Είμαστε λίγοι αυτοί που παλεύουν ενάντια στο Κακό
Κυκλοφόρησε το πρώτο για το 2025, φύλλο #80 της RAF WEST Journal, της Νo2 εφημερίδας της ανατολικής Αττικής.
ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΑ: Η Αθετούσα τελεί αγιασμό και κοπή πίτας μαζί, για να λυθούν τα μάγια. Η τελετή έγινε μέρα μεσημέρι για να μη χρειάζεται να ανάψει τα φώτα, φοβούμενη την κατάρα των φωτιστικών. Οι εκπλήξεις πάντως δεν έλειψαν
ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ: Όπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος ο προϋπολογισμός του δήμου Ραφήνας-Πικερμίου ψηφίστηκε εν μία νυκτί. «Δεν χρειάζεται», είπε η Αθετούσα «να ζαλίζουμε και να ταλαιπωρούμε τον απλό κόσμο με πράγματα που δεν χρειάζεται να ξέρει». Εκτιμάται πως θα ακολουθήσουν 36 αναμορφώσεις του, οι λιγότερες από κάθε άλλη χρονιά, όπως δήλωσε σε έγκυρα τοπικά μέσα η Αθετούσα
ΔΙΕΘΝΗ: Ο ΣΚΑΪ ανοίγει παράρτημα στο Τελ Αβίβ με διευθυντή τον Άρη Πορτοσάλτε, ο οποίος θα παρουσιάσει και το πρωτοχρονιάτικό σόου του 2026 από την κεντρική πλατεία της πόλης με πραγματικά πυρά προς τη Λωρίδα της Γάζας και τη Δυτική όχθη
Μην τη χάσετε!
Α. Το γεγονός
Ο δασάρχης Γεώργιος Τριανταφυλλίδης, αναφέρθηκε στην αποτυχημένη προσπάθεια υπαλλήλων του υπουργείου Γεωργίας να αποτρέψουν καταστροφή δάσους στο Πικέρμι, το οποίο υλοτομούσε παράνομα ο έμπορος Αλκιβιάδης Κορωναίος. Όταν ο δασάρχης προσπάθησε να παρέμβει, ο Κορωναίος τον απείλησε πως θα τον καταγγείλει. Σύμφωνα με τον δασάρχη, η ομάδα του Κορωναίου υλοτόμησε «ξυλεία ναυπηγήσιμη και μεταλλευτική περί τα 3.000 κυβικά μέτρα και 1.000.000 κυβικά μέτρα καυσόξυλα»
Ας κάνουμε ως atticavoice.gr μία αδρή, απλή υπόθεση: Τα δάση του ανατολικού Πεντελικού καλύπτονταν κάποτε από χαλέπιο και μαύρη πεύκη στα ψηλότερα, επίσης με δρυ και στις παραρεμάτιες εκτάσεις από ιτιές, φράξο και πλάτανο. Σύμφωνα με την κατηγοριοποίηση του δασάρχη Τριανταφυλλίδη, πρέπει να υλοτομήθηκαν μαζικά κυρίως μαύρη πεύκη και δρυς για το τεχνικό ξύλο και η χαλέπιος ή και άλλα είδη, για το καυσόξυλο. Με τα δεδομένα απόδοσης του κάθε είδους, για τις ποσότητες που ανέφερε ο δασάρχης Τριανταφυλλίδης, μπορούμε να εκτιμήσουμε πως υλοτομήθηκαν αποψιλωτικά ή επιλεκτικά, περίπου 200.000 στρέμματα δάσους στην Πεντέλη για την περίοδο που θα αναφέρουμε παρακάτω.
Β. Χρόνος, δράστες και εκτίμηση της έκτασης του γεγονότος που μαρτυρά ο δασάρχης Γ. Τριανταφυλλίδης
Η αναφορά (το απόσπασμα της) του δασάρχη Τριανταφυλλίδη περιλαμβάνεται στο βιβλίο του Μενέλαου Χαραλαμπίδη «Οι δωσίλογοι» που κυκλοφόρησε πριν από έναν χρόνο από τις εκδόσεις «Αλεξάνδρεια» και αποτελεί βιβλίο αναφοράς για τους σύγχρονους μελετητές αλλά και για όσους αναζητούν εξηγήσεις για το θλιβερό παρόν μας. Το σχετικό απόσπασμα το μεταφέραμε συνοπτικά, χωρίς -προς το παρόν- τις σχετικές αναφορές στη δίκη που ακολούθησε στην περίοδο της απελευθέρωσης και που κατηγορούμενους είχε τον Κορωναίο και τους συνεργάτες του οι οποίοι αποτελούταν -εκτός από τον Κορωναίο- από έναν βιομήχανο (Χ. Πεζά), έναν μηχανικό και άλλους τέσσερις ακόμα εμπόρους (μεταξύ των οποίων ο Γρ. Μπαλτάς που θα δούμε αργότερα την τύχη του) . Είναι από την ενότητα που ο συγγραφέας ασχολείται με τους οικονομικούς συνεργάτες των Γερμανών ναζί. Εδώ, η ομάδα των οικονομικών συνεργατών προμηθεύει μεγάλες ποσότητες ξυλείας, προϊόν παράνομης υλοτομίας, τα κατοχικά στρατεύματα για οχυρωματικά έργα, στρατιωτικά καταλύματα, ναυπηγικές εργασίες και καύσιμη ύλη. Οι Γερμανοί χορηγούσαν απευθείας, χωρίς διαγωνισμό, άδειες για υλοτομία σε Έλληνες εργολάβους – προμηθευτές τους. «Μόνο στα Ειδικά Δικαστήρια της Αθήνας και του Πειραιά πραγματοποιήθηκαν τουλάχιστον 30 δίκες για παράνομη υλοτομία, γεγονός που καταδεικνύει, πέρα από την οικονομική, την τεράστια οικολογική καταστροφή που προκλήθηκε από τη σαρωτική υλοτόμηση των δασών της Αττικής. Σύμφωνα με την επίσημη μεταπολεμική εκτίμηση, στα χρόνια της Κατοχής η υλοτομία εξαφάνισε το 75% των δασών της Αττικής» αναφέρει ο συγγραφέας – ιστορικός.
Γ. Πρακτικές – πρόδρομοι σημερινών νομοθετικών ρυθμίσεων
Το οικονομικό και οικολογικό έγκλημα της υλοτόμησης του 75% των δασών της Αττικής δεν στηρίχτηκε μόνο στη βία των όπλων των κατοχικών δυνάμεων. Οι Γερμανοί κατακτητές είχαν και την δυνατότητα να εγκαταστήσουν τη δική τους κατοχική γραφειοκρατία με την ευκαιρία που τους προσέφεραν πρόθυμα οι κατοχικές κυβερνήσεις Τσολάκογλου, Λογοθετόπουλου και Ράλλη, σε χρονολογική σειρά. Οι κυβερνήσεις αυτές φρόντισαν να καλύψουν και νομοθετικά τα εγκλήματα αυτά των Γερμανών και των συνεργατών τους. Έτσι στο άρθρο 2 του νομοθετικού διατάγματος (ΝΔ ΦΕΚ217/28-8-1942 τ.Α’ περί εκμεταλλεύσεως των δασών και διαθέσεως των δασικών προϊόντων) αναφέρεται -για τις ανάγκες των στρατευμάτων κατοχής το Υπουργείο Γεωργίας, «κατόπιν συνεννοήσεως μετά Γερμανοϊταλικής επιτροπής» καθόριζε ποια δάση μπορούν να υλοτομηθούν, την ποσότητα ξυλείας προς υλοτόμηση και τον τρόπο εκμεταλλεύσεως της. Έτσι οι υπάλληλοι του Υπουργείου δεν είχαν καμία ισχύ επιβολής της εκτίμησης ή της άποψης τους. Γερμανοί και Ιταλοί, μέσω Ελλήνων εργολάβων, υλοτομούσαν όποια δάση και σε όποια έκταση αυτοί επιθυμούσαν. Μάλιστα το διάταγμα όριζε πως για την εκμετάλλευση από τις δυνάμεις κατοχής «επιτρέπεται η παρέκκλισις από της κειμένης νομοθεσίας».
Το άρθρο 2 του ΝΔ 1690/1942 από το ΦΕΚ 217/28-8-1942 τ.Α’ (βλ. σύνδεσμο παραπάνω)
Τακτοποιημένοι -όπως θα λέγαμε σήμερα- και νομοθετικά, οι οικονομικοί συνεργάτες των κατοχικών δυνάμεων, πέρα από τα στρέμματα που εκτιμώνται πως υλοτομήθηκαν στο ανατολικό Πεντελικό με επίκεντρο το Πικέρμι, έδρασαν αποψιλώνοντας δάση σε Νέα Ερυθραία, μονή Πεντέλης, Σταμάτα, Σπάτα, Μπογιάτι (Αγ. Στέφανο), Καλέτζι, Μαραθώνα, Βουλιαγμένη, Γλυφάδα, Βάρκιζα, Καβούρι και αλλού. Άλλωστε όπως είδαμε και προηγουμένως, η μεταπολεμική εκτίμηση αναφέρει πως υλοτομήθηκε το 75% των δασών της Αττικής.
Οι καταστροφικές επεμβάσεις στα δάση της Αττικής κατά την κατοχική περίοδο ήρθαν να συμπληρώσουν και τις εντατικές υλοτομίες που γίνονταν και από τον κατεχόμενο πληθυσμό για τις ανάγκες του κυρίως σε καυσόξυλα και την επιβίωση του, ειδικά τον πρώτο εξαιρετικά φονικό χειμώνα του 1941-1942, μέσα στον οποίο κορυφώθηκε και η πείνα από την αρπαγή των τροφίμων* για την «εξυπηρέτηση» των στρατών κατοχής και των τμημάτων τους που βρίσκονταν σε εμπόλεμες ακόμα ζώνες αλλά και λόγω της δράσης των κάθε λογής ντόπιων συνεργατών – μαυραγοριτών. Οι εκτιμήσεις όμως και τα νούμερα που δημοσιεύτηκαν δείχνουν πως η ασύγκριτα μεγαλύτερη καταστροφή των Αττικών δασών, συντελέστηκε από τους συνεργάτες των κατοχικών δυνάμεων μέσω των εργολάβων και των εμπόρων συνεργατών τους, υπό την κάλυψη των κυβερνήσεων δωσίλογων.
Δ. Η μεταπολεμική απονομή δικαιοσύνης
Όπως ξέρουμε από την Ιστορία, οι συνεργάτες των κατακτητών, μετά την απελευθέρωση, δεν τιμωρήθηκαν και σε όσους ελάχιστους απαγγέλθηκαν ποινές αυτές ήταν ελάχιστες. Για το θέμα υπάρχει πια πλούσια βιβλιογραφία, βασισμένη στα αρχεία των Ειδικών Δικαστηρίων που ακολούθησαν την Κατοχή και τα οποία βρίσκονται στα Γενικά Αρχεία του Κράτους (στην περίπτωση μας ο Μ. Χαραλαμπίδης ας παραπέμπει στο στοιχείο ΓΑΚ-ΚΥ-ΕΔΑ, πρακτικά 1201/17-6-1946 και 1478-1481/10-11/9/1946). Για τις παράνομες υλοτομίες που αναφέρουμε εδώ, κατηγορήθηκαν 7 (επτά) άτομα. Στο δικαστήριο παρουσιάστηκαν μόνο 3 (τρείς). Οι δύο αθωώθηκαν ενώ ο τρίτος καταδικάστηκε σε 4 (τέσσερα) χρόνια φυλακή. Από τους 4 απόντες, οι δύο είχαν σκοτωθεί στα Δεκεμβριανά. Αυτοί ήταν: Ο βιομήχανος Χαρίλαος Πεζάς που αν και υπόδικος βρέθηκε να πολεμά μαζί με χωροφύλακες κατά του ΕΛΑΣ, στην υπεράσπιση του κτιρίου της Γενικής Ασφάλειας στην οδό Στουρνάρη. Εκεί τραυματίστηκε και πέθανε αργότερα στις 19/1/1945 στον Ερυθρό Σταυρό.
Αστυνομικά Χρονικά 1-2-1958 σελ. 5482: 'Η μεγάλη μάχη τής 5ης Δεκεμβρίου 1944 και ή ήττα των κομμουνιστών'.
Ο άλλος απών από τη δίκη, ο έμπορος Γρηγόριος Μπαλτάς βρέθηκε ανάμεσα στους εκτελεσμένους του Περιστερίου μετά τη λήξη των Δεκεμβριανών.
Η απονομή δικαιοσύνης λοιπόν τελικά περιορίστηκε στην τετραετή φυλάκιση ενός από τους 7 κατηγορούμενους για την καταστροφή του 75% των Αττικών δασών (και όχι μόνο)
Ε. Η κληρονομιά της «κατά παρέκκλιση» καταστροφής των Αττικών δασών και της ατιμωρησίας
Τα δάση είναι πλουτοπαραγωγική πηγή για μία χώρα. Εκτός από την ξυλεία (τεχνική, πελεκητή, καυσόξυλα) και τους καρπούς του (κάστανα, καρύδια, κούμαρα, βότανα κάποτε και θηράματα κλπ) είναι το κύριο σύστημα συγκράτησης, εξυγίανσης και απορρόφησης των ομβρίων υδάτων, της προστασίας από τη διάβρωση και της υποστήριξης της κατείσδυσης τους προς τον υδροφόρο ορίζοντα, άρα και την αποθήκευση πολύτιμου, γλυκού νερού. Επιπλέον προσφέρει υγεία και αναψυχή στον πληθυσμό, παραδασόβιο ή μη.
Στα χρόνια που ακολούθησαν την απελευθέρωση, με τις πολιτικές - κοινωνικές αλλαγές και τις αλλαγές της οικονομικής δραστηριότητας στη χώρα, το δάσος έγινε ανεπιθύμητο αφού καταλάμβανε επιφάνειες γης υψηλής οικονομικής αξίας. Προϋπόθεση της οικονομικής εκμετάλλευσης της ήταν το να φύγει το ανεπιθύμητο δάσος προκειμένου να προχωρήσει η οικοπεδική αξιοποίηση της γης. Και έτσι έγινε. Οι ρυθμίσεις της κατά παρέκκλιση απόληψης ξυλείας στην Κατοχή εφαρμόστηκαν λίγο ως πολύ, αρκετά χρόνια μετά για την κατά παρέκκλιση οικοπεδοποίηση και δόμηση της δασικής γης. Τουλάχιστον αυτό αντιλαμβάνεται όποιος αποπειράται να ασχοληθεί σοβαρότερα με την πορεία που οδήγησε στη σημερινή θλιβερή κατάσταση της Αττικής.
Μπορεί το νομοθετικό διάταγμα 1690/1942 του Τσολάκογλου να καταργήθηκε αλλά το πνεύμα του έμεινε ζωντανό σε ό,τι αφορά τη νομοθεσία που διέπει τις αλλαγές χρήσεων γης που ακολούθησαν αρκετές δεκαετίες μετά. Επιβιώσεις του πνεύματος της «κατά παρέκκλιση» παρανομίας βρίσκει κανείς στη «νομιμοποιημένη» δόμηση σε παρόδια οικόπεδα, η στην τετραστρεματία παλαιότερα αλλά και στο νόμο για τις οικιστικές πυκνώσεις σε δάση και δασικές εκτάσεις, για να έρθουμε πιο κοντά στο σήμερα.
Αλλά δεν μπορούμε να συγκρίνουμε τις εποχές και τις συνθήκες μεταξύ τους. Μόνο τη νοοτροπία, το πνεύμα και τον τελικό στόχο των «κατά παρέκκλίση» επεμβάσεων στα δάση, που ήταν και παραμένει το κέρδος των «παρεκκλίνοντων». Όπως παραμένει ζωντανή και η διαρκής ατιμωρησία τους.
Πηγές:
ΟΙ ΔΩΣΙΛΟΓΟΙ, Μενέλαος Χαραλαμπίδης, ΑΘΗΝΑ 2023, εκδόσεις Αλεξάνδρεια
ΔΙΚΕΣ ΤΩΝ ΔΩΣΙΛΟΓΩΝ, Δημήτρης Κουσουρής, ΑΘΗΝΑ 2014, εκδόσεις ΠΟΛΙΣ
ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΑ ΧΡΟΝΙΚΑ τ. 113, 1/2/1958 (για την τύχη του Χ. Πεζά)
*Στη συμβολή του "στρατηγού" Καβράκου στην επιβολή της πείνας στον ελληνικό λαό, με την υποχρεωτική συγκέντρωση της παραγωγής σιτηρών από την ελεγχόμενη από τους κατακτητές Πανελλήνια Ένωση Γεωργικών Συνεταιρισμών, έχουμε αναφερθεί και σε πρόσφατη ανάρτηση. Ο εκ των συνενόχων για την πείνα 1941-1942 τιμάται σήμερα με ονοματοδοσία δρόμου στο Πικέρμι
H RAF-WEST Journal,, η no.2 εφημερίδα της ανατολικής Αττικής, αποχαιρετά το 2024 με μία ανασκόπηση μέσα από τα φύλλα της χρονιάς που πέρασε. Ήταν πράγματι μία χρονιά γεμάτη από γεγονότα τα οποία η δημοσιογραφική μας ομάδα ανέσκαψε, αναδεικνύοντας τις αλήθειες που έκρυβαν. Διαβάστε τα πριν τα κατεβάσουν!
Η RAF-WEST Journal στέλνει τις χριστουγεννιάτικες ευχές της για το 2024 σε όλο τον κόσμο, με ένα αληθινό δέντρο της Ραφήνας Ραφ Τάουν και όχι με τα ψεύτικα και ανύπαρκτα που σε λίγο, θα υπάρχουν μόνο ζωγραφιστά, πάνω στις κάρτες που συνοδεύουν τις ευχές των διαφόρων παραγόντων και παραγοντίσκων.
Χρόνια πολλά και καλά Χριστούγεννα
Κυκλοφόρησε σήμερα, Σάββατο, το ευχετήριο φύλλο #78 της RAF WEST Journal, της Νo2 εφημερίδας της Ανατολικής Αττικής.
ΕΥΧΕΣ: Οι Άγιες Μέρες ενώνουν και φέρνουν τους ανθρώπους πιο κοντά. Η Οσία Αθετούσα και ο πρώην Σερίφης ενώνουν για πρώτη φορά τη φωνή τους για να ευχηθούν σε όλους τους πολίτες της Ραφ Τάουν και των Πέκος Χάιτς: “Καλά Χριστούγεννα και τσιμεντένιο το 2025”. Μαζί με τις ευχές, διατίθενται δωρεάν από το Δημαρχείο γούρια για το νέο έτος σε μεγάλη ποικιλία σχεδίων και χρωμάτων, όπως μπουλντόζα σε κίτρινο-μαύρο, γεωτρύπανο σε μπεζ-φαιό, κομμένο δέντρο σε γκρι-πράσινο που είναι βέβαιο πως θα ικανοποιήσουν και το πιο απαιτητικό γούστο και θα ταιριάξουν με κάθε καθιστικό ή κάθε ρούχο
ΕΥΧΩΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ: Ο Κυριάκος Μητσοτάκης και σύσσωμη η κοινοβουλευτική ομάδα της Νέας Δημοκρατίας εύχονται από καρδιάς “Ευτυχισμένος ο νέος ΕΝΦΙΑ, τα τέλη κυκλοφορίας, η ρήτρα αναπροσαρμογής και ο φόρος προστιθέμενης αξίας”. Κάλεσαν δε τους Έλληνες να πάψουν να νομίζουν πως είναι φτωχοί γιατί, όπως είπαν, ο πραγματικός πλούτος δεν βρίσκεται στο χρήμα, αλλά στην καρδιά και στην ψυχή μας
ΕΚΤΑΚΤΗ ΕΚΔΟΣΗ: Κυκλοφόρησε το νέο τεύχος του ΔΕΣΜΩΤΗ ΤΗΣ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ με πλούσιο όπως πάντα περιεχόμενο. Μπορείτε να τον βρείτε σε όλους τους σοβαρούς φούρνους και τα μίνι μάρκετ της Ανατολικής Ακτής. Μιλούν και συγκλονίζουν: Ευάγγελος Μπουρνούς: “Δεν φεύγω, αν δεν ολοκληρώσω την καταστροφή” / Δήμητρα Τσεβά: “Πήγα σε μάγισσες, σε χαρτορίχτρες” / Κ. Ξηντάρας: "Όλα θα κριθούν στο ριγκ” / A. Bασιλόπουλος: “Θα είμαι ξανά υποψήφιος, το χρωστώ στους ψηφοφόρους μου” / Ari Oestergaard: "Είμαι φανατικός αναγνώστης του ΔΕΣΜΩΤΗ. Στη Δανία δεν έχουμε τέτοιες ανεξάρτητες φωνές"
ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ: Βγαίνει επιτέλους στις κινηματογραφικές αίθουσες το πολυαναμενόμενο remake της Ολικής Επαναφοράς. Στο ρόλο του Ντάγκλας Κουέιντ, ο Σερίφης, το νέο ανερχόμενο αστέρι του παγκόσμιου κινηματογράφου. Σφόδρα δυσαρεστημένος ο Άρνολντ Σβαρτσενέγκερ, διαμαρτυρήθηκε έντονα στον Πωλ Βερχόφεν για τον παραγκωνισμό του. Κύματα ενθουσιασμού στη Ραφ Τάουν για την επιλογή του άξιου τέκνου της πόλης
ΚΟΥΙΖ: «Ποιος είναι ο Γιαννάκης ο ηλίθιος;» Ο νικητής κερδίζει μία πίτσα και μία μακαρονάδα, ευγενική προσφορά του DON CORLEONE
Ήταν βέβαιο πως το ξαφνικό ενδιαφέρον που επέδειξε ο τραπεζάνθρωπος και πρωθυπουργός Κ. Μητσοτάκης και ο επικεφαλής της -αξιωματικής πλέον- αντιπολίτεσης Ν. Ανδρουλάκης, για τη μείωση ή την τροποποίηση των τραπεζικών επιβαρύνσεων στις καθημερινές μας συναλλαγές δεν ήταν επειδή ενδιαφέρονται για το μεγάλο αυτό (δικό μας και όχι δικό τους) πρόβλημα. Κάθε φορά άλλωστε που ερχόταν το θέμα των υπερχρεώσεων και των υπερκερδών των τραπεζών στη συζήτηση, άρχιζαν -με ύφος τεθλιμμένης χήρας- να περιγράφουν τις δυσκολίες που περνάνε οι "τράπεζες μας" για να ανακάμψουν και άλλα φαιδρά προς κατανάλωση από τους ψηφοφόρους τους ή απλά από νήπια.
Ξαφνικά το ΠΑΣΟΚ και ο αρχηγός του, ο Ανδρουλάκης, έφεραν στην επικαιρότητα και πάλι τα θέματα των τραπεζών και αυτή τη φορά με κατάθεση προτάσεων για τη φορολόγηση των υπερκερδών τους -ενώ είχαν οι ίδιοι ψηφίσει το νόμο του Χαρδούβελη που αναβάλλει τη φορολόγηση τους από το 2013 και μέχρι το 2040- αλλά και την τροποποίηση των χρεώσεων τους. Τότε ο Μητσοτάκης, με κύριες καλεσμένες τις κάμερες, κάλεσε τον Ανδρουλάκη να συζητήσουν. Την παράσταση την παρακολουθήσαμε όσοι αντέξαμε και δεν χρειάζεται να κάνουμε περιγραφές εδώ. Δεν έχουμε και χρόνο για χάσιμο άλλωστε. Αυτό που "προέκυψε" όμως έχει ενδιαφέρον. Δεν πέρασαν πολλές μέρες από την παράσταση, επί σκηνής ή κάτω από αυτήν, και ανακοινώθηκε πως "ο Μητσοτάκης και η κυβέρνηση του έκαναν παρέμβαση για τη μείωση των χρεώσεων των τραπεζών ". Ω του θαύματος! Είναι τόσο γενναίος ο πρωθυπουργός που θα πειράξει την τροφή της ιερής αγελάδας που λέγεται τράπεζα;. Όχι βέβαια. Απλά "πουλάει μαγκιά με ξένα κόλλυβα" στους αφελείς.
Δεν θα αναλύσουμε περαιτέρω το τι κάνει ο Μητσοτάκης γιατί δεν μας απασχολεί η διαφήμιση του υπηρέτη των funds και των τραπεζών αλλά θα σας παραδώσουμε έναν σύνδεσμο (link) που αν θέλετε τον ακολουθείτε και διαβάζετε τον κανονισμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) 2024/886 του Ευρωπαϊκού κοινοβουλίου και του συμβουλίου της 13ης Μαρτίου 2024. Εκεί η ΕΕ επιβάλλει τη ρύθμιση ήδη από τον Απρίλιο που πέρασε με περιθώριο εφαρμογής του μέχρι τον Ιανουάριο του 2025.
Αν βαριέστε να διαβάσετε το -σύντομο σχετικά- κείμενο του κανονισμού, μπορείτε να παρακολουθήσετε το απόσπασμα (10:19-15:40) από την εκπομπή του Χριστόφορου Ζαραλίκου -zaraleakstv- που απομονώσαμε από τον συνολικό χρόνο και σας το παραθέυουμε πιο κάτω. Είναι μία πιο ξεκούραστη αλλά εμβριθέστατη παρουσίαση του δουλέματος που τρώμε καθημερινά, τόσο από τις τράπεζες που έχουμε ανακεφαλαιοποιήσει με τα δικά μας χρήματα. όσο και από αυτούς που μας κυβερνάνε με τη δική μας ανοχή και αφασία. Τουλάχιστον όσο δεν διαβάζουμε ή όσο δεν ενδιαφερόμαστε ή όσο ενημερωνόμαστε από αυτούς που ενημερωνόμαστε και όχι από ανεξάρτητα μέσα.
ΥΓ: Η πραγματική ενημέρωση για τα σημαντικά θέματα σε Ελλάδα και εξωτερικό βρίσκεται πια μόνο από λίγα μέσα, μικρά και ανεξάρτητα όπως το Solomon, το omnia tv,(το οποίο αυτόν τον καιρό χρειάζεται τη στήριξη μας λόγω slapp αγωγής που δέχτηκε επειδή η αληθινή δημοσιογραφία ενοχλεί) και άλλα μικρά και ελεύθερα μέσα, μεταξύ των οποίων και το -σατιρικό και όχι μόνο- zaraleaks tv. Χωρίς διαφημίσεις, χωρίς εξαρτήσεις με αληθινή έρευνα και αξιόπιστες διασταυρώσεις γεγονότων
(TO BHMA)
(BBC)
(CNN)
(Reuters)
(CNN)
Όλα τα παραπάνω αποτελούν εγκλήματα μίσους και μισαλλοδοξίας, των τελευταίων 10-15 χρόνων. Εγκλήματα ρατσιστών που είχαν επηρεαστεί, άλλος λιγότερο και άλλος περισσότερο από τις διαδεδομένες θεωρίες συνωμοσίας που αποτελούν βάσεις της σύγχρονης ισλαμοφοβίας που η κορύφωση της εντοπίζεται στα χρόνια μας, ειδικά μετά τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου στους δίδυμους πύργους. Η ισλαμοφοβία, εργαλειοποιημένη από την ευρωπαϊκή και την αμερικανική ακροδεξιά και παράλληλα τροφοδοτούμενη από τα μεγάλα κύματα μετανάστευσης που προκαλούν οι πόλεμοι τους οποίους υποκινούν, ξεκινούν αλλά και διεξάγουν οι κυβερνήσεις της Δύσης στη Μέση Ανατολή και την Αφρική, έχει αντικαταστήσει τον παραδοσιακό αντισημιτισμό που διέκρινε ανέκαθεν αυτή την «ακροδεξιά των νοικοκυραίων». Ο νέος «εχθρός» του δυτικού τύπου πολιτισμού ονομάζεται Ισλάμ και τίποτα στον σημερινό κόσμο δεν μας κάνει να ελπίζουμε πως θα ανακοπεί αυτός ο παραλογισμός. Το αντίθετο μάλιστα. Η ακροδεξιά, που αποτελεί και υποστύλωμα του ακραίου νεοφιλελευθερισμού μαζί με τους πολιτικούς σχηματισμούς του «ακραίου (ή νέου) κέντρου», κάνει ό,τι μπορεί για να συντηρήσει τη φωτιά και έτσι να αντλεί υποστήριξη από τα χαμηλότερα κοινωνικά στρώματα. Εξασφαλίζει έτσι την τυφλή υποστήριξη τους και τελικά την αδρανοποίηση τους απέναντι σε αυτούς που πραγματικά ευθύνονται για τη διαρκώς κλιμακούμενη φτωχοποίηση τους.
Η ζοφερή κατάσταση που έχει δημιουργηθεί υποστηρίζεται από μία σειρά πονημάτων που τελευταία η δημιουργία τους έχει πυκνώσει. Το τελευταίο από αυτά τα πονήματα είναι το παραληρηματικό βιβλίο του Ρενώ Καμύ (Renaud Camus) «Η μεγάλη αντικατάσταση» (Grand Remplacement). Εκδόθηκε το 2011 στη Γαλλία και το 2017 στην Ελλάδα κυκλοφόρησε ένα ομώνυμο του από τις εκδόσεις ΠΕΛΑΣΓΟΣ που αλλού έχει μόνο επιμελητή και αλλού και συγγραφέα). Οι εκδόσεις αυτές ειδικεύονται στην προώθηση της ακροδεξιάς και των εθνικιστικών – ρατσιστικών αντιλήψεων στην Ελλάδα.
Σύμφωνα με τα όσα διατυπώνονται στο βιβλίο και τη θεωρία της μεγάλης αντικατάστασης, οι παγκόσμιες ελίτ σε συνεργασία με φιλελεύθερες κυβερνήσεις και υπερεθνικούς σχηματισμούς (Ε.Ε., ΟΗΕ) προωθούν ένα σχέδιο αντικατάστασης των λευκών Ευρωπαίων και Χριστιανών, από μετανάστες, ως επί το πλείστο μουσουλμάνους από τη Μέση Ανατολή και την Αφρική. Η αντικατάσταση συντελείται ανεπαίσθητα με μοχλούς τη μετανάστευση και την υψηλή γεννητικότητα των μουσουλμάνων μεταναστών σε αντίθεση με τη μειούμενη γεννητικότητα των αυτοχθόνων, λευκών Ευρωπαίων. Η εξωφρενική θεωρία του Καμύ (μη τον μπερδεύετε με τον νομπελίστα Αλμπέρ Καμύ) δεν πρωτοεμφανίστηκε το 2011. Αντίστοιχα παραληρηματικά πονήματα είχαν εμφανιστεί ήδη από τον 19ο αιώνα στην Αυστραλία με το βιβλίο «Εθνική Ζωή και Χαρακτήρας: Μία πρόβλεψη» του βρετανού στην καταγωγή C.H. Pearson αλλά και στη Γαλλία τον καιρό της υπόθεσης Ντρέυφους με το βιβλίο «Η εβραϊκή Γαλλία» του αντισημίτη Εντουάρ Ντριμόν (Édouard Drumont). Στο βιβλίο του ο Ντριμόν προβάλλει πως η «αντικατάσταση» συντελείται από Εβραίους οι οποίοι καθίστανται στόχοι των «αντικαθιστάμενων» λευκών Γάλλων Χριστιανών. Αναφέρεται άλλωστε στην εποχή του αντισημιτισμού, στο κατώφλι μεταξύ 19ου και 20ου αιώνα. Η υπόθεση Ντρέυφους ήταν εμβληματική για την εποχή.
Στην Αγγλία, το 1968 ο Ίνοχ Πάουελ, εθνικιστής, ρατσιστής, ελληνιστής φιλόλογος, , βουλευτής και υπουργός των Τόρις, κατά τη συζήτηση σχεδίου νόμου των Εργατικών με τίτλο «Νόμος για τις Φυλετικές Σχέσεις» (race relations bill) εκφώνησε την ομιλία του υπό τον τίτλο «Ποτάμια αίματος» (Rivers of blood) όπου υπογράμμιζε πως «υπάρχουν περιοχές όπου οι λευκοί Άγγλοι είναι μειονότητα». Ζητούσε να κλείσουν τα σύνορα στους μετανάστες και να υπάρξουν απελάσεις, «αλλιώς θα υπάρξουν ‘ποταμοί αίματος’ στη Βρετανία σε λίγες δεκαετίες». Ενδιαφέρον ως προς το πως προσδιορίζει τις διακρίσεις, έχει και το σημείο του λόγου του που λέει πως «η ισότητα των πολιτών απέναντι στο νόμο δεν σημαίνει ό,τι οι πολίτες πρέπει να χάσουν το δικαίωμα τους να κάνουν διακρίσεις μεταξύ των συμπολιτών τους στην διαχείριση των υποθέσεων τους ή να υποβάλλονται σε Ιερά Εξέταση για τα αίτια και τα κίνητρα που επέλεξαν να συμπεριφερθούν με τον ένα νόμιμο τρόπο και όχι με τον άλλο»
Το 2005 η Gisèle Littman (ή Bat Ye’or όπως είναι το πατρικό της), βασική στοχαστής της ριζοσπαστικής δεξιάς, κυκλοφόρησε το βιβλίο της «Ευραραβία: Ο Ευρωαραβικός άξονας», στο οποίο επιχειρηματολογεί ότι οι Ευρωπαϊκές και Αραβικές ελίτ συνεργάζονται για να εξασφαλίσουν τη μουσουλμανική κυριαρχία στην Ευρώπη. Μία άλλη απόδοση του ισχυρισμού του Καμύ στη «Μεγάλη αντικατάσταση». Έδωσε έτσι τη δική της ώθηση σε θεωρίες συνωμοσίας. Μάλιστα το παραληρηματικό μανιφέστο του μακελάρη Μπρέιβικ που αναφέραμε πιο πάνω («2083:Ευρωπαϊκή διακήρυξη ανεξαρτησίας») χρησιμοποιεί πολύ τον νεολογισμό της Littman («Ευραραβία»). Επίσης το κείμενο του εγκληματία διακρίνεται από συμπάθεια προς το Ισραήλ σε αντίθεση με την ακροδεξιά όπως τη γνωρίζουμε. Το μίσος του στρέφεται στους εχθρούς όπως τους ορίζει η Littman.
Την επίδραση της θεωρίας του Καμύ την βλέπουμε και στην Ελλάδα όπου όλα, καλά ή κακά, έρχονται με καθυστέρηση και διαχέονται άκριτα στη καθημερινή συζήτηση (όταν αυτή υπάρχει στα σοβαρά) και όχι μόνο. Η ελληνική παραδοσιακή ακροδεξιά διακρινόταν πάντα από αντισημιτισμό. Δεν έχουν περάσει πολλά χρόνια από την κυκλοφορία του -χαρτιού υγείας σε μορφή βιβλίου- πονήματος του Πλεύρη «Εβραίοι, όλοι η αλήθεια» που το διαφήμιζε και ο υπουργός του Μητσοτάκη, Γεωργιάδης ως «το αγαπημένο του βιβλίο» (και εδώ) . Σήμερα, η ελληνική ακροδεξιά -όπως φάνηκε και από τη δήλωση μετάνοιας των εκπροσώπων της- ξέχασε τον σκληρό αντισημιτισμό της και στράφηκε στην ισλαμοφοβία.
Καθημερινά βομβαρδιζόμαστε από ειδήσεις, προσεκτικά διυλισμένες, ώστε να αφαιρούνται τα κρίσιμα μέρη τους, όπως τα όσα προηγούνται των γεγονότων αλλά και τα όσα εκτυλίσσονται παράλληλα με αυτά. Αποσυνδέοντας π.χ. τη σημερινή εισβολή του Ισραηλινού στρατού στη Συρία, ελέω ΗΠΑ και Ευρώπης και με συμμάχους τους χθεσινούς αιμοσταγείς Τζιχαντιστές – εχθρούς του Ισραήλ μέχρι πρότινος, με όσα συνέβησαν στην ίδια περιοχή, με τους ίδιους πρωταγωνιστές αλλά σε άλλη διάταξη, δεν μπορούμε να καταλάβουμε τα πραγματικά γεγονότα. Αυτό όμως είναι και το ζητούμενο αυτών που μας κυβερνούν και των αφεντικών τους τελικά.
Όλα δείχνουν πως δεν πρόκειται να αποκτήσουμε ποτέ συνείδηση της θέσης μας, όπως και του πόσα κοινά έχουμε με τους γειτονικούς μας λαούς. Αν κάποτε είχαμε καταφέρει να είμαστε ο λαός που τα είχαμε καλά με όλους τους γείτονες και δεν επιζητούσαμε το κακό κανενός, σήμερα αυτό έχει αλλάξει και παραμένει άγνωστο ακόμα τι επιπτώσεις θα υπάρξουν στη χώρα από την τυφλή πρόσδεση μας στα συμφέροντα αυτών που οι χώρες τους βρίσκονται πολύ μακριά από την περιοχή. Θα δείξει. Τουλάχιστον ας περισώσουμε την αξιοπρέπεια μας και ας κλείσουμε μάτια και αυτιά στους κήρυκες της μισαλλοδοξίας. Είτε αυτή εκφράζεται ως ρατσισμός είτε ως ισλαμοφοβία είτε ως αντισημιτισμός.
Πηγές (υπάρχουν και οι σύνδεσμοι εντός του κειμένου, όπου ήταν εφικτό):
Εφημερίδα ΤΟ ΒΗΜΑ
Εφημερίδα Ελευθεροτυπία (iospress)
BBC
CNN
Reuters
Διαδίκτυο
TVXS.gr
The Press Project
JUNGLE-Report
News247
Βιβλία:
Η κανονικοποίηση του ακροδεξιού λόγου στην Ελλάδα. Φύλο, ΜΜΕ, Ένοπλες Δυνάμεις, Εκκλησία PDF (εκδ. Ίδρυμα Ρόζα Λούξεμπουργκ, παράρτημα Ελλάδα)
Το γκρίζο κύμα, Πέτρος Παπακωνσταντίνου, ΤΟΠΟΣ (Αθήνα 2024)
Κυκλοφόρησε σήμερα, Σάββατο, το παγκόσμιο φύλλο #77 της RAF WEST Journal, της Νo2 εφημερίδας της ανατολικής Αττικής.
ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ: Live your myth in Raf Town. Ο Δήμος της Ραφ Τάουν εύχεται στους δημότες του Λευκές Νύχτες πάνω σε Πράσινα Άλογα κάτω από τον Μπλε Ουρανό
ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΕΣ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ ΣΤΟΝ ΤΟΛΗ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟ: Χριστίνα Λαμπίρη: "Δε χορεύω - δεν τραγουδάω - δε γουστάρω" / Κ. Ξηντάρας: "Οι άντρες δε μιλούν πολύ" / Βαγγέλης Μπουρνούς: "Ζητείται ψήστης με προϋπηρεσία" / Πάουλο Μπατάλιο: "Δεν ψήνομαι για ψήστης" / Δήμητρα Τσεβά: "Αιφνιδιαστήκαμε. Περιμέναμε το νερό κάτω στο Ρέμα και έσκασε στο Πικέρμι" / Ari Oestergaard: "Βρωμάει ψαρίλα. Κάτι σάπιο φαίνεται πως υπάρχει στο βασίλειο της Δανιμαρκίας"
ΒΙΒΛΙΟ: To 1859 ο Κάρολος Δαρβίνος δημοσιεύει το μνημειώδες έργο του “Η καταγωγή των ειδών”. Το 2024 κυκλοφορεί ειδική αναθεωρημένη έκδοση με φωτογραφίες του Άδωνι Γεωργιάδη
ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ: Πλήρης απογοήτευση στις γραμμές των Ελλήνων Υποστηρικτών του Ντόναλντ Τραμπ (Ε.Υ.Ν.Τ) σχετικά με το διορισμό της Κ. Γκιλφόιλ ως πρέσβειρας των ΗΠΑ στην Ελλάδα. “Λυπούμαστε πολύ. Ζητήσαμε την Πάμελα Άντερσον και εσείς μας στείλατε τον κατιμά”. Πηγές της RAF WEST JOURNAL που θέλησαν να κρατήσουν την ανωνυμία τους αναφέρουν ότι οι Ε.Υ.Ν.Τ θα ζητήσουν από τον Κυριάκο Μητσοτάκη ως αντίποινα να στείλει πρέσβη στις ΗΠΑ την Μαρίνα πρώην Πατούλη
ΠΑΡΑΦΥΣΙΚΑ: Αιχμάλωτες των μάγων η Αθετούσα και η Ραφ Τάουν. Νέες ελεύθερες πτώσεις φωτιστικών στα σχολεία της Ραφ Τάουν και πλημμύρες στα σπίτια του Πέκος Χάιτς. Μάγοι, ξωτικά και καλικάντζαροι έχουν βρει κενό ασφαλείας και προκαλούν πανικό στην πόλη. Τι δήλωσε ο Βούδας από την παγόδα
Το έγκριτο μέσο "The Borowitz Report" δημοσίευσε χθες, 12/12/2024 μία αποκλειστική είδηση που αφορούσε την αντίδραση του υπουργείου Εξωτερικών στο άκουσμα του ονόματος της νέας πρέσβειρας των Ηνωμένων Πολιτειών στην Ελλάδα, δηλαδή της Kimberly Guilfoyle. Την πληροφορία μας έδωσε ο συντάκτης διεθνών θεμάτων της RAF WEST journal, Φανούρης Πιλάλας
Πρωτυπος τίτλος άρθρου: Greece Begs Guilfoyle to Stay in US: “We can Hear you from There.”
ΑΘΗΝΑ (The Borowitz Report)—Την Τετάρτη η ελληνική κυβέρνηση παρακάλεσε την υποψήφια πρέσβειρα Kimberly Guilfoyle να παραμείνει στις Ηνωμένες Πολιτείες , με τον ισχυρισμό πως μπορούν να την ακούν και από εκεί. “We can hear you from there.” ήταν η ακριβής διατύπωση του ισχυρισμού της ελληνικής κυβέρνησης.
Ο κ. Χαράλαμπος Δορινόπουλος, εκπροσωπώντας το υπουργείο Εξωτερικών προειδοποίησε πως η υψηλής οξύτητας φωνή της κας Guilfoyle και οι συνολικές υψίσυχνες εκπομπές της αποτελούν υπαρξιακή απειλή για τα σπουδαιότερα πολιτιστικά κληροδοτήματα της Ελλάδας.
“Εάν επιτραπεί στην κα Γκιλφόιλ να μιλήσει με το ύφος που συνηθίζει, ο Παρθενώνας θα μετατραπεί σε ερείπια,” ειπε ο κύριος Δορινόπουλος.
Σε μια ζοφερή πρόβλεψη για το τι θα συνέβαινε αν η κυρία Γκιλφόιλ βρισκόταν ήδη στην Αθήνα, πρόσθεσε: «Τα χειρότερα έρχονται».
Η τύχη της παράκλησης της κυβέρνησης αγνοείται. Θα σας ενημερώσουμε αμέσως μόλις έχουμε νεώτερα
Το πλήρες άρθρο του The Borowitz Report θα το βρείτε ΕΔΩ
Ζούμε στην εποχή που η προσπάθεια αναθεώρησης της Ιστορίας, αυτή η μάστιγα του νεοελληνικού κράτους, κορυφώνεται. Σε εθνικό αλλά και τοπικό επίπεδο. Είχαμε ξαναγράψει παλαιότερα, ορμώμενοι και από τη σχετική δημοσίευση του ιστολογίου Δασαμάρι SOS για την ανήθικη η προσπάθεια τοποθέτησης του φρούραρχου που παρέδωσε χαμογελώντας την Αθήνα στους Ναζί, Χρήστου Καβράκου στο πάνθεον εκείνων που αντιστάθηκαν στον κατακτητή. Ειδικά η ονοματοδοσία δρόμου στο Πικέρμι, όπως η οδός που αποτελεί συνέχεια της οδού Β. Ξηντάρα προς τη Διώνη (https://maps.app.goo.gl/PiUbWRA628H3Z2ji7) αποτελεί μέγα όνειδος για την περιοχή όπου έλαβε χώρα ο απαγχονισμός των 54 από τους Ναζί στις 21 Ιουλίου 1944.
Screenshot του Google Maps με την οδό Καβράκου που οδηγεί στη Διώνη Πικερμίου
Λίγα εισαγωγικά για τον Χρ. Καβράκο
Ο Καβράκος ήταν επικεφαλής της αντιπροσωπείας που παρέδωσε την Αθήνα στους κατακτητές μετά τη συνθηκολόγηση Τσολάκογλου, τον Απρίλιο του 1947. Η αντιπροσωπεία αυτή αποτελούταν η από τους διορισμένους από τη δικτατορία της 4ης Αυγούστου δημάρχους Αθήνας και Πειραιά και τον νομάρχη Αττικοβοιωτίας και τον φρούραρχο της πόλης, υποστράτηγο Χρήστο Καβράκο. Ο Καβράκος δεν αρκέστηκε μόνο στην παράδοση της πόλης με χαμόγελα (βλ. δημοσίευμα της Εφημερίδας των Συντακτών 22.12.2016 και της εφημερίδας ΤΟ ΒΗΜΑ 24.04.2010) αλλά και συνεργάστηκε μαζί τους σε όλη τη διάρκεια της Κατοχής. Το 1941 έγινε και στρατιωτικός διοικητής Αθηνών ενώ το 1942 αποστρατεύτηκε λόγω ορίου ηλικίας, προαχθείς σε αντιστράτηγο. Οι Ναζί κατακτητές προήγαγαν δηλαδή τον εκλεκτό τους φρούραρχο, από υποστράτηγο σε αντιστράτηγο. Αλλά δεν τελειώνει εδώ η συνεργασία του Καβράκου μαζί τους.
Στην κατοχική κυβέρνηση Τσολάκογλου ο στρατηγός Καβράκος, αντί να ηγηθεί της αντίστασης, ανέλαβε καθήκοντα γενικού διευθυντή της Πανελλήνιας Ένωσης Γεωργικών Συνεταιρισμών τον Ιούνιο 1941. Μαζί με άλλους 100 αξιωματικούς ανέλαβαν τη συγκέντρωση των σιτηρών της χώρας για τις ανάγκες των κατακτητών.
Το καλοκαίρι του 1941 ο Χρήστος Καβράκος, με την ιδιότητα του διευθυντή, μαζί με τον νομάρχη Τρικάλων Σάββα Χώτζη, απαγορεύουν στους αγρότες των Μεγάλων Καλυβίων Τρικάλων να πωλούν τα σιτηρά και τους υποχρεώνουν να παραδίνουν τις πλεονάζουσες ποσότητες σίτου στην διοικούμενη από αυτόν, Ενωση Γεωργικών Συνεταιρισμών. Φυσικά τα σιτηρά προορίζονταν για τα γερμανικά στρατεύματα στερώντας τα από τον ελληνικό πληθυσμό ο οποίος έζησε την απάνθρωπη πείνα του χειμώνα του 1941
Τελικά, στα Δεκεμβριανά του 1944 συνελήφθη από την Πολιτοφυλακή του ΕΛΑΣ και εκτελέστηκε στον Υμηττό για δωσιλογισμό.
Περισσότερα για τον Καβράκο και τη δράση του
Από τις αναφορές Κουβαρά: Ο Κώστας Κουβαράς, Ιθακήσιος, γεννημένος στη Βραΐλα της Ρουμανίας το 1911 από Έλληνες γονείς, με σπουδές στο Κολλέγιο «Ανατόλια» της Θεσσαλονίκης όπου αποφοίτησε με υποτροφία και με πανεπιστημιακές σπουδές στο CORNELL στην πολιτεία της Νέας Υόρκης, κατάφερε να πάρει το 1939 Master στην Ιστορία. Στην συνέχεια εργάστηκε σαν ανταποκριτής ελληνικών εφημερίδων και στον ελληνόφωνο «Εθνικό Κήρυκα» της Νέας Υόρκης. Κατά τη διάρκεια του Β΄ παγκοσμίου πολέμου κατατάχθηκε στον Αμερικανικό Στρατό και υπηρέτησε αρχικά στο πεζικό και πυροβολικό και κατόπιν στις Υπηρεσίες Πληροφοριών. Το 1944 το εργατικό Τμήμα της υπηρεσίας πληροφοριών του Στρατού (OSS) τον στέλνει στο Κάιρο και του αναθέτει την σύνδεση και παρακολούθηση των ελληνικών κινημάτων Αντίστασης που διέθεταν λαϊκή βάση. Ο Κουβαράς διαλέγει ο ίδιος να ηγηθεί αυτής της αποστολής και έτσι την άνοιξη του 1944 ξεκινά για
την Ελλάδα με το βαθμό του Ανθυπολοχαγού του αμερικανικού στρατού. Παρακολουθεί τα δραματικά γεγονότα και υποβάλλει πολλές εκθέσεις προς τους ανωτέρους του για τα Δεκεμβριανά και την τρομοκρατία. Ανακαλείται στηνΑμερική τον Ιούνιο του 1945 για να αποστρατευτεί μετά από λίγο.
.
Από τις εκθέσεις του Κουβαρά προς τους ανωτέρους του, αντλούμε πλήθος πληροφοριών για τους δωσίλογους της εποχής, μεταξύ αυτών και για τον Καβράκο. Ας ξεκινήσουμε από το βιβλίο που εξέδωσε το 1976, όπου μας μεταφέρει τις σημειώσεις που κράτησε στο ημερολόγιο του και εμσωμάτωσε στις αναφορές του (σύνδεσμο προς το πρωτότυπο που βρίσκεται ψηφιοποιημένο στο αποθετήριο του Πανεπιστημίου Stanford, California και το μεταφρασμένο κείμενο από τις εκδόσεις Εξάντας θα βρείτε στο τέλος της ανάρτησης)
6 Ιουλίου 1944
Απόρρητες πληροφορίες του ΕΑΜ από την Αθήνα, που είναι συνήθως γεμάτες ζουμερές ειδήσεις για τους συνεργάτες του εχθρού και το κατεστημένο τους, μιλούν για κρίση που ξέσπασε τελευταία στους κόλπους της κυβέρνησης της Αθήνας. Για κάποιο λόγο, οι Γερμανοί αφέντες φαίνονται δυσαρεστημένοι από τον τωρινό πρωθυπουργό Ιωάννη Ράλλη και το μόνο πράγμα που εμπόδισε ως τώρα την πτώση του είναι η έλλειψη ομογνωμίας για το διάδοχό του. Ονόματα μεγαλύτερων δοσιλόγων αναφέρονται για τη θέση που χηρεύει. Μερικά απ' αυτά δεν τα είχα ποτέ ακούσει πρωτύτερα, όπως λ.χ. κάποιος Τσιρονίκος* κι ένας άλλος, Μπουλάς**. Υπάρχει κι ένας στρατηγός Καβράκος***. Όλοι τους, δίχως άλλο μεγάλοι πατριώτες! Το αστείο είναι ότι ποζάρουν στα σοβαρά σαν πατριώτες.
Το ΕΑΜ της Αθήνας έχει μια καταπληκτική οργάνωση πληροφοριών που τα δίχτυα της φτάνουν ως τα υπουργεία της δοσίλογης κυβέρνησης και την αστυνομία, και κάποτε δίνει στις ανακοινώσεις της κατά λέξη τις συνομιλίες μεταξύ των συνεργατών του εχθρού. Φυσικά, η συνεργασία με τους κατακτητές αιτιολογείται με το ότι αποτελεί μέρος της αντικομμουνιστικής εκστρατείας. Ωστόσο πίσω απ' όλα τούτα κρύβεται η απληστία, η φιλοχρηματία, η κακοήθεια και η ποταπή φιλοδοξία. Ο Ράλλης, λόγου χάρη, δεν είχε ποτέ την ευκαιρία να δείξει τη «μεγάλη» του φυσιογνωμία και τις ικανότητές του στη σαραντάχρονη σταδιοδρομία του ως πολιτικός. Τώρα δέχτηκε τη θέση του πρωθυπουργού κάτω από τους Γερμανούς. Η στιγμή πλησιάζει γρήγορα, ωστόσο, που όλα τούτα τ'αποβράσματα του τόπου θα πληρώσουν ακριβά, για τη ζημιά που κάνουν.
Ημερολόγιο του Κώστα Κουβαρά, πολιτικού επιστήμονα και δημοσιογράφου, Αξιωματικού Πληροφοριών του Αμερικάνικου στρατού, απεσταλμένου στην κατεχόμενη Ελλάδα. Από την αναφορά του στο Γραφείο Στρατηγικών Υπηρεσιών για την ελληνική στρατιωτική και πολιτική κατάσταση
Οι αστέρες και οι ....αστερίσκοι
*Έκτωρ Τσιρονίκος (1881-1964) ήταν Έλληνας επιχειρηματίας και δωσίλογος υπουργός Γεωργίας και Επισιτισμού στην κυβέρνηση Κωνσταντίνου Λογοθετόπουλου (Δεκέμβριος 1942-Απρίλιος 1943) και στη συνέχεια υπουργός Οικονομικών και Εθνικής Οικονομίας (Απρίλιος 1943-Σεπτέμβριος 1944), αντιπρόεδρος (Μάρτιος-Σεπτέμβριος 1944) και υπουργός Εθνικής Προνοίας (Απρίλιος-Σεπτέμβριος 1944) στην κυβέρνηση Ιωάννη Ράλλη.
Τον Οκτώβριο του 1944 ακολούθησε τους Γερμανούς που αποχωρούσαν από την Ελλάδα και σχημάτισε κυβέρνηση Ελλήνων γερμανοφίλων στη Βιέννη, μαζί με τους Ι. Πασσαδάκη και Κ. Γούλα. Μετά την Απελευθέρωση καταδικάστηκε σε θάνατο από το Ειδικό Δικαστήριο Δοσιλόγων και τον Μάιο του 1945 παραδόθηκε στους Αμερικανούς. Το 1947 μεταφέρθηκε στην Ελλάδα και έμεινε στη φυλακή έως το 1952, οπότε του δόθηκε χάρη.
**Μπουλάς. Από την έρευνα δεν προκύπτει το όνομα αυτό αλλά γνωρίζοντας τη δομή των κατοχικών κυβερνήσεων, πιθανολογείται πως πρόκειται για παράκουσμα του Κουβαρά, του ονόματος του Αναστάσιου Ταβουλάρη, υπουργού Εσωτερικών των δοσιλογικών κυβερνήσεων, Ο Ταβουλάρης απέκτησε πολλές εξουσίες και φρόντισε να επανδρώσει την Ειδική Ασφάλεια με άτομα του υποκόσμου και κακοποιούς, οι οποίοι χαρακτηρίστηκαν ως χωροφύλακες «άνευ θητείας». Φανατικός φίλος των Γερμανών, ο Ταβουλάρης απολάμβανε της εμπιστοσύνης του αντιστράτηγου των Ες Ες και αρχηγού της Γερμανικής Αστυνομίας στην Ελλάδα, Βάλτερ Σιμάνα και του διοικητή της Υπηρεσίας Ασφάλειας (SIPO-SD), συνταγματάρχη Βάλτερ Μπλούμε. Στην κατοχική κυβέρνηση Λογοθετόπουλου ήταν υπουργός Εσωτερικών από τις 2 Δεκεμβρίου 1942 ως τις 7 Απριλίου 1943 και ξανά στην διορισμένη από τους Γερμανούς κυβέρνηση του Ιωάννη Ράλλη από τις 7 Απριλίου 1943 έως τις 12 Οκτωβρίου 1944.
***Στρατηγός Καβράκος. Ο γνωστός Καβράκος που το όνομα του έχει δοθεί στον δρόμο που συνδέει το Πικέρμι με τη Διώνη. Στον ελληνοϊταλικό πόλεμο υπηρέτησε ως διοικητής της ΧΙΙ Μεραρχίας Πεζικού. Ο διοικητής του αντιστράτηγος Κωτούλας έγραψε για τον Καβράκο: «Ως διοικητής της ΧΙΙ Μεραρχίας ελαχίστην υπηρεσίαν προσέφερε καθόσον μόλις αναρρώσας εκ μακράς ασθενείας δεν ηδύνατο να πεζοπορεύει και να ιππεύει και συνεχώς να επιβλέπει τα τμήματα της νεοσυστάτου Μεραρχίας, έχοντα εντολήν να οργανώνουν αμυντικώς τομέα επί ορεινής τοποθεσίας και δυσβάτων δρομολογίων. Αντικατεστάθη τη αιτήσει μου διατεθείς εις το εσωτερικόν». Μέγας ήρως δηλαδή και άξιος των τιμών που του έκανε ο δήμος Ραφήνας Πικερμίου. Αλλά έχει και συνέχεια ο βίος και η πολιτεία του Καβράκου
Στις 18 Απριλίου 1941 ανατέθηκαν στον Καβράκο καθήκοντα στρατιωτικού διοικητή των Αθηνών. Εννέα ημέρες αργότερα συμμετείχε στην επιτροπή παράδοσης των Αθηνών στους γερμανούς κατακτητές. Κατά την προετοιμασία υποδοχής των γερμανών εισβολέων διέταξε την παραμονή της Σχολής Ευελπίδων στη θέση της, ώστε να αναλάβει αστυνομικά καθήκοντα στην Αθήνα, για την τήρηση της τάξης κατά την είσοδο των γερμανών. Ευτυχώς που οι ευέλπιδες εστασίασαν και αναχώρησαν για την Κρήτη...
Στην κατοχή, αντί να αναλάβει τα ηνία της αντίστασης (αναρωτιόμαστε αν κάποιος από τους υψηλόβαθμους στρατιωτικούς το έπραξε), διορίστηκε από την κατοχική κυβέρνηση τον Ιούνιο 1941, διευθυντής της Πανελλήνιας Ένωσης Γεωργικών Συνεταιρισμών. Μάλιστα το καλοκαίρι του 1941 ο Χρήστος Καβράκος, με την ιδιότητα του διευθυντή, μαζί με τον νομάρχη Τρικάλων Σάββα Χώτζη, απαγορεύουν στους αγρότες των Μεγάλων Καλυβίων Τρικάλων να πωλούν τα σιτηρά και τους υποχρεώνουν να παραδίνουν τις πλεονάζουσες ποσότητες σίτου στην Ενωση Γεωργικών Συνεταιρισμών την οποία διήυθυνε ελέω γερμανών. Φυσικά τα σιτηρά προορίζονταν για τα γερμανικά στρατεύματα στερώντας τα από τον ελληνικό πληθυσμό ο οποίος έζησε την απάνθρωπη πείνα του χειμώνα του 1941.
Το 1942 αποστρατεύτηκε.
Το 1944 ο στρατηγός Καβράκος συγκαταλέγεται στους μεγαλύτερους "κουίσλινγκ" της χώρας (=δωσίλογοι, προδότες του έθνους) όπως χαρακτηρίζεται στα έγγραφα του αποθετηρίου του Stanford University της California).
Το Δεκέμβριο του 1944 εκτελέστηκε από τον ΕΛΑΣ ή την ΟΠΛΑ. Δεν τραυματίστηκε στον πόλεμο, δεν πολέμησε (θυμηθείτε την αναφορά του διοικητή του στρατηγού Κωτούλα)
Δωσίλογος με περγαμηνές στην κτηνωδία
Πάμε πιο πίσω και από την κατοχή. Στις 2 Φεβρουαρίου 1925. (κυβέρνηση Ανδρέα Μιχαλακόπουλου πριν τη δικτατορία Πάγκαλου του Ιουνίου)
Εκείνη τη Δευτέρα (2/2/1925) έγινε αγροτικό και λαϊκό συλλαλητήριο, στην κεντρική πλατεία των Τρικάλων. Η δικαιολογία του συλλαλητηρίου ήταν η συμπαράσταση προς τους αγρότες του Καστρακίου, που είχαν καταλάβει και όργωσαν μοναστηριακά κτήματα. Τα συνθήματα στο συλλαλητήριο ήταν: Να φύγει από το Καστράκι ο στρατός που είχε αποσταλεί εκεί. Να γίνει απαλλοτρίωση των μοναστηριακών κτημάτων και των τσιφλικιών και να δοθούν στους ακτήμονες χωρίς αποζημίωση. Να τους χορηγηθούν γεωργικά εργαλεία, σπόροι και λιπάσματα. Να καταβάλουν φόρους οι ευκόλως πλουτίσαντες από τον πόλεμο. Να παύσει η Κυβέρνηση να ετοιμάζεται για νέο πόλεμο. Αυτά τα αιτήματα αποτέλεσαν το ψήφισμα του συλλαλητηρίου.
Ορίστηκε τριμελής επιτροπή και όλοι μαζί πορεύτηκαν προς τη νομαρχία, για να παραδώσει η επιτροπή το ψήφισμα στο νομάρχη. Η νομαρχία τότε ήταν στην οδό Ασκληπιού στο κέντρο των Τρικάλων. Ο νομάρχης δεν δέχθηκε την επιτροπή. Το πλήθος φώναζε, ζητούσε από το νομάρχη να βγει από το γραφείο του, να δεχθεί την επιτροπή και να παραλάβει το ψήφισμα. Στην άρνηση του νομάρχη ο κόσμος άρχισε να πετάει πέτρες προς το κτήριο της νομαρχίας. Ο νομάρχης κάλεσε το στρατό σε βοήθεια.
Στα Τρίκαλα στρατοπέδευε το 5ο Σύνταγμα Πεζικού. Διοικητής ήταν ο Τρικαλινός στην καταγωγή, τότε αντισυνταγματάρχης Καβράκος. Απόσπασμα του 5ου Συντάγματος κατέφθασε με 100 στρατιώτες, μερικούς αξιωματικούς και δύο οπλοπολυβόλα. Επικεφαλής της αποστολής ο ίδιος ο Καβράκος. Εγκατέστησε τα οπλοπολυβόλα στην κεντρική γέφυρα με κατεύθυνση προς τη νομαρχία. Σε σύσκεψη του διοικητή, του αντιεισαγγελέα και του νομάρχη αποφασίστηκε να διαλυθεί βιαίως το πλήθος. Ο κόσμος δεν έφευγε. Ζητούσε να απομακρυνθεί ο στρατός. Δόθηκε εντολή πυρός.
Έπεσαν εκφοβιστικές βολές στον αέρα. Ο κόσμος δεν πίστευε ότι θα στραφούν τα όπλα εναντίον του και παρέμεινε εκεί, φωνάζοντας και πετώντας πέτρες στη νομαρχία. Τα όπλα εστράφησαν στο πλήθος. Τα δύο οπλοπολυβόλα από την κεντρική γέφυρα έριξαν κατά του πλήθους. Ο δρόμος και τα πεζοδρόμια της Ασκληπιού βάφτηκαν με αίμα. 7 νεκροί και περισσότεροι από 25 τραυματίες. Οι νεκροί ήταν 3 εργάτες, 2 αγρότες, 1 επαγγελματίας και ένα κοριτσάκι 12 ετών. Βυθίστηκαν στο πένθος και τη στενοχώρια δεκάδες οικογένειες. Τέτοιο μακελειό δεν ξαναέγινε στο θεσσαλικό κάμπο. Ακολούθησαν κυνηγητά, συλλήψεις, διωγμοί, στρατοδικεία, καταδικαστικές αποφάσεις. Στη φυλακή οδηγήθηκαν αγρότες και εργάτες. Από την άλλη πλευρά τίποτε. Κανένας νεκρός ή τραυματίας, κανένας διωγμός, ούτε ποινές. Απεναντίας βραβεύσεις και τιμές διότι, με την ανδρική τους στάση επέβαλαν την τάξη, όπως έγραφε μία εφημερίδα της εποχής.
Ο διοικητής του αποσπάσματος, αντισυνταγματάρχης (τότε) Καβράκος έδωσε την εντολή για τη χρήση των όπλων κατά του πλήθους. Είχε από τότε την άνεση να βάλλει κατά αμάχων. Βέβαια δεν επέδειξε την ίδια «γενναιότητα» στα βουνά της Αλβανίας το 1940 όντας διοικητής Μεραρχίας, αφού όπως διαβάσαμε στην αναφορά του προϊσταμένου του, αντιστρατήγου Κωτούλα «Ως διοικητής της ΧΙΙ Μεραρχίας ελαχίστην υπηρεσίαν προσέφερε» (βλ. πιο πάνω στο παρόν)
Ο Χρήστος Σταμόπουλος, δικηγόρος, συνοψίζει τον βίο και την πολιτεία του Καβράκου σε άρθρο του με τίτλο "Περί στρατηγού Καβράκου" στο trikalaenimerosi.gr
Το παζλ των απεχθών (αντιλαϊκών και εθνοπροδοτικών) δράσεων του Καβράκου, εκτός από την ανάδειξή του από τους ιστορικούς του παρελθόντος και τον σημαντικό ρόλο που έπαιξε τα προηγούμενα χρόνια στην πόλη μας η «ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΕΤΕΙΟ ΤΟΥ 1925», συμπληρώθηκε τελευταία από τις νεώτερες αποκαλύψεις που έγιναν από τον Ν. Γκόγκο, υποναύαρχο ε.α., την ερευνήτρια Χρηστίνα Σωτήρχου, που ζει στην Αθήνα, καθώς και άλλους μελετητές.
Και καταλήγει ο Χρ. Σταμόπουλος:
Ο ολοφάνερα και καθολοκληρίαν, μετά και τις νέες αποκαλύψεις, δολοφονικός και προδοτικός ρόλος του Καβράκου στην ιστορία της πατρίδας μας, ανάγκασε πολλούς από τους παλαιότερους υπερασπιστές του, εδώ στα Τρίκαλα, ν' αποσυρθούν. Ωστόσο, ελάχιστοι επιμένουν στον «άχαρο» ρόλο να υπερασπίζονται ένα δολοφόνο του λαού και προδότη της πατρίδας, όπως καταγράφηκε οριστικά στις δέλτους της ιστορίας.
Αποτελούν στίγματα για την πόλη μας, με την πλούσια δημοκρατική και εθνικοπατριωτική ιστορία της, τόσο το «ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΟ ΚΑΒΡΑΚΟΥ» (όπου στεγάζεται η ΣΜΥ), όσο και η «ΟΔΟΣ ΚΑΒΡΑΚΟΥ».
Ήρθε η ώρα να ξηλωθούν αμφότερα!
Οδός Καβράκου, όπως και στρατόπεδο με το ίδιο όνομα υπάρχουν και στα Τρίκαλα, γεγονός που ξεσήκωσε αντιδράσεις το 2007 τις οποίες ακολούθησε ερώτηση της τότε βουλευτίνας του ΠΑΣΟΚ, Σούλας Μερεντίτη. Σημειώνουμε εδώ πως η ονοματοδοσία της οδού των Τρικάλων είχε γίνει επί δικτατορίας ενώ του στρατοπέδου επί κυβέρνησης Καραμανλή.
Τελικά, το 2019 ο τότε αναπληρωτής υπουργός Εθνικής Άμυνας, Παναγιώτης Ρήγας, έδωσε εντολή να αφαιρεθεί το όνομα του δωσίλογου στρατηγού Χρήστου Καβράκου από το ομώνυμο στρατόπεδο στα Τρίκαλα στο οποίο εδρεύει η Σχολή Μόνιμων Υπαξιωματικών
Τα Τρίκαλα πάλεψαν για την αλήθεια. Το Πικέρμι;
Και αν στα Τρίκαλα, τουλάχιστον από το 2019 το θέμα άρχισε να αποκαθίσταται με τη μετονομασία του στρατοπέδου το 2019, στο Πικέρμι το όνομα του δωσίλογου παραμένει σε οδό που οδηγεί από το Πικέρμι στη Διώνη ως συνέχεια της οδού Β. Ξηντάρα. Στο Πικέρμι που κάθε χρόνο στις 22 Ιουλίου θυμόμαστε τον απαγχονισμό των 54 πατριωτών στο 19ο χιλιόμετρο της Λεωφόρου Μαραθώνος, στο ρεύμα προς Μαραθώνα, από τους Γερμανούς το 1944.
Οι 54 που απαγχονίστηκαν από τα δέντρα ήταν συλληφθέντες από την ειδική ασφάλεια Πειραιά στο μπλόκο στα Ταμπούρια. Η ειδική ασφάλεια Πειραιά έδρασε από κοινού με το 1ο σύνταγμα των ταγμάτων ασφαλείας Αθηνών και γερμανική δύναμη του Συντάγματος Ελαφρού Ορεινού Πεζικού της αστυνομίας των Ες Ες , στα Ταμπούρια στις 2/6/1944. Εκεί, ένας άλλος δωσίλογος, ο Ευ. Μπουγιούρης «φέρων περιβραχιόνιο με τον αγκυλωτόν σταυρόν» κατά τους μάρτυρες καθοδήγησε τη χωροφυλακή μαζί με τις υπόλοιπες δυνάμεις, ταγματασφαλιτών και Γερμανών, στις συλλήψεις. Οι συλληφθέντες οδηγήθηκαν στο στρατόπεδο Χαϊδαρίου.
16 εξ αυτών φορτώθηκαν σε φορτηγό, στις 21/7/1944 και οι δυνάμεις κατοχής μαζεύοντας και άλλους, κατά την πορεία, από τις περιοχές που πέρασαν. Μάζεψαν 54 και τους απαγχόνισαν στο Πικέρμι, μερικές εκατοντάδες μέτρα από τον δρόμο που αφιερώθηκε στον συνεργάτη των Γερμανών, δωσίλογο Καβράκο.
Η μνήμη των εκτελεσθέντων προσβάλλεται καθημερινά όσο ισχύει η αισχρή ονοματοδοσία "προς τιμήν του Καβράκου" (η λέξη τιμή έχει απωλέσει κάθε σημασία). Ακόμα και η γενέτειρα του προδότη Καβράκου, τα Τρίκαλα, αξίωσε και πέτυχε την απαλοιφή του ονόματος του από το στρατόπεδο που εδρεύει η Σχολή Μονίμων Υπαξιωματικών. Στο Πικέρμι θα το ανεχόμαστε ακόμα, προσβάλλοντας αυτούς που έχυσαν το αίμα τους για την αντίσταση;
Τελειώνοντας το "αφιέρωμα" στον δωσίλογο Καβράκο σημειώνουμε πως αυτές τις μέρες τρέχει συλλογή υπογραφών στο Πικέρμι αλλά και τη Ραφήνα (ενιαίος δήμος είναι άλλωστε) για να τεθεί το θέμα της μετονομασίας της οδού Καβράκου. Η αρχική πρόταση για το όνομα που θα αντικαταστήσει εκείνο του δωσίλογου είναι "Μαρτύρων Πικερμίου 1944" ή οποιοδήποτε άλλο όνομα τιμά τη μνήμη των εκτελεσθέντων. Μπορείτε να υπογράψετε στον σχετικό κατάλογο που δημοσιεύουμε εδώ, συμπληρώνοντας τα στοιχεία που αναφέρει ο πίνακας. Οι υπογραφές θα κατατεθούν στο κοινοτικό συμβούλιο Πικερμίου προκειμένου να προωθηθούν με τη σύμφωνη γνώμη του στο δημοτικό συμβούλιο και σε όλες τις αρμόδιες υπηρεσίες. Αυτό το άγος της οδού Καβράκου πρέπει να σβήσει επιτέλους και στο Πικέρμι, εκτός από τη γενέτειρα του δωσίλογου.
QR code συλλογής υποραφών για τη μετονομασία της οδού Καβράκου.
Σύνδεσμος στη φόρμα συλλογής υποραφών για τη μετονομασία της οδδού Καβράκου
Πηγές:
-Αποθετήριο University of Stanford.
-Το βιβλίο του Κ. Κουβαρά (O.S.S. με την κεντρική του ΕΑΜ -εκδόσεις Εξάντας 1976) μεταφρασμένο θα το βρείτε εδώ)
-Νίκος Γκόγκος (υποναύαρχος ε.α. «Η έρευνα της συναδέλφου Χρηστίνας Σωτήρχου για το “Τρικαλινό Κιλελέρ” προκαλεί αίσθηση στην τοπική κοινωνία των Τρικάλων»
-Χριστίνα Σωτήρχου «Το “Τρικαλινό Κιλελέρ” της 2/2/1925»
-Χρήστος Σταμόπουλος «Περί στρατηγού Καβράκου»
-Μενέλαος Χαραλαμπίδης «Οι Δωσίλογοι» (εκδ. Αλεξάνδρεια 2023) σελ. 372-373 Το μπλόκο στα Ταμπούρια
Εφημερίδες
Εφημερίδα των Συντακτών
Kι αυτή η Αττική η γη, η πάνσοφη κι ωραία το καύχημα, το κόσμημα, τ΄ άνθος όλου του κόσμου
μέλλει κι αυτή να ερημωθεί κι η στάθμη της να πέσει από τ' άγρια κύματα κι από τη συμφορά
(Νοστράδαμου Προφητείες αποδ. Alan Wistful μτφ Π. Νικολαϊδης V.31)
atticavoice@gmail.com
