Είμαστε λίγοι αυτοί που παλεύουν ενάντια στο Κακό
Ήταν 18/10/2023 όταν ο καθηγητής Πολεοδομίας και Ιστορίας της πόλης στη Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών, Νίκος Μπελαβίλας εξηγούσε σε συνέντευξη του στο ΚΟΚΚΙΝΟ 105,5 τι σημαίνει μακροπρόθεσμος σχεδιασμός αντιπλημμυρικής προστασίας.
Η συζήτηση είχε οδηγήσει τον καθηγητή να εξηγεί τι είναι η πρόληψη της πλημμύρας. Και αναφέρει:
"Η πρόληψη έχει δύο σκέλη. Το πρώτο είναι τα άμεσα σωστικά. Η επείγουσα δρομολόγηση ενός έργου συντήρησης της ασυντήρητης κοίτης του Κηφισού. Αυτή δεν είναι υπόθεση του καθενός δημάρχου. Δεν μπορεί ο Μώραλης στον Πειραιά να καθαρίζει το αριστερό τοιχίο και ό Ευθυμίου στο Μοσχάτο το δεξί... Αυτά είναι αστειότητες και όποιος κάθεται και τα λέει -και μιλάω για τη χθεσινή ανακοίνωση- δεν έχει ιδέα του τι είναι τεχνικό έργο. Δεν μπορεί να καλούνται 24 δήμοι, όλοι μαζί ¨κατεβείτε κάτω να καθαρίσετε". Δεν είναι παιδική χαρά ένα τέτοιο έργο. Αυτό οφείλει να δρομολογηθεί από έναν κεντρικό σχεδιασμό που την ευθύνη του την έχουν το υπουργείο και η περιφέρεια. Και όταν λέω υπουργείο εννοώ το υπουργείο υποδομών το οποίο είναι και αυτό που γνωρίζει να κάνει αυτά τα έργα. Κι η Περιφέρεια Αττικής γιατί είναι ένα χοντρό έργο μητροπολιτικής κλίμακας. Ανάλογο παράδειγμα: Αν -ό μη γένοιτο- καταστραφεί κομμάτι της λεωφόρου Συγγρού δεν θα κληθεί η τεχνική υπηρεσία του δήμου Καλλιθέας να το επισκευάσει...
...Λοιπόν ο Κηφισός είναι τεχνικό έργο. Δεν πρόκειται για τον καθαρισμό ενός μικρού ρέματος σε μια πλαγιά του Αιγάλεω, του Υμηττού
Το δεύτερο είναι ο μακροπρόθεσμος σχεδιασμός. Μακροπρόθεσμος σχεδιασμός σημαίνει όλα αυτά που λέει η επιστημονική κοινότητα εδώ και είκοσι χρόνια. Σταματήστε το τσιμέντωμα των ρεμάτων. Σταματήστε την υπογειοποίηση των ρεμάτων. Αυτή τη στιγμή γίνεται μάχη στη Ραφήνα για το Μεγάλο Ρέμα της Ραφήνας. Το ξέρετε. Είναι σχεδιασμός της δεκαετίας του '50. Κακός σχεδιασμός. Δεν ήταν κακοί οι άνθρωποι, ούτε είχαν δόλιους σκοπούς. Αυτά ξέρανε, κλιματική κρίση δεν είχαμε, η περιβαλλοντική ευαισθησία δεν υπήρχε. Έτσι ξέρανε. Νομίζανε πως με το μπετόν αρμέ θα σώσουνε τον κόσμο. Πέρασε αυτή η εποχή. Οφείλουμε λοιπόν να αρχίσουμε να συζητάμε πως πρώτα απ' όλα, δεν θα καλύψουμε άλλα ρέματα και πως θα τα ανοίξουμε. Στην επόμενη δεκαετία της Αθήνας θα αρχίσουμε να ανοίγουμε ρέματα και εδώ πάνω.,,"
Το απόσπασμα της συνέντευξης που αφορά στο Μεγάλο Ρέμα της Ραφήνας παρατίθεται στο βίντεο που ακολουθεί
Ολόκληρη η συνέντευξη εδώ
Με κεκτημένη ταχύτητα από τις εκλογικές εκδόσεις που κυκλοφορούσαν Παρασκευή, αλλά και λόγω της ανάγκης της Συντακτικής Ομάδας να καθησυχάσει τους αναγνώστες μετά την απώλεια της πηγής έμπνευσης και συνεπή δημιουργό περιεχομένου της RAF-WEST Journal, δηλαδή του Σερίφη, η καλή και έγκυρη εφημερίδα κυκλοφορεί και πάλι νωρίτερα.
Διαβάστε λοιπόν στο φύλλο #27 της RAF-WEST Journal που κυκλοφόρησε εκτάκτως απόψε Παρασκευή 20/10/2023, με πλούσιο και έγκυρο περιεχόμενο
Η Κίνηση για την Προστασία και Ανάδειξη του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας με δημοσίευμα στο ιστολόγιο της καταγγέλλει τις παράνομες εργασίες που εκτελούνται στον λόφο του οχυρού της Ραφήνας και ζητά να σταματήσουν άμεσα αφού όπως καταγγέλλεται:
Η περιοχή “Λόφος Οχυρού” είναι χαρακτηρισμένη Ζώνη Πρασίνου και Δασική Έκταση (ΖΟΕ Μεσογείων / ΦΕΚ 199Δ/ 06.03.2003, αρ.324/2020 Απόφαση Δ/νσης Δασών Αν. Αττικής & αρ. 494/2020 Απόφαση Αποκεντρ. Διοίκ. Αττικής)
Ενώ η δασοτεχνική μελέτη (μελέτη δασικής αναψυχής) προέβλεπε ήπιες παρεμβάσεις δασικής αναψυχής (μονοπάτια, ξύλινα κιόσκια, τραπεζόπαγκοι, κ.α.) που θα υλοποιούνταν “με μικροεκσκαφές με τα χέρια και απλά μηχανικά μέσα (φτυάρι, τσουγκράνα κλπ) ”, στην πράξη ο Δήμος εκτελεί μεγάλης κλίμακας οικοδομικά έργα με βαριά μηχανήματα, προϋπολογισμού άνω των 2.000.000€.
Για το παράνομο αυτό έργο, ο Δήμος καταχράται κοινοτικούς και εθνικούς πόρους (ΕΣΠΑ) παραβιάζοντας την εθνική νομοθεσία. Ταυτόχρονα συνάπτει δάνειο άνω των 600.000€ με το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων, με αποτέλεσμα οι δημότες να δεσμεύονται να αποπληρώνουν δόση της τάξης των 125.000,00€ τον χρόνο.
Εμείς πάλι απορούμε για την έλλειψη του σχετικού ελέγχου από τους διαχειριστές των χρηματοδοτικών προγραμμάτων και σε τέτοιο βαθμό που η ανοχή τους αυτή να ισοδυναμεί με ξεκάθαρη συνενοχή σε διασπάθιση πόρων.
Στην ανάρτηση περιλαμβάνεται και ένα βίντεο από τον λόγο του Οχυρού. Λήψη από drone στις 30/9/2023. Φαίνονται οι πιέσεις που δέχεται η περιοχή, τόσο οι οικιστικές πιέσεις όσο και οι αμφισβητούμενες χρήσεις που εγκαθίστανται στον λόφο και το δάσος του με την ανοχή των αρμοδίων
Η ανεξάρτητη κίνηση πολιτών ΓΗ & ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ανάρτησε την ακόλουθη ανακοίνωση στο ιστολόγιο της, με την ευκαιρία της επίσημης ανακοίνωσης από το υπουργείο εσωτερκών, της έδρας που κατέκτησε στις πρόσφατες εκλογές, στο δημοτικό συμβούλιο Ραφήνας - Πικερμίου
Η περασμένη Κυριακή ήταν μία ιστορική ημέρα για το δήμο Ραφήνας-Πικερμίου!
Στον Β’ γύρο των δημοτικών εκλογών, οι δημότες Ραφήνας-Πικερμίου καταδίκασαν με την ψήφο τους την αντιπεριβαλλοντική, αντιδημοκρατική και αδιαφανή πολιτική, που ακολούθησε τις τελευταίες δύο θητείες ο απερχόμενος δήμαρχος Ευ.Μπουρνούς.
Σήμερα ανακοινώθηκε η κατανομή των εδρών στην ψηφιακή πλατφόρμα του Υπουργείου Εσωτερικών, με βάση την οποία η ανεξάρτητη δημοτική κίνηση «Γη & Ελευθερία» καταλαμβάνει μία έδρα στο επόμενο δημοτικό συμβούλιο! Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό στο περιοριστικό πλαίσιο του νόμου Βορίδη, σύμφωνα με τον οποίο ο πρώτος σε σειρά ψήφων συνδυασμός πριμοδοτείται με τα 3/5 των δημοτικών συμβούλων, οι συνδυασμοί που πιάνουν λιγότερο από 3% χάνουν το δικαίωμα εκπροσώπησης, οι δημοτικοί σύμβουλοι μειώνονται (για να εκπροσωπούνται ακόμα λιγότερες παρατάξεις) και οι αυτοδιοικητικές εκλογές αραιώνουν στα 5 χρόνια.
Είναι μία νίκη όλων όσων παλέψαμε το προηγούμενο διάστημα για να σώσουμε το περιβάλλον και εμποδίσαμε με τη συλλογική μας δύναμη το ξεκίνημα αρκετών καταστροφικών εργολαβιών, που θα είχαν ανεπανόρθωτες συνέπειες για τους κατοίκους και τον τόπο μας!
Θέλουμε να ευχαριστήσουμε όλες τις φίλες και τους φίλους που μας ψήφισαν και στήριξαν με οποιονδήποτε τρόπο την προσπάθειά μας, δείχνοντας εμπιστοσύνη στη δράση μας όλα τα τελευταία χρόνια για την υπεράσπιση του περιβάλλοντος και της δημοκρατίας στον τόπο μας. Τους καλούμε να συστρατευτούν μαζί μας, γιατί το επόμενο διάστημα θα έχουμε να αντιμετωπίσουμε τις εργολαβίες που έχουν ξεκινήσει, δρομολογηθεί ή σχεδιάζονται.
Η νέα δημοτική αρχή έχει ακόμη 2,5 μήνες μέχρι να αναλάβει καθήκοντα στις 01.01.24. Μέχρι τότε, η απερχόμενη δημοτική αρχή οφείλει με ανοιχτές και διαφανείς διαδικασίες (όχι άλλα δημοτικά συμβούλια δια περιφοράς) να περιοριστεί αποκλειστικά και μόνον στα τρέχοντα διαχειριστικά θέματα, που σχετίζονται με τη λειτουργία του δήμου και των υπηρεσιών του.
Σε ζητήματα σημαντικά, όπως ενδεικτικά το Μεγάλο Ρέμα Ραφήνας, το εργοτάξιο ΙΝΤΡΑΚΑΤ, το Οχυρό, ο υγρότοπος Μαρικών, για τα οποία η νέα δημοτική αρχή έχει δεσμευθεί γραπτά και δημόσια για μία διαφορετική πολιτική από αυτήν της απερχόμενης, θα πρέπει να αποφασίσει το νέο δημοτικό συμβούλιο.
Ευχόμαστε στη νέα δήμαρχο Δήμητρα Τσεβά-Μήλα και στους νέους δημοτικούς συμβούλους, μία δημιουργική θητεία προς όφελος του τόπου μας και των κατοίκων.
Οι αγώνες για τη ΓΗ και την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ συνεχίζονται μέσα και έξω από το δημοτικό συμβούλιο!
Τρίτη, Οκτωβρίου 17, 2023
Παραμονή επαναληπτικής εκλογικής αναμέτρησης με μόνο διακύβευμα την εκλογή δημάρχου σε Ραφήνα και Πικέρμι και όλων των δορυφορικών οικισμών τους. Θεωρητικά πρόκειται για μέρα περισυλλογής, προκειμένου να αποφασίσουν ανεπηρέαστα οι ψηφοφόροι ώστε να εκφράσουν την απόφαση τους αυτή στην κάλπη. Αυτά λέει η θεωρία αλλά και ο νομοθέτης (ναι αυτός που αποφάσισε πως η πλειοψηφία δεν είναι 50%+1 ψήφος αλλά 43%+1). Ο νομοθέτης, βγαλμένος από τη δεκαετία του 1950 νεκρανάστησε το πλειοψηφικό σύστημα εκλογών χωρίς να ανοίξει ρουθούνι, όπως και σε πλείστες όσες ρυθμίσεις έχει προβεί τα τελευταία χρόνια. Τουλάχιστον διατήρησε την «ημέρα περισυλλογής» την παραμονή δηλαδή της ψηφοφορίας.
Φυσικά, η μέρα περισυλλογής ήταν μία ακόμα μέρα για συγκεκριμένους υποψήφιους που την αξιοποίησαν για να πιέσουν, να εκβιάσουν να συνδιαλλαγούν για μία ακόμα ψήφο, αν θα μπορούσαν να την κερδίσουν. Και μάλιστα όλα αυτά να γίνονται σε κοινή θέα…. Θλιβερό μεν αλλά επειδή το ανοίκειο έχει γίνει πια κανόνας και ελεεινή συνήθεια, δεν κουνήθηκε φύλλο. Σαν να ήταν όλα κανονικά, γίναμε μάρτυρες μίας κορύφωσης της χυδαιότητας, την οποία περιμέναμε άλλωστε, από την πλευρά που αν και εμφανιζόταν ως κυρίαρχη στον πρώτο γύρο -μέχρι την περασμένη Κυριακή- τώρα αποδεικνύεται με τις πράξεις και τα λόγια της, πως η βεβαιότητα της έχει κλονιστεί.
Δεν θα επεκταθούμε περαιτέρω αλλά έτσι, για να χαλαρώσουμε λίγο την σημερινή ένταση ας ακούσουμε ένα ωφέλιμο τραγούδι του Δ. Μητσοτάκη (του καλού του Μητσοτάκη όχι του άλλου) που μας τραγουδά μαζί με τη Σαββέρια Μαργιολά για το άγχος αυτού που όντας εθισμένος στην εξουσία, φοβάται να χάσει την καρέκλα του, γιατί…..
αυτή η καρέκλα είναι η πρέζα
που όποιος τη χάνει ξαπλώνει τέζα
και πέφτει κάτω και τα στυλώνει
ή ρίχνει βούτα απ' το μπαλκόνι.
Κυκλοφόρησε πάλι εκτάκτως Παρασκευή, λόγω δευτέρου γύρου εκλογών το φύλλο #26 της RAF-WEST Journal με τις εκκλήσεις των συντακτών της εφημερίδας για να υπερψηφιστεί ο Σερίφης.
Μαζί με τους καλούς συντάκτες της RAF-WEST ενώνει τη φωνή του και ο ίδιος ο Σερίφης, πνιγμένος στους λυγμούς και παρακαλεί γονατιστός και με μάτια γεμάτα δάκρυα, του ψηφοφόρους να τον προτιμήσουν για να έχει δουλειά η συντακτική ομάδα της RAF - WEST. η εφημερίδας της οποία άλλωστε αποτελεί και μέρος του λογοτύπου της και σπουδαία πηγή ιδεών και πληροφοριών. Αν ο Σερίφης δεν είχε κάνει τον τόπο FAR-WEST δεν θα είχε γεννηθεί η RAF-WEST
Και φυσικά στις εκκλήσεις ακολουθεί η φερόμενη ως τοπική δημοσιογραφία, πιστή ακόλουθος του σερίφη και κάνοντας διάλειμμα από το θάψιμο των αντιπάλων του σερίφη, απευθύνει έκκληση υπερψήφισης του και σωτηρίας των συντακτών της RAF-WEST
Μόνο στη RAF-WEST Journal που κυκλοφορεί
Η πτώση, ακόμα και από ελάχιστο ύψος πονάει. Λίγο ή πολύ, πονάει πάντως. Περισσότερο όμως από την ίδια την πτώση, πονάει η αγωνία μέχρι τη στιγμή εκείνη. Τη στιγμή τη πτώσης.
Παραφράζοντας -έστω αδόκιμα- τον Επίκουρο, θα μπορούσαμε να ισχυριστούμε πως η πτώση δεν θα πρέπει να μας απασχολεί, επειδή όσο είμαστε όρθιοι δεν υπάρχει πτώση και όταν πέσουμε δεν έχουμε πια τίποτα για να αγωνιούμε γιατί ήδη έχουμε πέσει. Τι είναι αυτό όμως που τρομάζει και πανικοβάλλει αυτούς που με αγωνία περιμένουν να ακούσουν τον κρότο της πτώσης; Φυσικά αυτά που θα ακολουθήσουν, γιατί μόνο οι ίδιοι ξέρουν τι μπορεί να συνεπάγεται ενεχόμενη απώλεια του ελέγχου των καταστάσεων από τους ίδιους. Και αυτό είναι το πιο ενδιαφέρον, η πιο μεγάλη πρόκληση και λυδία λίθος των επερχόμενων, εφόσον βρεθούν εκείνοι σε θέση ελέγχου. Δεν προδικάζουμε τίποτα, δεν υπονοούμε τίποτα. Απλά η τόση σκοτεινιά και η τόση ομίχλη που κάλυπτε εδώ και χρόνια τα πεπραγμένα στον δήμο της Ραφήνας και του Πικερμίου δεν μπορεί να γεννήθηκε χωρίς λόγο και χωρίς κάποιους σκοπούς για να εξυπηρετήσει. Η ευαγγελιζόμενη από τους πιθανά επερχόμενους, διαφάνεια θα πρέπει να αποδειχθεί με πρώτη – πρώτη έκφραση της στον έλεγχο των πεπραγμένων του δήμου, τουλάχιστον την τελευταία τετραετία. Το φως να λούσει όλες εκείνες τις διαδικασίες που ολοκληρώθηκαν στο σκοτάδι και πάντα με την επίκληση της «κατάστασης έκτακτης ανάγκης».
Ναι αυτός είναι ένα αληθινός φόβος και όχι η πτώση καθαυτή.
Άλλο ένα παράδοξο που επειδή ιστορικά εμφανίζεται πάντα σε περιόδους παρακμής και πτώσης καθεστώτων ολοκληρωτικής αντίληψης και πρακτικής και τείνει να αποτελέσει κανονικότητα, είναι το ότι οι «αυλικοί» και τα ενεργούμενα του καταρέοντα έχουν πάντα μεγαλύτερη αγωνία από τον πεπτωκότα αρχηγό τους. Πολύ πιθανόν γιατί αν ο αρχηγός τους χάνει μία μάχη, εκείνοι χάνουν τα πάντα. Και γι’ αυτό επιδεικνύουν τον χειρότερο τους εαυτό, αν και μπορεί να διαθέτουν ακόμα χειρότερο. Έτσι, τουλάχιστον στη Ραφήνα και το Πικέρμι, τους τόπους που ζούμε, η σύμπηξη ενός μετώπου κατά του πρώην δημάρχου, ανθρώπου που βαρύνεται με πολλά -από τη δίωξη του ως συνένοχος της τραγωδίας στο Μάτι μέχρι τις «ελαφρύτερες» κατηγορίες που αντιμετωπίζει για απιστία και άλλα πολλά και σκοτεινά- προκάλεσε ένα κύμα αντιδράσεων από τον περίγυρο του. Και επειδή αυτός ο περίγυρος έχει αποδείξει πως δεν γνωρίζει τη διαφορά της κριτικής από τη χυδαιολογία, καταφέρνει να σερβίρει καθημερινά μεγάλες ποσότητες χυδαιότητας, αυτογελοιοποιούμενος. Κάνει τα πάντα σα να μην υπάρχει αύριο. Σα να δίνει την ύστατη μάχη, ίσως γιατί εκτιμά πως αν χαθεί αυτή η μάχη, θα χάσει και αυτός τα πάντα. Και μπορούμε απρόθυμα έστω, να το δεχτούμε αν πρόκειται για διακεκριμένους δημοδίαιτους. Αλλά όταν πρόκειται για αυτοαποκαλούμενους «υπηρέτες της ενημέρωσης» τότε είναι να απορεί κανείς για το πως μετά θα ζητάνε την υποστήριξη αυτών εναντίον των οποίων χυδαιολογούν σήμερα. Ακόμα και αν δεν διαθέτουν δημοσιογραφική ευθυκρισία και ικανότητα, δεν σκέφτονται πως αν τα πράγματα αλλάξουν, θα έχουν περαιτέρω υπονομεύσει την από καιρό μειωμένη αξιοπιστία τους και κατ’ επέκταση τον ίδιο τους τον εαυτό; Η αντίσταση της τοπικής τουλάχιστον κοινωνίας στη καθημερινά προσφερόμενη χυδαιολογία που της φοράνε τον μανδύα της ενημέρωσης, θα είναι μία πρώτη αλλά σημαντική νίκη των πολιτών απέναντι στα συμφέροντα
Όλα έδειχναν πως το πράγμα θα ξέφευγε όταν διαμορφώθηκε το μέτωπο κατά του πρώην δημάρχου που είναι στο βάθος ένα μέτωπο κατά των όσων δεινών επέφερε στον τόπο ο ίδιος και η «αγέλη» του (όρος της τοπικής αργκό που χρησιμοποιείται για να περιγράψει τα υποχείρια του). Η αμετροέπεια του, η εγωπάθεια του, ο τρόπος που άσκησε διοίκηση και πάνω απ’ όλα ο απολυταρχισμός του σε όλες τις εκφράσεις του δημόσιου βίου του, κατάφεραν να φτιάξουν ένα μέτωπο εναντίον του που ήδη πρόβαλλε με τα αποτελέσματα των εκλογών της 8ης Οκτωβρίου και μάλλον θα εκφραστεί ξανά στις 15 του ίδιου μήνα.
Σίγουρα και αυτή τη στιγμή που γράφεται αυτό το κείμενο, θα βρίσκεται σε συνδιαλλαγές και συνεννοήσεις για να εξασφαλίσει και την τελευταία ψήφο για να αντιστρέψει τα πράγματα αλλά ο βίος κι η πολιτεία που τον βαραίνουν, μοιάζουν με βάρος ασήκωτο και ανίκανο να χωρέσει σε οποιαδήποτε ζυγαριά στο παζάρι των συμφερόντων που υπηρετεί.
Μετά τη συνάντηση που είχαν οι δύο υποψήφιες - επικεφαλής δημοτικών συνδυασμών , αφενός η Εμμανουέλα Τερζοπούλου (κίνηση Γη & Ελευθερία) και αφετέρου η συμμετέχουσα στον δεύτερο γύρο των δημοτικών εκλογών στη Ραφήνα και το Πικέρμι, Δήμητρα Τσεβά Μήλα, εξέδωσαν τα παρακάτω ανακοινωθέντα με ελάχιστη χρονική διαφορά
Σχεδόν ταυτόχρονα εκδόθηκε και το παρακάτω δελτίο τύπου από την κίνηση Γη & Ελευθερία και την επικεφαλής της
Καταδικάζουμε τις αντιπεριβαλλοντικές και αντιδημοκρατικές πρακτικές της διοίκησης Μπουρνού, η οποία τα τελευταία χρόνια έχει δρομολογήσει και ξεκινήσει την υλοποίηση εργολαβιών που καταστρέφουν το φυσικό περιβάλλον της περιοχής μας και έχουν ήδη υποβαθμίσει δραματικά την ποιότητα ζωής των ανθρώπων.
Μεταξύ αυτών είναι το έργο διευθέτησης του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας, η καταστροφή δημοτικού χώρου πρασίνου για εργοτάξιο της ΙΝΤΡΑΚΑΤ, η καταπάτηση της δασικής έκτασης στο Οχυρό, σχέδια που αντιβαίνουν στον προστατευόμενο χαρακτήρα του υγροτόπου των Μαρικών, η ΜΕΒΑ στο Πικέρμι κ.α.
Στον αντίποδα, οι περιβαλλοντικές δεσμεύσεις της Δήμητρας Τσεβά-Μήλα, επικεφαλής του συνδυασμού «ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΕ ΝΕΑ ΠΟΡΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΡΑΦΗΝΑ ΚΑΙ ΤΟ ΠΙΚΕΡΜΙ», που έγιναν κατόπιν της σημερινής μας συνάντησης, βρίσκονται στην κατεύθυνση των περιβαλλοντικών μας αγώνων και προσδοκούμε την άμεση υλοποίησή τους .
Οι αγώνες μας για την ΓΗ και την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ συνεχίζονται μέσα και έξω από το Δημοτικό Συμβούλιο.
Κυκλοφορεί σήμερα εκτάκτως, το εκλογικό και πολυσέλιδο φύλλο #25 της RAF-WEST Journal με πλούσια, σοβαρή και έγκυρη ύλη όπως πάντα αλλά και με σπάνιο συλλεκτικό υλικό που θα φανεί χρήσιμο στον ιστορικό του μέλλοντος και στον ψηφοφόρο της Κυριακής.
Διαβάστε και απολαύστε: “Χόρεψε μπουρνοβαλιά μου / να σου στείλω τα φιλιά μου / χόρεψε αγαπούλα μου / παραμύθι πούλα μου”. Το τραγούδι που άλλαξε το ρου της ιστορίας και ύστερα ήρθαν τα Μπουρνοέργα, οι Μπουρνοδημοσκοπήσεις, οι Μπουρνοβραβεύσεις, η Μπουρνοθρησκεία, η Μπουρνοπαιδεία, οι Μπουρνοσυνεργασίες, οι Μπουρνοσυμφωνίες, ο Μπουρνοσύριζα και η Μπουρνοδημοσιογραφία. Και ποιος ξέρει τι άλλο ακόμη θα δούμε σ αυτό τον τόπο.
Γιατί άλλο ΜΠΟΡΕΙ κι άλλο ΜΠΟΥΡΝΕΙ (Πέπη Τσεσμελή)
Ζούμε στην εποχή που τα πάντα καθορίζονται, τουλάχιστον στο επίπεδο της πληροφόρησης, από τη διαφήμιση. Και όταν λέμε διαφήμιση εννοούμε την με κάθε τρόπο παρουσίαση μίας κατάστασης που θέλει ο διαφημιζόμενος να πιστέψουμε ως πραγματικότητα. Γι’ αυτόν τον λόγο και τις περισσότερες φορές, ειδικά σήμερα στο 2023, στεκόμαστε δύσπιστοι μπροστά στα δημοσιεύματα κάθε λογής, ειδικά όταν προέρχονται από επαγγελματίες της διαφήμισης. Πολύ περισσότερο όταν οι επαγγελματίες αυτοί καταπιάνονται με θέματα που δεν γνωρίζουν ούτε θεωρητικά ούτε και στην πράξη και απλά εξωραΐζουν ή δικαιολογούν τον λόγο του πελάτη τους. Αν τώρα ο κάθε διαφημιστής, ο οποίος είναι αντικειμενικά άσχετος με το θέμα που καταπιάνεται, έχει και άλλα συμφέροντα, πέρα από τα προφανή για την υποστήριξη που παρέχει στον διαφημιζόμενο, τότε έχουμε τη χείριστη μορφή προπαγάνδας. Την ωμή προπαγάνδα του πολιτευτή προς το πόπολο, το οποίο το θεωρεί αφελές. Όπως οι παλιοί, αλήστου μνήμης κομματάρχες τύπου Γκρούεζα που ευτυχώς ξεπεράστηκαν (;) ακόμα και στην Ελλάδα.
Οι αναγνώστες της Attica Voice έχουν αποδείξει πως είναι σκεπτόμενοι άνθρωποι που δεν καταπίνουν αμάσητη την προπαγάνδα. ΄΄Ετσι μοιάζει περιττό το να ασχοληθούμε με προπαγανδιστικά κείμενα. Αυτό το πράγμα ξοδεύει τον χρόνο μας, τόσο των συντακτών όσο και των αναγνωστών. Δυστυχώς όμως παρατηρούμε πως υπάρχουν θέματα που στα οποία ενώ έχουν τοποθετηθεί δημόσια, διακεκριμένοι ειδικοί, οι προπαγανδιστές επιμένουν να διασπείρουν την εξωραϊσμένη εικόνα μίας σχεδιαζόμενη καταστροφής, Πάντα αποπνέοντας ένα ύφος επίπλαστης (και γι' αυτό αστείας) αυθεντίας που σέβεται την λεγόμενη «κοινή λογική». Περιττό να αναφέρουμε πως βαφτίζουν "κοινή λογική" τις επιθυμίες του πελάτη τους.
Μόλις πριν λίγες μέρες κυκλοφόρησε σε ιστότοπο που αυτοχαρακτηρίζεται «τοπικό μέσο ενημέρωσης» ένα κείμενο ενός διαφημιστή, ονόματι Κοκκόλης, το οποίο τιτλοφορούταν «10+1 δημοφιλείς μύθοι και σενάρια καταστροφολογίας για τα μεγάλα έργα σε Ραφήνα και Πικέρμι». Εκεί ο επαγγελματίας της διαφήμισης καταπιανόταν με τα θέματα των μεγάλων και εκτός κλίμακας, υποδομών που σχεδιάζονται για την ανατολική Αττική και ειδικά με όσα επηρεάζουν άμεσα τη ζωή και την ποιότητα της στη Ραφήνα, που είναι και το μεγάλο υπερτοπικό λιμάνι. Αντίθετα με τα όσα ισχυρίζεται ο τίτλος που επέλεξε ο απολογητής, όχι μόνο δεν αναφερόταν σε «μύθους» αλλά έπαιρνε την αλήθεια και την διαστρέβλωνε κατάφωρα. Κυρίως την αλήθεια που αφορά στο ποιος και γιατί θέλει τις υποδομές αυτές, όπως τις θέλει και τις επιβάλλει στο ελληνικό δημόσιο, το οποίο τελικά θα πληρώσει τη νύφη, όπως εξαναγκάζεται πάντα να κάνει.
Για να μην επεκταθούμε περαιτέρω σε θέματα χιλιοειπωμένα και χιλιοσυζητημένα καταχρώμενοι τον χρόνο και την υπομονή των αναγνωστών μας, ας κάνουμε μία σχεδόν επιγραμματική αναφορά στους «μύθους» που υποτίθεται πως διαλύει ο διαφημιστής και προτρέποντας τον εδώ να ανατρέξει σε πληθώρα δημοσιεύσεων και συζητήσεων που ενδεχομένως αν τις είχε υπόψη του να μην έχανε τον χρόνο του, να μη χάναμε κι εμείς τον δικό μας μαζί του.
Επικαλείται λοιπόν τα κάτωθι (τηρούμε την ορθογραφία του, το συντακτικό του και τις εκφράσεις του:
Μύθος 1 : «Αττική Οδός και Προαστιακός δεν θα έρθουν ποτέ στη Ραφήνα. Είκοσι χρόνια όλοι οι δήμαρχοι τα ίδια λένε. Αλλά ακόμα και να γίνουν, o Μπουρνούς οικειοποιείται έργα της κεντρικής κυβέρνησης που θα γίνουν έτσι κι αλλιώς»
Το ότι ο Μπουρνούς οικειοποιείται σχέδια άλλων δεν είναι καθόλου μύθος. Το βλέπουμε σε όλες τις αναφορές του στα έργα όπου η φράση «εμείς και η παράταξη μας φροντίσαμε...κλπ» είναι μόνιμη επωδός. Είναι το ρεφρέν του τραγουδιού που του έδωσαν άλλοι τα κουπλέ για να τα λέει. Αυτός έβαλε και την πάρτη του μέσα στο ρεφρέν για να ακούγεται. Αλλά ποιος είπε πως δεν θα έρθει ποτέ η Αττική Οδός στη Ραφήνα; Μάλλον ο Μπάμπης ο Σουγιάς στο καφενείο γιατί ήδη από το ρυθμιστικό του 2003 και το διάδοχο του του 2013 (δημοσιεύτηκαν σε ΦΕΚ το 2004 και 2014 αντίστοιχα) η γνωστή ως Ελεύθερη Λεωφόρος Ελευσίνας Σταυρού Σπάτων προβλεπόταν πως θα επεκταθεί προς το «κέντρο υπερτοπικής ακτινοβολίας» όπως περιγράφει τη Ραφήνα το ρυθμιστικό του 2013. Το θέμα ήταν πως δεν υπήρχε οικονομικό συμφέρον που να προωθεί άμεσα τις επεκτάσεις. Αυτό όμως εμφανίστηκε και δεν ήταν άλλο από τη μεγέθυνση του λιμανιού λόγω της απαίτησης της COSCO να διώξει την ακτοπλοΐα από τον Πειραιά. Έτσι έγινε η καραμπόλα που φέρνει την Αττική Οδό στη Ραφήνα, συνδέοντας την με Ελευσίνα (άλλο λιμάνι), Αεροδρόμιο, Τραίνο, Μετρό και εθνικό οδικό δίκτυο. Μέχρι να ολοκληρωθούν οι παραχωρήσεις των δικτύων και η πίεση να γίνει αφόρητη, το ελληνικό δημόσιο εν μέσω χρεοκοπίας δεν μπορούσε να χρηματοδοτήσει (ναι να χρηματοδοτήσει έργα προς όφελος των παραχωρησιούχων) αυτά τα έργα για τα οποία οι «επενδυτές» δεν ήθελαν να βάλουν φράγκο. Τώρα όμως η πίεση έγινε αφόρητη.
Το θέμα όμως είναι άλλο. Σε όλο αυτό το σύμπλεγμα, πού αλήθεια βλέπετε τον πολίτη (που θα πληρώσει και τη νύφη); Πουθενά. Η εξυπηρέτηση του θα είναι με κόστος δικό του. Τόσο στην κατασκευή όσο αι στη χρήση. Τελικά οι πολίτες θα συνεχίσουν να χρησιμοποιούν το γνωστό δίκτυο δρόμων που δεν θα έχει διόδια, με λίγες εξαιρέσεις. Όμως τα φορτηγά, οι οδικές μεταφορές εμπορευμάτων π.χ. θα χρησιμοποιούν έναν δρόμο που θα κατασκευαστεί κυρίως γι’ αυτές τις δραστηριότητες.. Επίσης ποιο θα είναι το κόστος που θα πληρωθεί με ποιότητα ζωής, πάλι από τον πολίτη; Αλλά αυτό μάλλον δεν μπορεί να το καταλάβει ο διαφημιστής μας.
Με δυο λόγια, ένα αναβαθμισμένο οδικό δίκτυο και μία σοβαρή συγκοινωνία, αντί υποδομών εκτός κλίμακας, θα εξυπηρετούσε μεν τους πολίτες αλλά όχι τους παραχωρησιούχους και τα οικονομικά συμφέροντα που περιστρέφονται γύρω τους. Και αυτό δεν το θέλει ούτε η κυβέρνηση αλλά ούτε και ο …Μπουρνούς, ο οποίος είναι πειθήνιο όργανό της. Της κάθε κυβέρνησης
Πάμε στον «μύθο 2» που κυριολεκτικά «τα σπάει» επαναλαμβάνοντας τα αποδεδειγμένα πολλές φορές, ψέματα του αρχηγού του. Γράφει λοιπόν:
Μύθος 2: «Σύμφωνα με τη μελέτη δεν πρόκειται να γίνει καμία επέμβαση στην εκβολή του Ρέματος όπως φυσικά και κανένας να κλειστός αγωγός»
Η μισή αλήθεια είναι ψέμα και μάλιστα ειδεχθές γιατί παραπλανά ευκολότερα. Δεν είπε κανείς πως το ρέμα θα γίνει «κλειστός» οχετός ομβρίων αλλά πως θα γίνει οχετός ομβρίων σκέτα. Είτε ανοιχτός είτε κλειστός. Επειδή έχουμε βαρεθεί να το αποδεικνύουμε σε πονηρούς ημιμαθείς που δεν είναι σε θέση να διαβάσουν μία οριζοντιογραφία ή πέντε έξι διατομές ενός επιμήκους έργου, τον παραπέμπουμε στην γενική οριζοντιογραφία του έργου που θα του δώσει να καταλάβει πως ψεύδεται κατάφωρα (και ας ελπίσουμε πως παραπλανήθηκε από τον αρχηγό του και δεν το κάνει συνειδητά). Το Μεγάλο Ρέμα εγκιβωτίζεται σε 17 χιλιόμετρα μήκους. Μένουν και 170 μέτρα στην εκβολή απείραχτα αλλά και εκεί έχουν φροντίσει να βάλουν το πάρκο το επιλεγόμενο "Καραμανλή" αλλά και ένα από τα ασχημότερα πάρκινγκ. Γίνεται δηλαδή ένας οχετός που το νερό θα τρέχει με τρελές ταχύτητες και δίχως δυνατότητα εκτόνωσης σε πλημμυρικά πεδία. Για όσους καταλαβαίνουν, αυτό είναι άκρως επικίνδυνο αλλά ο διαφημιστής δεν νοιάζεται.
Επίσης θα του προτείναμε να μιλήσει με μηχανικούς που ασχολούνται χρόνια με το θέμα και αντιτίθενται στο έργο λόγω του κινδύνου που θα κλιμακώσει για την περιοχή. Αν έχει και επιπλέον ανησυχίες θα του λέγαμε να μιλήσει και με επιστήμονες περιβάλλοντος για την αξιοπιστία της ΜΠΕ που συνετάχθη και με νομικούς για τις κατάφωρες παραβιάσεις του ενωσιακού Δικαίου και σχετικών ευρωπαϊκών οδηγιών, από το έργο αυτό. Αν τον ενδιέφερε (ατελώς βέβαια) θα είχε ενημερωθεί από σχετικές ενημερωτικές εκδηλώσεις που οργανώθηκαν με τη συμμετοχή έγκριτων μηχανικών, νομικών και επιστημόνων του πεδίου του φυσικού περιβάλλοντος.
Αν πάλι βαριέται (που μάλλον βαριέται να διαβάζει για να γράφει τέτοια τέρατα) ας παρακολουθήσει τα άπειρα ρεπορτάζ από τις πλημμύρες της Θεσσαλίας όπου τα ποτάμια εκτονώθηκαν στα πλημμυρικά τους πεδία, δηλαδή στους χώρους που είχαν καταληφθεί από τα λεγόμενα «αντιπλημμυρικά». Ή ας παρακολουθήσει τα ρεπορτάζ που παρακολούθησαν την πλημμύρα του Κραυσίδωνα που δεν ήταν κάτι αφύσικο, όπως δεν είναι αφύσικο το να εκτονώσουν την ορμή τους το ρέμα ή το ποτάμι στα πλημμυρικά τους πεδία. Ας ρωτήσει να μάθει τι είναι η Πετρέζα για το Μεγάλο Ρέμα και τι θέλουν να κάνουν εκεί. Θα του δώσουμε ένα hint. Η Πετρέζα είναι ο τόπος που το Μεγάλο Ρέμα εκτονώνει την ορμή του ώστε το νερό να αργεί να φτάσει στη Ραφήνα, προστατεύοντας την έτσι από πλημμύρες. Ελπίζουμε ειλικρινά να διαβάσει την παρούσα παράγραφο μπας και καταλάβει. Αλλά επειδή δεν υπάρχει κάποιο αντάλλαγμα, μάλλον δεν ενδιαφέρεται
Πάμε παρακάτω γιατί είμαστε ακόμα στο 2
Μύθος 3: «Ο Μπουρνούς έδωσε στην Περιφέρεια και το Υφ. Αθλητισμού το γήπεδο στην Αρίωνος. Το γήπεδο δεν ανήκει πια στον Δήμο και οι τοπικές ομάδες δεν θα μπορούν να το χρησιμοποιούν»
Τι μας λέει; Πως οι ακαδημίες, οι ομάδες και ο κόσμος της Ραφήνας θα μπορούν να απολαμβάνουν τον χρόνο που θα αφήνουν ελεύθερο το γήπεδο η Περιφέρεια και το Υφ. Αθλητισμού οι οποίοι φορείς όμως αναλαμβάνουν το 85% των ετήσιων λειτουργικών εξόδων.
Επειδή αυτός που πληρώνει (υπουργείο και περιφέρεια) έχει και την προτεραιότητα στη χρήση, μοιάζει γελοία δικαιολογία αυτό που ο απολογητής του Μπουρνούς ισχυριζεται. Τα γεγονότα έρχονται άλλωστε να τον διαψεύσουν αφού μέχρι στιγμής, η διοίκηση Μπουρνούς απέκλεισε τους δημότες από τον μαζικό αθλητισμό παραχωρώντας τα υπάρχοντα γήπεδα σε ομάδες και τα κυλικεία τους σε ιδιώτες. Ειδικά στα γήπεδα του δήμου δεν υπάρχει δημότης που να έχει ελεύθερη πρόσβαση. Αλγεινή είναι η εμπειρία από το κλειστό τη Διώνης που πριν τη «συνδιοίκηση» Πιστικίδη Μπουρνούς ήταν ανοιχτό τους δημότες αλλά μετά έκλεισε γι' αυτούς. Ποιος λέει παραμύθια εδώ κύριε απολογητή και διαφημιστή μίας διοίκησης που το δείγμα γραφής της στο κομμάτι του αθλητισμού είναι μία μαύρη, κατάμαυρη μουτζούρα;
Μύθος 4: «Με τη ΜΕΒΑ η Ραφήνα και το Πικέρμι θα γίνουν ο νέος ΧΥΤΑ της Αττικής. Η Μαραθώνος θα γεμίσει σκουπιδιάρικα»
Αφού κάνει copy paste το τι είναι μία ΜΕΒΑ θριαμβολογεί για την εγκατάσταση της, Θα πρέπει να τον καλέσουμε να επισκεφτεί μία ΜΕΒΑ (γιατί μέλλον δεν έχει δει ποτέ του) και συγκεκριμένα μία μεγάλη μονάδα που λειτουργεί μάλιστα και εξειδικευμένη εταιρεία για λογαριασμό της Περιφέρειας Αττικής, Εκείνη της Φυλής. Μόλις την επισκεφθεί και δει από πρώτο χέρι τι σημαίνει ΜΕΒΑ και τι απαιτήσεις έχει για να είναι σοβαρή η εγκατάσταση, ας ξαναδημοσιεύσει το ίδιο κείμενο, αν τολμάει.
Η αλήθεια είναι πως μία ΜΕΒΑ μπορεί και να λειτουργήσει χωρίς να προκαλεί όχληση όμως η πρακτικά ΧΩΡΙΣ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗ χωροθέτηση της συγκεκριμένης είναι τελείως λάθος. Είναι σαν να κουβέντιαζαν στο καφενείο «Ρε δε κάνουμε και μία ΜΕΒΑ να πάρουμε και κανένα φράγκο από την περιφέρεια;» «Και δεν κάνουμε;» «Που;» «Είναι εκείνο το παρατημένο οινοποιείο, δεν την κάνουμε εκει;» «Μπράβο, πάμε». Πέρα του ότι ο χώρος του οινοποιείου θα ήταν άριστος χώρος μουσείου αττικής αμπελουργίας και οινοποιητικής, είναι δύσκολο κανείς να φανταστεί την εισαγωγή της «πρώτης ύλης» μέσω της Μαραθώνος αλλά και την εγκατάσταση προδιαλογής που θα δουλεύει ακριβώς πάνω στον δρόμο. Και αν στη Φυλή η βρώμα και η δυσωδία κατευθύνονται προς τον ΧΥΤΑ που ούτως ή άλλως δεν φημίζεται για το καλό του περιβάλλον, εδώ τα επιβαρυντικά φορτία θα καλύπτουν μία ευρεία έκταση εντός της οποίας περιλαμβάνεται και η Λ. Μαραθώνος και οι πέριξ κατοικημένες περιοχές, όπως το Πικέρμι
Μύθος 5: «Το Ντράφι είναι παρατημένο. Τα 156 στρέμματα δεν θα ξεμπλοκάρουν και είναι πρόσχημα για να μην κάνει τίποτα ο Δήμος»
Το θέμα αφορά σε δικαστική διαμάχη που όσο κωλυσιεργεί, ο Μπουρνούς και οι απολογητές του όπως ο συγκεκριμένος, μπορούν να ισχυρίζονται τα πάντα. Δεν τους κοστίζει τίποτα άλλωστε. Μένουμε λοιπόν εδώ, με την ευχή να τελειώνει αυτή η ιστορία προς όφελος του κοινωνικού συνόλου και κανενός άλλου
Μύθος 6: «Στην άνω Διώνη δεν θα γίνουν ποτέ οι δρόμοι ούτε θα ξεμπλέξουμε με τα ρέματα. Η ΙΝΤΡΑΚΑΤ δεν πρόκειται να πάει να κάνει ούτε τους δρόμους που ανακοινώθηκαν».
Πέρα από την επίδειξη χρηματοδοτήσεων (χωρίς αντίκρυσμα ακόμη) στη Διώνη υπάρχει και το μείζον θέμα των ρεμάτων τα οποία ανήκουν στο υδρογραφικό δίκτυο του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας. Και δεν αναφερόμαστε στα δύο μεγαλύτερα, δηλαδή τον ποταμό Βαλανάρη και το ρέμα περιοδικής ροής Δασαμάρι τα οποία αποτελούν και κρίσιμες επιφανειακές ροές του Πεντελικού. Αναφερόμαστε όμως στα μικρότερα, όπως το ρέμα Μπάκα και άλλα, ίσως ακόμα μικρότερα. Πριν από τους δρόμους και τις στάθμες που θα καθορίσει η οριοθέτηση τους δεν θα έπρεπε να ληφθεί μέριμνα για κάποια σπίτια τα οποία είναι χτισμένα ακριβώς πάνω στην κοίτη τους; Υπάρχουν χαρακτηριστικές οικοδομές που έχουν από κάτω τους οχετούς για να περνάει το νερό. Σπίτια δηλαδή που βρίσκονται σε επικίνδυνη περιοχή και αν θυμηθούμε τι είχε γίνει στην περίπτωση της οδού Καρυωτάκη στον Βουτζά, θα λέγαμε πως προέχει η μέριμνα της απομάκρυνσης ίσως των κατοίκων και των οικοδομών από τέτοιες εκτάσεις και η μεταστέγαση τους σε άλλο σημείο, ασφαλέστερο, πάντα υπό την αιγίδα του δήμου. Όλα τα υπόλοιπα μοιάζουν με αστειότητες αν σκεφτούμε τον υπαρκτό κίνδυνο για κάποιους κατοίκους. Το είχε πει και ο αρχηγός του απολογητή, πως το νερό έχει μνήμη. Γιατί λοιπόν να εξαναγκαστεί να ξεχάσει τον δρόμο του επειδή πήγαν μερικοί και έχτισαν πάνω στην διαδρομή του;
Μύθος 7: «Ο Μπουρνούς έχει εγκαταστήσει παράνομο εργοτάξιο στην καρδιά της Ραφήνας».
Δεν θα επεκταθούμε. Θα παραπέμψουμε τον απολογητή στην ποινική διαδικασία που έχει εκκινήσει κατά του Μπουρνούς για απιστία και που τα περιγράφει όλα. Αν θέλει ο απολογητής να πάει μάρτυρας στο δικαστήριο και να πει στους δικαστές αυτά που γράφει εδώ, δηλαδή πως «δεν υπάρχει κανένα εργοτάξιο…» και πως πρόκειται για,,, παρεξήγηση.
Μύθος 8: «Η πολεοδομική μελέτη καταστρέφει τις ιδιοκτησίες στο Πικέρμι. Ο Μπουρνούς κάνει «δώρο» στην ELPEN και τη βγάζει εκτός σχεδίου».
Και πάλι, ο απολογητής μπορεί να ρωτήσει τους μελετητές γιατί το αρχικό τους σχέδιο που ενέτασσε την ΕΛΠΕΝ όπως είναι, άλλαξε με προτροπή/πίεση Μπουρνούς. Οι μελετητές δεν γνώριζαν δηλαδή περί της αποτύπωσης της ΖΟΕ και έφτιαξαν λανθασμένο σχέδιο που το διόρθωσε ο Μπουρνούς; Και επιπλέον πως δεν ελήφθησαν τα όρια των 50 μέτρων εκατέρωθεν των οχθών για ένα ρέμα ιδιαίτερου περιβαλλοντικού ενδιαφέροντος, όπως χαρακτηρίζει τον Βαλανάρη η υπουργική απόφαση του 1993; Γιατί ενώ οι ενστάσεις επί του θέματος έγιναν δεκτές, ξαναφέρνει το ίδιο στάδιο (Β1) για υποβολή ενστάσεων ξανά; Ποιος λέει παραμύθια εδώ ή ποιος λέει τη μισή αλήθεια (που είναι το άλλο όνομα για το ψέμα)
Και για να του βάλουμε και ένα ακόμα θεματάκι. Η απόρριψη ή η αποδοχή ενστάσεων από κατοίκους του Πικερμίου από ποιους παράγοντες καθορίστηκαν; Γιατί υπάρχει μια πλανώμενη δυσωδία πως οι ενστάσεις ημετέρων έτυχαν αποδοχής σε αντίθεση με εκείνες των …άλλων
Μύθος 9: «Δεν πρόκειται να γίνει τίποτα με τα δασικά σε Περιβολάκια, Αγ. Τριάδα, Αγ. Μαγδαληνή, Νέο Πόντο»
Για το πολύ ευαίσθητο θέμα της αλλαγής χρήσης τα ημίμετρα δεν χωράνε. Αυτά εγκαθιστούν απλά ένα καθεστώς ομηρίας για τους κατοίκους της περιοχής αλλά και για το σύνολο των δημοτών που βλέπουν τον δήμο τους να υποβαθμίζεται καθημερινά.
Μύθος 10: «Τα αεροπλάνα θα πετάνε πάνω από τη Ραφήνα και μας κοροϊδεύουν όταν λένε ότι θα σταματήσουν.»
Πέρα από κάθε επιχείρημα, η σκληρή πραγματικότητα του θορύβου από τα αεροπλάνα αλλά και της ατμοσφαιρικής ρύπανσης από τα πλοία είναι γεγονός αδιαμφησβήτητο. Όπως και η ένοχη σιωπή του δήμου για το θέμα, επί σειρά ετών. Μόνο προεκλογικά άρχισαν οι λεονταρισμοί οι οποίοι είναι έτοιμοι να κοπάσουν με ένα δωράκι, όπως το αλησμόνητο αυτοκινούμενο χορτοκοπτικό που έκανε δωρεά το αεροδρόμιο πριν πό 2-3 χρόνια. Η ηρεμία και η υγεία των κατοίκων είναι αδιαπραγμάτευτη και δεν χρειάζεται καμία μελέτη για να τηρούνται οι περιβαλλοντικοί όροι του κυρωτικού νόμου του 1995. Οι μελέτες και οι σχετικοί ισχυρισμοί είναι ο μόνος μύθος στην όλη υπόθεση
Μύθος 10+1: «Το ΚΕΛ Ραφήνας θα ρίχνει λύματα στο Μεγάλο Ρέμα Ραφήνας όπως έγινε στη Λάρισα».
Ξανά ένα copy paste αυτών που λέει ο Μπουρνούς που τα έχει πάρει από τη ΜΠΕ του ΚΕΛ. Μαζί με το αισχρό ψέμα περί «τριτοβάθμιας» επεξεργασίας. Η μελέτη το λέει ξεκάθαρα «προηγμένης δευτεροβάθμιας» που δεν σημαίνει με κανέναν τρόπο τριτοβάθμια. Όπως "πλούσιος" δε σημαίνει κατ' ανάγκη και εφοπλιστής.
Αλλά δεν χρειάζεται να ασχοληθούμε παραπάνω εδώ. Αφού καταστήσουμε σαφές πως οι βιολογικοί καθαρισμοί φτιάχνονται πάνω ή δίπλα σε υδάτινο αποδέκτη προκειμένου να παροχετεύσουν τυχόν αστοχίες τους, ας δούμε το πολύ πρόσφατο παράδειγμα των βιολογικών καθαρισμών σε Βόλο και Λάρισα. Ειδικά στη Λάρισα, ο οποίος ξέρασε το περιεχόμενο του στον Πηνειό ποταμό. Πέρα από αυτή τη σκληρή αλήθεια, τα όσα επικαλείται ο κάθε διαφημιστής – απολογητής για ένα θέμα που δεν ξέρει, είναι απλά αστειότητες.
Ας τελειώνουμε λοιπόν με τις ανοησίες, όπως λέει και ο απολογητής μας. Ας τελειώνουμε με τους συμφεροντολόγους Γκρούεζες της πολιτικής που παρεισφρέουν στην πολιτική ζωή για να καρπωθούν κέρδη μέχρι τέταρτης γενεάς και παραπέρα. Ας αφήσουμε πίσω τα τζάκια των "βολεμένων" και τα παραμύθια τους γιατί αυτός ο κοτζαμπασισμός τους μας έχει φέρει στο χείλος του γκρεμού. Ο Βόλος του Μπέου και η Θεσσαλία του Αγοραστού είναι το μαύρο παράδειγμα που πρέπει να αποφύγουμε. Και εδώ έχουμε τον δικό μας Μπέο αλλά και τους αγοραστούς του,
Η πολιτική οφείλει να γίνεται με στοιχεία, με όρους αλήθειας, διαβούλευσης, σκληρής κριτικής και σύγκρισης μεταξύ προγραμμάτων και θέσεων – όχι με φαντασιώσεις και σενάρια που εξωραΐζουν τα χειρότερα σχέδια για τον τόπο. . Αυτοί που τα διακινούν απλά γελοιοποιούνται με την ασχετοσύνη τους και σπαταλούν τον πολύτιμο χρόνο μας προκαλώντας μας να ασχοληθούμε μαζί τους.
Αρχικά λέγαμε να μην ασχοληθούμε γιατί έχουμε σοβαρότερες δουλειές και ανθρώπους που χρειάζονται την προσοχή μας. Τελικά ασχοληθήκαμε με έναν απολογητή του Μπουρνούς ή καλύτερα με έναν επαγγελματία διαφημιστή του. Επρόκειτο για λάθος. Είναι σαν να προσπαθείς να πείσεις τον διαφημιστή της μίας μάρκας καφέ πως η ανταγωνίστρια του είναι καλύτερη. Δεν θα πειστεί παρά μόνο όταν τον πληρώσεις για να «καταλάβει» πως τελικά είχες δίκιο. Μόνο που εδώ δεν πρόκειται για καφέ αλλά για την διοίκηση που σπρώχνει τον τόπο στην οριστική και αναπόδραστη υποβάθμιση του
ΥΓ1 Δυστυχώς, οι πληρωμένες καταχωρήσεις του στο Facebook το οποίο μας βομβάρδιζε όλη μέρα με όλες αυτές τι ανοησίες, μας έκανε να ασχοληθούμε. Δεν θα το ξανακάνουμε γιατί χάσαμε τον χρόνο μας.
ΥΓ2 Μεγάλο ενδιαφέρον έχει και η υπογραφή του διαφημιστή, στο κάτω μέρος της σελίδας kokkolis.gr. Δήμος Ραφήνας Πικερμίου και ΝΔ μαζί. Follow the money opos Ameriki
Kι αυτή η Αττική η γη, η πάνσοφη κι ωραία το καύχημα, το κόσμημα, τ΄ άνθος όλου του κόσμου
μέλλει κι αυτή να ερημωθεί κι η στάθμη της να πέσει από τ' άγρια κύματα κι από τη συμφορά
(Νοστράδαμου Προφητείες αποδ. Alan Wistful μτφ Π. Νικολαϊδης V.31)
atticavoice@gmail.com
