Ανοιχτή επιστολή κατοίκων της Ραφήνας και του Πικερμίου σχετικά με τα έργα που εξελίσσονται στο Οχυρό Ραφήνας, έργα ενός ανεκδιήγητου δήμαρχου με διογκωμένο εγώ. Η επιστολή αυτή δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα των Συντακτών και γράφτηκε κάτω από την πίεση της επίγνωσης ότι είναι πολύ επικίνδυνο να αντιμετωπίζεται η ιστορία με ελαφρότητα, να εργαλειοποιείται για μικροπολιτικά συμφέροντα, να διασύρεται από μωροφιλοδοξία και τελικά να ευτελίζεται

Ακολουθεί η επιστολή όπως αυτή δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα των Συντακτών 

Η επιστολή αυτή γράφεται κάτω από την πίεση της επίγνωσης ότι είναι πολύ επικίνδυνο να αντιμετωπίζεται η ιστορία με ελαφρότητα, να εργαλειοποιείται για μικροπολιτικά συμφέροντα, να διασύρεται από μωροφιλοδοξία και τελικά να ευτελίζεται.

Σε λίγες ημέρες ο απερχόμενος δήμαρχος Ραφήνας-Πικερμίου, ως τελευταίο έργο της θητείας του, θα παρουσιάσει τα εγκαίνια ενός χώρου που ο ίδιος έχει αποκαλέσει «θεματικό πάρκο» ή «πάρκο-πολυχώρο ιστορικής μνήμης του 2^ου Παγκοσμίου Πολέμου»

Αφήνουμε απέξω το ­­γεγονός πως ο χώρος αυτός βρίσκεται στο λόφο του Οχυρού, μια δασική περιοχή η οποία σταθερά και ανελέητα αποψιλώνεται και απομειώνεται λόγω της κατασκευής γηπέδων τένις, αναψυκτηρίων, αυθαίρετων κτιρίων που στεγάζουν τοπικούς συλλόγους κλπ κλπ

Αφήνουμε απέξω και το γεγονός ότι, στο πλαίσιο αυτού του μωροφιλόδοξου σχεδίου, ένα τεθωρακισμένο άρμα μάχης έχει τοποθετηθεί δίπλα ακριβώς από το Γυμνάσιο-Λύκειο της πόλης με την κάνη του να σημαδεύει το δρόμο που χρησιμοποιούν καθημερινά εκατοντάδες μαθητές για να ανεβαίνουν στο σχολείο. Το αφήνουμε απέξω μεν, ο ανατριχιαστικός συμβολισμός ωστόσο δεν μας διαφεύγει.

Με τη συγκεκριμένη επιστολή επικεντρωνόμαστε μόνο στον υποτιθέμενο σκοπό για τον οποίο έχει δημιουργηθεί αυτό το έργο. Και τον ονομάζουμε υποτιθέμενο, γιατί ο συγκεκριμένος δήμαρχος, ενώ διατείνεται πως θέλει να συντηρήσει και να τιμήσει την ιστορική μνήμη, στην πραγματικότητα κάνει ακριβώς το αντίθετο. Αφενός προκαλεί ιστορική σύγχυση με την τοποθέτηση ασύνδετων μεταξύ τους αλλά και με το χώρο αντικειμένων που δεν έχουν καμία σχέση με την ιστορία του χώρου και αφετέρου ευτελίζει την ιστορική μνήμη που προσποιείται ότι σέβεται και τιμά, παραχωρώντας μέρος των ιστορικών τούνελ σε ιδιώτες για εμπορική χρήση

Ο λόφος του Οχυρού ήταν έδρα Γερμανικού αρχηγείου. Στόχος των έργων ήταν η απόκρουση πιθανής απόβασης των Συμμαχικών στρατευμάτων στην παραλία της Ραφήνας. Το πανοπτικό προνόμιο της τοποθεσίας δεν διέλαθε βέβαια της προσοχής αυτών που το σχεδίασαν και το έκτισαν. Στο χώρο αυτό είχαν τοποθετηθεί 5 τεράστια περιστρεφόμενα κανόνια (πιθανολογείται ότι μεταφέρθηκαν από τη γραμμή Μαζινό) πάνω σε μεγάλες κυκλικές τσιμεντένιες βάσεις και γύρω τους υπήρχαν υπόγειες αποθήκες πυρομαχικών κατασκευασμένες με μπετόν. Στην κεντρική θέση, οι Γερμανοί εγκατέστησαν ένα μεγάλο παρατηρητήριο για τον έλεγχο των κινήσεων στο Νότιο Ευβοϊκό, κατασκεύασαν κατοικίες για τους αξιωματικούς και τους στρατιώτες, σταθμό πρώτων βοηθειών και έσκαψαν τάφρους και καταφύγια.

Το χώρο αυτό λοιπόν, ο απερχόμενος δήμαρχος ισχυρίζεται πως θέλει να τον καταστήσει πολεμικό μουσείο ιστορικής μνήμης του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου. Δεν γνωρίζουμε αν ο σχεδιασμός έχει εκπονηθεί από κάποιον ιστορικό-αρχαιολόγο, ούτε τι πρόκειται να φιλοξενηθεί τελικά στο μουσείο αυτό. Τα πρώτα δείγματα πάντως είναι ενδεικτικά της προχειρότητας με την οποία έχει σχεδιαστεί το εν λόγω έργο. Ήδη, στην είσοδο του λόφου και ακριβώς δίπλα από το Γυμνάσιο-Λύκειο, έχει τοποθετηθεί ένα αμερικανικό άρμα μάχης M24 Chaffee (επίσημα Light Tank, M24), ένα άρμα που προφανώς δεν έχει καμία σχέση με την ιστορία του συγκεκριμένου χώρου, ούτε καν με την αντίσταση των Ελλήνων εναντίον των Ιταλών φασιστών και των Γερμανών Ναζί, καθώς το συγκεκριμένο μοντέλο ήρθε στην Ελλάδα μόλις στα τέλη του 1950. Επίσης, δίπλα από τον διαμορφωμένο περίπατο, έχει τοποθετηθεί ένα – κατά δήλωση του απερχόμενου δημάρχου – βρετανικό πυροβόλο Μ105. Τέτοιο όπλο δεν βρίσκουμε στους καταλόγους να έχει υπάρξει ποτέ, κάτι που ενισχύει ακόμη περισσότερο την αίσθησή μας περί πλήρους άγνοιας και προχειρότητας του εγχειρήματος

Την ίδια στιγμή μάλιστα που ο απερχόμενος δήμαρχος δηλώνει πως σέβεται και τιμά την ιστορική μνήμη, παραχωρεί σε ιδιώτες προς εμπορική εκμετάλλευση τύπου escape room, βλέπε «δωμάτια απόδρασης» ελληνιστί, ένα από τα ιστορικά τούνελ του χώρου καθιστώντας το χώρο πιο πολύ μια πολεμική φτηνή Disneyland, παρά ένα χώρο ιστορικής μνήμης. Η πολιτική σημειολογία και ιδεολογία των δωματίων απόδρασης δεν θα μας απασχολήσει εδώ. Αρκεί ίσως να σημειώσουμε κάπως τηλεγραφικά, ότι η σαγηνευτική προσομοίωση της απόδρασης προς την ελευθερία υποκαθιστά όλο και πιο πολύ οποιαδήποτε προσπάθεια αντίστασης και τελικά απόδρασης από ένα καθεστώς εγκλεισμού και υποταγής. Θα μπορούσαμε να πούμε πως ένας επιχειρηματίας με τις ευλογίες του απερχόμενου δημάρχου, σας υπόσχονται, με το αζημίωτο φυσικά, συναρπαστικές αποδράσεις από βαρετές ιστορικές μνήμες! Και όλα αυτά μέσα σε τούνελ για την κατασκευή των οποίων στρατολογήθηκαν βίαια ντόπιοι. Ντρέπεται και η ντροπή

Ζούμε αναμφισβήτητα μια εποχή δραματικής έκπτωσης της αισθητικής, της ιστορικής μνήμης, του μέτρου και της ποιότητας και η βάναυση παρέμβαση στο λόφο του Οχυρού είναι σαφώς ένα αποτέλεσμα αυτών των εκπτώσεων. Αντί ο εν λόγω δημαρχίσκος του φτηνού εντυπωσιασμού να δημιουργήσει κάτι ποιοτικό και διδακτικό που θα επικαλείται τη μνήμη που βρήκαμε να μας περιμένει όταν ήρθαμε σε αυτόν τον κόσμο και θα την κληρονομεί σε όσους εμείς θα αφήσουμε πίσω μας, αυτός - βαθιά αντιιστορικός παρά τις περί του αντιθέτου δηλώσεις του – επιλέγει κάτι χυδαίο, φτηνό, σαθρό και ψεύτικο.

Γιατί να μη δημιουργήσουμε έναν πρότυπο χώρο εκπαιδευτικών προγραμμάτων που θα προσελκύουν σχολεία όλων των βαθμίδων προσπαθώντας να περισώσουμε κάτι από την αυθεντικότητα και τη γνησιότητα; Γιατί να μη φτιάξουμε ένα χώρο που θα προβάλλει την αξία της ειρήνης σε αντιδιαστολή με τα δεινά του πολέμου και αντίθετα επιλέγουμε τη μυθοποίηση και ηρωοποίηση των πολεμικών όπλων; Γιατί πολύ απλά, τα πρώτα προϋποθέτουν παιδεία, ευαισθησία, όραμα και σεβασμό στην ιστορία. Και αυτά όλο και περισσότερο εκλείπουν στον τόπο μας

Ως ένδειξη αγανάκτησης και θλίψης για τις αυθαίρετες και ασεβείς από ιστορικής άποψης ενέργειες του απερχόμενου δημάρχου, απευθύνουμε αυτή την επιστολή διαμαρτυρίας και καλούμε την παρέμβαση οποιουδήποτε ενδιαφερόμενου αρμόδιου φορέα ή/και συλλογικότητας.

Αλέξης Κροκιδάς, Κοινωνιολόγος, κάτοικος Ραφήνας

Νίκος Σίμος, Δασολόγος, κάτοικος Πικερμίου

Χρήστος Κωστούλας, Φυσικός, κάτοικος Ραφήνας

Παραπομπές

1. Το Οχυρό της Ραφήνας … https://atticavoice.gr/enimerosi/rafina-pikermi/item/607-to-oxyro-tis-rafinas

2. Οχυρό Ραφήνας – Δραπετεύοντας από το παρελθόν … https://atticavoice.gr/enimerosi/rafina-pikermi/item/610-oxyro-rafinas-drapeteyontas-apo-to-parelthon

3. Ραφήνα – Ένα κανόνι πάνω από την πόλη … https://atticavoice.gr/enimerosi/rafina-pikermi/item/4465-rafina-ena-kanoni-pano-apo-tin-poli

4. Έκφραση αγωνίας για το Οχυρό και το μέλλον του … https://atticavoice.gr/enimerosi/rafina-pikermi/item/4546-ekfrasi-agonias-gia-to-oxyro-kai-to-mellon-tou

5. Κίνηση για την Προστασία και την Ανάδειξη του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας – Να σταματήσουν οι παράνομες παρεμβάσεις στο λόφο του Οχυρού … https://atticavoice.gr/perivallon/anthropos-kai-perivallon/item/4563-kpamrr-na-stamatisoun-oi-paranomes-paremvaseis-sto-lofo-tou-oxyroy

Η Κίνηση για την Προστασία και Ανάδειξη του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας με δημοσίευμα στο ιστολόγιο της καταγγέλλει τις παράνομες εργασίες που εκτελούνται στον λόφο του οχυρού της Ραφήνας και ζητά να σταματήσουν άμεσα αφού όπως καταγγέλλεται:

Η περιοχή “Λόφος Οχυρού” είναι χαρακτηρισμένη Ζώνη Πρασίνου και Δασική Έκταση (ΖΟΕ Μεσογείων / ΦΕΚ 199Δ/ 06.03.2003, αρ.324/2020 Απόφαση Δ/νσης Δασών Αν. Αττικής & αρ. 494/2020 Απόφαση Αποκεντρ. Διοίκ. Αττικής)

Ενώ η δασοτεχνική μελέτη (μελέτη δασικής αναψυχής) προέβλεπε ήπιες παρεμβάσεις δασικής αναψυχής (μονοπάτια, ξύλινα κιόσκια, τραπεζόπαγκοι, κ.α.) που θα υλοποιούνταν “με μικροεκσκαφές με τα χέρια και απλά μηχανικά μέσα (φτυάρι, τσουγκράνα κλπ) ”, στην πράξη ο Δήμος εκτελεί μεγάλης κλίμακας οικοδομικά έργα με βαριά μηχανήματα, προϋπολογισμού άνω των 2.000.000€.

Για το παράνομο αυτό έργο, ο Δήμος καταχράται κοινοτικούς και εθνικούς πόρους (ΕΣΠΑ) παραβιάζοντας την εθνική νομοθεσία. Ταυτόχρονα συνάπτει δάνειο άνω των 600.000€ με το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων, με αποτέλεσμα οι δημότες να δεσμεύονται να αποπληρώνουν δόση της τάξης των 125.000,00€ τον χρόνο.

Εμείς πάλι απορούμε για την έλλειψη του σχετικού ελέγχου από τους διαχειριστές των χρηματοδοτικών προγραμμάτων και σε τέτοιο βαθμό που η ανοχή τους αυτή να ισοδυναμεί με ξεκάθαρη συνενοχή σε διασπάθιση πόρων.

Στην ανάρτηση περιλαμβάνεται και ένα βίντεο από τον λόγο του Οχυρού. Λήψη από drone στις 30/9/2023. Φαίνονται οι πιέσεις που δέχεται η περιοχή, τόσο οι οικιστικές πιέσεις όσο και οι αμφισβητούμενες χρήσεις που εγκαθίστανται στον λόφο και το δάσος του με την ανοχή των αρμοδίων

Μετά τη συνάντηση που είχαν οι δύο υποψήφιες - επικεφαλής δημοτικών συνδυασμών , αφενός η Εμμανουέλα Τερζοπούλου (κίνηση Γη & Ελευθερία) και αφετέρου η συμμετέχουσα στον δεύτερο γύρο των δημοτικών εκλογών στη Ραφήνα και το Πικέρμι, Δήμητρα Τσεβά Μήλα, εξέδωσαν τα παρακάτω ανακοινωθέντα με ελάχιστη χρονική διαφορά

• ΔΕΣΜΕΥΣΕΙΣ ΤΗΣ ΠΑΡΑΤΑΞΗΣ "ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΕ ΝΕΑ ΠΟΡΕΙΑ" ΓΙΑ ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ: 

Σχεδόν ταυτόχρονα εκδόθηκε και το παρακάτω δελτίο τύπου από την κίνηση Γη & Ελευθερία και την επικεφαλής της

• ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΤΗΣ ΠΑΡΑΤΑΞΗΣ "ΓΗ & ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ" ΕΝΟΨΕΙ ΤΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ ΤΗΣ 15.10.2023 ΣΤΟ ΔΗΜΟ ΡΑΦΗΝΑΣ-ΠΙΚΕΡΜΙΟΥ

Καταδικάζουμε τις αντιπεριβαλλοντικές και αντιδημοκρατικές πρακτικές της διοίκησης Μπουρνού, η οποία τα τελευταία χρόνια έχει δρομολογήσει και ξεκινήσει την υλοποίηση εργολαβιών που καταστρέφουν το φυσικό περιβάλλον της περιοχής μας και έχουν ήδη υποβαθμίσει δραματικά την ποιότητα ζωής των ανθρώπων.

Μεταξύ αυτών είναι το έργο διευθέτησης του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας, η καταστροφή δημοτικού χώρου πρασίνου για εργοτάξιο της ΙΝΤΡΑΚΑΤ, η καταπάτηση της δασικής έκτασης στο Οχυρό, σχέδια που αντιβαίνουν στον προστατευόμενο χαρακτήρα του υγροτόπου των Μαρικών, η ΜΕΒΑ στο Πικέρμι κ.α.

Στον αντίποδα, οι περιβαλλοντικές δεσμεύσεις της Δήμητρας Τσεβά-Μήλα, επικεφαλής του συνδυασμού «ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΕ ΝΕΑ ΠΟΡΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΡΑΦΗΝΑ ΚΑΙ ΤΟ ΠΙΚΕΡΜΙ», που έγιναν κατόπιν της σημερινής μας συνάντησης, βρίσκονται στην κατεύθυνση των περιβαλλοντικών μας αγώνων και προσδοκούμε την άμεση υλοποίησή τους .

Οι αγώνες μας για την ΓΗ και την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ συνεχίζονται μέσα και έξω από το Δημοτικό Συμβούλιο.

Λάβαμε και δημοσιεύουμε επιστολή  κατοίκων της Ραφήνας, στην οποία εκφράζουν την αγωνία τους για τα όσα λαμβάνουν χώρα στον λόφο του Οχυρού. Πρόκειται για μια αγωνία διάχυτη στον κόσμο που έχει αγαπήσει το δάσος το οποίο συστηματικά υποχωρεί κάτω από την πίεση σχεδίων που το θέλουν "χώρο προς εκμετάλλευση" δηλαδή εμπόρευμα και να του αφαιρέσουν τον χαρακτήρα του κοινού αγαθού.

Πέρα από τον αντιπεριβαλλοντικό χαρακτήρα των παρεμβάσεων ενός δημάρχου ο οποίος είναι φανατικός υποστηρικτής της κακώς νοούμενη αξιοποίησης των δημοσίων χώρων, δια της μετατροπής τους σε ιδιωτικούς και του αποκλεισμού τη ελεύθερης πρόσβασης δημοτών από αυτούς, υπάρχει και σοβαρό θέμα νομιμότητας σε ό,τι αφορά τις παρεμβάσεις σε σχέση με τον χαρακτήρα του χώρου.

Δημοσιεύουμε την επιστολή έκφρασης αγωνίας των κατοίκων και επιφυλασσόμαστε για την περαιτέρω διερεύνηση των όσων αφορούν στην εξέλιξη του ζητήματος και των νομικών προεκτάσεων, της ομολογουμένως βάρβαρης παρέμβαση στον λόφο και το δασύλλιο του Οχυρού

Αυτές τις ημέρες, όσοι μαθητές ανεβαίνουν προς το Γενικό Λύκειο της Ραφήνας για να δώσουν Πανελλήνιες εξετάσεις, βλέπουν να τους σημαδεύει ένα κανόνι . Και όχι, δεν πρόκειται σε καμία περίπτωση για πλάκα, ούτε για κάποια λογοτεχνική μεταφορά.

Στο λόφο του Οχυρού της Ραφήνας, ακριβώς πάνω από το σχολείο, βρίσκεται τοποθετημένο πάνω σε ένα τσιμεντένιο βάθρο ένα τανκ. Αν μάλιστα κάποιος ανέβει μέχρι εκεί πάνω, θα μπορέσει να βγάλει μερικές εντυπωσιακές και σουρεαλιστικές ταυτόχρονα φωτογραφίες με την κάνη του τανκ να σημαδεύει τα πλοία που βρίσκονται αραγμένα στο λιμάνι της πόλης

Τι δουλειά όμως έχει ένα τανκ μέσα στο πανέμορφο δάσος του Οχυρού; Σύμφωνα με το δήμαρχο της πόλης, το τανκ είναι δωρεά του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας – πιθανόν δεν είχαν πού να το βάλουν – και τοποθετήθηκε στο λόφο στα πλαίσια μιας σχεδιαζόμενης δημιουργίας ενός Πολεμικού Μουσείου μέσα στο δάσος. Σε ανάρτησή του δε στο fb,  ο δήμαρχος Ευ. Μπουρνούς διατυπώνει και την άποψη, ενδεικτική της αισθητικής του, πως το δάσος έγινε πιο όμορφο μετά την τοποθέτηση του τανκ!

Είναι αλήθεια πως η περιοχή αυτή είναι συνδεδεμένη με το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, καθώς οι Γερμανοί κατακτητές είχαν εγκαταστήσει εκεί μεγάλα πολυβολεία που επικοινωνούσαν μεταξύ τους μέσω ενός μεγάλου δικτύου υπόγειων στοών, φοβούμενοι μια απόβαση συμμαχικών δυνάμεων στα παράλια της περιοχής. Θα μπορούσε λοιπόν κάποιος καλοπροαίρετος παρατηρητής να δικαιολογήσει μια προσπάθεια συντήρησης της ιστορικής μνήμης. Πώς θα μπορούσε όμως να προσπεράσει το γεγονός ότι αυτές οι υπόγειες στοές πρόκειται να μετατραπούν σε επιχειρήσεις τύπου escape room; Πώς θα μπορούσε να αποκαλέσει αυτόν που χρησιμοποιεί ως εργαλείο μια δεδομένη ευαισθησία πάνω στις επώδυνες αυτές μνήμες, κάπως αλλιώς εκτός από πολιτικό απατεώνα;

Ας επιστρέψουμε όμως στο επίμαχο τανκ, το οποίο υποδέχτηκαν με τιμές και ρίγη εθνικής συγκίνησης τα παπαγαλάκια των τοπικών μέσων ενημέρωσης μιλώντας για άρμα μάχης του 1940. Είναι όμως αληθές έστω και αυτό; Έχει δηλαδή το τανκ αυτό κάποια σχέση με την αντίσταση των Ελλήνων εναντίον των Ιταλών φασιστών και των Γερμανών Ναζί;

Ας πάρουμε λοιπόν τα πράγματα από την αρχή.

Το άρμα μάχης M24 Chaffee (επίσημα Light Tank, M24) ήταν ένα αμερικανικό ελαφρύ τανκ που χρησιμοποιήθηκε κατά τη διάρκεια του τελευταίου μέρους του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Παρόλα αυτά, η συμβολή του Μ24 στη νίκη των Συμμάχων ήταν ελάχιστη καθώς αυτά που έφτασαν στην Ευρώπη ήταν λίγα και έφτασαν πολύ αργά. Πιο συγκεκριμένα, τα πρώτα M24 έφτασαν στην Ευρώπη τον Νοέμβριο του 1944, άρχισαν τις επιχειρήσεις τον Δεκέμβριο του 1944, όμως καθυστέρησαν να φτάσουν στις μονάδες μάχης πρώτης γραμμής.

Για να αντιληφθούμε το χρονικό σημείο άφιξής τους, αξίζει να αναφέρουμε πως εκείνη τη χρονική στιγμή τα Σοβιετικά στρατεύματα είχαν ήδη φτάσει μέσα στην Πολωνία, τα Βαλκάνια είχαν απελευθερωθεί, όπως επίσης η Γαλλία και η Ιταλία και ο αμερικανικός στρατός είχε φτάσει μέχρι τα γερμανικά σύνορα

Το Μ24 χρησιμοποιήθηκε ευρέως στις επόμενες δεκαετίες, όπως στον πόλεμο της Κορέας από τους Αμερικανούς, όπως επίσης στην Αλγερία και στην Ινδοκίνα από τους Γάλλους. Χρησιμοποιήθηκε επίσης στον πόλεμο του Βιετνάμ, καθώς κάποια Μ24 είχαν βρεθεί στα χέρια του νοτιοβιετναμικού στρατού. Η τελευταία φορά που αναφέρεται πολεμική δράση του M24 ήταν στον Ινδο-Πακιστανικό Πόλεμο του 1971 

φωτό από https://en.wikipedia.org/wiki/M24_Chaffee

Δύσκολα λοιπόν θα μπορούσε να θεωρήσει κανείς το Μ24 ως αντιπροσωπευτικό τανκ του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Ειδικά στην Ελλάδα, τα πρώτα Μ24 έφτασαν στα τέλη του 1950 και προφανώς δεν πολέμησαν ποτέ στον ελλαδικό χώρο. Η σύνδεσή του λοιπόν με την ελληνική αντίσταση εναντίον των ιταλικών και γερμανικών στρατευμάτων είναι ανιστόρητη και παραπλανητική

Τα Μ24 που ήρθαν στην Ελλάδα, εάν ήταν καινούργια δεν πολέμησαν ποτέ και πουθενά, ενώ αν ήρθαν μεταχειρισμένα ίσως είχαν σκοτώσει Κορεάτες, Βιετναμέζους και Αλγερινούς κατά τη διάρκεια των πολέμων των ιμπεριαλιστικών δυτικών δυνάμεων

Αυτή ήταν η ιστορία του τανκ που έχει στρατοπεδεύσει στο δάσος του Οχυρού σημαδεύοντας τα πλοία που βρίσκονται στο λιμάνι.

Και τα ερωτήματα που γεννιούνται είναι πολλά.

Μπορεί να αντιμετωπιστεί η γελοιότητα με σοβαρότητα;

Πόσο εύκολο είναι να αντιμετωπιστεί η γελοιότητα όταν αυτή επενδύεται με πατριωτικές κορόνες υψηλού φρονήματος παραπέμποντας στις αλήστου μνήμης γιορτές της χούντας;

Πόσο εύκολο τέλος είναι να πείσεις ένα λαό εκπαιδευμένο στην εθνική συγκίνηση ότι όλη αυτή η επένδυση της γελοιότητας με πατριωτικές κορόνες είναι απλά ένα προπέτασμα καπνού που κρύβει τις πραγματικές προθέσεις των γελοίων;