Είμαστε λίγοι αυτοί που παλεύουν ενάντια στο Κακό
Σε μια χώρα που όταν πεις «ο βλαμμένος» όλοι καταλαβαίνουν πως εννοείς τον πρωθυπουργό της, που όταν πεις «ο εθνικός βλάκας» όλοι καταλαβαίνουν πως εννοείς τον Υπουργό Υγείας της, σε μια χώρα που Υπουργός Μετανάστευσης είναι κάποιος που συμμετείχε σε πορείες της Χρυσής Αυγής, σε μια χώρα που το γελοίο κυβερνά, δεν ξέρουμε πόσος χώρος έχει απομείνει πλέον για τη σάτιρα.
Οι εργαζόμενοι της RAF WEST όμως, πρέπει να ζήσουν. Κυκλοφορεί λοιπόν και σήμερα το πολυσυλλεκτικό φύλλο #112 της RAF WEST Journal, της Νο2 εφημερίδας της ανατολικής Αττικής. Με πολλά θέματα και πλούσιο φωτορεπορτάζ
Η ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΠΡΟΧΩΡΑΕΙ ΣΤΗ ΡΑΦ TAOYN: Με γοργούς ρυθμούς αναπτύσσεται η Ραφ Τάουν. Τα αεροπλάνα έχουν πολλαπλασιαστεί. Το ίδιο και τα πλοία, καθώς και τα αυτοκίνητα που οδηγούν σε αυτά. Το λιμάνι ετοιμάζεται να μεγαλώσει για να χωράει κι άλλα πλοία και όλοι πλέον περιμένουν την έλευση της Αττικής Οδού που θα χωρίσει δια παντός την πόλη σε Άνω και Κάτω Ραφ Τάουν. Το μόνο που θα μένει σε λίγο στους συμπαθείς κατοίκους της είναι να πουλήσουν και να φύγουν, αλλά τουλάχιστον θα μπορούν να βλέπουν στους «βοριάδες της Ραφήνας» παλιές φωτογραφίες της πόλης τους και να συγκινούνται όσο θέλουν, αρκεί να μην κάνουν πολιτικά σχόλια
TA COMICS ΤΗΣ RAF TOWN: Διαβάστε τις περιπέτειες του Παλιού Σερίφη. Μια προσφορά της RAF WEST για μικρούς και μεγάλους
Ο ΑΛΕΞΗΣ ΤΣΙΠΡΑΣ ΣΚΕΦΤΕΤΑΙ: Ενώ σύσσωμο το Πανελλήνιο αγωνιά για το αν ο Αλέξης Τσίπρας θα ιδρύσει καινούργιο κόμμα, ο ίδιος, κατά τα πρότυπα των παλιών Στυλιτών, έχει ανέβει πάνω σε ένα Στύλο και σκέφτεται τον τίτλο του νέου κόμματος. Ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες αναφέρουν πως έχει ήδη καταλήξει στο όνομα «ΠAτριωτικό ΣOσιαλιστικό Καπιταλιστικό Κόμμα Ελλάδος» (ΠΑΣΟΚΚΕ).
ΣΤΟΥΣ ΜΠΑΓΛΑΜΑΔΕΣ ΤΗΣ ΡΑΦΗΝΑΣ: Μια στήλη που φιλοδοξεί να είναι μόνιμη, δημοσιεύοντας κάθε φορά ένα ποίημα για την πόλη που ζήλεψε τη δόξα της Αθήνας και του Πειραιά και θέλει να τους μοιάσει, μα ντρέπεται να μας το πει. Φιλοδοξούμε επίσης τα ποιήματα αυτά να μελοποιηθούν και να κυκλοφορήσουν σύντομα σε cd, δίσκο βινυλίου (για τους εναλλακτικούς), κασέτα (για τους ρομαντικούς) και δίσκο γραμμοφώνου (για τους Τριγλιανούς)
Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ: Άλλη μία στήλη που φιλοδοξεί να είναι μόνιμη. Ο μεγάλος αντίκτυπος που είχε η φωτογράφηση του ελληνικού πρωθυπουργικού ζεύγους με το αντίστοιχο των Ηνωμένων Πολιτειών, απογείωσε τη δημοτικότητα του ζεύγους Κυριάκου-Μαρέβα και όλοι πλέον ζητούν να φωτογραφηθούν μαζί τους. Στη σημερινή φωτογραφία, τους βλέπουμε μαζί με το διάσημο ζευγάρι των κωμικών Stan Laurel και Oliver Hardy που δηλώνουν ευγνώμονες για τη θετική ανταπόκριση στο αίτημά τους
Ο ΑΡΗΣ ΠΟΡΤΟΣΑΛΤΕ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΙ: Όπως αποκαλύπτει ο Άρης Πορτοσάλτε, η κυβέρνηση Μητσοτάκη δέχεται ύπουλο πόλεμο από υβριδικά κόμματα. Σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες του δημοσιογράφου-ερευνητή, το κόμμα «Καρυστιανού», το κόμμα «Κοβέσι» και το κόμμα των «Μπάχαλων Αντιεξουσιαστών» εργάζονται από κοινού, προκειμένου να ρίξουν από το θρόνο του τον Έλληνα Μωϋσή.
Διαβάστε σήμερα, 4/10, τη RAF WEST Journal
H νούμερο 2 εφημερίδα της Ανατολικής Αττικής, μετά τις παρατεταμένες ως συνήθως διακοπές της, επιστρέφει δριμύτερη με επιτόπιο ρεπορτάζ από το Λευκό Οίκο, όπου διαπιστώνει πως το ζεύγος Μαρέβα-Μητσοτάκη, μετά τη φωτογράφηση που έκανε με τον Ντόναλντ Τραμπ και τη Μελάνια, έχει γίνει περιζήτητο και όλοι ζητούν να βγουν φωτογραφία μαζί του
Όπως μπορείτε να δείτε από τις αποκλειστικές φωτογραφίες της απεσταλμένης μας, Καλλιόπης Μπανιστήρη, το αγαπητό ζεύγος ανταποκρίθηκε στη λατρεία που εισέπραξε και δέχτηκε να φωτογραφηθεί με μεγάλες προσωπικότητες της Ιστορίας, της Πολιτικής και της διεθνούς Showbiz
Ο Μέγας Ναπολέων με την Ιωσηφίνα, ο Μέγας Αλέξανδρος με τον Ηφαιστίωνα, ο Τζον Λένον με τη Γιόκο Όνο, αλλά και ο Γιώργος Πατούλης με τη Μαρίνα Πατούλαινα είναι μερικά μόνο από τα ζευγάρια που είχαν την ευκαιρία και την τύχη να φωτογραφηθούν δίπλα στο πιο hot ζευγάρι της ελληνικής και παγκόσμιας πολιτικής σκηνής
Όπως μαθαίνουμε, οι φωτογραφήσεις της Μαρέβα και του Κυριάκου θα συνεχιστούν και εμείς, όπως πάντα στην πρώτη γραμμή των γεγονότων, δεσμευόμαστε να σας κρατάμε ενήμερους
του Θανάση Τριαρίδη, συγγραφέα
17/9/2025
ΠΑΝΤΟΤΕ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ ΤΗΣ ΓΑΖΑΣ - ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΑ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΤΩΝ ΕΒΡΑΙΩΝ ΠΟΥ ΑΝΤΙΣΤΕΚΟΝΤΑΙ
1. Από χθές η Ειδική Εντεταλμένη Επιτροπή του ΟΗΕ πιστοποίησε αυτό που όλοι γνωρίζουν εδώ και καιρό: Πως η πολιτικά κυρίαρχη ακροδεξιά του Ισραήλ διαπράττει γενοκτονία στη Γάζα από τον Οκτώβριο του 2023, με πρόθεση να καταστρέψει τους Παλαιστινίους.
Αντιγράφω κατά λέξη την είδηση: «Καταλήξαμε στο συμπέρασμα πως στη Γάζα διαπράττεται γενοκτονία, η οποία συνεχίζεται, και η ευθύνη βαρύνει το κράτος του Ισραήλ», δήλωσε στο Γαλλικό Πρακτορείο (AFP) η Νάβι Πιλάι, επικεφαλής της Ανεξάρτητης Διεθνούς Επιτροπής Ερευνας του ΟΗΕ για την κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στα κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη.
Οι ερευνητές του ΟΗΕ, για να υποστηρίξουν το πόρισμά τους περί γενοκτονίας, επικαλούνται παραδείγματα ισραηλινών δολοφονιών, παρεμπόδισης στην παροχή βοήθειας, βίαιων εκτοπισμών και της καταστροφής μιας κλινικής γονιμότητας.
Η Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών του 1948 ορίζει τη γενοκτονία ως έγκλημα που διαπράττεται «με την πρόθεση να καταστραφεί, εν όλω ή εν μέρει, μια εθνική, εθνοτική, φυλετική ή θρησκευτική ομάδα». Για να θεωρηθεί μία ενέργεια γενοκτονία πρέπει να έχει διαπραχθεί τουλάχιστον μία από τις πέντε ενέργειες που περιγράφονται. Σύμφωνα με τη νέα, 72σέλιδη έκθεση των εμπειρογνωμόνων του ΟΗΕ, το Ισραήλ έχει διαπράξει τέσσερις από τις εν λόγω ενέργειες: δολοφονίες· πρόκληση σοβαρών σωματικών ή ψυχικών βλαβών· επιβολή συνθηκών διαβίωσης που αποσκοπούν στην καταστροφή των Παλαιστινίων, ολικώς ή μερικώς· επιβολή μέτρων που αποσκοπούν στην αποτροπή γεννήσεων.
Είχαν προηγηθεί εκατοντάδες διεθνείς φορείς, το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο, η Διεθνής Ένωση Γενοκτονιών, η Φραντζεσκα Αλμπανέζε, Ειδική Εισηγήτρια των Ηνωμένων Εθνών, εκατοντάδες ΜΚΟ, αναρίθμητοι Ισραηλινοί και Εβραίοι της διασποράς, συλλογοι των ανά τον κόσμο Εβραίων που το δηλώνουν, θύματα του Ολοκαυτώματος και οι απόγονοι τους. Έχουν προηγηθεί ο μεγαλύτερος Ισραηλινός ιστορικός σε θέματα Γενοκτονιών παγκοσμίως Ομερ Μπαρτόφ, ο μεγαλύτερος Ισραηλινός συγγραφέας, ο Νταβιντ Γκρόσμαν (που μάλιστα έχασε το παιδί του ως ισραηλινό στρατιώτη στον πόλεμο του Λιβάνου), ο μεγαλύτερος Ισραηλινός δημοσιογράφος, ο Γκιντεόν Λέβι, η σημαντικότερη κοινωνιολόγος του κόσμου, η Τζούντιθ Μπάτλερ - και εκατοντάδες χιλιάδες δημοκράτες Ισραηλινοί πολιτικοί και διανοούμενοι καθώς και Εβραίοι της διασποράς. Και όλοι το φωνάζουν καθαρά σε διάφορους τόνους: Το ακροδεξιό κράτος του Ισραήλ διαπράττει γενοκτονία σε βάρος των Παλαιστινίων.
Και ο πιο διάσημος ιστορικός του κόσμου, ο επισης Ισραηλινός Γιουβάλ Νόα Χαράρι, δηλώνει πλέον κάτι σπαρακτικό: «Το Ισραήλ είναι αντιμέτωπο με την μεγαλύτερη καταστροφή της ιστορίας του: την ηθική του αυτοακύρωση. Θα κατακτήσει την Γαζα δια ενός αδιανόητου εγκλήματος - και θα έχει καταστρέψει δύο χιλιάδες χρόνια του εβραϊκού πολιτισμού και των εβραϊκών αξιών».
Τι κάνει η κυρίαρχη πολιτικά ακροδεξία του Ισραήλ - η κυβέρνηση του εγκληματία Νετανιάχου και των λοιπών εγκληματιών; Συνεχίζει ανενόχλητη την καταστροφή κάθε ζωής στην Γάζα και δολοφονεί, συστηματικά και με κάθε τρόπο, τους αμάχους Παλαιστινίους λέγοντας πως "όλοι οι δολοφονημένοι είναι Χαμάς" (στην πραγματικότητα η Χαμάς είναι ο υπ' αριθμόν 1 συνεταίρος της - η 7η Οκτωβρίου έγινε λίγο πριν ο Νετανιάχου βρεθεί στην φυλακή). Και κατηγορεί κάθε έναν που καταγγέλει την κτηνωδία της ως "αντισημίτη" - έχοντας εξαπολύσει έναν φαινομενικά κωμικό μα στην πραγματικότητα εφιαλτικό στρατό υπαλλήλων, λαδικών και αυτόνομων καθαρμάτων (ή και προγραμματων ΑΙ) να συκοφαντούν στη δημόσια σφαίρα τον οποιοδήποτε μιλάει για την γενοκτονία.
Μα τώρα πια είναι σαφές σε ολόκληρη την ανθρωπότητα - και ο Χαράρι έχει απόλυτο δίκιο. Οι μεγαλύτεροι αντισημίτες του κόσμου είναι οι ίδιοι οι ακροδεξιοί του Ισραήλ και τα λαδικά τους. Αυτοί οι ίδιοι εγκληματίες που εξοντώνουν τους Παλαιστινίους δια της γενοκτονίας, είναι αυτοί καταστρέφουν ηθικά και ουσιαστικά και το ίδιο το Ισραήλ - και επιχειρούν να καταστρέψουν τα χιλιάδες χρόνια του εβραϊκού πολιτισμού. Ο Νετανιάχου, η συμμορία του και οι συνεταίροι του.
.........
2. Μιλησα καθαρά για αυτήν την Γενοκτονία εδώ και 21 χρόνια - από το 2004: τότε σε σειρά κειμένων μου την είχα χαρακτηρίσει "Γενοκτονία υπό εκκόλαψη". Και έλεγα πως "αν δεν γκρεμιστεί το Τείχος που στρατοπεδοποιεί έναν λαό η γενοκτονία είναι αναπόφευκτη". Η τότε ακροδεξιά του Ισραήλ και τα τότε λαδικά (πολλά είναι τα ίδια με σήμερα) προσπάθησαν να με πολεμήσουν με λύσσα και να με φιμώσουν. Φυσικά δεν τα κατάφεραν: Στο βιβλίο μου ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΤΡΕΜΑΜΕΝΟ ΣΩΜΑ κυκλοφόρησα το 2006 όλα μου τα μέχρι τότε κείμενα επί του θέματος. Και πάντοτε έλεγα πως η επερχόμενη γενοκτονία μπορεί να αποτροπεί μόνο με την κινητοποίηση των όπου γης δημοκρατών Εβραίων.
Η ακροδεξιά του Ισραήλ και τα λαδικά της φυσικά ενοχλούνται πολύ από αυτή την θέση. Και συνεχισαν να μου επιτίθενται με βία. Προφανώς στην περίπτωση μου δεν μπορούν να πείσουν ούτε το πληκτρολόγιο του υπολογιστή τους. Είμαι ο άνθρωπος που έχει μελετήσει περισσότερο από κάθε άλλον το Ολοκαύτωμα στην Ελλάδα - και είμαι ο συγγραφέας που έχει τιμήσει την μνήμη του Ολοκαυτώματος περισσότερο από κάθε άλλον ελληνόγλωσσο συγγραφέα έχοντας γράψει 30 βιβλία για αυτό. Δικά μου ήταν εξάλλου τα τρία πρώτα ελληνόφωνα έργα για το Ολοκαύτωμα που βρέθηκαν δεκάδες φορές στις σκηνές και σε διαφορετικές παραστάσεις. Το να κατηγορεί κάποιος εμένα για "αντισημιτισμό" είναι μια φαιδρή μωρία που προκαλεί γέλιο (κάποτε βέβαια τα ίδια καθάρματα κατηγόρησαν για "αντισημιτισμό" και τον ... Πρίμο Λέβι).
Κι, όπως έχω γράψει πολλές φορές, η απάντηση μου στα ακροδεξιά καθαρματα πάντοτε θα έρχεται διά της δημιουργίας. Ήδη από το καλοκαίρι έχει κυκλοφορήσει το έργο μου ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ, ΕΣΕΙΣ ΕΙΣΤΕ ΤΟ ΝΕΟ ΑΟΥΣΒΙΤΣ και ήδη έχει κλείσει να βρεθεί σε σκηνές της Ελλάδας και της Ευρώπης. Και θα γράψω και αρκετά ακόμη, όπως έκανα πάντα όταν τα καθε λογής και απόχρωσης ακροδεξιά καθάρματα διανοούνταν να με απειλήσουν: Για να μπορέσουμε να συναντηθούμε διά της τέχνης στον αγώνα πάντοτε υπέρ των δολοφονημένων - και πάντοτε εναντια στους δολοφόνους
........
3. Θέλω, όποτε μιλάω για την Γενοκτονία της Γάζας πάντοτε να τονίζω και κάτι ακόμη - κι ας προσεχθεί, παρακαλώ, έστω και στο όνομα του ότι μίλησα για αυτήν την γενοκτονία που σήμερα όλοι αναγνωρίζουν, πριν από 21 χρόνια. Ούτε οι πολίτες του Ισραήλ, ούτε ο απανταχού της γης εβραϊσμός πρέπει να ταυτίζονται με τα δολοφονικά καθάρματα της ακροδεξιάς του Νετανιάχου. Δεν κηλίδωσε όλους τους Γερμανούς το όνειδος του ναζισμού - υπήρξε και ο Μπρέχτ και ο Τόμας Μαν και ο Φριτζ Λάνγκ και η Μάρλεν Ντίντριχ και τα παιδιά του Λευκού Ρόδου. Παρόμοια πρέπει να σκεφτούμε τους Ισραηλινούς που αντιστέκονται σε τούτη την γενοκτονία. Πρέπει να σκεφτούμε πως ο τεράστιος εβραικός πολιτισμός, που τόσα προσέφερε στην ανθρωπότητα, υπήρξε για χιλιάδες χρόνια ένας πολιτισμός συνύπαρξης και αλληλοβοήθειας: Είναι ο Μωυσής, ο Χριστός, ο Παύλος, ο Μαϊμονίδης, ο Σπινόζα, ο Μαρξ, ο Φρόιντ, ο Κάφκα, ο Αϊνστάιν, ο Πρίμο Λέβι και χιλιάδες ακόμη. Πρέπει να σκεφτούμε πως ο πολιτισμός αυτός γέννησε το μονοθεισμό - και ακόμη, πως οι Εβραίοι συνυπήρξαν για αιώνες με τους Άραβες και φτιάξανε μαζί το θαύμα της Αράβικής Αναγέννησης. Αυτόν τον πολιτισμό γυρεύουν να καταστρέψουν με την γενοκτονία της Παλαιστίνης ο Νετανιάχου και οι συν αυτώ δολοφόνοι.
Ως εκ τούτου: πρέπει να αγωνιστούμε εναντια στην γενοκτονία της Παλαιστίνης και, συνάμα, πρέπει να σταθούμε ενάντια στον αντισημιστισμό που ειδικά τώρα (ακριβώς λόγω των εγκληματων του Νετανιάχου) βρίσκει γόνιμο έδαφος. Τον γυρεύει αυτόν τον αντισημιτισμό η ακροδεξία του Ισραήλ - για να υπηρετήσει το δολοφονικό της αφήγημα και να συνεχίσει ανενόχλητη την γενοκτονία. Η συμμορία του Νετανιάχου το δηλώνει καθαρά: Δεν αναγνωρίζει κανένα Διεθνή Οργανισμό, κανένα Διεθνές Δικαστήριο, καμία Διεθνή Αρχή. Και λογαριάζει πως διαθέτει έχει την τεχνολογική στατιωτική ισχύ να κάνει ό,τι έγκλημα θέλει. Ως εκ τούτου η μόνη πρακτική δυνατότητα ανατροπής της είναι η ίδια η κοινωνία του Ισραήλ μαζί με την εβραϊκή διασπορά.
Πρέπει να σκεφτούμε πως υπάρχουν εκατομμύρια Ισραηλινων και Εβραίων της διασποράς που καταγγέλουν δημόσια, με το όνομά τους, την γενοκτονία των Παλαιστινίων και προσπαθούν να προστατέυσουν την ζωή στην ρημαγμένη Γαζα. Με αυτούς τους Ισραηλινούς πρέπει να αγωνιστούμε μαζί, πλάι-πλάι, εναντια στα ακροδεξιά καθάρματα της χώρας τους. Με τον Γιουβάλ Νόα Χαράρι, τον Ντέιβιντ Γκρόσμαν, τον Γκιντεόν Λέβι, τον Ομέρ Μπάρτοφ, τον Έτγκαρ Κέρετ, τον Γιουβάλ Άμραχαμ, τον Μάικλ Μπεν-Γιαήρ, τον Αβραάμ Μπεργκ, την Τζούντιθ Μπάτλερ και τόσους άλλους.
Το γράφω από το 2004 - και το επαναλαμβάνω και τώρα: Δεν υπάρχει δρόμος σωτηρίας για την καθημαγμένη Παλαιστίνη και τα παιδιά της δίχως τους δημοκράτες Εβραίους του Ισραήλ και της διασποράς. Πρέπει να υποστηρίξουμε αυτούς τους ανθρώπους με κάθε τρόπο. Μόνον αυτοί μπορούν να ανατρέψουν τους εγκληματίες του Νετανιάχου - και να σταματήσουν τον γενοκτονία.
Αυτός είναι ο αγώνας λοιπόν: Ο αγώνας ενάντια στην δολοφονική ακροδεξιά που αφανίζει την Παλαιστίνη και καταστρέφει ηθικά και πολιτικά και το ίδιο το Ισραήλ. Ο αγώνας για να σωθούν οι Παλαιστίνιοι στην Γάζα - αλλά και ο αγώνας να μην αμαυρωθεί ανεπανόρθωτα ο εβραϊκός πολιτισμός. Ας μην περισσέψει κανείς μας σε αυτή την προσπάθεια.
Από τη σελίδα του facebook Κυκλοθυμικός αναδημοσιεύουμε την παρουσίαση της από χρόνια αναγγελθείσας μεταγραφής του Λοβέρδου. Του φερόμενου ως καθηγητή, όχι του φερόμενου ως δημοσιογράφου. Έτσι πραγματοποιήθηκε το μεγάλο όνειρο κάθε νεοδημοκράτη. Να έχει 2 Λοβέρδους στο κόμμα, μαζί με το μισό ΠΑΣΟΚ και μαζί με τον Μητσοτάκη και την ακροδεξιά του χείρα να βάζουν πλώρη για νέους ΟΠΕΚΕΠΕ. Το Σημιτικό ΠΑΣΟΚ δηλαδή βγήκε επιτέλους από τη ντουλάπα. Στο ίδιο ΠΑΣΟΚ βέβαια ανήκει και το υπόλοιπο ΠΑΣΟΚ που όμως ακόμα ακόμα δεν θέλει να το παραδεχτεί αλλά ο Ν. Ανδρουλάκης καταβάλλει φιλότιμες προσπάθειες για να πείσει το "Όλον ΠΑΣΟΚ" να περπατήσει επιτέλους έξω από τη ντουλάπα.
Ο λόγος στον Κυκλοθυμικό
Πώς στις μεταγραφές παρουσιάζουν το βιογραφικό του παίχτη, έτσι κι εμείς εδώ.
Πάμε ξανά λοιπόν:
Το 2012 ο Ανδρέας Λοβέρδος ως υπουργός Υγείας του ΠΑΣΟΚ μας ανακοίνωνε ότι δήθεν ήθελε να μας προστατέψει από τα λοιμώδη νοσήματα, αλλά στην πραγματικότητα έκλεινε το μάτι στο ακροδεξιό ακροατήριο που ενισχυόταν ραγδαία ελέω μνημονίων κι ακραίας φτωχοποίησης. Στο στόχαστρο έβαλε οροθετικές τοξικοεξαρτημένες σεξεργάτριες. Πού να ήξερε ο καψερός ότι άλλες μειονοτικές ομάδες θα «πουλούσαν» περισσότερο (Ρομά, πρόσφυγες, μετανάστες, μουσουλμάνοι, κτλ.) στο εξαγριωμένο πλήθος με το τυφλό μίσος. Το αυγό ακόμα εκκολάπτονταν και δεν ξέραμε πού θα βολέψει να δαγκώσει καλύτερα το φίδι.
Χρησιμοποιώντας έναν νόμο του 1940 ο Λοβέρδος αποφάσισε να δημοσιοποιήσει σε όλα τα μέσα τις φωτογραφίες από 27 κορίτσια και να απειλήσει πως θα ακολουθήσει μπαράζ ελέγχων για να ανακαλύψει ακόμα περισσότερα και να τα διαπομπεύσει κι αυτά. Σα να μην έφτανε αυτό, τα ευάλωτα αυτά κορίτσια αμέσως μετά τον εξευτελισμό τους συνελήφθησαν και πέρασαν έως κι έναν χρόνο στη φυλακή με το αδίκημα πως τάχα μου ήξεραν ότι είναι οροθετικές και έκαναν σεξ χωρίς προφυλάξεις για να εξαπλώσουν τον ιό. Προφανώς, κι οι 32 κατηγορούμενες που είχαν συλληφθεί συνολικά, αθωώθηκαν και δικαιώθηκαν. Όσο προφανές φυσικά μπορεί να είναι αυτό για την ελληνική δικαιοσύνη.
Κι ενώ όλη η διεθνής κοινότητα μας έφτυνε, ο Ανδρέας Λοβέρδος γύριζε τα κανάλια για να μας ενημερώσει ότι αυτό γίνεται για λόγους προστασίας τόσο των κοριτσιών όσο κι αυτών που είχαν πάει μαζί τους. Ήταν η αρχή του οργουελικού λόγου που πλέον κυριαρχεί κι έχει κανονικοποιηθεί τόσο στην κεντρική πολιτική σκηνή όσο και στην τρολ χαβούζα των ΜΚΔ. Δηλαδή συνευρίσκεσαι με σεξεργάτριες χωρίς προφυλάξεις και χρειάζεται να δεις την φωτογραφία της συγκεκριμένης που πήγες για να κάνεις εξετάσεις και να αλλάξεις κουλτούρα. Αν δε δεις την φωτογραφία της, συνέχισε αυτό που κάνεις, είναι ασφαλέστατο. Και φυσικά η ευθύνη στην κοπέλα, πάντα η κοπέλα, οι πελάτες τους είναι και οι καλύτεροι ψηφοφόροι, οι νοικοκυραίοι. Γνωστά αυτά.
Οι συνέπειες ήταν πολύ βαριές για τις ζωές αυτών των παιδιών.
Τον Νοέμβριο του 2014 η Κατερίνα θα γράψει αυτό:
«Είμαι μια από τις 27 τοξικοεξαρτημένες οροθετικές γυναίκες που διαπομπευθήκαμε το 2012, μας υποχρέωσαν σε λήψη αίματος για τεστ HIV/AIDS, και στη συνέχεια μας φυλάκισαν για διάστημα έως ένα χρόνο, με την κατηγορία της πορνείας και της "βαριάς σκοπούμενης σωματικής βλάβης" στους υποτιθέμενους πελάτες μας.
Η κατηγορία της πορνείας δεν αποδείχθηκε, και στη δίκη δύο από εμάς στις 4/4/2014 ενάντια στο ελληνικό κράτος για παράνομη φυλάκιση, κερδίσαμε αποζημίωση ύψους ...10 ευρώ την ημέρα.
Η βλάβη που μας έγινε θα κυνηγάει αιώνια εμάς και τα παιδιά μας. Εμείς όμως είμαστε φορείς δικαιωμάτων, και με τη συμπαράσταση της Ομάδας Δικηγόρων για τα Δικαιώματα Προσφύγων και Μεταναστών και την Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης στις διωκόμενες Οροθετικές θα συνεχίσουμε να επιδιώκουμε την ηθική και υλική μας δικαίωση.
Και θέλω να σας πω ότι εγώ κατάφερα να είμαι καθαρή.»
Για 2 χρόνια παρέμεινε «καθαρή» από τις ουσίες, όχι όμως κι από το χυδαίο μίσος της κοινωνικής διαπόμπευσης. Ξανακύλησε και λίγο αργότερα αυτοκτόνησε αφήνοντας πίσω της μόνο ένα γράμμα. Λίγο καιρό μετά τη δημοσιοποίηση των στοιχείων της είχε κάνει απόπειρα αυτοκτονίας κι ο πατέρας της.
Τον Απρίλιο του 2013 είχε αυτοκτονήσει στο κελί της κι η Μαρία, ένα από τα υπόλοιπα θύματα της προεκλογικής διαπόμπευσης που έστησε ο Λοβέρδος. Το 2016 πέθανε ξαφνικά ένα ακόμα από τα θύματα. Η μητέρα της κατέγραψε ότι είχε πάει το ΚΕΕΛΠΝΟ στο σχολείο κι εξέτασε το εγγόνι της, το παιδί της Μαρίας, μπροστά στους συμμαθητές και τους εκπαιδευτικούς του. Στις φυλακές πετούσαν το φαγητό από μακριά και τις άφηναν να καταπίνουν μπαταρίες…για να ξεμπερδεύουν.
Η τελική «δικαίωση» για αυτά τα κορίτσια, όσα επέζησαν, ήταν 10 ευρώ τη μέρα. Αυτήν την αποζημίωση τους έδωσε το ελληνικό κράτος. Και τις άφησε ξανά πεταμένες στη μοίρα και στο στιγματισμό τους. Από την άλλη, ο Λοβέρδος, περιφερόταν στη Βουλή ως κατάσκοπος της ΝΔ στο διαλυμένο ΠΑΣΟΚ, έπαιζε τένις με τον φίλο του τον Άδωνι, τον υπουργό που διατήρησε τη διάταξη της διαπόμπευσης του, γύριζε τα γήπεδα κι έκανε ανάλυση για τον Ολυμπιακό, έφτιαξε κι ένα κόμμα που δεν το ψήφισε κανείς μάθαμε πως θα είναι στη διοικητική ομάδα στο αναβολάδικο του Keele, σε ένα από τα ιδιωτικά πανεπιστήμια που έφερε αντισυνταγματικά ο Μητσοτάκης στην χώρα και σήμερα πήρε μεταγραφή στην αγαπημένη του ΝΔ.
Γιατί στην Ελλάδα κανένα κάθαρμα, δεν χάνεται, να το θυμάστε. Στην Ελλάδα μόνο οι κολασμένοι χάνονται, μόνο για αυτούς δεν υπάρχει δάκρυ να χυθεί, μια αγκαλιά να ανοίξει, ένα χέρι να απλωθεί.
ΣτΣ Δεν μπορέσαμε να χρησιμοποιήσουμε την πρωτότυπη φωτογραφία του ποστ του Κυκλοθυμικού και βρήκαμε στην τύχη μία από το Διαδίκτυο. Θα το δείτε και στην αναφορά της πηγής παρακάτω
Σε τηλεοπτική εκπομπή ταπεινής ποιότητας και προπαγανδιστικού προσανατολισμού, πλήρως συμμορφούμενη με τις επιταγές του μέσου το οποίο την παράγει και την προάγει, ξεπρόβαλλε η νέα γενιά κομματόσκυλων -ή έστω δείγμα της- που δεν διαφέρουν σε τίποτα από τα παλιά κομματόσκυλα παρά μόνο στην ηλικία. Τη βιολογική ηλικία γιατί τα κομματόσκυλα δεν είχαν ποτέ πνευματική ηλικία αφού αυτή προϋποθέτει παρουσία πνεύματος. Τα κομματόσκυλα δεν διαθέτουν πνεύμα αλλά αντ' αυτού διαθέτουν μεγάλη γλώσσα. Μεγαλύτερη απ'οτι διαθέτουν άλλες ράτσες σκύλων.
Το κομματόσκυλο του εκτροφείου εκπαιδεύεται να χρησιμοποιεί αυτή τη γλώσσα, αυτό το εργαλείο προόδου και αναρρίχησης και η συμμετοχή του εκπαιδευόμενου κομματόσκυλου σε τηλεοπτική εκπομπή ταπεινής ποιότητας και περιεχομένου, αποτέλεσε μαζί διαδικασία γυμναστικών επιδείξεων και προβιβαστικών εξετάσεων στη διαδικασία της εκπαίδευσης του. Στόχος του κομματόσκυλου είναι να τελειοποιήσει τη χρήση της γλώσσας του ώστε να γλείφει χωρίς να πασαλείβει το αφεντικό του με σάλια. Είναι πραγματικά πολύ δύσκολη δοκιμασία, τόσο για σκυλιά όσο και για άλλα είδη του ζωικού βασιλείου που η γλώσσα τους είναι το μέσο της επιβίωσης τους, όπως για παράδειγμα, τα αμφίβια βατράχια ή οι μυρμηγκοφάγοι.
Μεγάλα εκτροφεία κομματόσκυλων διαφημίζουν το προϊόν τους σε όλα τα Μέσα. Τηλεόραση, ραδιόφωνο, διαδίκτυο και εφημερίδες βρίθουν από εικόνες γκρουμαρισμένων κομματόσκυλων, με φιόγκους και περίτεχνα χτενίσματα που αντιγράφουν καμιά φορά και τα χτενίσματα των αφεντικών τους, ονειρευόμενα να γίνουν και αυτά αφεντικά των επόμενων νέων κομματόσκυλων και των θυμάτων τους. Μάλιστα με αυτά που κάνουν και φοράνε, τα κομματόσκυλα γίνονται viral, πράγμα που προσμετράται στον τελικό έλεγχο προόδου που θα λάβουν είτε για να περάσουν στο επόμενο έτος σπουδών τους είτε για να λάβουν δημόσια αξιώματα, αντάξια κάθε πιστού κομματόσκυλου που η γλώσσα του έχει καταγράψει χιλιόμετρα έρπην πάνω στα φανερά και στα απόκρυφα των αφεντικών του.
Και κάπως έτσι, σε μία τέτοια, ήσυχη και τηλεοπτική κοινωνία, τα κομματόσκυλα γίνονται και πρότυπα για τις επόμενες γενιές κομματόσκυλων, εκτός από viral.
Όλα αυτά συμβαίνουν καθημερινά μπροστά μας, δίπλα μας, γύρω μας και διεκδικούν μέρος της καθημερινότητας μας, της ζωής μας. Είδατε πόσο αθόρυβα εθιζόμαστε στο ανάξιο, πως έρχεται η υποβάθμιση και τελικά ο εκμηδενισμός της ανθρώπινης αξιοπρέπειας;
Χθες Κυριακή 31/8/25 έγινε η συγκέντρωση ομάδας ανθρώπων, κατοίκων ανατολικής Αττικής, από Παλλήνη έως Μαραθώνα, στη Λ. Μαραθώνος - διασταύρωση Βγένας- στο πλαίσιο της υποστήριξης του Global Sumud Flotilla. Ο στόλος αποτελείται από δεκάδες σκάφη με πληρώματα από 44 χώρες που σάλπαραν την Κυριακή από λιμάνια της Μεσογείου με προορισμό τη Γάζα ?? για να σπάσουν τον παράνομο αποκλεισμό και να μεταφέρουν ανθρωπιστική βοήθεια.
Το March to Gaza Greece συμμετέχει με καράβι στο Global Sumud Flotilla.
Ενώνουμε τη φωνή μας με χιλιάδες φωνές στην Ελλάδα και το κόσμο και συμμετέχουμε στη διεθνή κινητοποίηση.
ΥΓ: Θα πρέπει να παρατηρήσουμε τη συμπαράσταση αυτοκινητιστών που επέστρεφαν ενδεχομένως από διακοπές, με κόρνες και υψωμένες γροθιές. Την επόμενη φορά ελπίζουμε να είναι στο δρόμο.
Επίσης μαύρη εντύπωση δημιούργησε η εμφάνιση αστυνομικών με γκλομπ στα χέρια και μάλιστα την ώρα που οι συγκεντρωμένοι αποχωρούσαν αφού είχε πέσει το βράδυ για τα καλά.. Η ανεξήγητα απειλητική στάση των "οργάνων" δημιούργησε εξαιρετικά άσχημες εντυπώσεις. Σα να είχαν σταλεί από την κυβέρνηση του Νετανιάχου για να εμποδίσουν τις φωνές συμπαράστασης στον σφαγαζόμενο λαό της Παλαιστίνης. Εάν τα όργανα έφεραν διακριτικά του IDF δεν το μάθαμε γιατί είχε ήδη σχεδόν σκοτεινιάσει.
Απόψε 31/8 στις 20:30 όλοι οι δρόμοι οδηγούν στου Νηρέα την πλατεία, Σύρου και Ναυτίλου σε ένα αποκαλοκαιρινό πανηγύρι.
Εξωραϊστικός Σύλλογος Νηρέας
Ραφήνα, Αττικής
Twitter: https://twitter.com/nireasrafinas
Facebook: http://www.facebook.com/pages/Εξωραϊστικός-Σύλλογος-Νηρέας-Ραφήνας/350426181701846
Βρισκόμαστε μπροστά σε μία μεγάλη αλλαγή στη χώρα. Η αλλαγή αφορά στον τρόπο διαχείρισης των απορριμμάτων και στο κέντρο της συζήτησης βρίσκεται το θέμα της κατασκευής εργοστασίων καύσης για την παραγωγή ενέργειας με τη γνωστή (και επιβαρυντική όπως έχει αποδειχθεί για τον οικογενειακό προϋπολογισμό) μέθοδο των ΣΔΙΤ*. Με αφορμή αυτά και συμμετέχοντας στη σχετική συζήτηση που έχει ξεκινήσει, περιμένοντας να δούμε τι θέση σκοπεύoυν να πάρουν οι δήμοι για το θέμα, κάνουμε μία μίνι ανασκόπηση στην πορεία που ακολουθεί ο δήμος Ραφήνας – Πικερμίου, ο δήμος του οποίου δημότες είμαστε κι εμείς, εδώ και τουλάχιστον 20-25 χρόνια.
Εστιάζοντας στις επιλογές που έχει ακολουθήσει ο δήμος μας στα περιβαλλοντικά κυρίως αλλά και σε άλλα, κρίσιμα ζητήματα, είμαστε πολύ απαισιόδοξοι για την έκβαση που θα έχει και το συγκεκριμένο θέμα στον δήμο. Αλλά όχι μόνο στον δήμο αφού στη συγκεκριμένη περίπτωση οι επιπτώσεις θα καλύψουν όλη την Αττική και με την πλήρη ανάπτυξη της καύσης, όλη την Ελλάδα.
Ραφήνα και Πικέρμι: Η πορεία προς την οριστική και ανεπανόρθωτη υποβάθμιση.
Την τελευταία δεκαπενταετία βλέπουμε την Ανατολική Αττική να μεταμορφώνεται. Να αλλάζει σιγά σιγά… όχι προς κάτι καλύτερο, αλλά προς τη χειρότερη εκδοχή της ίδιας της μεγαλούπολης. Αεροδρόμιο, Αττική Οδός, και τώρα τα σχέδια για νέο, μεγάλο λιμάνι στη Ραφήνα. Η ανάπτυξη που έμοιαζε με φάρμακο για την Αθήνα, για την περιοχή μας, τη Ραφήνα και το Πικέρμι, αποδείχθηκε το ίδιο το δηλητήριο. Ήταν φαίνεται η σειρά της ανατολικής Αττικής να γνωρίσει τα καλά της «ανάπτυξης» τα οποία γνώρισε πρώτη η δυτική Αττική ήδη από τα τέλη της δεκαετίας του 1960. Όλα δείχνουν πως προορισμός της Αττικής στο σύνολο της είναι η πλήρης πολεοδόμηση και αστικοποίηση, με αυτή ή την αντίστροφη σειρά.
Οι δημοτικές αρχές στην ανατολική Αττική, βλέποντας ως παρατηρητές (και συχνά ως συναυτουργοί με τις κομματικά ομόχνωτες κυβερνήσεις) αντί να προνοήσουν και να χτίσουν μια μακρόπνοη στρατηγική προστασίας του τόπου και των κατοίκων του, φλέρταραν με δύο λάθη, δύο παραλείψεις και τελικά δύο εκφάνσεις ανικανότητας στην καλύτερη περίπτωση:
Η περίοδος Μπουρνούς: Μία περίοδος υποβάθμισης που ελέγχεται και ως περίοδος σκανδάλων
Πέρα από τα γνωστά περιβαλλοντικά εγκλήματα (καταστροφή Μεγάλου Ρέματος, βλαχομπαρόκ play / escape rooms σε δασικές εκτάσεις κλπ) και για να μην επεκταθούμε σε κάθε μεμονωμένη περίπτωση που υπήρξε υποψία ή άλλη ένδειξη κακοδιαχείρισης, ας αρκεστούμε στα πιο πρόσφατα και σοβαρά. Ο πρώην δήμαρχος Ευάγγελος Μπουρνούς παραπέμφθηκε από την Εθνική Αρχή Διαφάνειας λόγω συμμετοχής σε διοικητικές αποφάσεις που παρακράτησαν 34,7 εκατομμύρια ευρώ από το λεγόμενο «τέλος ταφής» – χρήματα που προορίζονταν για ανακύκλωση αλλά κατέληξαν σε… αδιέξοδο κονδύλι ΕΔΣΝΑ όπως πληροφορούμαστε από τον ιστότοπο dimarxos.gr.
Μπορεί η παραπάνω σκιά να είναι σκιά που βαραίνει εκτός από τους ελεγχόμενους, την περιφέρεια κυρίως αλλά είναι χαρακτηριστικό νοοτροπίας και επιλογής τρόπου διαχείρισης και άσκησης διοίκησης γενικά. Δεν είναι υπεξαίρεση, αλλά είναι το ίδιο βρώμικη διαχείριση. Όπως αναφέρεται από τα δημοσιεύματα, ο σκοπός του τέλους χανόταν σε ένα… μπλόκ υπόγειων λογαριασμών (βλέπε ιστότοπο AtticaToday). Με αυτά και με εκείνα, στο τέλος τον λογαριασμό πλήρωσε ο ελληνικός λαός τον Δεκέμβριο του 2024. Ο κρατικός προϋπολογισμός πλήρωσε το ποσό των 34,7 εκατομμυρίων που δεν απέδωσε ο ΕΔΣΝΑ με τις ενέργειες των ελεγχόμενων. Δηλαδή ο λογαριασμός πληρώθηκε από τα αιώνια θύματα προς δόξα και τιμή των επιτηδείων.
Δεν χρειάζεται να αναφερθούμε στη δικαστική εμπλοκή του πρώην δημάρχου στο Μάτι. Πάλι τα αιώνια θύματα, οι δημότες, πλήρωσαν χρυσούς δικηγόρους για να του φτιάξουν μία απολογία από σπαράγματα ντροπής. Και μέσα σε αυτούς που χρυσοπλήρωσαν δικηγόρους για την υπεράσπιση του ήταν και οι αντίδικοι του. Δηλαδή άνθρωποι που επλήγησαν σοβαρά και ανεπανόρθωτα από την τραγωδία για την οποία δικαζόταν.
Και σήμερα ο ίδιος παρουσιάζεται πάλι, χωρίς να έχει μάθει τίποτα από το χάος που άφησε πίσω. Τώρα -κρατώντας τα προσχήματα με κέντρο μία υπερύψωση δρόμου- λέει πλαγίως “ναι στη μεγέθυνση του λιμανιού και όλα δείχνουν πως θα πει ναι και στην καύση απορριμμάτων” αφού είναι και ο ίδιος κομμάτι του κομματικού παιχνιδιού (με συμπαίκτες τους αναμεμιγμένους στο mega σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ) .
Η περίοδος Τσεβά: Ξεκάθαρα υψώνεται ως περίοδος πλήρους υποταγής στις κυβερνητικές επιλογές
Η περίοδος της διοίκησης Τσεβά είναι περισσότερο συνέχεια της διοίκησης Μπουρνούς παρά τομή. Καταβάλλεται από τη δήμαρχο προσχηματικά, μία προσπάθεια να εισαχθεί μια πιο ήπια, θεσμική εικόνα, σε έναν δήμο που κουβαλάει βαριά σκιά από σκάνδαλα και κακοδιαχείριση. Το κακό για τη δήμαρχο όμως είναι πως η σοβαρότητα δεν είναι αποτέλεσμα της θεσμικής εικόνας αλλά η θεσμική εικόνα είναι απότοκο της σοβαρότητας. Σοβαρότητα που δυστυχώς δεν υπάρχει, όπως δεν υπήρξε εδώ και πολλά χρόνια στον δήμο. Άλλωστε και η Τσεβά δεν είναι νέο πρόσωπο. Είναι επί χρόνια στη διοίκηση του δήμου και κουβαλάει μεγάλη ευθύνη για τη βαριά και σκοτεινή κληρονομιά του.
Παρά τη βιτρίνα της δήθεν διαφοροποίησης από τη διοίκηση Μπουρνούς που θέλει απεγνωσμένα να προβάλλει η δήμαρχος, στα μεγάλα ζητήματα (λιμάνι, περιβάλλον, σκουπίδια), η γραμμή παραμένει κοινή. Ευθυγραμμισμένη με την κυβερνητική ατζέντα και τις «μεγάλες αναπτυξιακές εξαγγελίες». Δεν φαίνεται δηλαδή διαφοροποίηση ή αντίσταση. Και πως να υπάρξει αφού -όπως είχε πει και η ίδια η δήμαρχος σε δημοτική σύμβουλο- δεν πρέπει να κοντράρουμε την κυβέρνηση γιατί θα θυμώσουν και αυτό δεν κάνει καλό στον δήμο.
Στην καθημερινότητα, έγιναν κάποιες βελτιώσεις σε καθαριότητα, πολιτιστικές δράσεις και πιο «ήπια» επαφή με τους δημότες, αλλά χωρίς τις αναγκαίες τομές, για τίς οποίες άλλωστε ψηφίστηκε και κέρδισε τον αντίπαλο της στην τελική μάχη.
Ουσιαστικά, η Ραφήνα δεν βλέπει μια άλλη πορεία. Βλέπει και ζει τα τελευταία 2 χρόνια μια πιο εύπεπτη εκδοχή της ίδιας πορείας που ακολουθήθηκε και παλιότερα. Το μόνο καλό είναι πως δεν αναδίδει την οσμή σκανδάλων που ανέδιδε ο προκάτοχος της. Μέχρι στιγμής τουλάχιστον.
Μετά από τις φυσικές και ανθρωπογενείς καταστροφές έρχεται το νέο «δώρο»
Μετά τις πυρκαγιές της Πεντέλης, μετά την καταστροφή του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας, μετά τα σχέδια για την επέκταση της ήδη εξελισσόμενης πολεοδόμησης της Πετρέζας, έρχεται ακόμα ένα «δώρο». Η κυβέρνηση προωθεί έξι μονάδες καύσης απορριμμάτων σε όλη τη χώρα – με στόχο να κάψει 1,3 εκατ. τόνους «RDF/SRF» κάθε χρόνο και να μειώσει την ταφή στο 10% μέχρι το 2030. Παρά τις διατάξεις καθαρισμού των αερίων εκπομπών και τα φιλτράκια, οι φορείς της υγείας και περιβαλλοντικές ομάδες κρούουν τον κώδωνα: διοξίνες, βαρέα μέταλλα, καρκινογόνα, τοξικά σωματίδια στον αέρα και συνεκδοχικά και στο χώμα. Με λίγα λόγια, η καύση είναι πολύ περισσότερο τοξική απ΄όσο ονειρεύονται και τάζουν οι σχεδιαστές της. Εδώ ο δήμος καλείται να εκφράσει θέση στην εξελισσόμενη διαβούλευση που για ακόμα μία φορά είναι αδιαφανής (διαβούλευση με e-mail που δεν είναι προσβάσιμα από τους διαβουλευόμενους).
Η εισήγηση του δήμου που έχει κυκλοφορήσει είναι σαφώς θετική θέτοντας ως προϋπόθεση το να αφορά η καύση τα υπολείμματα μετά την διαλογή και ανακύκλωση και όχι το σύνολο των συμμίκτων αστικών αποβλήτων. Δηλαδή λέει ναι σε ότι ακριβώς λέει και η κυβέρνηση. Η παγκόσμια εμπειρία που διαπιστώνει την υποχώρηση της ανακύκλωσης εκεί που αναπτύσσεται η καύση την παραβλέπεται αφού «στην Ελλάδα όλα γίνονται σωστά και ελεγχόμενα».
Επίσης δε γίνεται κουβέντα για τις οικονομικές παραμέτρους. Η ενέργεια που θα προκύπτει θα παρέχεται στους δημότες (παραγωγούς των απορριμμάτων που θα καίγονται) δωρεάν; Θα πληρώνουμε για την ενέργεια αλλά θα πληρωνόμαστε για τα καύσιμα (σκουπίδια) που θα παρέχουμε; Όλα ασαφή και άγνωστα και ο δήμος άφωνος. Χωρίς να διεκδικεί τίποτα για τους δημότες. Όχι ότι περιμέναμε τίποτα από τέτοιον δήμο που έχει δείξει τι είναι, από καιρό.
Η διοίκηση θα μας πει: «Κάψε, ελάφρωσε τον δήμο». Σε βάρος μας. Πάνε περίπατο οι πολιτικές ανακύκλωσης, διαλογής στην πηγή, πράσινης ανάπτυξης. Άλλωστε δεν τις πίστευαν ποτέ οι διοικούντες που πάντα τις χειρίζονταν ως ψιμύθια του πολιτικού τους πορτραίτου.
Συνολικά τώρα, τι να περιμένουμε την αμέσως επόμενη περίοδο; Το μέλλον που διαγράφεται
Για το Πικέρμι τα πράγματα είναι πιο οξυμένα, γιατί εκτός των όσων αναφέρονται στην προγούμενη παράγραφο, το Πικέρμι επιπλέον παραδοσιακά ένιωθε παραμελημένο σε αυτό το θνησιγενές υβρίδιο που λέγεται δήμος Ραφήνας - Πικερμίου.
Συνολικά το μέλλον διαφαίνεται μαύρο στον δήμο Ραφήνας – Πικερμίου, όπως ακριβώς διαφαινόταν ήδη από το 2016 αλλά με την προσθήκη επιπλέον απειλών στο πέρασμα του χρόνου.
Αν δεν υπάρξουν αντιδράσεις, συνείδηση των όσων συμβαίνουν, συμμετοχή των πολιτών, τοπικός ξεσηκωμός, σχέδιο, εναλλακτική φωνή, τότε αυτός ο δήμος θα εκπέσει σε κάτι πιο μίζερο από εγκατάλειψη: θα γίνει το “πίσω προάστιο” της Αθήνας – μακριά από τη ζωή, κοντά στην καταστροφή.
Είναι πια πολύ, μα πάρα πολύ κοντά στο σημείο αυτό.
--
*ΣΔΙΤ= αρκτικόλεξο: Σύμπραξη Δημοσίου Ιδιωτικο΄Τομέα
--
Υποσημειώσεις – Στοιχεία αντλήθηκαν και από:
Πριν από 116 χρόνια, σαν σήμερα γεννήθηκε ο Νίκος Τσιφόρος στην Αίγυπτο. Το έργο του γνωστό, σχεδόν στο σύνολο του, αφού ήταν ένας δημοφιλής συγγραφέας με τεράστιο έργο που στην περίπτωση των ιστορικών του βιβλίων, μοιάζει να αφηγείται την Ιστορία (της Αγγλίας, της Γαλλίας, των ΗΠΑ, της Αθήνας, των Σταυροφοριών, της εισβολής στη Λατινική Αμερική κ.ά.) με έναν μοναδικό τρόπο. Τρόπο τέτοιο που ξεπερνά σε ακρίβεια, πλάτος, βάθος και ποιότητα το σύνολο των σχολικών βιβλίων Ιστορίας, καμιά φορά και κάποιων «πιο ειδικών» Ιστορικών μελετών.
Όμως ο Τσιφόρος ήταν και δημοσιογράφος, θεατρικός συγγραφέας, χρονογράφος, ευθυμογράφος, σεναριογράφος, σκηνοθέτης (χρισμένος ως τέτοιος από τον Φίνο και από τη δεκαετία του 40) και πολλά άλλα. Ένας γραφιάς δηλαδή που έφερε τον τίτλο «άνθρωπος των γραμμάτων» στην αύρα και το έργο του, σε αντιδιαστολή με πολλούς που τον φέρουν μόνο στις card visit τους. Έργο του Τσιφόρου που ξεχωρίζει για τη γλώσσα του, την αμεσότητα του, τους χαρακτήρες του και σίγουρα την αλήθεια του, είναι «Τα παιδιά της πιάτσας», μία συλλογή ιστοριών. εύθυμων και θλιβερών που έγραψε και κατέγραψε ο συγγραφέας συχνά συναναστρεφόμενος τους ίδιους τους πρωταγωνιστές των ιστοριών του, τουλάχιστον τους υπαρκτούς. Και πού αλλού θα έβρισκε κανείς παιδιά της πιάτσας αν δεν πήγαινε στην ίδια την πιάτσα, που μέρος της αποτελούσαν και οι κακόφημες γειτονιές της Τρούμπας ή του Ψυρρή (τότε) αλλά ακόμα και οι υπεράνω υποψίας του Κολωνακίου ενίοτε. Ακόμα και οι φυλακές.
Σήμερα, 27 Αυγούστου 2025, σα να πρόκειται για εκδήλωση μνήμης, κυκλοφόρησε στο inside story ένα άρθρο του Τάσου Θεοφίλου με τίτλο «Οι μόνιμοι κάτοικοι των ελληνικών φυλακών» και υπότιτλο «Τι σημαίνει να είσαι ισοβίτης στις ελληνικές φυλακές; Ή να έχεις ζήσει το μεγαλύτερο μέρος της ζωής σου ως κρατούμενος; Υπάρχει ελπίδα για κοινωνική επανένταξη; Είναι τελικά η υποτροπή μια αυτοεκπληρούμενη προφητεία του σωφρονιστικού συστήματος;». Δεν είναι ένα εκτενές άρθρο που «ανατέμνει τα πρόσωπα και την κοινωνία της φυλακής σήμερα» όπως θα έλεγε κάποιο διαφημιστικό κλισέ. Είναι ένα ωραίο άρθρο όμως που παρουσιάζει έναν μικρό αριθμό τροφίμων των φυλακών, με συγγραφική χάρη και σοβαρότητα, αλλά και με διάθεση που μας θύμισε την αύρα των κειμένων του Ν. Τσιφόρου. Τόσο στην αστεία όσο και στην μελαγχολική τους όψη. Είναι τα παιδιά μίας νέας «πιάτσας». Μιας χειρότερης πιάτσας που ακολούθησε στην παρακμή και την επιδείνωση το σύνολο της ελληνικής κοινωνίας.
(απόσπασμα του άρθρου του Τ. Θεοφίλου)
[…Ο Δημήτρης τόσο καιρό ήταν στη φυλακή, που μου μύριζε σαν βρεγμένο σανίδι. Το στυλ που μιλούσε θύμιζε καλτ ελληνική ταινία της δεκαετίας του 1980 και η γκρίζα του κοτσίδα ήταν εντελώς παράταιρη με τα γυαλιά πρεσβυωπίας. Η ζωή του ήταν μια σειρά από μεγάλες ή μεσαίες ποινές, όλες συνδεόμενες με τα παρελκόμενα της χρήσης ηρωίνης, ενώ τα διαστήματα ελεύθερου βίου του ήταν πιο αραιά και από τα δόντια του]
Και αλλού
[…Μέχρι τη δεύτερη φυλάκισή του, αυτή τη φορά για ληστεία, μεσολάβησε ένα διάστημα έξι μηνών. Το ίδιο διάστημα μεσολάβησε περίπου και από την δεύτερη φορά στη τρίτη. «Ταχύτατος», σχολίαζε αυτοσαρκαστικά.
Μια φορά μπήκε στο κελί και με βρήκε να διαβάζω ρωτώντας να μάθει τι.
-Άντζελα Ντέιβις (Angela Davis), του απάντησα χωρίς περαιτέρω εξηγήσεις καθώς δεν γνώριζα πως ήταν μύστης.
-Ποια; Την ξοφλοβίζιτα των Μαύρων Πανθήρων;», μου απάντησε κάνοντάς με να νιώθω εγκλωβισμένος όχι στη φυλακή, αλλά σε ένα καρέ του «Ισοβίτη» που ψάχνει τρόπους να διασταυρωθεί με το βλέμμα του αναγνώστη..]
Το πλήρες άρθρο του Τ. Θεοφίλου βρίσκεται στο inside story που δίνει τη δυνατότητα ανάγνωσης σε μη συνδρομητές, υπό κάποιους περιορισμούς. Σας το συνιστούμε να το διαβάσετε ακόμα και αν δεν σας ενδιαφέρει το θέμα ή ο συγγραφέας και η γραφή του. Διαβάστε το αν κάποτε σας ενθουσίασε ο Τσιφόρος. Διαβάστε το σαν μία προσπάθεια αναζήτησης της κοινωνίας που περιέγραψε ο Τσιφόρος στο παρακμασμένο της σήμερα.
Διαβάστε το πλήρες άρθρο του Τ. Θεοφίλου εδώ
Kι αυτή η Αττική η γη, η πάνσοφη κι ωραία το καύχημα, το κόσμημα, τ΄ άνθος όλου του κόσμου
μέλλει κι αυτή να ερημωθεί κι η στάθμη της να πέσει από τ' άγρια κύματα κι από τη συμφορά
(Νοστράδαμου Προφητείες αποδ. Alan Wistful μτφ Π. Νικολαϊδης V.31)
atticavoice@gmail.com
