Το δίλημμα «Υγεία ή Οικονομία» είναι πλαστό.

Υγεία και Οικονομία είναι ένα, δεν υπάρχει το ένα χωρίς το άλλο. Κι αυτό θα γίνει πολύ γρήγορα φανερό σε όλους.

Ζούμε τον Γ’ παγκόσμιο πόλεμο, χωρίς ιδιαίτερες αιματοχυσίες, βομβαρδισμούς, κλπ. Θα κερδίσουν οι πολυεθνικές φαρμακοβιομηχανίες, οι παγκοσμιοποιημένες τράπεζες & επενδυτικοί όμιλοι. Θα χάσουμε όλοι οι υπόλοιποι.

Η μεσαία τάξη καταρρέει οριστικά. Δύο τάξεις θα υπάρχουν στο εξής, οι πολύ πλούσιοι και όλοι οι υπόλοιποι.

Το κοινωνικό κράτος συρρικνώνεται, γίνεται σταδιακά μια καρικατούρα αυτού που υπήρξε και στήριζε τους φτωχούς για τουλάχιστον μισό αιώνα.

Η δημοκρατία συρρικνώνεται, τα ανθρώπινα δικαιώματα περιορίζονται, Ασφάλεια – Ελευθερία: 1 – 0.

Το εργατικό κόστος συρρικνώνεται κι αυτό, πώς αλλιώς;

Στην απλή εξίσωση: Κέρδος = Έσοδα – Έξοδα, γίνεται εμφανές ότι σε αδυναμία αύξησης του πρώτου σκέλους (έσοδα), ο αποκλειστικός τροφοδότης του κέρδους γίνεται το δεύτερο σκέλος (έξοδα), και δη το πιο «εύχρηστο» κομμάτι εξόδων που είναι φυσικά το εργατικό κόστος.

Με πρόσχημα μια αμφιλεγόμενη πανδημία δημιουργούνται ευάλωτοι πληθυσμοί σε οποιαδήποτε πίεση, έσωθεν και έξωθεν.

Η ακραία φτώχεια και ανεργία καταδικάζει τεράστια κομμάτια του παγκόσμιου πληθυσμού σε μετανάστευση. Οι «περιφερειακοί» πόλεμοι το ίδιο.

Το δίλημμα «μετανάστης ή πρόσφυγας» είναι πλαστό, κι αυτό.

Εργαλειοποιούνται τεράστια κομμάτια του πληθυσμού και στρέφονται το ένα κατά του άλλου.

Στις γκετοποιημένες γειτονιές των ξένων που συνορεύουν με τις φτωχογειτονιές των ντόπιων εκκολάπτονται τα νέα αυγά του φιδιού, είτε αυτό έχει το πράσινο χρώμα του ισλάμ είτε το παραδοσιακό μαύρο του φασισμού.

Διαίρει και βασίλευε, όλοι εναντίον όλων μέχρι τέλους.

Η διαχείριση από τις ελίτ της υγειονομικής κρίσης είναι μια πρόβα τζενεράλε και για τις επερχόμενες πανδημίες. Οι επιστήμονες γνωρίζουν ότι, εκτός από τα κατακρεουργημένα τροπικά δάση, οι πάγοι που λιώνουν στο βορρά αλλά και οι μονάδες εντατικής κτηνοτροφίας μας επιφυλάσσουν πολλές εκπλήξεις στο άμεσο μέλλον. Είναι μια πρόβα τζενεράλε επίσης για τα πυρηνικά εργοστάσια που δεν ξέρουμε τι να τα κάνουμε αφού έχει λήξει η διάρκεια ζωής τους.

Η δυστοπία είναι εδώ, πρώτο μισό του 21ου αιώνα.

Ο Μαρξ δείχνει να επιβεβαιώνεται. Είχε γράψει ότι ο καπιταλισμός πριν ξεψυχήσει θα οδηγήσει σε εξαθλίωση ολόκληρη την ανθρώπινη κοινωνία.

Βλέπετε, τον 19ο αιώνα δεν είχε δει ακόμη την εξαθλίωση που επιφύλασσε το ανθρώπινο είδος σε ολόκληρη τη φύση…