Στον προχθεσινό εορτασμό των Θεοφανείων, που έγινε στο λιμάνι της Ραφήνας, δεν παρευρεθήκαμε. Φρόντισαν όμως τα τοπικά Μέσα να μας εφοδιάσουν με εκατοντάδες φωτογραφίες και να μας κάνουν κοινωνούς αυτής της μοναδικής ετήσιας συνεύρεσης παπάδων, λιμενικών, βουλευτών, δημάρχων, αντιδημάρχων και δημοτικών συμβούλων. Όπως και να το κάνουμε, η μέρα αυτή είναι ένα γεγονός για την πόλη της Ραφήνας, σαν κι αυτό που περιέγραφε πριν από 100 χρόνια ο Κώστας Καρυωτάκης στην περίφημη «Πρέβεζά» του:

Περπατώντας αργά στην προκυμαία,

”υπάρχω;” λες, κι ύστερα: “δεν υπάρχεις!”

Φτάνει το πλοίο. Υψωμένη σημαία.

 Ίσως έρχεται ο κύριος Νομάρχης

Αν τουλάχιστον, μέσα στους ανθρώπους

αυτούς, ένας επέθαινε από αηδία…

Σιωπηλοί, θλιμμένοι, με σεμνούς τρόπους,

θα διασκεδάζαμε όλοι στην κηδεία

Εμείς δεν έχουμε τη λογοτεχνική πένα του αυτόχειρα ποιητή για να περιγράψουμε με επάρκεια και γλαφυρότητα όσα μας αηδίασαν. Σε δύο πράγματα μόνο θα σταθούμε και αυτά σε σχέση με τη θρησκεία που διατείνεται πως διδάσκει την Αγάπη και την Ταπεινότητα

α) Τι δουλειά είχαν οι πάνοπλοι λιμενικοί με τα αυτόματα όπλα δίπλα από τις άγιες εικόνες; Ποιους και από τι τους προστάτευαν;

β) Ρίχνοντας μια ματιά στις τιμές των αρχιερατικών ιματίων, υπολογίσαμε ότι ο επίσκοπος που ηγείτο της τελετής είχε ρίξει πάνω του ενδύματα και αντικείμενα αξίας αρκετών χιλιάδων ευρώ. Μόνο η αρχιερατική μίτρα έχει τιμές που κυμαίνονται από 1000 – 4000 ευρώ. Στα μισά λεφτά περίπου, η ποιμαντορική ράβδος. Αξιοπρόσεκτα ακριβά δε, τα αρχιερατικά χρυσοποίκιλτα άμφια. Ας κάνουμε την πρόσθεση και ας προβληματιστούμε (Οφείλουμε να παραδεχτούμε πάντως ότι οι τιμές αυτές προέρχονται από ένα και μοναδικό site. Δεν κάναμε δηλαδή έρευνα αγοράς, ούτε μπήκαμε στο skroutz ή στο temu)

Ας μη μιλήσουμε δε για την απουσία οποιουδήποτε ανθρωπιστικού και κοινωνικού λόγου, που να δείχνει αληθινή συμπόνια και πραγματική έγνοια για τον φτωχό, τον άστεγο, τον ξένο, τον μετανάστη, τον πρόσφυγα

Ας μη μιλήσουμε τέλος για τη σπουδή των ανθρώπων της εξουσίας - πολιτικής και αυτοδιοικητικής - να στέκονται δίπλα από τους παπάδες, πάνω και πέρα από το λαό, για να δείξουν ακριβώς πως είναι πάνω από αυτόν. Θλιβερός για μια ακόμη φορά, προσπαθώντας να εξασφαλίσει ευνοϊκά γι αυτόν φωτογραφικά πλάνα, στριμωχνόταν πίσω από τον επίσκοπο Μεσογαίας ο γυρολόγος της πολιτικής Βασίλης Οικονόμου, νυν υφυπουργός Υποδομών και πρώην βουλευτής του ΠΑΣΟΚ και της Δημοκρατικής Αριστεράς. Και βέβαια συνεργάτης στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας από το 1997 έως το 2000, επί υπουργίας του περιβόητου Άκη Τσοχατζόπουλου. Στις φωτογραφίες διακρίνεται και ο αναπληρωτής υπουργός Εσωτερικών Στ. Πέτσας, γνωστός περισσότερο από την περιβόητη λίστα του με την οποία διένειμε εκατομμύρια ευρώ του Δημοσίου σε Μέσα Ενημέρωσης και του οποίου το όνομα θα μνημονεύεται πάντα όταν θέλουμε να σχολιάσουμε την ανήθικη σχέση Τύπου και Εξουσίας

Ας γυρίσουμε όμως στο βασικό μας θέμα. Εμείς δεν είμαστε θεολόγοι. Η απλή λογική όμως φωνάζει πως υπάρχει τεράστια διάσταση μεταξύ της χριστιανικής διδασκαλίας και της εκκλησιαστικής πρακτικής. Μια διάσταση βέβαια που πάει πολύ πίσω στο χρόνο, από τότε που οι χριστιανοί έπαψαν να διώκονται και η κεφαλή της Εκκλησίας έκατσε σε θρόνο δίπλα από τον αυτοκράτορα. Και οι εξαιρέσεις δεν είναι τίποτα περισσότερο από την επιβεβαίωση του κανόνα

Καλή φώτιση λοιπόν!

Παρακάτω δημοσιεύουμε μερικές φωτογραφίες από την τελετή των Θεοφανείων στη Ραφήνα. Τις δημοσιεύουμε χωρίς σχόλια θεωρώντας τα περιττά, καθώς θα μειώνουν τη δύναμη που οι εικόνες από μόνες τους μεταφέρουν.  Οι φωτογραφίες αυτές αλιεύτηκαν από το διαδίκτυο και προέρχονται από το τοπικό μέσο rpn. Τις δημοσιεύουμε χωρίς να ζητήσουμε την άδειά του και αν το συγκεκριμένο μέσο διαφωνεί με την πρακτική μας, μπορούμε να τις αποσύρουμε