Ο νόμος υποχρεώνει τις εταιρίες τροφίμων να αναγράφουν στις ετικέτες των προϊόντων τους όλα τα συστατικά, καθώς και τη χώρα προέλευσης.

Μετά τη δεκαετία του ’80 το ευρωπαϊκό καταναλωτικό κίνημα κατέκτησε το δικαίωμα της αναγραφής στη συσκευασία κωδικοποιημένων συμβόλων (τα λεγόμενα «Ε»), ώστε να γνωρίζει ο καταναλωτής τι τρώει.

Δυστυχώς πρόσφατα τα σχετικά όργανα της ΕΕ κατάργησαν αυτή τη σήμανση και την αντικατέστησαν με την πλήρη χημική ονομασία του συστατικού, πράγμα κάκιστο για τους καταναλωτές, διότι ούτε και αυτοί οι χημικοί πλέον δεν θα μπορούν να αποκρυπτογραφήσουν το περιεχόμενο μιάς συσκευασίας…

Οι εταιρίες πολλές φορές παραπλανούν τους καταναλωτές γράφοντας πάνω στη συσκευασία πράγματα όπως «επιδόρπιο γιαουρτιού», «γλύκισμα παγωτού», «μέλι ζαχαροπλαστικής», κ.α. πολλά. Πρόκειται για προϊόντα πολύ επεξεργασμένα, πολύ μακριά από τη φυσική τους μορφή, πολύ βλαπτικά για την υγεία μας. Συνεπώς: Μακριά!

Αν δεν αναγράφεται η χώρα προέλευσης στη συσκευασία, να επιμείνετε στους υπεύθυνους του καταστήματος να τη μάθετε. Είναι δικαίωμά σας!

Σε κάθε περίπτωση, αποφεύγετε χώρες προέλευσης όπως ΗΠΑ, Καναδά, Αυστραλία, Ν. Αφρική, δηλ. τις βασικές χώρες παραγωγής μεταλλαγμένων – και άλλες χώρες βέβαια, που προστίθενται σταδιακά στη λίστα.

Γενικά αποφεύγετε τροφές υπερβολικά επεξεργασμένες, με πολλά συντηρητικά, βελτιωτικά γεύσης & χρωστικές ουσίες.

Ασφαλώς να κοιτάτε πάντα και τις ημερομηνίες λήξης - που πρέπει να πούμε ότι σε αρκετά φυσικά προϊόντα είναι μάλλον εικονικές, π.χ. ζάχαρη, αλάτι (!), όσπρια, βότανα, μέλι, ταχίνι, μαστίχα, κ.α.

Και θυμηθείτε πως ό,τι κυκλοφορεί στην αγορά δε σημαίνει ότι είναι καλό για την υγεία, επειδή έχει τυποποιημένη συσκευασία. Είναι δύο διαφορετικά πράγματα.