγάλες πυρκαγιές του Αυγούστου, παρέλαβαν στις εγκαταστάσεις τους πολλά ζώα τα οποία δεν μπόρεσαν να ξεφύγουν αλλά επιβίωσαγια την ιστορίαν με τραύματα.

Η Μαρία Γανωτη από την ΑΝΙΜΑ στο βήμα. Δεξιά ο πατέρας των αδελφών Γανωτή, ο οποίος παρακολούθησε από πολύ κοντά την όλη εκδήλωση

Σημειώνουμε τις αισιόδοξες διαπιστώσεις και τις επισημάνσεις της, πως στις φετινές πυρκαγιές δεν είχαμε εξαφάνιση ειδών πανίδας, παρά την εξόντωση ζώων από τις πυρκαγιές και ότι η διαχείριση που συνήθως ακολουθεί τις πυρκαγιές, είναι καθοριστική για την επούλωση των τραυμάτων της Φύσης. Μπορεί να επιταχύνει την επούλωση τους αλλά αν είναι εσφαλμένη  (ως συνήθως) , τα βαθαίνει και τα καθιστά μόνιμες πληγές.

Και αυτό είναι που πρέπει να παρακολουθούμε και να το αξιώνουμε όλοι.

Ο Σταμάτης Ζόγκαρης, Γεωγράφος – Βιολόγος, ερευνητής του ΕΛ.ΚΕ.Θ.Ε. ακολούθησε. Εστίασε την ομιλία του στον άλλο αγαπημένο τόπο του Σταύρου, την εκβολή και το σώμα του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας.

Πανοραμική άποψη του αμφθεάτρου. Στο βήμα ο Σταμάτης Ζόγκαρης

Αφού περιέγραψε το πλήθος των οικοτόπων που εντοπίζονται κατά μήκος του Μεγάλου Ρέματος, τόσο από τον κλάδο του Βαλανάρη που έρχεται από την Πεντέλη, όσο και από τον κεντρικό κλάδο που έρχεται από τα Γλυκά Νερά και τον Υμηττό μέσω του εκπληκτικού πεδίου της Πετρέζας, που προστατεύει τόσο αποτελεσματικά τη Ραφήνα από τις πλημμύρες.

Μοναδικά παγκοσμίως είδη πανίδας, όπως το Αττικόψαρο, που είναι μοναδικό και ενδημικό είδος, απειλείται από τις ίδιες απειλές κατά της Φύσης και της ανθρώπινης ζωής, που δεν είναι άλλες από τα επικείμενα έργα σκληρής διευθέτησης της κοίτης του ποταμού. Όπως απειλούνται και οι οικότοποι ασημοϊτιάς και ασημόλευκας στην Πετρέζα. Όπως και οι καλαμιώνες της. Με λίγα λόγια, οι απειλές εξαφάνισης της βιοποικιλότητας στην περιοχή, είναι και παράγοντες επιδείνωσης των πλημμυρικών φαινομένων, αφού εξαφανίζουν την ασπίδα σωτηρίας της Ραφήνας, που δεν είναι άλλη από τα πλημμυρικά πεδία εκτόνωσης του ποταμού (του ρέματος συνεχούς ροής)

Η Εμμανουέλα Τερζοπούλου από την Κίνηση για την Προστασία και Ανάδειξη του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας παρουσίασε με μεγάλη ακρίβεια τα προβλήματα που θα δημιουργήσει η  μελέτη που ασχολείται μόνο με το να «μαζέψει τα νερά» στην πλημμύρα της 20ετίας, όταν οι μελέτες αυτές, κανονικά  αφορούν σχεδιασμούς 50ετίας ή 100ετίας. Δηλαδή θα προκληθεί ανεπανόρθωτη ζημιά χωρίς αποτέλεσμα.

Στο βήμα η Εμμσνουέλα Τερζοπούλου από την ΚΠΑΜΡΡ

Έκανε αναφορά στο τι γίνεται διεθνώς και σε σοβαρές  χώρες, στην Ευρώπη και την Αμερική. Εκεί σχεδιάζουν και πράττουν ακριβώς τα αντίθετα από αυτά που γίνονται εδώ. Εκεί φροντίζουν την αποκατάσταση των ρεμάτων και τη συμμαχία με τη Φύση, ενώ εδώ φροντίζουν για την επίταση των πλημμυρών και βάζουν τη Φύση απέναντι. Την αντιμετωπίζουν ως εχθρό, σε έναν αγώνα που ο άνθρωπος, ενώ  είναι πολύ μικρός και αδύναμος. Βρυχάται και λεονταρίζει απέναντι σε φαινόμενα που προκαλεί η ίδια η αμετροεπής, αλαζονική  και εγκληματική συμπεριφορά του απέναντι στην Φύση

Τέλος περιέγραψε του δικαστικούς αγώνες στο ΣτΕ και την εξέλιξη τους μέχρι σήμερα.

Από τις ομιλίες κατέστη ξεκάθαρο πως το δίκιο είναι από τη μεριά του τελευταίου ζωντανού ποταμού της Αττικής και όσων τον υπερασπίζονται. Το δίκαιο δεν είναι με κανέναν τρόπο από τη μεριά όσων θεωρούν τον ποταμό εχθρό τους και τον πολεμούν.

Ακολούθησαν ερωτήσεις και συζήτηση. Σχολιάστηκε η ένοχη και απαράδεκτη στάση διοίκησης και αυτοδιοίκησης στο πλευρό των «εμπόρων τσιμέντων και αδρανών» και κατά της ίδιας της Φύσης, για το κέρδος των ίδιων πάντα λίγων και τη ζημιά των ίδιων πάντα, πολλών, με πρόσχημα την «σωτηρία» της πόλης από ένα ποτάμι. Που αν θυμώσει, θα θυμώσει από αυτά που έχουν κάνει οι άνθρωποι πάνω του, αλλά και πάλι η ίδια η Φύση θα εκτονώσει τον θυμό του. Η Φύση και όχι οι τσιμεντένιοι τοίχοι. Αρκεί να τη σεβαστούμε και να συμμορφωθούμε με τις κατευθύνσεις που εκείνη θέτει.

Η μέρα έκλεισε με βιολί, ακορντεόν, λαούτο, ούτι, λύρα και μπουζούκι και θείες φωνές στο τραγούδι, με μουσικούς την ίδια την οικογένεια του Σταύρου, που χάρισε απλόχερα το μουσικό της δώρο σε όσους μαζεύτηκαν για να τον θυμηθούμε. Τον Σταύρο και τους αγώνες του για ένα φυσικό περιβάλλον υγιές, για μία κοινωνία δίκαιη και έναν πλανήτη ζωντανό. Τον Σταύρο, του οποίου τον αγώνα συνεχίζουμε

Είναι σκοτεινό,είναι πρόχειρο, είναι βίντεο από κινητό, αλλά δίνει μία ιδέα της  ατμόσφαιρας της εκδήλωσης που οργανώθηκε χθες στη μνήμη του Σταύρου

Σίγουρα και ο Σταύρος ήταν εκεί