του Αντώνη Λαζαρή

Οι Ιταλοί το καλοκαίρι του 1941 επιτάσσουν το σπίτι της Μαρίκας και της Κατίνας Χίλμπερτ, ναρκοθετούν την παραλία Μαρίκες και κτίζουν πολυβολεία στις δύο άκρες της μεγάλης παραλίας, κάτω από το λόφο του Ασκηταριού και δίπλα στο σπίτι των δύο αδελφών.

Ένας μεγάλος προβολέας φωτίζει όλη τη νύχτα τη θάλασσα κάτω από το Ασκηταριό.

Τον Σεπτέμβριο του 1943 οι Ιταλία συνθηκολογεί και οι Ιταλοί στρατιώτες παραδίδονται στους πρώην συμμάχους τους σαν πρόβατα επί σφαγή.

Τον Οκτώβριο του 1944, οι Γερμανοί εγκαταλείπουν τη Ραφήνα και τα έργα τους παραδίδονται σιγά-σιγά στη λήθη του χρόνου.

Τα κανόνια στο Οχυρό πουλιούνται για παλιοσίδερα, οι λυόμενες κατασκευές διαλύονται, τα τούνελ σιγά σιγά λησμονιούνται και τα πολυβολεία συνεχίζουν να θυμίζουν μια εποχή που όλοι θέλουν να ξεχάσουν.

Τα πολυβολεία αφημένα στη λήθη του χρόνου.

Μέσα στα πολυβολεία, μόνο τα παιδιά συνεχίζουν να παίζουν στα ψεύτικα τον πόλεμο, αυτόν που όσοι τον έζησαν στην πραγματικότητα δεν θέλουν να θυμούνται ούτε στο χειρότερο εφιάλτη τους.

Σιγά-σιγά τα πολυβολεία παραδίδονται στον παναδαμάτορα χρόνο.

Κάθε χρόνο στις 16 και τις 17 Ιουλίου στο πάλαι ποτέ πολυβολείο κάτω από τον Άγιο Νικόλαο γιορτάζει το εκκλησάκι της Αγίας Μαρίνας.

Ένα πολυβολείο που μετατράπηκε σε ναΰδριο ως ανάμνηση της σωτηρίας των 20 Ραφηνιωτών που στις 17 Ιουλίου 1944 συνελήφθησαν από τους Γερμανούς.

Από τους 21 που συνολικά έπιασαν οι Γερμανοί, μόνο ένας, ο κ. Αλεξανδρίδης, σκοτώθηκε από τους κατακτητές όταν “τόλμησε” να διαμαρτυρηθεί για τις συνθήκες κράτησής τους. και, μάλιστα, μιλώντας στη γλώσσα των κατακτητών.

Τα πολυβολεία στο Πανόραμα δεν γλύτωσαν από την ανελέτητη φθορά του χρόνου.

Και μόνο αυτά στις Μαρίκες στέκονται ακόμα στη θέση τους αντιστεκόμενα στη λήθη που θα πρέπει να βολεύει όσους θέλουν όλα αυτά να ξεχαστούν.

Στην πρώτη φωτογραφία βλέπουμε τα δύο πολυβολεία στην παραλία "Μαρίκες" της Ραφήνας, πολύ κοντά στο περίφημο σπίτι που πέρασε από την Μαρίκα και την Κατίνα Χίλμπερτ στον Βαγγέλη Χιλμπερτίδη.

Στην δεύτερη φωτογραφία βλέπουμε το σκαρίφημα που σχεδίασαν οι Ιταλοί στρατιώτες το 1943.

Πιθανόν, λίγο πριν την συνθηκολόγηση που οδήγησε τους περισσότερους Ιταλούς στρατιώτες στο θάνατο.

Οι Ιταλοί στρατιώτες αφήνουν ένα αποτύπωμα της παρουσίας τους από την παραλία Μαρίκες.

Στην τρίτη φωτογραφία βλέπουμε τον διάδρομο που συνδέει ακόμα τα δύο πολυβολεία των Μαρικών.

Στην τέταρτη φωτογραφία βλέπουμε το περίφημο σπίτι των Μαρικών

Η χρονολογία στο τσιμέντο του πολυβολείου αναφέρει “1943”. Πόσο μακριά φαντάζει αυτό σε πολλούς. Και πόσο κοντά σε κάποιους άλλους.

Ο Νικόλας Χιλμπερτίδης μας οδήγησε στα πολυβολεία στις Μαρίκες επισημαίνοντάς μας το αυτονόητο:

“Είναι τα τελευταία που δεν τα κατέστρεψαν οι ανεγκέφαλοι των Αρχών! Σώστε τα για την Ιστορία του τόπου μας!!”

από τον IRafina-Dimotis

Και που τα είπε ο καθηγητής, εσείς οι Ραφηνιώτες, παρόντες στην εκδήλωση, τι καταλάβατε;

Ένα τίποτα, ως συνήθως

Πήγατε στην εκδήλωση. Καθίσατε, χειροκροτήσατε, ίσως και να συγκινηθήκατε με τις φωτογραφίες, τις μνήμες, τις αφηγήσεις. Αλλά  καταλάβατε τίποτα;

Γιατί, αν είχατε καταλάβει, δεν θα ήσασταν οι ίδιοι που επί χρόνια καταστρέφετε, αδιαφορείτε ή σιωπάτε για όσα συμβαίνουν σ’ αυτή την πόλη.

Ο καθηγητής κ. Αντώνης Λαζαρής(https://tinyurl.com/4ru862hd)  μίλησε για τη Ραφήνα που δεν πρέπει να χαθεί. Για ανθρώπους που αγάπησαν τον τόπο. Για ιστορίες που τον διαμόρφωσαν. Για ένα λιμάνι που δεν είναι απλώς "χώρος", ψυχή, παρελθόν και ταυτότητα

Και εσείς, εκεί. Πολλοί από εσάς, με τη δημόσια εικόνα του «ενδιαφερόμενου πολίτη», αλλά με την πραγματική ταυτότητα του αδιάφορου ή του συνένοχου

Γιατί η ιστορία δεν τιμάται με χειροκροτήματα και λόγια, αλλά με στάση ζωής.

Τι να το κάνεις το “συγκινητικό ταξίδι στο παρελθόν”, όταν καθημερινά αφήνεις να βιάζεται το παρόν; Όταν αποδέχεσαι τα πάντα, όταν δεν αντιδράς, όταν δεν διεκδικείς τίποτα για αυτή τη Ραφήνα;

Η εκδήλωση δεν ήταν φιέστα. Ήταν προειδοποίηση

Αν δεν το καταλάβατε, τότε πήγατε άδικα. όχι γιατί δεν ήταν όμορφη η βραδιά – αλλά γιατί δεν άξιζε σε αυτή την ομιλία η δική σας αδιαφορία

Από την πρώτη μέρα φαινόταν πως η λεγόμενη "διαπαραταξιακή" του δημοτικού συμβουλίου Ραφήνας - Πικερμίου για τη γνωμοδότηση επί της ΣΜΠΕ του Master Plan του λιμανιού, δεν θα μακροημέρευε. Άν και είχε διαφανεί από καιρό πριν, πως τα μέλη της διαπαραταξιακής δεν ήταν στο σύνολο τους απέναντι από το φαρωνικό λιμάνι που θα καταπιεί την πόλη, υπήρχαν αυτοί που εύκολα κατάπιαν τους θεατρικούς λεονταρισμούς που ακούστηκαν στις σχετικές συζητήσεις. Υπήρχαν οι καλοπροαίρετοι (;) που πίστευαν πως οι εκλεγμένοι εκπρόσωποι τους θα "ορθώσουν τείχος αντίστασης" μπροστά στις επιθυμίες και τα ζητούμενα των υποψηφίων παραχωρησιούχων του λιμανιού. Εκείνων δηλαδή που  θεωρούν την πόλη ένα ενοχλητικό σπυρί στην πλάτη του "μεγάλου πρότζεκτ". Της "επένδυσης τους". Πίστεψαν δηλαδή οι αφελείς πως αυτοί που παραχώρησαν δημόσιο - δημοτικό χώρο σε ιδιώτες, αυτοί που ξεπούλησαν το φυσικό περιβάλλον του τόπου με δικαιολογίες και προσχήματα για νήπια και αφελείς, τώρα τάσσονται εναντίον των "επενδυτών" και υποψήφιων ιδιοκτητών πόλης και λιμανιού. Πίστεψαν πως αυτοί που παρακαλάνε για την αύξηση της κίνησης των αυτοκινήτων στην πόλη μέσω Αττικής Οδού και άλλων "οδών" θα αντιδρούσαν στην προϋπόθεση κατασκευής μεγάλων οδικών αρτηριών, Παραμύθια για να κοιμίζετε τα ανήσυχα μωρά σας ή έστω τη συνείδηση σας.

Η υπόθεση "διαπαραταξιακή ήταν απλά ένα πρόσχημα. Απλά ένα θεατρικό κακής ποιότητας και περιεχομένου. Έπρεπε να στηθεί για να πείσει για το "αγαθό των προθέσεων" των όσων έχουν ήδη εγκληματίσει και συνεχίζουν να εγκληματούν κατά του τόπου. Οι ίδιοι που το χρειάστηκαν ήξεραν και πως θα το διαλύσουν έτσι ώστε όλοι να συμπεράνουν πως "προσπάθησαν αλλά η διχόνοια είναι η κατάρα". Η επόμενη φάση του σχεδίου είναι η θετική γνωμοδότηση (ή η μη γνωμοδότηση) του δήμου για το master plan. και έτσι κανένας δεν θα κουβαλάει τη λέζα πως συμφώνησε για το φαραωνικό λιμάνι.

Η ανεξάρτητη κίνηση Γη & Ελευθερία προχώρησε στην παρακάτων ανακοίνωση για το κακής ποιότητας θέατρο του Ευάγγελου - Κώστα Πρέκα- Μπουρνούς, στη διαπαραταξιακή για να "την κάνει με ελαφρά" και πρώτος πρώτος, κραυγάζοντας μάλιστα την αντίθεση του με το master plan και τα σχετικά σχέδια.

Εμείς μόνο αναρωτιόμαστε. Υπάρχει ένθρωπος που πείστηκε από αυτόν τον πολύ κακό ηθοποιο;

Ακολουθεί η ανακοίνωση της ανεξάρτητης δημοτικής κίνησης "Γη & Ελευθερία"

Μια συναυλία του Αλκίνοου Ιωαννίδη προμηνύεται πάντα μαγική. Πόσο μάλλον όταν ο Αλκίνοος συνοδεύεται από την ιστορική του μπάντα με την οποία επανασυνδέθηκε μετά από είκοσι χρόνια. Το προμήνυμα αυτό επαληθεύτηκε και όσοι βρέθηκαν χθες, Δευτέρα, στο κολυμβητήριο της Ραφήνας έζησαν πράγματι μια μαγική βραδιά

Ο Αλκίνοος Ιωαννίδης στο τραγούδι και στην κιθάρα, ο Σταύρος Λάντσιας στα πλήκτρα, ο Μιλτιάδης Παπαστάμου στο ηλεκτρικό βιολί, ο Γιώτης Κιουρτσόγλου στο ηλεκτρικό μπάσο και ο Μιχάλης Καπηλίδης στα τύμπανα συνέθεσαν ένα εκρηκτικό σύνολο που γέμισε το χώρο της συναυλίας με συγκίνηση και ενέργεια

Εκτός από τα δικά του αγαπημένα τραγούδια, ο Αλκίνοος ερμήνευσε και τραγούδια από τα Διάφανα Κρίνα, τον Τζίμη Πανούση, τον Ορφέα Περίδη, το Μάνο Λοΐζο, το Μάνο Χατζιδάκι αλλά και παραδοσιακά τραγούδια όπως το «Κόκκινα χείλη»

Το πρόγραμμα ξεκίνησε στις 9.30 και λίγο πριν τις 11.30 η μπάντα αποσύρθηκε από τη σκηνή δίνοντας την εντύπωση πως η συναυλία θα τελείωνε εκεί. Μετά από μεγάλη απαίτηση του κοινού όμως, ανέβηκε ο Αλκίνοος μόνος του στη σκηνή και συνέχισε για τουλάχιστον μισή ώρα. Ίσως αυτές ήταν και οι πιο προσωπικές του στιγμές. Δεν είναι τυχαίο που το μέρος αυτού του προγράμματος ξεκίνησε με το «Νερό των Σταγιατών» και έκλεισε με τον «Κεμάλ» του Μάνου Χατζιδάκι

Δεν ήταν δε λίγες οι φορές όπου ο τραγουδοποιός αναφέρθηκε στο δυσοίωνο αποτέλεσμα των πρόσφατων εκλογών και καλούσε σε εγρήγορση γιατί «από αδιαφορία θα πεθάνουμε» όπως είπε χαρακτηριστικά. Ιδιαίτερη αίσθηση προκάλεσε όταν, προλογίζοντας το «Πάντα θα ξημερώνει» που έχει γραφεί εις μνήμη του Παύλου Φύσσα, είπε πως το τραγούδι αυτό καθίσταται , μετά τα αποτελέσματα των εκλογών, τραγικά επίκαιρο

Η συναυλία τελικά ολοκληρώθηκε στις 12.00 μέσα σε αποθέωση από το κοινό, υπόκλιση από την μπάντα και τον Αλκίνοο εμφανώς ευχαριστημένο από την αγάπη και την αποδοχή που εισέπραξε από το κοινό

ΥΓ. Στα παραλειπόμενα της συναυλίας αξίζει να αναφέρουμε (επιγραμματικά εδώ και πιο αναλυτικά σε επόμενη ανάρτηση) πως κατά τη διάρκεια της συναυλίας έγινε παρέμβαση με πανό από μέλη της Κίνησης για την προστασία του Μεγάλου Ρέματος. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα μια προσεκτική μεν, χρήσιμη και διδακτική δε τοποθέτηση του Αλκίνοου που χειροκροτήθηκε. Τέλος, το κωμικό ενσταντανέ της βραδιάς συνέβη στην πύλη της εξόδου όταν ο δήμαρχος της πόλης σε ρόλο απασφαλισμένου σεκιουριτά προσπαθούσε να αποσπάσει δια της βίας το πανό από τα μέλη της Κίνησης λέγοντας σε εμφανή κατάσταση σύγχυσης πως ο χώρος του Δημοτικού Πάρκου είναι ιδιωτικός (!). Και όλα αυτά συγκρατούμενος από αντιδημάρχους και δημοτικούς υπαλλήλους που προσπαθούσαν να τον επαναφέρουν στη λογική ενώ με το ένα χέρι κρατούσε το πανό και με το άλλο προσπαθούσε να χτυπήσει την κάμερα που τραβούσε στιγμιότυπα (!). Για του λόγου το αληθές υπάρχει σχετικό φωτογραφικό υλικό , περισσότερα όμως σε επόμενη ανάρτηση. Μην περιμένετε πάντως να διαβάσετε αυτά τα παραλειπόμενα , όπως και τις πολιτικές τοποθετήσεις του Αλκίνοου κατά τη διάρκεια της συναυλίας, από τα δύο "επίσημα" Μέσα της Ραφήνας

Η Κίνηση για την Προστασία και Ανάδειξη του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας (ΚΠΑΜΡΡ) εξέδωσε το ακόλουθο δελτίο τύπου, για την κινητοποίηση που έλαβε χώρα στις 19/2 και ήταν πραγματικά μία όαση για την τοπική κοινωνία. Μία όαση ανθρωπιάς, πολιτισμού, και περιβαλλοντικής δράσης. Το εντυπωσιακό ήταν πως πλήθος συμπολιτών μας αγνοούσε τις εγκληματικές προθέσεις της καθετοποιημένα κάκιστης διοίκησης. Η παραπληροφόρηση και γη μεθοδευμένη συσκότιση από αυτούς που θα έπρεπε να ενημερώνουν, εξασφάλισε τα ανόσια  συμφέροντα. Όταν όμως ο κόσμος γνωρίζει ιδίοις όμμασι τι συμβαίνει, κανείς δεν μπορεί να τον κρατήσει στο σκοτάδι. 

Από υπουργείο σε περιφέρεια και από εκεί στον δήμο, όλοι μοιάζουν να βάζουν σε προτεραιότητα τις ανάγκες και το συμφέρον του εργολάβου, τελικά εις βάρος του κοινωνικού συνόλου. Η συγκέντρωση αυτή ίσως να έπρεπε να έχει γίνει μερικά χρόνια νωρίτερα, αλλά για όποιον παλεύει για το δίκιο, ποτέ δεν είναι αργά.

Ακολουθεί το Δελτίο Τύπου της ΚΠΑΜΡΡ

                      Απελευθέρωση αποθεραπευμένων γερακιών  από την ΑΝΙΜΑ  

Ραφήνα, 20/2/23

Την Κυριακή 19/2/23 εκατοντάδες άνθρωποι, κάτοικοι της Ραφήνας και άνθρωποι που αγαπούν την περιοχή παρευρέθηκαν σε Μουσική Εκδήλωση που διοργάνωσαν κάτοικοι της Ραφήνας σε συνεργασία με την Κίνηση για την Προστασία & Ανάδειξη του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας.

Η εκδήλωση ήταν αφιερωμένη:

• Στη διάσωση του ρέματος Ραφήνας που απειλείται από άμεση έναρξη του έργου που θα το μετατρέψει από ένα ζωντανό οικοσύστημα σε τσιμεντένιο αγωγό
• Στη διάσωση ζώνης πρασίνου 12 στρεμμάτων στο κέντρο της Ραφήνας, ανάμεσα σε 6 σχολεία και δίπλα σε οικισμό, που κινδυνεύει άμεσα να μετατραπεί σε εργοτάξιο του έργου για τουλάχιστον 7 χρόνια

Η εκδήλωση υποστηρίχθηκε από μαθητές του Μουσικού Σχολείου Παλλήνης που γέμισαν νότες, φωνές και ζωντάνια το πάρκο δίπλα στην εκβολή του ρέματος με την όμορφη επιλογή των τραγουδιών που έπαιξαν και την πηγαία ομιλία του Νέστωρα Σφετσίδη, μέλους της ορχήστρας, που έκλεισε την εκδήλωση.

Υποστηρίχθηκε επίσης από την ΑΝΙΜΑ-Σύλλογος Προστασίας & Περίθαλψης Άγριας Ζωής,  η οποία στα πλαίσια της εκδήλωσης απελευθέρωσε μετά από περίθαλψη δύο πανέμορφες γερακίνες που πλημμύρισαν συγκίνηση και χαμόγελα τα πρόσωπα των παιδιών και των ενηλίκων που την παρακολούθησαν.

Στην εκδήλωση απηύθυναν χαιρετισμό ο Παναγιώτης Ευαγγέλου, εκπρόσωπος του Συλλόγου Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης «Αλέξανδρος Δελμούζος», ο Αντώνης Λαζαρής, βιολόγος καθηγητής του Γυμνασίου Ραφήνας, ο Διονύσης Ασημακόπουλος, εκπρόσωπος γονέων των 1^ου και 4^ου Νηπιαγωγείων Ραφήνας, ο Μαρίνος Γλώσσης, εκπρόσωπος της περιφερειακής παράταξης Ανυπότακτη Αττική, η Φωτεινή Τσεργά, κάτοικος και γιαγιά τριών παιδιών που φοιτούν στα σχολεία όπου πρόκειται να κατασκευαστεί το εργοτάξιο του έργου που θα τσιμεντώσει το ρέμα.

Επίσης παρευρέθηκαν εκπρόσωποι της δημοτικής παράταξης Ραφήνας Δύναμη Ανάπτυξης με επικεφαλής τον Ανδρέα Βασιλόπουλο, εκπρόσωποι της κίνησης πολιτών Ποδονίφτης SOS-Ρέ(υ)μα κριτικής των καιρών και δράσης, της ανεξάρτητης πρωτοβουλίας πολιτών Δασαμάρι SOS,  του Εξωραϊστικού Συλλόγου ΜΑΤΙ, της κινηματογραφικής λέσχης Σινέ Σχολειό, δάσκαλοι και καθηγητές από τα σχολεία που γειτνιάζουν στο επικείμενο εργοτάξιο κλπ.  

Κατά της εγκατάστασης εργοταξίου στο κέντρο της Ραφήνας έχουν ταχθεί με προσφυγές ή ψηφίσματα όλες οι δημοτικές παρατάξεις της αντιπολίτευσης στη Ραφήνα, ο Σύλλογος Εκπαιδευτικών Π.Ε. Αλέξανδρος Δελμούζος,  οι Σύλλογοι γονέων 1^ου- 4^ου Δημοτικών και 1^ου – 4^ου Νηπιαγωγείων Ραφήνας, η Ένωση Γονέων, ο Εξωραϊστικός Σύλλογος Νηρέας, ο Εξωραϊστικός Σύλλογος Αύρας, η Κίνηση για την Προστασία & Ανάδειξη του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας και δεκάδες πολίτες. 

Από την  πρόσκληση της εκδήλωσης διαβάζουμε χαρακτηριστικά:

«Η καταστροφή του ρέματος Ραφήνας βρίσκεται προ των πυλών…

Η πολιτεία αποφάσισε να το μετατρέψει σε ένα νέο Κηφισό.

 Το Μεγάλο Ρέμα Ραφήνας είναι ένας από τους σημαντικότερους υγροτόπους της Αττικής.

Είναι μέρος  του δικτύου υγροτόπων της Ανατ. Αττικής που αποτελεί βασικό διάδρομο

για τα μεταναστευτικά πουλιά.

Θα είναι ο 8^ος από τους 12 υγρότοπους  που καταστρέφονται σήμερα στην Ανατ. Αττική.

Το έργο που ξεκινάει θα αποψιλώσει όλη τη φυσική βλάστηση σε μήκος 17 χιλιομέτρων

για να την αντικαταστήσει με τσιμέντα και πέτρες.

Πάνω από 2500 δέντρα θα κοπούν, καταστρέφοντας το βιότοπο εκατοντάδων πουλιών, ψαριών και άλλων ειδών.

Δεκάδες απειλούμενα και προστατευόμενα είδη θα απομακρυνθούν.

Ορισμένα είδη θα απειληθούν με εξαφάνιση (πχ. το ενδημικό αττικόψαρο).

Το έργο θα αυξήσει κατά πολύ τα νερά που θα φθάνουν στη Ραφήνα, εκθέτοντας σε κίνδυνο μεγάλης πλημμύρας τον οικιστικό ιστό, σε περίπτωση έντονων φαινομένων.

Το εργοτάξιο της εταιρίας που θα κατασκευάσει το έργο, θα γίνει στο κέντρο της Ραφήνας, δίπλα σε 6 σχολεία και σε 2 κεντρικούς οδικούς άξονες, θέτοντας σε κίνδυνο την ασφάλεια, την υγεία και την ποιότητα ζωής όλων των κατοίκων, ιδιαίτερα όμως των μαθητών.

 ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΟΝΕΙΡΕΥΟΜΑΣΤΑΝ ΓΙΑ ΤΗ ΡΑΦΗΝΑ…

ΤΟ ΕΡΓΟ ΑΠΟΣΚΟΠΕΙ ΣΤΗ ΔΙΕΥΚΟΛΥΝΣΗ ΤΩΝ ΜΕΓΑΛΩΝ ΕΡΓΩΝ ΠΟΥ ΣΧΕΔΙΑΖΟΝΤΑΙ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΕΝ ΑΓΝΟΙΑ ΤΗΣ ΤΟΠΙΚΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ.

ΤΟ ΡΕΜΑ ΡΑΦΗΝΑΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΑΡΑΜΕΙΝΕΙ ΦΥΣΙΚΟ ΚΑΙ ΟΧΙ ΝΑ ΚΛΕΙΣΕΙ.

ΔΕ ΘΕΛΟΥΜΕ ΤΗ ΜΕΤΑΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΤΗΣ ΡΑΦΗΝΑΣ ΣΕ ΕΡΓΟΤΑΞΙΟ.»

 Ευχαριστούμε τα παιδιά του Μουσικού Σχολείου Παλλήνης, την ΑΝΙΜΑ και όλους όσους βοήθησαν και παρευρέθηκαν, συντελώντας έτσι στο δυνάμωμα των  φωνών  που ζητούν το σταμάτημα της καταστροφής του ρέματος και του πρασίνου της Ραφήνας!

Κίνηση για την Προστασία & Ανάδειξη του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας

Επισυνάπτεται το Δελτίο Τύπου όπως ελήφθη με το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο, σε μορφή PDF